Perspectives of Students Receiving Arabic Education in Addition to Formal Education on Language Teaching Methods

Yıl 2025, Cilt: 14 Sayı: 2, 602 - 613, 15.04.2025

Ramazan Bekmez , Erhan Akın

https://doi.org/10.33206/mjss.1573392

Öz

The foundation of human communication and socialization skills is language. Language, which has unique rules and encompasses multifaceted and diverse characteristics, primarily manifests itself through native language education within societies. Over time, individuals' acquisition of a second language for various purposes is referred to as foreign language teaching. In our country, while Turkish is taught as the native language in formal educational institutions under the Ministry of National Education, foreign language education is also conducted in numerous other institutions. Among these language education programs is Arabic instruction, which takes place in madrasahs, one of the traditional educational institutions. This study aims to identify the perspectives of a group of students who receive formal education in Turkish as their native language and simultaneously attend Qur’an courses in madrasahs, where they learn Arabic as a foreign language. Additionally, the study seeks to compare the language teaching methods employed in these two types of institutions. To determine the students' opinions and identify differences in language teaching methods, semi-structured interview forms were prepared in line with the qualitative research approach in the screening model. These forms were administered to a preselected group of students. The data obtained were analyzed using the content analysis method. The findings, categorized into five main themes, are discussed in the conclusion section under the following headings: the use of technology in language teaching, the use of materials, speaking skills, overcrowded classrooms and individuality in education, and assessment and evaluation.

Anahtar Kelimeler

Madrasah , teaching Arabic , teaching Turkish , language teaching

Etik Beyan

“Örgün Eğitimle Beraber Arapça Eğitimi Alan Öğrencilerin Dil Öğretim Metoduna Yönelik Görüşleri” başlıklı çalışmanın yazım sürecinde bilimsel kurallara, etik ve alıntı kurallarına uyulmuş; toplanan veriler üzerinde herhangi bir tahrifat yapılmamış ve bu çalışma herhangi başka bir akademik yayın ortamına değerlendirme için gönderilmemiştir. Gerekli olan etik kurul izinleri Siirt Üniversitesi Rektörlüğü Etik Kurulu’nun 01.02.2024 tarihli ve 6357sayılı toplantısında alınmıştır.

Örgün Eğitimle Beraber Arapça Eğitimi Alan Öğrencilerin Dil Öğretim Metoduna Yönelik Görüşleri

Öz

İnsanoğlunun iletişim ve sosyalleşme becerilerini kullanmasının esasını dil oluşturmaktadır. Kendine has kuralları olan, çok yönlü ve çok değişik özellikler barındıran dil; ilk olarak ana dil eğitimi ile toplumlarda kendini göstermektedir. İlerleyen zamanlarda bireylerin farklı amaçlarla ikinci bir dil edinmeleri ise yabancı dil öğretimi olarak karşımıza çıkmaktadır. Ülkemizde Millî Eğitim Bakanlığına bağlı örgün eğitim kurumlarında ana dil olarak Türkçe eğitimi yapılırken aynı zamanda birçok farklı kurumda yabancı dil eğitimi de yapılmaktadır. Bu dil eğitimlerinden biri de geleneksel eğitim kurumlardan biri olan medreselerde yapılan Arapça öğretimidir. Bu çalışmada örgün eğitimde ana dil olarak Türkçe eğitimi alırken aynı zamanda yabancı dil olarak medrese eğitimi yapan Kur’ân kurslarında Arapça eğitimi alan bir grup öğrencinin iki kurumun dil öğretim metoduna yönelik görüşlerini tespit etmek ve iki kurumdaki dil öğretim metodunu karşılaştırmak amaçlanmıştır. Öğrencilerin görüşleri ve dil öğretim farklılıklarını tespit etmek için tarama modelinde nitel araştırması yöntemine uygun olarak yarı yapılandırılmış görüşme formları hazırlanmış, önceden belirlenen öğrenci grubuna uygulanmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiştir. Verilerde tespit edilen hususlar dil öğretiminde teknoloji kullanımı, materyal kullanımı, konuşma becerisi, kalabalık sınıflar ve eğitimde bireysellik, ölçme ve değerlendirme olmak üzere beş başlık altında sonuç bölümde ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler

Medrese , Arapça öğretimi , Türkçe öğretimi , Dil öğretimi

Etik Beyan

“Örgün Eğitimle Beraber Arapça Eğitimi Alan Öğrencilerin Dil Öğretim Metoduna Yönelik Görüşleri” başlıklı çalışmanın yazım sürecinde bilimsel kurallara, etik ve alıntı kurallarına uyulmuş; toplanan veriler üzerinde herhangi bir tahrifat yapılmamış ve bu çalışma herhangi başka bir akademik yayın ortamına değerlendirme için gönderilmemiştir. Gerekli olan etik kurul izinleri Siirt Üniversitesi Rektörlüğü Etik Kurulu’nun 01.02.2024 tarihli ve 6357sayılı toplantısında alınmıştır.

Kaynakça

• Aksan, D. (2000). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dil bilim. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Akyüz, Y. (2013). Türk eğitim tarihi. Ankara: Pegem Akademi.
• Alpar, D., Batdal, G. ve Avcı, Y (2007). Öğrenci merkezli eğitimde eğitim teknolojileri uygulamaları. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 19- 31.
• Altmışdört, G. (2010). Yabancı dil öğretiminde nasıl bir ölçme- değerlendirmeye gerek vardır. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 3(2), 175- 200.
• Aydın, A. (1998). Sınıf yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Bağcı, H. M. (2009). Medrese eğitiminde hadis birikimi–Diyarbakır örneği-. Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi, 1,45-59.
• Birinci, F. G. (2019). Yabancı dil olarak Türkçenin öğretiminde öğretim elemanlarının bilişim teknolojileri öz yeterlik algıları ile teknoloji uygulamaları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Doktora Tezi). Hacattepe Üniversitesi, Türkiat Araştırmaları Enstitüsü, Ankara.
• Çelik, G. M. (2015). Türkçe-Arapça ism-i mevsûl, izâfet, sıfat, hâl ve bileşik cümlelerin karşıtsal çözümlemesi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Dobson, M. J. (1974). Effective techniques for English conversation groups. Washington: Newbury House Publishers
• Dönder, A. Elaldı, Ş. ve Özkaya, Ö. M. (2012). Öğretim elemanlarının üniversite düzeyindeki temel İngilizce öğretiminde kullanılabilecek tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme yöntemlerine ilişkin görüşleri. Turkish Studies, 7(1), 953-968.
• En-Nebhânî, T. (2001). İslâm Nizamı. Beyrut: Dâr-ul Ummah.
• Ergin, M. (2023). Türk dil bilgisi. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
• Erman, U. (2018). Siirt medreselerinde Arapça dil eğitiminin mahiyeti üzerine. Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi 10(4), 1455-1472.
• Fakhourı, S. (2020). Ana dili Arapça olmayanlara konuşma becerisinin öğretilmesi -teori ve pratik- (Yüksek Lisans Tezi). Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• Güneş, F. (2021). Türkçe öğretimi yaklaşım ve modelleri. Ankara: Pegem Akademi.
• https://sozluk.gov.tr/
• Durmuş, M. ve Okur, A. (Ed.) (2013). Yabancılara Türkçe öğretimi içinde. Ankara: Grafiker Yayınları.
• Onan, A. (2015). Sağlık bilimleri eğitiminde benzetim temelli meslekler arası öğrenmenin öğrencilerin birey ve ekip performanslarına etkisi (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demirel, Ö. ve Altun, E. (Ed.) (2010). Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı içinde. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Şanal, M. (2003). Osmanlı Devleti’nde medreselere ders programları, öğretim metodu, ölçme ve değerlendirme, öğretimde ihtisaslaşma bakımından genel bir bakış. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14 (1), 149-168.
• Timurtaş, A. (2008). Botan müderrislerinin Piri Molla Muhammed Zıvıngi. İstanbul: Kent Yayınları.
• Yalçın, C. (2021). Yabancı dil öğretiminde konuşma becerisini geliştirmeye yönelik alıştırma tipolojileri. Turkish Studies-Language,16(1), 515-525.
• Yaman, E. (2006). Eğitim sistemindeki sorunlardan bir boyut: Büyük sınıflar ve sınıf yönetimi. Gazi Üniversitesi Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4,3, 261-274.
• Yaman, E. (2010). Kalabalık sınıfların etkileri: Öğrenciler ne düşünüyor?. Kastamonu Eğitim Dergisi,18(2), 403-414.
• Yaşar, O. (2004). İlköğretim Sosyal bilgiler derslerinde görsel materyal kullanımı ile Coğrafya konularının eğitimi ve öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, 163, 104-119.
• Yayla, A., Kazancı, E., Alav, Ö., Demir, M. Ş. ve Usta M. E. (2017). Medreselerde Eğitimsel Bir Geçmişi Olan Kişilerin Medrese Eğitimine İlişkin Görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(39), 486-503.
• Janid Baradi, A. (2020). Translanguaging among Arab students acquiring Turkish as a second language(Master's Thesis). İstanbul Aydın University, Instıtute Of Graduate Studıes, İstanbul.