Öğretmen ve Öğretmen Adaylarının Zaman Kullanma Sitillerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 2, 933 - 949, 19.04.2021

Rüştü Yeşil , Hasan Yılmaz

https://doi.org/10.33206/mjss.747309

Öz

Bu araştırmanın amacı, öğretmen ve öğretmen adaylarının zaman kullanma sitillerini bazı değişkenler açısından incelemektir. Araştırma, tarama modeline yapılmış betimsel ve nicel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu, 308’i öğretmen adayı, 187’si ise öğretmen olmak üzere 495 katılımcı oluşturmuştur. Araştırmanın verileri, “Kişisel Bilgi Formu” ve “Zaman Kullanma Sitilleri Ölçeği” yardımıyla çevrimiçi olarak toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde aritmetik ortalama, t testi, Anova, Scheffe, Pearson’s r korelasyon testleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; (1) öğretmen ve öğretmen adaylarının zaman kullanımı sitillerinin farklılaştığı; (2) katılımcıların cinsiyetine, medeni durumuna ve yaş grubuna göre; öğretmenlerin deneyim düzeylerine göre; öğretmen adaylarının sınıf düzeyleri ve öğrenim gördükleri bölümlere göre zaman kullanma sitillerinin bazı boyutlarda farklılaştığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Zaman, Zaman Kullanma Sitili, Öğretmen, Öğretmen Adayı

Investigation of Time Use Styles of Teachers and Prospective Teachers in Terms of Different Variables

Öz

The aim of this study is to examine the time use styles of teachers and prospective teachers in terms of some variables. This research is a descriptive and quantitative study conducted on a survey model. The study group consisted of 495 participants, 308 of whom were prospective teachers and 187 teachers. The data of the research was collected online with the help of “Personal Information Form” and “Time Use Styles Scale”. Arithmetic mean, t test, Anova, Scheffe, Pearson's r correlation tests were used for data analysis. As a result of the research, it was found that (1) Teachers and prospective teachers use Style of Planned and Economic Time Use the most and Passive Time Use the least. (2) time use styles of teachers and prospective teachers differ; (2) Prospective teachers tend to use Past and Future Time Pressure and Passive Time Use styles more compared to teachers and teachers tend to use Planned and Economic Time Use and Perseverance-Insistence styles more compared to prospective teachers. (3) time use styles differ in some dimensions according to the gender, marital status and age group of the participants, according to the professional service times of teachers and the class levels and departments of prospective teachers.

Anahtar Kelimeler

Time, Time Use Styles, Teacher, Prospective Teacher

Kaynakça

• Ağaoğlu, Y.S. ve Boyacı, M. (2013). Serbest zaman eğitimi. Spor Yönetimi Ve Bilgi Teknolojileri Dergisi. 8(1), 17-23. ISSN: 1306-4371.
• Ağduman, F. (2014). Üniversite öğrencilerinin boş zaman motivasyon ve tatminlerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Erzurum.
• Akatay, A. (2003). Örgütlerde zaman yönetimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10, 281-299.
• Akyüz, H. ve Türkmen, M. (2016). Üniversite öğrencilerinin boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumlarının incelenmesi: Bartın Üniversitesi örneği. International Journal of Science Culture and Sport, 4(1), 340-357. DOI: 10.14486/IntJSCS562. ISSN: 2148-1148.
• Arslan, S. (2011). Serbest zaman kullanımı: sıradan serbest zaman etkinlikleri ve sistemli serbest zaman etkinlikleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(2), 1-10.
• Aslan, N. ve Cansever, B.A. (2012). Ergenlerin boş zaman değerlendirme algısı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 23-35.
• Babacan, E. ve Küçükosmanoğlu, H.O. (2015). Müzik eğitimi anabilim dalı öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri. e-International Journal of Educational Research, 6(2), 36-50.
• Balcı, A. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma: yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.
• Bayram, N. (2013). Yapısal eşitlik modellemesine giriş. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Bond, M. J. & Feather, N. T. (1988). Some correlates of structure and purpose in the use of time. Journal of Personality and Social Psychology, 55(2): 321–329.
• Brodowsky, G. H. & Anderson, B. B. (2000). A cross cultural study of consumer attitudes toward time. Journal of Global Marketing, 13(3), 93–109.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Cotte, J. & Ratneshwar S. (2003). Choosing leisure services: the effects of consumer timestyles. Journal of Services Marketing, 17(6): 558–572.
• Durmaz, M., Hüseyinli, T. ve Güçlü, C. (2016). Zaman yönetimi becerileri ile akademik başarı arasındaki ilişki. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(7), 2291-2303.
• Eldeleklioğlu, J. (2008). Ergenlerin zaman yönetimi becerilerinin kaygı, yaş ve cinsiyet değişkenleri açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 7(3), 656-663,
• Francis-Smythe, J. & Robertson, I. (1999). Time-related ındividual differences. Time ve Society, 8(2-3), 273-292. https://doi.org/10.1177/0961463X99008002004
• Gözel, E. ve Halat, E. (2010). İlköğretim okulu öğretmenleri ve zaman yönetimi. PÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6, 73-89,
• Güleç, S., Kahtaman, P.B. ve Sezer, G.O. (2013). Öğretmen adaylarının zaman yönetimi becerileri ile sınav kaygı düzeyleri arasındaki ilişkinin akademik başarılarına göre incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26 (2), 343-358
• Gürbüz, M. ve Aydın, A.H. (2012). Zaman kavramı ve yönetimi. KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (2), 1-20.
• Hornik, J. & Zakay, D. (1996). Psychological time: The case of time and consumer behavior. Time ve Society, 5, 385-397.
• Jones, J. M. (1988). ‘Cultural differences in temporal perspectives: ınstrumental and expressive behaviors in time’. In J. E. McGrath (ed.), The Social Psychology of Time, (pp. 21–38). Newbury Park, CA: Sage.
• Kalaycı, Ş., Albayrak, A. S., Eroğlu, A., Küçüksille, E., Ak, B., Karaatlı, M. ve Sungur, O. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Karagöz, Y. (2016). SPSS 23 ve AMOS 23 uygulamalı istatistiksel analizler. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Karagöz, Y., Kıngır, S., Mesci, M. ve Akbaş, Z. (2010). Zamanın etkin kullanımını sağlayan faktörlerin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 23, 97-108.
• Kurar, İ. ve Baltacı, F. (2014). Halkın boş zaman değerlendirme alışkanlıkları: Alanya örneği. International Journal of Science Culture and Sport, 2, 39-52. DOI: 10.14486/IJSCS177; ISSN: 2148-1148.
• Özkılıç, R. ve Korkmaz, N.H. (2004). Sosyal bilimler, fen bilimleri ve beden eğitimi spor öğretmenlerinin sınıfta zaman yönetimine ilişkin davranışları. UÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 281-293
• Öztahtalı, İ. (2019). Zaman yönetimi bir özyönetim meselesidir…. 28.08.2019 tarihinde http://turkunholding.com/sosyal-sorumluluk-projeleri/egitimler-zaman-yonetimi-bir-ozyonetim-meselesidir/27 adresinden alınmıştır.
• Shores, K. & Scott, D. (2007). The relationship of ındividual time perspective and recreation experience preferences. Journal of Leisure Research, 39(1), 28-59.
• Shoval, N., Schvimer, Y. & Tamir, M. (2018). Real-time measurement of tourists’ objective and subjective emotions in time and space. Journal of Travel Research, 57(1), 3–16. https://doi.org/10.1177/0047287517691155
• Tektaş, M. ve Tektaş, N. (2010). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin zaman yönetimi ve akademik başarıları arasındaki ilişki. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 221-229.
• Usunier J-C. G. & Valette-Florence, P. (1994). Perceptual time patterns `time-styles): A psychometric scale, Time ve Society, 3(2), 219 – 241. https://doi.org/10.1177/0961463X94003002005
• Usunier J-C. G. & Valette-Florence, P. (2007). The time styles scale: a review of developments and replications over 15 years. Time ve Society, 16(2/3), 333–366. DOI: 10.1177/0961463X07080272
• Varışoğlu, B., Şeref, İ. ve Yılmaz, İ. (2012). Türkçe öğretmeni adaylarının zaman yönetimi algılarına yönelik bir içerik analizi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(2), 377-394.
• Yenihan, B. ve Öner, M. (2013). Zamanı yönetmek: üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerilerinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi E-Dergi, 2(2), 56-68.
• Yeşil, R.ve Yılmaz, H. (2020). Zaman kullanma stilleri ölçeğinin türk kültürüne uyarlanması. Adam Akademi Sosyal Bilimler Dergisi. (Yayına kabul edildi, yayın sırası beklenmektedir.)