Mindful Eating Levels in Healthcare Workers: Zeynep Kamil Women’s and Children’s Diseases Education and Research Hospital Sample

Yıl 2022, , 96 - 105, 28.04.2022

Pınar Hamurcu , Derya Taş

https://doi.org/10.29058/mjwbs.1030982

Cited By: 4

Öz

Aim: This study was conducted to examine the levels of mindful eating levels of healthcare workers and
the factors affecting them.
Material and Methods: In this study, which was planned as a cross-sectional descriptive type, data
were collected with a Diagnostic Form and Mindful Eating Questionnaire (MEQ-30) to 160 healthcare
workers at Zeynep Kamil Women and Children Diseases Training and Research Hospital, applied at
face-to-face interviews between February-April 2020. IBM SPSS26® software was used for the analysis
of obtained data.
Results: A total of 160 healthcare workers, consisting of 139 females (86.9%) and 21 males (13.1%) participated in the study. The mean
age of the participants was 29.65±7.65 years, and the mean BMI (body mass index) was 23.56±3.79 kg/m2. In this study, 61.3% of the
participants were nurse, 18.1% were midwife, 11.3% were doctor and 9.4% were healthcare technician. It was observed that 78.1% of the
participants did not have regular meal times; 76.9% thought that they do not have healthy eating patterns; 55% seemed to be tend to eat in
stressful conditions. Healthcare workers; “Eating Control” by sex; “Disinhibiton” by marital status; “Eating Discipline” according to BMI groups
a statistically significant difference was found in all sub-dimensions except “Mindfulness” according to the study method (p<0.05). In addition,
there was a positive correlations between age and sub-dimensions of “Disinhibition”, “Eating Discipline” and “Interference”. And also, there
was a negative correlation between BMIs and “Eating Discipline” and a positive correlation BMIs between “Conscious Nutrition” (p<0.05).
Conclusion: For a healthy society, first of all, nutrition behaviors of health professionals should be revised and healthy lifestyle behaviors
should be taught through mindful eating training.

Anahtar Kelimeler

Mindfull eating, nutrition, healthcare workers

Sağlık Çalışanlarında Yeme Farkındalığı Düzeyinin Belirlenmesi: Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Eğitim Araştırma Hastanesi Örneği

Öz

Amaç: Çalışma, sağlık çalışanlarının yeme farkındalığı düzeyleri ve buna etki eden faktörleri incelemek
amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Kesitsel tanımlayıcı tipte olan çalışmadaki veriler, Zeynep Kamil Kadın ve
Çocuk Hastalıkları Eğitim Araştırma Hastanesi’nde görev yapan ve araştırmaya katılmaya gönüllü 160
sağlık çalışanına, Şubat-Nisan 2020 tarihleri arasında, Yeme Farkındalığı Ölçeği (YFÖ-30) ve sosyodemografik
bilgi formunun yüz yüze görüşme yöntemiyle uygulanmasıyla elde edilmiştir. Elde edilen
verilerin analizinde IBM SPSS26® yazılımı kullanılmıştır.
Bulgular: Çalışmaya katılan 160 sağlık çalışanının 139’u kadın (%86,9) ve 21’i erkektir (%13,1).
Katılımcıların yaş ortalaması 29,65±7,65 yıl, BKİ (beden kütle indeksi) ortalaması 23,56±3,79 kg/m2’dir.
Çalışmaya katılanların %61,3’ü hemşire, %18,1’i ebe, % 11,3’ü doktor ve %9,4’ü sağlık teknisyenidir.
Sağlık çalışanlarının %78,1’inin öğünlerinin düzenli olmadığı, %76,9’unun sağlıklı beslendiklerini
düşünmediği, %55’inin stresli durumlarda besin tüketmeyi tercih ettiği saptanmıştır. Sağlık çalışanlarının;
cinsiyete göre “Yeme Kontrolü”; medeni duruma göre “Düşünmeden Yeme”; BKİ gruplarına göre “Yeme
Disiplini”; çalışma şekline göre “Farkındalık” hariç tüm alt boyut puanlarında istatistiksel olarak anlamlı
bir fark bulunmuştur (p<0,05). Ayrıca sağlık çalışanlarının; yaşları ile “Düşünmeden Yeme”, “Yeme
Disiplini” ve “Enterferans” alt boyutları arasında pozitif yönlü; BKİ’leri ile “Yeme Disiplini” arasında
negatif yönlü ve “Bilinçli Beslenme” arasında pozitif yönlü ilişki saptanmıştır (p<0,05).
Sonuç: Sağlıklı bir toplum için, öncelikle sağlık çalışanlarının yanlış beslenme davranışlarının önüne
geçilmesi ve onlara sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının, yeme farkındalığı eğitimleriyle kazandırılması
gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yeme farkındalığı, beslenme, sağlık çalışanı

Kaynakça

• 1. WHO/Europe, Basic documents, 49th ed.; 2020. [İnternet Yayını]. [Atıf 01.11.2021]. Erişim: https://apps.who.int/gb/bd/ pdf_files/BD_49th-en.pdf#page=7
• 2. Duran Ü, Öğüt S, Asgarpour H, Kunter D. Sağlık çalışanlarında sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının değerlendirilmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi 2018;2(3):138-147.
• 3. Kerin JL, Webb HJ, Zimmer-Gembeck MJ. Intuitive, mindful, emotional, external and regulatory eating behaviours and beliefs: An investigation of the core components. Appetite 2019;132:139-146.
• 4. Ludwig DS, Kabat-Zinn J. Mindfulness in Medicine. JAMA 2008;300(11):1350-1352.
• 5. Köse G. Tayfur M, Birincioğlu İ, Dönmez A. Adaptation study of the Mindful Eating Questionnaire (MEQ) into Turkish. JCBPR 2016;5(3):125-134.
• 6. Yücel B. Sağlık çalışanlarının beslenme alışkanları ve beslenme bilgi düzeylerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Başkent Üniversitesi, 2015.
• 7. Sun M, Feng W, Wang F, Li P, Li Z, Li M, Tse G, Vlaanderen J, Vermeulen R, Tse LA. Meta-analysis on shift work and risks of specific obesity types. Obes Rev 2018;19(1):28-40.
• 8. Pan A, Schernhammer ES, Sun Q, Hu FB. Rotating night shift work and risk of type 2 diabetes: two prospective cohort studies in women. PLoS Med 2011;8(12):e1001141.
• 9. Dolu N, Elalmış DD, Keloğlan S. Examination of attention level in nurses working night shifts in terms of the relationship between electrodermal activity and sex hormones. Nöropsikiyatri Arşivi 2013;50:197-201.
• 10. van Lee L, Chia AR, Loy SL, Colega M, Tham EKH, Cai S, Yap F, Godfrey KM, Teoh OH, Goh D, Tan KH, Chong YS, Broekman BFP, Chong MFF. Sleep and dietary patterns in pregnancy: Findings from the gusto cohort. Int J Environ Res Public Health 2017;14(11):1-14.
• 11. St-Onge MP, Ard J, Baskin ML, Chiuve SE, Johnson HM, Kris- Etherton P, Varady K; American Heart Association Obesity Committee of the Council on Lifestyle and Cardiometabolic Health; Council on Cardiovascular Disease in the Young; Council on Clinical Cardiology; and Stroke Council. Meal Timing and Frequency: Implications for Cardiovascular Disease Prevention: A Scientific Statement From the American Heart Association. Circulation 2017;135(9):e96-e121.
• 12. WHO/Europe, Body mass index - BMI [İnternet Yayını]. [Atıf 26.12.2021]. https://www.euro.who.int/en/health-topics/ disease-prevention/nutrition/a-healthy-lifestyle/body-massindex- bmi Erişim tarihi: 26.12.2021
• 13. Pulat-Demir H, Elkin N, Barut AY, Bayram HM, Averi S. Vardiyalı çalışan sağlık personelinin uyku süresi ve beslenme durumunun değerlendirilmesi. IGUSABDER 2017;2:89-107.
• 14. Yılmaz E. Sağlık çalışanlarının beslenme ve sağlık durumunun tespiti: Ankara ili örneği. (Yüksek Lisans Tezi), Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Gazi Üniversitesi, 2018.
• 15. Terzioğlu E. Başkent Üniversitesi İstanbul Hastanesi’nde çalışan 20-64 yaş arası yetişkin bireylerde şekerli ve tatlandırıcılı içecek tüketiminin enerji alımı ve obezite üzerine etkisi. (Yüksek Lisans Tezi), Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Başkent Üniversitesi, 2015.
• 16. Yıldırım G. Sağlık çalışanlarında besin tüketimi ve besin çeşitliliği durumunun saptanması. (Yüksek Lisans Tezi). Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hacettepe Üniversitesi, 2016.
• 17. Alpaslan S. Sağlık çalışanlarının beslenme durumu ve alışkanlıkları ile iş memnuniyetlerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Haliç Üniversitesi, 2015.
• 18. İbrahimova A. Üniversite öğrencilerinin yeme farkındalığına göre aşırı besin isteği, iştah ve beslenme durumlarının değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Başkent Üniversitesi 2020.
• 19. Akpınar B. Obezite ve diyabette yeme farkındalığı. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Okan Üniversitesi, 2019.
• 20. Köse G. Üniversite öğrencilerinin yeme farkındalığı üzerine bir araştırma. (Doktora Tezi), Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Başkent Üniversitesi, 2017.
• 21. Özkan N, Bilici S. Yeme davranışında yeni yaklaşımlar: Sezgisel yeme ve yeme farkındalığı. Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi 2018;3(2):16-24.
• 22. Sağlam E. Yetişkin bireylerin yeme farkındalıkları, uyku kaliteleri ve gece yeme sendromu açısından değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Sosyal Bilimler Enstitüsü, Selçuk Üniversitesi, 2021.
• 23. Işıklar H. Düzenli egzersizin yeme farkındalığı ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarına etkisi. (Yüksek Lisans Tezi), Lisansüstü Programlar Enstitüsü, İstanbul Bilgi Üniversitesi, 2019.
• 24. Özmumcu SB. Isparta ili bir üniversite hastanesi ı̇dari personeli yeme farkındalığı ve fiziksel aktivitelerinin yaşam kalitesine etkisi. (Yüksek Lisans Tezi), Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Süleyman Demirel Üniversitesi, 2019.
• 25. Barışkan H, Karakoç A. Sağlık bilimleri fakültesi öğrencilerinde abdominal obezite sıklığı ve yeme farkındalık düzeyleri. Koç Üniversitesi Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi 2020;17(2):162-9.
• 26. Anderson LM, Reilly EE, Schaumberg K, Dmochowski S, Anderson DA. Contributions of mindful eating, intuitive eating, and restraint to BMI, disordered eating, and meal consumption in college students. Eat Weight Disord 2016;21(1):83-90.
• 27. Kes D, Can-Cicek S. Mindful eating, obesity, and risk of type 2 diabetes in university students: A cross-sectional study. Nurs Forum 2021;56(3):483-489.
• 28. Mantzios M, Egan H, Bahia H, Hussain M, Keyte R. How does grazing relate to body mass index, self-compassion, mindfulness and mindful eating in a student population? Health Psychol Open 2018;5(1):1-7.
• 29. Dweck JS, Jenkins SM, Nolan LJ. The role of emotional eating and stress in the influence of short sleep on food consumption. Apetite 2014;72:106-113.
• 30. Nguyen-Rodriguez ST, McClain AD, Spruijt-Metz D. Anxiety mediates the relationship between sleep onset latencyand emotional eating in minority children. Eat Behav 2010;11(4):297- 300.
• 31. Pati AK, Parganiha A, Reinberg A. Shift work: Consequences and management. Current Science 2001;81(1):32-52.
• 32. Konttinen H. Dietary habits and obesity: The role of emotional and cognitive factors. (Doctoral Thesis), Department of Social Research, Helsinki University 2012.
• 33. Bennett J, Greene G, Schwartz-Barcott D. Perceptions of emotional eating behavior: A qualitative study of college students. Apetite 2013;60:187-192.
• 34. Tan CC, Chong MC. Stress and emotional eating: The mediating role of eating dysregulation. Personality and Individual Differences 2014;66:1-4.
• 35. Mantzios M, Giannou K. Group vs. single mindfulness meditation: Exploring avoidance, impulsivity, and weight management in two separate mindfulness meditation settings. Applied Psychology Health And Well-Being 2014;6(2):173-191.
• 36. Meier BP, Noll SW, Molokwu OJ. The sweet life: The effect of mindful chocolate consumption on mood. Apetite 2017;108:21- 27.
• 37. Rose N, Koperski S, Golomb BA. Mood food: Chocolate and depressive symptoms in a cross-sectional analysis. Arch Intern Med 2010;170(8):699-703.
• 38. Cotter EW, Kelly NR. Stress-related eating, mindfulness, and obesity. Health Psychol 2018;37(6):516-525.
• 39. Cowburn G, Stockley L. Consumer understanding and use of nutrition labelling: A systematic review. Public Health Nutr 2005;8(1):21-28.
• 40. Besler HT, Buyuktuncer Z, Uyar MF. Consumer understanding and use of food and nutrition labeling in Turkey. J Nutr Educ Behav 2012;44(6):584-591.
• 41. Erdaş FN. Bireylerin besin etiketi incelemesi konusundaki tutum ve davranışları ile etiket bilgisinin besin seçimine etkisinin araştırılması. (Yüksek Lisans Tezi), Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Haliç Üniversitesi, 2019.
• 42. Mercan H. Sağlık çalışanlarının etiket okuma alışkanlıkları ve bu alışkanlıklarının beslenme durumları ile ilişkisi. (Yüksek Lisans Tezi), Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Trakya Üniversitesi, 2019.