A STUDY ON DETERMINATION OF ENVIRONMENTAL SENSITIVITY LEVELS OF KARAMAN URBAN DYNAMİCS

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 1, 94 - 112, 01.01.2016

Hakan Candan Arzu. Erol Maltaş

Öz

With the understanding of the environment is not an unlimited source for human living, it is observed that the efforts of building environmental awareness has spread in all societies. The works in this context extends to various segments of society such as public organizations, nongovernmental organizations, students and other groups. Therefore, this study aims to reveal the environmental sensitivity on city dynamics consisting of politics, bureaucrats and business leaders in Karaman. This empirical research conducted on a sample group consisting of 38 politicians, 78 bureaucratsenvironmental behavior in level of average and they have a low level below the average about environmental considerations. In addition, results show that there is not a difference about level of environmental awareness according to participants‟ demographic characteristics such as sex, age, tenure and duty positions. T-Test and ANOVA test have applied to the groups of politics, bureaucrats and business leaders in city dynamics of Karaman for determine whether there are differences about the level of environmental sensitivity. Scheffe and Tamhane T² tests are applied to determine the reasons of differences. According to the obtained results; in terms of environmental concerns subscales and environmental awareness subscales; politics have significantly lower level than bureaucrats and business leaders. According to environmental vision subscales, politics have significantly higher level than bureaucrats and business leaders and on the other hand, politics have higher significant level than bureaucrats in terms of environmental issues subscales

Anahtar Kelimeler

Environment, Environmental Awareness, Environmental Attitudes Scale, Karaman

Karaman Kent Dinamiklerinin Çevresel Duyarlılık Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma

Öz

Çevrenin insan yaşamı için artık sınırsız bir kaynak olmaktan çıktığına yönelik anlayış ile birlikte bütün toplumlarda çevresel duyarlılık oluşturma çabalarının yaygınlaştığı görülmektedir. Bu kapsamdaki çalışmalar, kamu örgütlerinden sivil toplum kuruluşlarına, öğrencilerden çeşitli toplum kesimlerine uzanmaktadır. Dolayısıyla bu araştırma da, Karaman İlindeki siyasiler, bürokratlar ve iş adamlarından oluşan kent dinamikleri üzerine çevresel duyarlılık düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir çalışmadır. 38 siyasi, 78 bürokrat ve 43 iş adamının oluşturduğu bir örneklem grubu üzerine yapılan bu görgül araştırma sonucunda; katılımcıların ortaya yakın düzeyde çevresel davranış, ortanın altında düşük düzeyde çevresel düşünceye sahip oldukları bulgusu elde edilmiştir. Ayrıca katılımcıların cinsiyet, yaş, hizmet süresi ve görev pozisyonları gibi demografik özelliklerine göre çevresel duyarlılık düzeyleri arasında bir farklılık olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Karaman kent dinamikleri içerisinde yer alan siyasiler, bürokratlar ve iş adamları gruplarına göre katılımcıların çevresel duyarlılık düzeyleri arasında bir farklılık olup olmadığına yönelik tTesti ve ANOVA testleri ile hangi gruplarda farklılık olduğuna ilişkin Scheffe ve Tamhane T² Testleri yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; çevresel ilgi alt boyutu ve çevresel duyarlılık alt boyutu açısından siyasilerin, bürokratlar ve iş adamlarından anlamlı şekilde daha düşük düzeyde oldukları, çevresel görüş alt boyutunda ise siyasilerin bürokratlar ve iş adamlarından anlamlı şekilde daha yüksek düzeyde oldukları ve çevresel sorunlar alt boyutu açısından ise, siyasilerin bürokratlardan anlamlı şekilde yüksek düzeye sahip oldukları belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler

Çevre, Çevresel Duyarlılık, Çevresel Tutum Ölçeği, Karaman

Kaynakça

• Abdul-Wahab, S. A. Ve Abdo, J. (2010). The Effects of Demographic Factors on the Environmental Awareness of Omani Citizens, Human and Ecological Risk Assessment. An International Journal, 16 (2), 380-401.
• Afacan, Ö., ve Demirci Güler. (2011). Sürdürülebilir Çevre Eğitimi Kapsamında Tutum Öçleği Geliştirme Çalışması. 2. International Conference on New Trends and Their Implications, 27-29 April 2011, ss. 904-913, Antalya
• Akay, A. (2013). Kalkınma Planlarında Çevre Politikaları. Uluslar arası Türk Dünyası Çevre Sorunları Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 25-26 Kasım, ss. 45-52, Eskişehir.
• Alım, M. (2006). AB Üyelik Sürecinde Türkiye‟de Çevre ve İlköğretimde Çevre Eğitimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14 (2), 599-616.
• Aydın, F. ve Kaya, H. (2011). Sosyal Bilimler Lisesi Öğrencilerinin Çevre Duyarlılıklarının Değerlendirilmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 24, 229-257.
• BMU (Bundesministerium für Umwelt, Naturschutz und Reaktorsicherheit), 2004. Umwelt politik, Umwelt bewusstsein Bevölkerungsumfrage.Umwelt bundesamt. Berlin. Deutschland 2004. Ergebnisse Einer Repräsentativen
• Çabuk, B. ve Karacaoğlu, C. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Çevre Duyarlılıklarının İncelenmesi. AÜ Eğitim Bilimleri Dergisi, 36 (1-2), 189-198.
• Eryılmaz, B. (2008). Bürokrasi ve Siyaset: Bürokratik Devletten Etkin Yönetime. 3. Baskı İstanbul: Alfa Basın Yayım Dağıtım.
• Gilley, B. (2011). Authoritarian environmentalism and China's response to climate change. Environmental Politics, 21 (2), 287-307.
• Gök, A. Ve Türk, M. (2011). Perakendeci İşletmelerde Çevreyi Koruma Bilinci Üzerine Bir Araştırma. SDÜ İİBF Dergisi, 16 (2), 125-152.
• Günden, C. ve Miran, B. (2008). Yeni Çevresel Paradigma Ölçeğiyle Çiftçilerin Çevre Tutumunun Belirlenmesi: İzmir İli Torbalı İlçesi Örneği. Ekoloji, 18 (69), 41-50.
• Gürcüoğlu, S. (2013). Türkiye‟de Çevre Eğitiminde Kamu Örgütleri, Sivil Toplum Örgütleri ve Medya Rolü. GÜ İİBF Dergisi, 15 (3), 154-170.
• http://www.csb.gov.tr/gm/ced/index.php?Sayfa=sayfaicerikhtml&IcId=502&detId=1282&ustId=502 E.T: 28.11.2015
• Karataş, A. (2014). Toplumda Çevre Bilincinin Yaygınlaştırılmasında Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolü: Türkiye Örneği. Turkish Studies, 9 (2), 855-867.
• Keleş, R. (2013). İnsan Hakkı Olarak Çevre Hakkı. Uluslar arası Türk Dünyası Çevre Sorunları Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 25-26 Kasım, ss.29-32. Eskişehir.
• Kızılaslan, H. Ve Kızılaslan, N. (2005). Çevre Konularında Kırsal Halkın Bilinç Düzeyi ve Davranışları (Tokat İli Artova İlçesi Örneği). ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 1 (1), 67-89.
• Mahmutoğlu, A. (2010). Türkiye‟de Kırsal Çevre Etiği Konusunda Mülki İdare Amirlerinin Görüşleri. Türk İdare Dergisi, 468, 103-130.
• Ozil, E., Ugursal, I., Akbulut, U., Ozpinar, A. (2008). Renewable Energy and Environmental Awareness and Opinions: A Survey of University Students in Canada, Romania, and Turkey, International Journal of Green Energy, 5 (3), 174-188.
• Öztaş, C. ve Zengin, E. (2009). Yerel Yönetimler ve Çevre. Journal of Qafqaz University, 1, 116-123.
• Ponting, C. (2000). Dünyanın Yeşil Tarihi: Çevre ve Uygarlıkların Çöküşü, Çev.: A. Başcı Sander, İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayınevi.
• Sipahi, B., Yurtkoru, E. S., Çinko, M. (2008). Sosyal Bilimlerde SPSS‟le Veri Analizi. 2. Baskı. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Şimşekli, Y. (2015). An Implementation To Raise Environmental Awareness Of Elementary Education Students. Procedia - Social and Behavioral Sciences 191, 222-226.
• Uzun, N. ve Sağlam, N. (2006). Ortaöğretim Öğrencileri İçin Çevresel Tutum Ölçeği Geliştirme ve Geçerliliği. HÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 240-250.
• Yeşilyurt, S., Gül, Ş., Demir, Y. (2013). Biyoloji Öğretmen Adaylarının Çevre Bilinci ve Çevre Duyarlılığı: Ölçek Geliştirme Çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13 (25), 38-54.
• Yıldırım, O. ve Kesci, A. G. (2015). An Empirical Research on Environmental Awaraness: Students‟ Perceptions. US-China Review, 12, 212, 219.
• Yılmaz, R. (2009). Edirne‟de Çevre Bilincinin Belirlenmesi ve Sosyo-Ekonomik Özelliklerin Çevresel Bilinç Üzerine Etkileri. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 6 (1), 79-92.
• Yücel, M., Altunkasa, F., Güçray, S., Uslu C. ve Say, N. P. (2006). Adana‟da Çevre Duyarlılığı Düzeyinin ve Geliştirme Olanaklarının Araştırılması. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19 (2), 217- 228.