Dijital Eğitim Platformu Değerlendirme Ölçeği’nin (DEPDÖ) Geliştirilmesi Çalışması

Yıl 2021, , 901 - 917, 19.04.2021

Mehmet Arif Özerbaş , Elif Büşra Yazıcı

https://doi.org/10.33206/mjss.890538

Cited By: 3

Öz

Bu çalışmada dijital eğitim platformlarını değerlendirmeye yönelik bir ölçek aracının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Literatür taraması, dijital eğitim platformlarının içeriklerinin incelenmesi ve sahada görevli öğretmenlerle yapılan görüşmeler sonucunda madde havuzu hazırlanmış, ardından hazırlanan maddeler uzman görüşleri doğrultusunda yeniden düzenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Ankara ve Kırıkkale illerinde görev yapan 321 ilkokul sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. 55 maddelik taslak ölçek formu 121 öğretmene uygulanmıştır. Bu uygulamadan elde edilen verilerle açımlayıcı faktör analizi yapılmış, ölçeğin geçerli maddeleri, alt boyutları ve güvenirlik değerleri tespit edilmiştir. İkinci aşamada farklı 200 öğretmene nihai ölçek uygulanmıştır. Elde edilen verilerle doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda Cronbach Alfa güvenirlik katsayıları sırayla .88, .89, .75 ve .70 olan dört alt boyut tespit edilmiştir. Elde edilen alt boyutlar toplam varyansın %65,92’sini açıklamaktadır. Ölçeğin tümüne ilişkin elde edilen Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı .92’dir. Ölçekte yer alan yirmi maddenin faktör yük değerleri .48’in üzerinde kalmış ve ölçek 20 maddeden oluşmuştur. Yapılan doğrulayıcı faktör analizi sonuçlarına göre RMSEA=0.056; χ2/sd=2,19; SRMR=0.051; NFI=0.90; NNFI=0.91; CFI=0.93; GFI=0.82; AGFI=0.80; IFI=0.91; RFI=0.90. Bu değerler dikkate alındığında, dijital eğitim platformları değerlendirme ölçeğinin geçerliğe ve güvenirliğe sahip bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

ölçek, dijital içerik, dijital eğitim, dijital eğitim platformu

Development of the Digital Education Platform Evaluation Scale (DEPDÖ)

Öz

This study aims to develop a large-scale tool for assessing digital education platforms. As a result of a literature review, study of the content of digital education platforms and interviews with teachers in the field, a number of tasks were prepared, and then the prepared tasks were regrouped in accordance with the opinions of experts. The study group of the research includes 321 primary school teachers working in Ankara and Kırıkkale provinces. The 55- item draft scale form was applied to 121 teachers. An exploratory factor analysis was performed with the data obtained from this application, and the allowable elements, sub-sizes, and reliability values of the scale were determined. In the second application, the final scale was applied to 200 different teachers. Confirmatory factor analysis was carried out based on the obtained data. As a result of exploratory factor analysis, four sub-dimensions were determined with %65,92 of the total variance. Cronbach Alpha internal consistency coefficients of the sub-factors are .88, .89, .75 and .70 respectively. The total reliability coefficient of the scale is .92. The factor load values of twenty items in the scale remained above 48 and the scale consisted of 20 items. According to the results of the confirmatory factor analysis, the RMR model fit index is at an acceptable level. χ2/df=6,227 (p=.000); RMSEA=0,128; NFI=0,78; CFI=0,80; AGFI=0,72; GFI=0,78; RMR=0.08. As a result, the digital education platforms awareness scale is a valid and reliable measurement tool.

Anahtar Kelimeler

Scale, Digital education, digital content, Digital education platforms

Kaynakça

• Akın, A. (2006). 2X2 başarı yönelimleri ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12.
• Akın, G. (2014). Andragoji kavramı ve anfragoji ile pedagoji arasındaki fark. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 47(1), 279-300.
• Altıparmak, M., Kurt, İ., D. & Kapıdere, M. (2011). E-öğrenme ve uzaktan eğitimde açık kaynak kodlu öğrenme yönetim sistemleri. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Arslan, Z. (2016). Eğitim bilişim ağındaki matematik dersi içeriğine ilişkin öğretmen görüşleri: Trabzon ili örneği. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Balcı, A. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. (7.b.). Ankara: Pegem Akademi.
• Bayrakçı, M. & Demirbaş, M. (2013). Kimya öğretiminde öğrenci motivasyonu: Türkiye örneği. Kırıkkale Üniversitesi. Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (13. b.). Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri (8. b.). Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö. ve Köklü, N. (2010). Sosyal bilimler için istatistik (6. b.). Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö ve Şekercioğlu, G. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: Spss ve lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• Cabı, E. (2015). Dijital teknolojiye yönelik tutum ölçeği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(3), 1229-1244.
• Ceylan, V.K., Gündoğdu, K. (20019). Öğretmenlerin e-içerik geliştirme becerileri: bir hizmet içi eğitim deneyimi. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi, 8(15).
• Coşkun, B. (2015). İletişim teknolojilerinin stratejik kaynak yönetimi: Türk Telekomünikasyon Anonim Şirketi (TTAŞ) örneği. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 1(1), 31-53.
• Fatih (2019). http://fatihprojesi.meb.gov.tr/ adresinden 8 Kasım 2020 tarihinde ulaşılmıştır.
• Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS (Third ed.). London: Sage.
• Georgiev, T., Georgieva, E. & Smrikrov, A. (2004). M-learning - a new stage of е-learning, International Conference on Computer Systems and Technologies –CompSysTech, 28-128-5.
• Kapil, Y. ve Roy, A. (2014), A critical evaluation of generation z at workplaces. International Journal of Social Relevance & Concern, 2(1),10-14.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi kavramlar ilkeler teknikler. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kass, R. A., & Tinsley, H. E. A. (1979). Factoranalysis. Journal of LeisureResearch, 11(2), 120-138.
• Karaduman, Ç. C. (2019). İlköğretim kurumlarına yönelik hazırlanan dijital eğitim Materyallerinin arayüz tasarımlarında etkileşim sorunlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, Mersin.
• Keleş, M. (2020). Uzaktan eğitim platformlarının avantajları ve dezavantajları. https://binbiriz.com/blog/uzaktan-egitim-platformlarinin-avantajlari-dezavantajlari sayfasından 8 Kasım 2020 tarihinde ulaşılmıştır.
• Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (Third ed.). New York: The Guilford Press. Kumar, S. & Kushwaha, A. K. (2010). Development of an innovative e-content generation process. In Technology for Education (T4E), 2010 International Conference, 180-185.
• Morpa Kampüs (2020). https://www.morpakampus.com/kesfet sayfasından 09 Kasım 2020 tarihinde ulaşılmıştır.
• Okulistik (2020). http://www.okulistik.com/blog/?page_id=108 sayfasından 08 Kasım 2020 tarihinde ulaşılmıştır.
• Özarslan, M., Kubat, B. & Bay, Ö.F. (2007). Uzaktan eğitim için entegre ofis dersinin web tabanlı içeriğinin geliştirilmesi ve üretilmesi. Akademik Bilişim Konferansı,159-166, Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
• Pallant, J. (2001). SPSS survival manual. Maidenhead: Open University Press.
• Schermelleh-Engel. K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8 (2), 23-74.
• Sun, P.C.,Tsai, R.J., Finger, G., Chen, Y.Y. & Yeh., D. (2008). What drives a successful eLearning? An empirical in vestigation of the critical factors influencing learner satisfaction, Computers & Education, 50, 1183–1202.Türk Dil Kurumu. (2019). Türkçe sözlük. Ankara: TDK
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49-74.
• Tutar, M. (2015). Eğitim bilişim ağı (eba) sitesine yönelik olarak öğretmenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Twenge, J. M., Campbell, S. M., Hoffman, B. J., ve Lance, C. E. (2010). Generational differences in workvalues: Leisure and extrinsic value sincreasing, social and intrinsic values decreasing. Journal of Management, 36(5), 1117-1142. Doi: 10.1177/0149206309352246.
• Ullman, J. B. (2001). Structural equation modeling. B. G. Tabachnick ve L. S. Fidell (Eds.). Using multivariate statistics. Needham Heights, MA: Allyn and Bacon.
• Uzundağ, K. (2016). Sınıf öğretmenlerinin sanal manipülatiflere ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Veneziano L. ve Hooper J. (1997). A method for quantifying content validity of health-related questionnaires. American Journal of Health Behavior, 21(1), 67-70.
• Wikipedia Özgür Ansiklopedisi (2012). EBA vikipedi web sayfası. 17 Nisan 2020 tarihinde alınmıştır. https://tr.wikipedia.org/wiki/EBA sayfasından erişilmiştir.
• Yurdagül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. XVI. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (s.1-6). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi. Denizli.