Dijital Öykü Farkındalığının Öğretmen Branşlarına Göre Değerlendirilmesi

Yıl 2025, Cilt: 14 Sayı: 1, 58 - 69, 15.01.2025

Cahide Ünal , Hüseyin Çakır

https://doi.org/10.33206/mjss.1498804

Öz

Bu çalışmada farklı branşlardaki öğretmenlerin dijital öykü farkındalığı incelenmiştir. Öğretmenlerimizin yazılım bilgisi, yazılımları kullanmaları, yazılımlara yönelik tutumları, bunlar arasındaki ilişkiyi, bazı demografik özelliklerin etkisini ortaya koymak ve dijital öykü farkındalığı görmek amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda çalışmada araştırmacı tarafından geliştirilen19 soruluk bir anketle farklı branşlardaki 147 öğretmenden çevrimiçi olarak veriler toplanmıştır. Anket 6 soru demografik, 8 soru bilgisayar yazılımı kullanımı ve 5 soru dijital öykü farkındalığı ile ilgili sorulardan oluşmaktadır. Öğretmenler teknoloji kullanma konusunda olumlu olsalar da, teknolojiyi istedikleri düzeyde kullanamamaktadırlar. Verilerin analizi sonucunda, öğretmenlerin bilgisayar kullanma düzeylerini çoğunlukla (%44,9) orta düzeyde gördükleri buna karşın ders içeriği oluştururken bilgisayar yazılımı kullanımında zorluk çekmeyen öğretmenlerin ise 32 (%21,8) olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin nerdeyse yarısının (%46,9) dijital öykü kavramını duyduğunu ancak daha önce dijital öykü oluşturan öğretmenin çok az olduğu (%21,1) tespit edilmiştir. Teknolojinin sürekli değişimi dijital öykünün derslerde öğretme ve öğrenme aracı kullanımını artırmıştır. Dijital öykü ile ilgili literatür incelendiğinde masaüstü programlarıyla dijital öykülerin çoğunlukla oluşturulduğu görülmektedir. Ancak internette dijital öykü oluşturmada kullanılabilecek sayısının ilerleyen teknolojik gelişmelerle artığı ticari ve eğlence amaçlı web tabanlı video oluşturma araçların olduğu görülmektedir. Dijital öykünün öğretmenler tarafından daha etkili olarak sınıflarında kullanmaları dijital öykü yazılımlarının farkında olmasına ve teknoloji kullanma becerilerinin yeterli olmasına bağlıdır.

Anahtar Kelimeler

Dijital Öykü, Web 2.0, Eğitim teknolojileri, İçerik geliştirme

Etik Beyan

“Dijital Öykü Farkındalığının Öğretmen Branşlarına Göre Değerlendirilmesi” başlıklı çalışmanın yazım sürecinde bilimsel kurallara, etik ve alıntı kurallarına uyulmuş; toplanan veriler üzerinde herhangi bir tahrifat yapılmamış ve bu çalışma herhangi başka bir akademik yayın ortamına değerlendirme için gönderilmemiştir. Gerekli olan etik kurul izinleri Gazi Üniversitesi Etik Kurulu’nun 03.10.2022 tarih ve 07.10.2022-R475729 sayılı toplantısında alınmıştır.

Evaluation of Digital Story Awareness According to Teacher Branches

Öz

We examıned the digital story awareness of teachers in different branches in this study. The work aims to reveal the software knowledge of our teachers, their use of software, attitudes towards software, the relationship between them, the effect of some demographic characteristics, and to see digital story awareness. For this purpose, data were collected online from 147 teachers in different branches with a 19-question questionnaire developed by the researcher. The questionnaire consists of 6 questions on demographics, 8 questions on computer software usage, and 5 questions on digital story awareness. Although teachers are positive about using technology, they do not use technology at the level they want. According to the analysis of the data, most of the teachers (44.9%) saw their level of computer use as moderate, whereas 32 (21.8%) teachers had no difficulty in using computer software while creating course content. It was found that almost half of the teachers (46.9%) had heard of the concept of digital stories, but very few teachers (21.1%) had created digital stories before. The continuous technology change has increased the use of digital stories as a teaching and learning tool in lessons. When the literature on digital stories is examined, it is seen that digital stories are mostly created with desktop programs. However, there are web-based video creation tools for commercial and entertainment purposes, the number of which can be used to create digital stories on the internet has increased with advancing technological developments. The more effective use of digital stories by teachers in their classrooms depends on their awareness of digital story software and adequate technology skills.

Anahtar Kelimeler

Digital Story, Web2.0, Educational technologies, Content development

Etik Beyan

“Dijital Öykü Farkındalığının Öğretmen Branşlarına Göre Değerlendirilmesi” başlıklı çalışmanın yazım sürecinde bilimsel kurallara, etik ve alıntı kurallarına uyulmuş; toplanan veriler üzerinde herhangi bir tahrifat yapılmamış ve bu çalışma herhangi başka bir akademik yayın ortamına değerlendirme için gönderilmemiştir. Gerekli olan etik kurul izinleri Gazi Üniversitesi Etik Kurulu’nun 03.10.2022 tarih ve 07.10.2022-R475729 sayılı toplantısında alınmıştır.

Kaynakça

• Akgül, G. ve Tanrıseven, İ. (2019). Fen ve Teknoloji Dersinde Dijital Öyküleme Sürecinde Yaratıcı Drama Kullanımının Öğrencilerin Bilimsel Yaratıcılıkları ve Dijital Öyküleri Üzerindeki Etkisi. Kastamonu Education Journal, 27(6), 2501-2512. https://doi.org/10.24106/kefdergi.3379
• Aktay, S. ve Keskin, T. (2016). Eğitim Bilişim Ağı (EBA) İncelemesi. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 2 (3) , 27-44.Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/ekuad/issue/28248/300311
• Baydaş, Ö, Gedik, N. ve Göktaş Y. (2013). Öğretmenlerin bilişim teknolojileri kullanımı: 2005- 2011 yıllarının karşılaştırılması, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H.U. Journal of Education), 28(3), 41-54.
• Bimber, B. (2000). Measuring the gender gap on the Internet. Social science quarterly, 868-876.
• Boase, J. ve Ling, R. (2013). Measuring mobile phone use: Self‐report versus log data. Journal of Computer-Mediated Communication, 18(4), 508–519. https://doi.org/10.1111/jcc4.12021.
• Cüre, F. ve Özdener, N. (2008). Öğretmenlerin bilgi ve iletişim teknolojileri (BİT) uygulama başarıları ve BİT’e yönelik tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(34), 41-53.
• Demirer, V. (2013). İlköğretimde e-öyküleme kullanımı ve etkileri (Doktora Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi.
• Elmas, R., ve Geban, Ö. (2012). 21. Yüzyıl Öğretmenleri için Web 2.0 Araçları. International Online Journal of Educational Sciences, 4(1).
• Ferretti, S., Salomoni, P., Roccetti, M., Mirri, S. Ve Muratori, L. A. (2009, January). At the crossroads of web and interactive multimedia: an approach to merge the two realms. In 2009 6th IEEE Consumer Communications and Networking Conference (pp. 1-5). IEEE.
• Gakhar, S. (2007). The influence of digital storytelling experience on pre-service teacher education students' attitudes and intentions, MastersAbstracts International, 46(1).
• Kansızoğlu, N., Durukan, E. Ve Kansızoğlu, H. B. (2024). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dijital Öykü Oluşturmaya Yönelik Deneyim ve Görüşlerinin İncelenmesi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (Ö14), 1-24.
• Karakoyun, F. (2014). Çevrim içi ortamda oluşturulan dijital öyküleme etkinliklerine ilişkin öğretmen adayları ve ilköğretim öğrencilerinin görüşlerinin incelenmesi. (Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kartal, M. (2021). Türkçe öğretmeni adaylarının dijital hikâye uygulamalarına yönelik farkındalıkları (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi.
• MEB, (2018, 10 Eylül). Eğitimde fırsatları artırma teknolojiyi iyileştirme hareketi projesi (FATİH). Proje hakkında. Erişim: http://fatihprojesi.meb.gov.tr/.
• Moradi, H. ve Chen, H. (2019). Digital storytelling in language education. Behavioral sciences, 9(12), 147.
• Ohler, J. B. (2013). Digital Storytelling in the Classroom: New Media Pathways to Literacy, Learning, and Creativity. Thousand Oaks: Corwin Press.https://doi.org/10.4135/9781452277479
• Robin, B. (2006, March). The educational uses of digital storytelling. In Society for Information Technology & Teacher Education International Conference (pp. 709-716). Association for the Advancement of Computing in Education (AACE).
• Robin, B. R. (2008). Digital storytelling: A powerful technology tool for the 21st century classroom. Theory into practice, 47(3), 220-228.
• Robin, B. ve McNeil, S. (2013, March). The evolution of digital storytelling technologies: From PCs to iPads and e-Books. In Society for Information Technology & Teacher Education International Conference (pp. 1712-1720). Association for the Advancement of Computing in Education (AACE).
• Sevli, O. (2011). Bulut Bilişim Ve Eğitim Alanında Örnek Bir Uygulama (Yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi.
• Smeda, N., Dakich, E. ve Sharda, N. (2012). Digital storytelling with Web 2.0 tools for collaborative learning. In Collaborative Learning 2.0: Open Educational Resources (pp. 145-163). IGI Global.
• Snelson, C. ve Sheffield, A. (2009). Digital storytelling in a Web 2.0 world. In TCC (pp. 159-167). TCCHawaii.
• Şıklar, E. ve Özdemir, A. (Eds.). (2013). İstatistik-II. Ankara: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Tanrıkulu, F. (2022). Students’ perceptions about the effects of collaborative digital storytelling on writing skills. Computer Assisted Language Learning, 35(5-6), 1090-1105.
• Türkben, T. ve Alptekin, E. (2023). Türkçe öğretmenlerinin Web 2.0 araçları ile dijital hikâye oluşturma yeterliği. Milli Eğitim Dergisi, 52(238), 909-932.
• Turgut, G., ve Kışla, T. (2015). Bilgisayar destekli hikâye anlatımı yöntemi: Alanyazın araştırması. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 6(2), 97-121.
• Turgut, G. (2015). Okul Öncesi Eğitimi İçin Geliştirilen Hikâye Oluşturma Yazılımına Yönelik Görüşlerin İncelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi.
• Türkmen, H., Pedersen, J. E. ve McCarty, R. (2007). Exploring Turkish Pre- service Science Education Teachers' Understanding of Educational Technology and Use. Research in Comparative and International Education, 2(2), 162-171.
• Wilson, C. (2018).http://elab.athabascau.ca/workshop/digital- storytelling adresinden 13.12.2020.tarihinde erişilmiştir.
• Yıldırım, M. (2024). Türkçe öğretmenlerinin dijital hikâye kullanımına ilişkin tutumları ile aldıkları eğitime yönelik görüşlerinin incelenmesi. (Doktora tezi). Bursa Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (12. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.
• Yılmaz, Y., Üstündağ, M. T., & Güneş, E. (2017). Öğretim materyali olarak dijital hikâye geliştirme aşamalarının ve araçlarının incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 1621-1640.