Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Evaluation of Ethical Codes from an Organizational Perspective

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 4, 2314 - 2332, 20.10.2021
https://doi.org/10.33206/mjss.904405

Öz

In this study, the understandability and enforcement of Code of Ethics is evaluated through a company’s real world experience of their employees. The purpose of this assessment is to reveal the contributions and importance of ethical codes for company as a living and developing phenomenon; and also as a concept to understand how a company acts within the scope of ethical codes, increasingly wide spreading as real life implementations for companies today. At 2018, the company that is the subject of our study stated that it had not included any codes contradicting with their rules and the company culture and existing practices. It has been supported by the top management, doesn’t accept exceptions and has applied equally to all employees without discrimination. Seventeen ethical codes determined by the company are discussed within the scope of this study.

Kaynakça

  • Bauman, Z. (1998). Postmodern etik (Çev: A. Türker). Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
  • Bayrak Kök, S. (2006). Organizasyonel kurumsallaşmada bir değer boyutu: İş ahlakının kurumsallaşması. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 8(1),
  • Cramer, D. ve Howitt, D.L. (2004). The SAGE dictionary of statistics: A practical resource for students in the social sciences. Londra: SAGE.
  • Çabuk, S. ve Şengül, S. (2005). İşletme yöneticilerinin mesleki değerlerinin ve demografik özelliklerinin işletme etiği üzerindeki etkisi: Türkiye’de büyük ölçekli sanayi işletmeleri üzerine bir uygulama. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (e-dergi), 14(1), 171-180.
  • Doğan, N. (2009). İş etiği ve işletmelerde etik çöküş. SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 8(16), 179-200.
  • Ersel, H. (1998). Aracıların Kendi İç İşleyişinde ve Müşterileri İle Olan İlişkilerinde Etik Değerler. Türk Sermaye Piyasasında Etik Değerler ve İŞ Adabına İlişkin Çalışma Kuralları İstanbul: İstanbul Menkul Kıymetler Borsası Acar Matbaacılık A.Ş,
  • Harlak, H. (2003). Temel iletişim becerileri. Aydın: ADÜ Yayınları.
  • Kuçuradı, İ. (2006). Etik. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
  • Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 22, 5-55
  • Özdoğan, F. B. (2007). Pazarlamada tüketim ve tüketici ahlakı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Öztürk, N. K. (2001). Kamu ve özel yönetim etiği: Benzerlikler ve farklılıklar. Amme İdare Dergisi, 34(1), 2-8.
  • Öztürk, N. K. (1998). Kamu yöneticilerinin kararlarında etik değer. Amme İdare Dergisi, 31(2), 15-26.
  • Pater, A. ve Gils, A. V. (2003). Stimulating ethical decision-making in a business context: Effects of ethical and professional codes. European Management Journal, 21(6), 762-772.
  • Peppas, S. (2002). Attitudes toward business ethics: Where east doesn’t meet west. Cross Cultural Management: An International Journal, 9(4), 42-59.
  • Plant, J. F. (2001). Codes of ethics: Handbook of aministrative ethics (Edt: T. L. Cooper). New York: Dekker.
  • Russ-Eft, D. ve Hatcher, T. (2003). The issues of international value and beliefs: The debate for a global hrd code of ethics. Advences in Developing Human Resources, 5(3), 296-307.
  • Signh, C. ve Parasad, M. (2017). Code of ethics in an organisation. International Journal of Application or Innovation in Engineering & Management, 6(5), 138-142.
  • Svensson, G. ve Wood, G. (2004). Codes of ethics best practice in the swedish public sector: a Pubsec – Scale. The International Journal of Public Sector Management, 17(2), 178-195.
  • TEDMER (2007). http://www.tedmer.org.tr/pps/etikbarometre.pps erişim tarihi 23.05.2007
  • Tevruz, S. (2007). Etik yaklaşımlar ve iş ahlakı, iş hayatında etik (Edt: S. Tevruz). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Torlak, Ö. (2006). Pazarlama ahlakı. İstanbul: Beta Basım A.Ş.
  • TÜSİAD (2005). Devlette etikten etik devlete: Kamu yönetiminde etik kavramsal çerçeve. İstanbul: TÜSİAD-T/2005 – 11/412
  • Valentine, S. ve Fleischman, G. (2002). Ethics codes and professionals: Tolerance of societal diversity. Journal of Business Ethic, 40(4), 301-312.
  • Yılmaz, G. (2007). Akademisyenlik mesleğine yönelik etik kodların geliştirilmesine ilişkin görgül bir araştırma (Yüksek Lisans Tezi). Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
  • Yüksel, M. (2015). Etik kodlar, ahlak ve hukuk. Hacettepe HFD, 5(1), 1-26.
  • https://home.kpmg/tr/tr/home/gorusler/2017/03/sirketlerin-olmazsa-olmazi-etik-kod.html (Erişim Tarihi: 18.12.2020)

Etik Kodların Örgütsel Açıdan Değerlendirilmesi

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 4, 2314 - 2332, 20.10.2021
https://doi.org/10.33206/mjss.904405

Öz

Bu çalışmada bir şirketin 2018 yılında yayınlamış olduğu “Şirket Etik Kodları”nın şirket çalışanları açısından anlaşılırlığı ve uygulanışı değerlendirilmiştir. Bu çalışmanın amacı yaşayan ve gelişen bir olgu olarak etik kodların şirketler açısından katkıları ve önemini ortaya koymak ayrıca günümüzde giderek yaygınlık kazanan bir kavram olarak etik kodlar kapsamında hareket eden/ ettiği var sayılan bir firmanın mevcut etik kodları nasıl uyguladığını gözler önüne serilerek benzer firmalara ve diğer potansiyel paydaşlara etik kodları uygulama konusunda rol model anlamında katkı sağlamaktadır. Bu kapsamda çalışma dahilinde bir şirketin 2018 yılında ilan ettiği on yedi etik kod ilkesinden yola çıkılarak beşli likert tipi ölçek ile bir anket uygulaması yapılmıştır. Google Forms uygulaması aracılığı ile yapılan bu ankete 66 şirket çalışanından 61’i katılım göstermiştir. 2018 yılında belirlenen on yedi şirket etik kodunun şirket çalışanları tarafından iki yıl sonra (2020 yılında) nasıl algılandığı ve değerlendirildiğine bakılması hedeflenmektedir.

Kaynakça

  • Bauman, Z. (1998). Postmodern etik (Çev: A. Türker). Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
  • Bayrak Kök, S. (2006). Organizasyonel kurumsallaşmada bir değer boyutu: İş ahlakının kurumsallaşması. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 8(1),
  • Cramer, D. ve Howitt, D.L. (2004). The SAGE dictionary of statistics: A practical resource for students in the social sciences. Londra: SAGE.
  • Çabuk, S. ve Şengül, S. (2005). İşletme yöneticilerinin mesleki değerlerinin ve demografik özelliklerinin işletme etiği üzerindeki etkisi: Türkiye’de büyük ölçekli sanayi işletmeleri üzerine bir uygulama. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (e-dergi), 14(1), 171-180.
  • Doğan, N. (2009). İş etiği ve işletmelerde etik çöküş. SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 8(16), 179-200.
  • Ersel, H. (1998). Aracıların Kendi İç İşleyişinde ve Müşterileri İle Olan İlişkilerinde Etik Değerler. Türk Sermaye Piyasasında Etik Değerler ve İŞ Adabına İlişkin Çalışma Kuralları İstanbul: İstanbul Menkul Kıymetler Borsası Acar Matbaacılık A.Ş,
  • Harlak, H. (2003). Temel iletişim becerileri. Aydın: ADÜ Yayınları.
  • Kuçuradı, İ. (2006). Etik. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
  • Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 22, 5-55
  • Özdoğan, F. B. (2007). Pazarlamada tüketim ve tüketici ahlakı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Öztürk, N. K. (2001). Kamu ve özel yönetim etiği: Benzerlikler ve farklılıklar. Amme İdare Dergisi, 34(1), 2-8.
  • Öztürk, N. K. (1998). Kamu yöneticilerinin kararlarında etik değer. Amme İdare Dergisi, 31(2), 15-26.
  • Pater, A. ve Gils, A. V. (2003). Stimulating ethical decision-making in a business context: Effects of ethical and professional codes. European Management Journal, 21(6), 762-772.
  • Peppas, S. (2002). Attitudes toward business ethics: Where east doesn’t meet west. Cross Cultural Management: An International Journal, 9(4), 42-59.
  • Plant, J. F. (2001). Codes of ethics: Handbook of aministrative ethics (Edt: T. L. Cooper). New York: Dekker.
  • Russ-Eft, D. ve Hatcher, T. (2003). The issues of international value and beliefs: The debate for a global hrd code of ethics. Advences in Developing Human Resources, 5(3), 296-307.
  • Signh, C. ve Parasad, M. (2017). Code of ethics in an organisation. International Journal of Application or Innovation in Engineering & Management, 6(5), 138-142.
  • Svensson, G. ve Wood, G. (2004). Codes of ethics best practice in the swedish public sector: a Pubsec – Scale. The International Journal of Public Sector Management, 17(2), 178-195.
  • TEDMER (2007). http://www.tedmer.org.tr/pps/etikbarometre.pps erişim tarihi 23.05.2007
  • Tevruz, S. (2007). Etik yaklaşımlar ve iş ahlakı, iş hayatında etik (Edt: S. Tevruz). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Torlak, Ö. (2006). Pazarlama ahlakı. İstanbul: Beta Basım A.Ş.
  • TÜSİAD (2005). Devlette etikten etik devlete: Kamu yönetiminde etik kavramsal çerçeve. İstanbul: TÜSİAD-T/2005 – 11/412
  • Valentine, S. ve Fleischman, G. (2002). Ethics codes and professionals: Tolerance of societal diversity. Journal of Business Ethic, 40(4), 301-312.
  • Yılmaz, G. (2007). Akademisyenlik mesleğine yönelik etik kodların geliştirilmesine ilişkin görgül bir araştırma (Yüksek Lisans Tezi). Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
  • Yüksel, M. (2015). Etik kodlar, ahlak ve hukuk. Hacettepe HFD, 5(1), 1-26.
  • https://home.kpmg/tr/tr/home/gorusler/2017/03/sirketlerin-olmazsa-olmazi-etik-kod.html (Erişim Tarihi: 18.12.2020)
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Günce Demir 0000-0001-7747-6769

Yayımlanma Tarihi 20 Ekim 2021
Gönderilme Tarihi 27 Mart 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 10 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Demir, G. (2021). Etik Kodların Örgütsel Açıdan Değerlendirilmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(4), 2314-2332. https://doi.org/10.33206/mjss.904405
AMA Demir G. Etik Kodların Örgütsel Açıdan Değerlendirilmesi. MJSS. Ekim 2021;10(4):2314-2332. doi:10.33206/mjss.904405
Chicago Demir, Günce. “Etik Kodların Örgütsel Açıdan Değerlendirilmesi”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 10, sy. 4 (Ekim 2021): 2314-32. https://doi.org/10.33206/mjss.904405.
EndNote Demir G (01 Ekim 2021) Etik Kodların Örgütsel Açıdan Değerlendirilmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 10 4 2314–2332.
IEEE G. Demir, “Etik Kodların Örgütsel Açıdan Değerlendirilmesi”, MJSS, c. 10, sy. 4, ss. 2314–2332, 2021, doi: 10.33206/mjss.904405.
ISNAD Demir, Günce. “Etik Kodların Örgütsel Açıdan Değerlendirilmesi”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 10/4 (Ekim 2021), 2314-2332. https://doi.org/10.33206/mjss.904405.
JAMA Demir G. Etik Kodların Örgütsel Açıdan Değerlendirilmesi. MJSS. 2021;10:2314–2332.
MLA Demir, Günce. “Etik Kodların Örgütsel Açıdan Değerlendirilmesi”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, c. 10, sy. 4, 2021, ss. 2314-32, doi:10.33206/mjss.904405.
Vancouver Demir G. Etik Kodların Örgütsel Açıdan Değerlendirilmesi. MJSS. 2021;10(4):2314-32.

MANAS Journal of Social Studies (MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi)     


16155