Mecduddin Ibnu’l-Esir (d.606/1210) is one of the important hadith scholar of seventh century as to hijri calendar. One of his important works is an-Nihaya fi Gharibi’l-hadis wa’l-Asar that one of the prominent classifications of hadith literatüre about “Gharibu’l-Hadiths” he explained rare words in hadiths by alphabetic order. Comments and interpretations about “God’s names and attributions take attention in this work. When Ibnu’l Esir mentinoned words by alphabetic order, he mentioned especially these meanings of the words, if there is meaning of name and attribution that used for Allah. This stuation puts forward his importance about issue of Asma al husna and attributions. Ibnu’l Esir interprets attributions belongs to Allah informed in hadiths and expressions reminding materalization and anthropomorphism in different meaning of its zahir meanings by using literatüre attributions of Arabic language. It is examined Ibnu’l Esir’s this interpretations, en-Nihaye’s place among gharibu’l-hadiths in point of metaphors’s interpretations and critics directed to Ibnu-l Esir in the matter of his interpretations about metaphoric hadiths
Mecduddîn İbnu’l-Esîr (ö. 606/1210) hicrî VII. asrın önemli hadis âlimlerinden birisidir. O’nun en önemli eserlerinden birisi hadislerde bulunan garîb kelimeleri alfabetik sırayla açıkladığı “garîbu’l-hadîs” ilmine dair hadis kaynaklarının önde gelen tasniflerinden en-Nihâye fî Garîbi’l-Hadîs ve’l-Eser’idir. Bu eserde Allah’ın isim ve sıfatlarıyla ilgili yorumlar ve te’viller dikkat çekmektedir. İbnu’l-Esîr, kelimeleri alfabetik olarak zikrederken varsa Allah için kullanılan isim ve sıfat manâsı öncelikle kelimenin bu manâlarını zikretmiştir. Bu durum onun esmâ-i hüsnâ ve sıfatlar meselesine verdiği önemi ortaya koymaktadır. İbnu’l-Esîr hadislerde haber verilen haberi sıfatları, teşbih ve tecsîm andıran ifadeleri Arap dilinin edebî özelliklerini kullanmak suretiyle zâhir anlamından başka anlamlarda yorumlamakta bunları te’vîl etmektedir. Bu çalışmada İbnu’l-Esîr’in bu te’villeri, tevillerinde izlediği yöntem, en-Nihâye’nin müteşabihlerin te’vîli bakımından garîbu’l-hadisler arasındaki yeri ve İbnu’l-Esîr’e müteşâbih hadislere yönelik te’villerinde yöneltilen eleştiriler incelenmektedir
Diğer ID | JA66FM22ZS |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2017 |
Gönderilme Tarihi | 1 Ekim 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 6 Sayı: 4 |
MANAS Journal of Social Studies (MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi)