DEMOGRAPHIC FACTORS THAT EFFECT EMPLOYEES’ SUBJECTIVE WELL-BEING: ANTALYA PROVINCE EVIDENCE FROM HOTEL INDUSTRY

Yıl 2015, Cilt: 4 Sayı: 2, 17 - 34, 01.04.2015

Gülseren Yurcu Hakan Atay

Öz

In this research is intended to investigate the demographic variables that affect subjective well-being of tourism employees. Data towards this purpose was obtained from 2,051 staff working at 5 star 50 hotel in the zone of Belek\Kadriye connected to Central and Serik district of Antalya Province. Oxford Happiness Inventory (OHI) questionnaire was used to collect data from employees. Data analysis were used nonparametric Mann-Whitney-U and Kruskal-Wallis test statistics. The obtained data were analyzed; according to age, marital status and staff status weren’t found a statistically significant differentiation, according to sex, income status, educational status, profession of love\dislike, vocational year were found a statistically significant differentiation

Anahtar Kelimeler

Subjective Well Being, Tourism, Hotel Employees

ÇALIŞANLARIN ÖZNEL İYİ OLUŞUNU ETKİLEYEN DEMOGRAFİK FAKTÖRLERİN İNCELENMESİ: ANTALYA İLİ KONAKLAMA İŞLETMELERİ ÖRNEĞİ

Öz

Bu araştırmada turizm çalışanlarının öznel iyi oluşunu etkileyen demografik değişkenlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda veriler, Antalya ili Merkez ve Serik ilçesine bağlı Belek\Kadriye bölgesindeki 5 yıldızlı 50 otelde çalışan 2.051 personelden elde edilmiştir. Çalışanlardan veri toplamak için Oxford Happiness Inventory (OHI) ölçeği kullanılmıştır. Veri analizinde nonparametrik Mann Whitney-U ve Kruskal-Wallis test istatistiklerinden yararlanılmıştır. Elde edilen veriler incelendiğinde; yaş, kadro durumu ve medeni durumlarına göre istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılaşmanın olmadığı, cinsiyet, gelir durumu, eğitim durumu, mesleğini sevip\sevmeme, meslek yılları durumlarına göre istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılaşma olduğu saptanmıştır

Anahtar Kelimeler

Öznel İyi Oluş, Turizm, Otel Çalışanları

Kaynakça

• Andrews F. & Withey, S. B. (1976). Social indicators of well-being. New York: Plenum Press.
• Argyle, M. (1999). Causes and correlates of happiness‖, well-being: the foundations of hedonic psychology. D. Kahneman, E. Diener, N. Schwarz (Ed), New York, Russel Sage Foundation, 356-357.
• Araz, A. ve Harlak, H., M. (2007). Gülgün sağlık davranışları ve alternatif tedavi kullanımı. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 6 (2).
• Aşık, A. N. (2010). Çalışanların iş doyumunu etkileyen bireysel ve örgütsel faktörler ile sonuçlarına ilişkin kavramsal bir değerlendirme. Türk İdare Dergisi, Sayı: 467, Haziran,S:31.
• Çakır, F. (2000). Sosyal Bilimlerde İstatistik. Alfa Yayıncılık, İstanbul.
• Dilmaç, B. ve Bozgeyikli, H.(2009). Öğretmen adaylarının öznel iyi olma ve karar verme stillerinin incelenmesi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 1.
• Diener, E. (1984) Subjective well- being. Psychological Bulletin, 95 (3), pp: 542- 575.
• Diener, E.& Seligman, M. E. P. (2002). Very happy people. Psychological Science, 13 (1), pp: 81- 84.
• Diener, E., Oishi, S.& Lucas, R. E. (2003). Personality, culture and subjective wellbeing: emotional and cognitive evaluations of life. Annual Review Pyschology, 54, pp: 403-425.
• Diener, E. (2009). Subjective well-being, the science of well-being. Social İndicators Research Series, USA, Springer, 37, pp: 11-58.
• Doğan, T. ve Eryılmaz, A. (2013). İki boyutlu benlik saygısı ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 33 (Ocak, I), pp: 107-117.
• Dost, M.T. (2010). Güney Afrika ve Türkiye'deki üniversite öğrencilerinin bazı değişkenlere göre öznel iyi oluş ve yaşam doyumlarının incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 35, (158), 75-89.
• Dumludağ, Ö. G. (2011). Mutluluk ve iktisadi parametreler üzerine bir inceleme. T.C. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Doktora Tezi, İstanbul.
• Easterlin, R. (2001). Income and happiness: towards a unified theory. The Economic Journal, Volume: 111, Issue: 473, pp: 465-484.
• Eroğlu, E. (2013). İş ve yaşamda motivasyon. Y. Tuna (Ed), T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 3022, Açıköğretim Fakültesi Yayını N: 1974.
• Garatachea, N., Molinero, O., Martınez-Garcıa, R., Jimenez-Jimenez, R., Gonzalez-Gallego, J., Marquez, S. (2009). Feelings of well being in elderly people: relationship to physical activity and physical function. Archives of Gerontology and Geriatrics, 48, pp: 306-312.
• Güven, İ. G. S. (2008). Fen ve genel lise öğrencilerinin cinsiyet ve sosyometrik statülerine göre öznel iyi oluş düzeyleri, genel sağlık örüntüleri ve psikolojik belirti türleri. T.C., Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Adana.
• Hills, P., Argyle, M. (2002). The oxford happiness questionnaire: a compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality And Individual Differences, 33, pp: 1073–1082.
• Kesgin, C., Topuzoğlu, A. (2006). Sağlığın tanımı: Başaçıkma. Journal Of İstanbul Kültür Üniversitesi, 3, pp: 47-49.
• Keser, A. (2005). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi: otomotiv sektöründe bir uygulama. Çalışma ve Toplum, 4.
• Layard, R. (2003). Happiness: Has Social Science Got A Clue?. Lionel Robbins Memorial Lectures, London School Of Economics.
• Lyubomirsky, S. (2001). Why are some people happier than others? The role of cognitive and motivational processes in well-being. American Psychologist, 56, 239-249
• Lyubomirsky, S., King, L. A., Diener, E. (2005). The benefits of frequent positive affect: does happiness lead to success?. Psychological Bulletin, 131, pp: 803-855.
• Malkoç, A. (2011). Öznel iyi oluş müdahale programının üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeylerine etkisi. T.C., Marmara Üniversitesi,Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Bilim Dalı, Doktora Tezi, İstanbul.
• Meyers, S. A., Diener, E. (1995). Who is happy?. Psychological Science. 6, pp: 10–19.
• Oktan, V. (2012). Beden imajı ve reddedilme duyarlılığının öznel iyi oluşu yordama gücü. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 11 (22), pp: 119-134.
• Plagnol, A. C., Easterlin, R. A. (2008). Aspirations, attainments, and satisfaction: life cycle differences between american women and men. Journal of Happiness Studies, Volueme: 9, Issue: 4, pp: 601-619.
• Rehdanz, K., Maddison, D. (2005). Climate and happiness. Ecological Economics, Volume: 52, Issue: 1, pp: 111 – 125.
• Selim, S. (2008). Life satisfaction and happiness in Turkey. Social Indicators Research, Volume: 88, Issue: 3, pp: 531-562.
• Sığrı, Ü., Basım, N. (2006). İşgörenlerin iş doyumu ile örgütsel bağlılık düzeylerinin analizi: kamu ve özel sektörde karşılaştırmalı bir araştırma. SÜ İİBF Sosyal Ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 12, pp: 131-154.
• Şahin, M., Aydın, B., Sarı, S. V., Kaya, S., Pala, H. (2012). Öznel iyi oluşu açıklamada umut ve yaşamda anlamın rolü. Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt: 20, No: 3, pp: 827-836.
• Şeker, M. (2009). Mutluluk Ekonomisi. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Konferansları Dergisi, Sayı: 39, pp: 115-134.
• Veenhoven, R. (1997). Advances in understanding happiness. Published in French in Revue: Québécoise De Psychologie, Volume: 18, pp: 29-74.
• Vermaat, J. R. C. (2005). Household production, health and happiness. Phd. Thesis, Wageningen University.
• TUIK, Yaşam Memnuniyeti Araştırması, 2012, 26 Şubat 2013
• www.antalyakulturturizm.gov.tr
• Dünyada Gönüllülüğün Durumu Raporu, 2011, http://www.unv.org