Teknoloji Destekli İşbirliğine Dayalı Öğrenme Sürecine İlişkin Öğretmen Adaylarının Deneyimlerinin İncelenmesi

Yıl 2019, Ek Sayı 1, 794 - 810, 22.02.2019

Erhan Ünal , Fatih Özdinç

https://doi.org/10.33206/mjss.468144

Öz

Bu
çalışmanın amacı, teknoloji destekli işbirliğine dayalı öğrenme yöntemine göre
tasarlanan öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı dersinde öğretmen
adaylarının deneyimlerini incelemektir. Çalışmada karma araştırma yöntemlerinde
gömülü desen kullanılmıştır. Çalışmada teknoloji destekli işbirliğine dayalı
öğrenme sürecine ilişkin öğretmen adaylarının deneyimlerini belirlemek için öğretmen
adaylarının yaratıcılık ve akademik başarı puanları ile ortama ilişkin
görüşleri araştırılmıştır. Çalışmanın nicel boyutunda tek grup öntest-sontest
deneysel desen, nitel boyutunda ise yapılan deneysel işlemin etkililiğini
belirlemeye yönelik görüşme yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak Whetton ve
Cameron (2002) tarafından geliştirilen ve Aksoy (2004) tarafından Türkçe’ye
çevrilen “Ne Kadar Yaratıcısınız?” ölçeği, öğretim materyali değerlendirme
formu ve tasarlanan öğrenme ortamına ilişkin hazırlanan yarı yapılandırılmış
görüşme formu kullanılmıştır. Çalışmaya bir devlet üniversitesinde 2017 yaz
dönemi pedagojik formasyon programı Görsel Sanatlar ve Müzik grubunda yer alan
49 öğretmen adayı katılmıştır. Çalışma sonucunda öğretmen adaylarının yaratıcılıkları
deneysel işlem sonucunda anlamlı bir şekilde değişmediği ve sontest başarı
puanları ile yaratıcılıkları arasında bir ilişki olmadığı bulunmuştur. Ayrıca
öğretmen adaylarının teknoloji destekli öğrenme ortamını işbirliğine dayalı
öğrenme ve web 2.0 teknolojilerinin kullanılması bakımından beğendikleri,
kişisel ve mesleki becerilerin gelişimine katkı sağlaması yönünden faydalı
buldukları, işbirliğine dayalı öğrenme sürecinde yaşanılan zorluklar ve
kullanılan teknolojilerden kaynaklı teknik sıkıntılar yaşadıkları bulunmuştur.
Bu çerçevede araştırmacılara ve uygulayıcıları birtakım öneriler sunulmuştur. 

Anahtar Kelimeler

Web 2.0 teknolojileri, işbirliğine dayalı öğrenme, öğretmen adayı, öğretim materyali geliştirme

Exploring The Experiences of Pre-Service Teachers on Technology Supported Collaborative Learning

Öz

The purpose of this study is to explore the effect of technology supported collaborative learning in the instructional technology and material design course on experiences of pre-service teachers. The embedded research design, which is a type of the mixed methods, was employed in this study. Creativity, achievement and views about the learning environment of the pre service teachers were investigated as experiences of the pre-service teachers in the study. In the quantitative part of the study, one group pretest-posttest experimental design was used while semi-structured interviews were conducted about the effectiveness of the experimental design for the qualitative part of the study. The data were collected by “How Creative Are You?” Scale which was originally developed by Whetton and Cameron (2002) and adapted into Turkish by Aksoy (2004), instructional material evaluation form and semi-structured interview form. 49 pre-service teachers at the department of art and music who were attended to the teaching certification program in 2017 summer semester at a public university in Turkey participated to the study. The results indicated that there was no significant difference in terms of creative thinking skills of pre-service teachers from pre-test to post-test. However there was no correlation between pre-service teachers’ creative thinking skills and achievement scores. Furthermore, pre-service teachers evaluated this environment favorable in terms of collaborative learning and Web 2.0 technologies, gaining personal and profession skills. But pre-service teachers expressed that they had difficulties in the learning environment in terms of collaborative learning and using Web 2.0 technologies. According to the results, some implications were presented for the researchers and practitioners. 

Anahtar Kelimeler

Web 2.0 Technologies, Collaborative Learning, Pre-Service Teacher, Development of Instructional Material

Kaynakça

• Ai, X. (1999). Creativity and academic achievement: An investigation of gender differences. Creativity Research Journal, 12(4), 329-337.
• Aksoy, B. 2004. Coğrafya öğretiminde probleme dayalı öğrenme yaklaşımı. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aqda, M. F., Hamidi, F., & Rahimi, M. (2011). The comparative effect of computer-aided instruction and traditional teaching on student’s creativity in math classes. Procedia Computer Science, 3, 266-270.
• Arslan, A., & Yanpar, T. (2006). Oluşturmacı (constructivist) yaklaşıma dayalı işbirliğine dayalı öğrenmenin ilköğretim Sosyal Bilgiler dersindeki etkileri. Eurasian Journal of Educational Research, 24, 22-32.
• Arya, M. & Maurya, S. P. (2016). Relationship between creativity, ıntelligence and academic achievement among school going children. Studies on Home and Community Science, 10 (1-3), 1-7.
• Avşar, Z., & Alkış, S. (2007). İşbirlikli öğrenme yöntemi “Birleştirme I” tekniğinin sosyal bilgiler derslerinde öğrenci başarısına etkisi. İlköğretim Online, 6(2), 197-203.
• Aziz, Z., & Hossain, A. (2010). A comparison of cooperative learning and conventional teaching on students’ achievement in secondary mathematics. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 53–62.
• Balgiu, B. A., & Adîr, V. (2014). Creativity tasks and academic achievement. A study on Romanian Politehnica undergraduate students. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 116, 924-928.
• Batdı, V. (2013). İşbirlikli öğrenmenin yabancı dil öğretimindeki önemine ilişkin öğretmen görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 158-165.
• Birişçi, S., & Karal, H. (2011). Öğretmen adaylarının bilgisayar destekli ortamda materyal tasarlarken işbirlikli çalışmalarının yaratıcı düşünme becerilerine etkisi. Journal of Kirsehir Education Faculty, 12(2), 203-219.
• Chae, S., Seo, Y., & Lee, K. C. (2015). Effects of task complexity on individual creativity through knowledge interaction: A comparison of temporary and permanent teams. Computers in Human Behavior, 42, 138-148.
• Chan, S., & Yuen, M. (2014). Personal and environmental factors affecting teachers’ creativity-fostering practices in Hong Kong. Thinking Skills and Creativity, 12, 69–77.
• Chen, J., Wang, M., Kirschner, P. A., & Tsai, C. C. (2018). The role of collaboration, computer use, learning environments, and supporting strategies in CSCL: A meta-analysis. Review of Educational Research, 1-45.
• Cheng, K. K. (2009). The comparative effect on business creativity when web based collaborative learning vs. traditional lecturing instruction. Research in Higher Education Journal, 2, 1-15.
• Creswell, J. W. (2012). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative (4. baskı). New Jersey: Upper Saddle River.
• Çağatay, G., & Demircioğlu, G. (2013). The effect of Jigsaw-I cooperative learning technique on students’ understanding about basic organic chemistry concepts. International Journal of Educational Researchers, 4(2), 30-37.
• Çaycı, B., Demir, M. K., Başaran, M., & Demir, M.(2007). Sosyal bilgiler dersinde işbirliğine dayalı öğrenme ile kavram öğretimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 619-630.
• Doolittle, P. E., & Hicks, D. (2003) Constructivism as a theoretical foundation for the use of technology in social studies. Theory & Research in Social Education, 31(1), 72-104.
• Erden, M. (2005). Öğretmenlik mesleğine giriş. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• George, D., & Mallery, M. (2010). SPSS for windows step by step: A simple guide and reference. Boston: Pearson.
• Grabinger, R. S., Dunlap, J. C., & Duffield, J. A. (1997). Rich environments for active learning in action: problem-based learning. Association for Learning Technology Journal, 5(2), 5-17.
• Harjono, A., & Sahidu, H. (2018). Improving students’ creativity using cooperative learning with virtual media on static fluida concept. In Journal of Physics: Conference Series (Vol. 1006, No. 1, p.1-5). IOP Publishing.
• Hew, K. F., & Cheung, W. S. (2013). Use of Web 2.0 technologies in K-12 and higher education: The search for evidence-based practice. Educational Research Review, 9, 47-64.
• International Society for Technology in Education (ISTE) (2016). The ISTE standards for educators. https://www.iste.org/standards/for-educators 10 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir.
• Jalilifar, A. (2010). The effect of cooperative learning techniques on college students’ reading comprehension. System, 38, 96–108.
• Johnson, D. W., Johnson, R. T., & Smith, K. A. (1998). Cooperative learning returns to college what evidence is there that it works? Change. The Magazine of Higher Learning, 30(4), 26-35.
• Karaman, S., Yıldırım, S., & Kaban, A., (2008). Öğrenme 2.0 yaygınlaşıyor: Web 2.0 uygulamalarının eğitimde kullanımına ilişkin araştırmalar ve sonuçları. Inet-Tr’08 XIII. Türkiye’de İnternet Konferansı’nda sunulan bildiri, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• Karataş, S. & Özcan, S. (2010). Yaratıcı düşünme etkinliklerinin öğrencilerin yaratıcı düsünmelerine ve proje geliştirmelerine etkisi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 225-243.
• Kibirige, I., & Lehong, M. J. (2016). The Effect of Cooperative Learning on Grade 12 Learners’ Performance in Projectile Motions, South Africa. Eurasia Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 12(9), 2543-2556.
• Law, Y. K. (2011). The effects of cooperative learning on enhancing Hong Kong fifth graders’ achievement goals, autonomous motivation and reading proficiency. Journal of Research in Reading, 34(4), 402-425.
• Magnuson, M. L. (2012). Construction and reflection: Using web 2.0 to foster engagement with technology for information literacy instruction. Doctoral Dissertation, The University of Wisconsin, Milwaukee.
• Marashi, H., & Khatami, H. (2017) Using cooperative learning to boost creativity and motivation in language learning. Journal of Language and Translation, 7(1), 43-58. Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2017). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri. http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_12/11115355_YYRETMENLYK_MESLEYY_GENEL_YETERLYKLERY.pdf adresinden 18.09.2018 tarihinde erişilmiştir.
• Nami, Y., Marsooli, H., & Ashouri, M. (2014). The relationship between creativity and academic achievement. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 114, 36-39.
• Nezami, N. R., Asgari, M., & Dinarvand, H. (2013). The effect of cooperative learning on the critical thinking of High School students. Technical Journal of Engineering and Applied Sciences, 3(19), 2508-2514
• Olatoye, R. A., Akintunde, S. O., & Ogunsanya, E. A. (2010). Relationship between creativity and academic achievement of business administration students in South Western Polytechnics, Nigeria. African Research Review, 4(3).
• O’Reilly, T. (2005). What is Web 2.0: Design patterns and business models for the next generation of software. http://www.oreilly.com/pub/a/oreilly/tim/news/2005/09/30/what-is-web-20.html adresinden 10 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir.
• Resta, P., & Laferrière, T. (2007). Technology in support of collaborative learning. Educational Psychology Review, 19(1), 65-83.
• Richardson, C., & Mishra, P. (2018). Learning environments that support student creativity: Developing the SCALE. Thinking Skills and Creativity, 27, 45-54.
• Senemoğlu, N. (2012). Gelişim, öğrenme ve öğretim. Ankara: Pegem.
• Slavin, R. E. (1980). Cooperative learning. Review of Educational Research, 50(2), 315-342.
• Smith, B. L., & MacGregor, J. T. (1992) What is collaborative learning? In A. Goodsell, M. Maher & V. Tinto (Eds.), Collaborative learning: A sourcebook for higher education (pp. 10-30). University Park: National Center on Postsecondary Teaching, Learning, and Assessment.
• Stahl, G. (2006). Group cognition: Computer support for building collaborative knowledge. Cambridge: MIT Press.
• Tezci, E., & Perkmen, S. (2013). Oluşturmacı perspektiften teknolojinin öğrenme-öğretme sürecine entegrasyonu. Çağıltay, K. ve Göktaş, Y. (Ed) Öğretim teknolojilerinin temelleri: Teoriler, araştırmalar, eğilimler içinde (s. 185-211). Ankara: Pegem Akademi.
• Torrance, E.P. (1988).The nature of creativity as manifest in its testing. In R. J. Sternberg (Ed.), The nature of creativity (pp. 43-75). New York: Cambridge University Press.
• Ünal, E. & Çakır, H. (2017). Students’ views about the problem based collaborative learning environment supported by dynamic web technologies. The Malaysian Online Journal of Educational Technology (MOJET), 5(2), 1-19.
• Uzunboylu, H., Bicen, H., & Çavuş, N. (2011). The efficient virtual learning environment: A case study of web 2.0 tools and Windows live spaces. Computers & Education, 56, 720–726.
• Yükseltürk, E., & Top, E. (2013). Web 2.0 teknolojisinin öğretmen eğitiminde kullanımı. K. Çağıltay & Y. Göktaş (Ed.), Öğretim teknolojilerinin temelleri: Teoriler, araştırmalar, eğilimler içinde (s. 665-680). Ankara: Pegem.