Türkçe Öğretiminde Günümüz Gelişmeleri ve Yapılandırıcı Yaklaşım/The New Developments In Teaching of Turkish and Constructivist Approach

Yıl 2009, Cilt: 6 Sayı: 11, 1 - 21, 24.01.2014

Firdevs Güneş

Öz

Dünyamızda 20.yüzyılın sonlarına doğru öğrencilerin sürekli koşullandırıldığı, zihninden çok davranışlarıyla ilgilenildiği, bilginin pasif olarak aktarıldığı bir eğitim anlayışıyla, gelecek yüzyılın insanın yetiştirilemeyeceği ortaya çıkmıştır. Eğitim alanında istenilen sonuçlara ulaşılamaması ve sorunların hızla artması eğitimcileri yeni arayışlara yöneltmiştir. Bu arayışlarda beyinle ilgili araştırma sonuçlarının eğitime aktarılmasıyla yapılandırıcı yaklaşım gündeme gelmiştir. Yapılandırıcı yaklaşımla birlikte çoğu ülkede, düşünen, anlayan, sorgulayan, bilgiyi kullanan ve sorun çözebilen bireylerin yetiştirilmesi amaçlanmaktadır. Bu amaca ulaşmak için dil ve zihinsel becerileri geliştirmenin zorunlu olduğu gündeme gelmiştir.

Dünyamızdaki gelişmelere paralel Ülkemizde de son yıllarda önemli gelişmeler olmuş, geleneksel eğitim yaklaşımları terk edilerek yapılandırıcı yaklaşımdan hareketle yeni ilköğretim programları hazırlanmıştır. 2004 Türkçe (1-5.Sınıflar) Öğretim Programında da bu anlayış temel alınmıştır. Türkçe (1-5.Sınıflar) Öğretim Programında yapılandırıcı yaklaşım merkeze alınarak çoklu zeka, öğrenci merkezli öğrenme, beyin temelli öğrenme, bireysel farklılıklara duyarlılık, sarmal ve tematik yaklaşım, beceri yaklaşımı, yapılandırıcı okuma, anlama ve yazma öğretimi modelleri gibi çeşitli yaklaşım ve modellerden yararlanılmıştır. Programda Türkçe öğretimi, sadece dinleme, konuşma, okuma, yazma, görsel okuma ve görsel sunu gibi dil becerilerinin geliştirilmesi değil, aynı zamanda düşünme, anlama, sıralama, sınıflama, sorgulama, ilişki kurma, eleştirme, analiz-sentez yapma ve değerlendirme gibi zihinsel becerilerinin geliştirilmesi de ele alınmıştır. Türkçe öğretiminde dil becerileriyle birlikte zihinsel becerileri geliştirme ön plana çıkmıştır. Yapılandırıcı yaklaşımla birlikte Türkçe öğretiminde önemli gelişmeler olmuş, yeni öğrenme alanları, beceriler, modeller, yöntemler, teknikler ve değerlendirmeler gündeme gelmiştir.

Anahtar Kelimeler: Türkçe, öğretim, yapılandırıcılık

The New Developments In Teaching of Turkish and Constructivist Approach

Abstract

In our world, toward the end of  20^th century, it has appeared that new generation can not be educated with the old  approaches, because in the old  approaches knowledge is transmitted passively, students are conditioned continually, more emphasis is put on behaviors rather than mind in behavioral approach. Learning is drawing a link between stimulant and reaction and student's behaviors are aimed to be changed in behavioral approach. It directs the student to memorizing conditions them and can not develop intellectual skills. Intensive studies have been carried out in the field of education. Important findings have been achieved in brain studies. The results have been transferred to the field education. New education approaches have been put forward.

Constructivist approach stipulates understanding, questioning and intellectual structuring rather than memorizing the knowledge. It also focuses on skills such as thinking, understanding, sequencing, questioning, classifying, associating, analyzing-synthesizing, evaluating etc. Because of the language as the heart of learning, constructivist approach puts emphasis on the importance of language in the development of intellectual skills. Constructivist approach also deals mostly with methods that develop the student's language and intellectual skills.

In our country, education approaches such as constructivist approach, multiples intellect, student-centered learning, inter-disciplinary approach, etc. are taken as basis in new Turkish Program. In this way, new Turkish Program contains developing skills rather than changing behaviors, multiple thinking rather than one-way thinking, intellectual independency rather than conditioning.

Keywords: Turkish, teaching, constructivism

 

Anahtar Kelimeler

Türkçe, öğretim, yapılandırıcılık

Kaynakça

• Alamargot, D. (2001). “L'acquisition des connaissances”. In C. Golder, D. Gaonac'h (Eds.). Enseigner à des adolescents. Manuel de Psychologie. Coll. Profession Enseignant. Hachette Education.
• Barnier, M. (2005). L'approche socio-constructive des apprentissages scolaires, Psychologie de l'éducation Thème 2.
• Boysson-Bardies, B. (1996). Comment la parole vient aux enfants. Ed. Odile Jacob.
• Bruner, J. S. (1987). Comment les enfants apprennent à parler. Paris : Retz.
• Cohen I. , Mauffrey A. (1990). Vers une nouvelle pédagogie de la lecture, Armand Colin.
• Estienne F. (2000). L'écriture en chantier pour les dyslexiques et les dysorthographiques, Masson, Paris.
• Houdé, O., Bideaud, J. and Pedinielli, J. (1992). L'homme en développement. Paris, PUF.
• Fayol, M. , Gombert, J. E. , (1992). Psychologie cognitive de la lecture. Paris, Presses Universitaires de France.
• Fayol M. and Gombert JE, (1999). “L 'apprentissage de la lecture et de l'écriture”, J. A. Rondal ve E. Esperet (Eds. ), Manuel de Psychologie de l'enfant. Bruxelles: Mardaga
• Giasson, J. (1995). La lecture : De la théorie à la pratique, Éditeur Gaëtan Morin, Montréal.
• Giasson, J. ( 1996). La compréhension en lecture. Boucherville : Gaëtan Morin.
• Güneş, F. (2009). Hızlı Okuma ve Anlamı Yapılandırma. Nobel Yayınları.
• Güneş, F. (1997). Okuma Yazma Öğretimi ve Beyin Teknolojisi. Ankara: Ocak Yayınları
• Güneş, F. (2007-a). Ses Temelli Cümle Yöntemi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayınları
• Güneş, F. (2007-b). Yapılandırıcı Yaklaşımla Sınıf Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları
• Güneş, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma. Nobel Yayınları
• Hallé, P. (2004). Acquisition du langage : spécialisation des enfants dans leur langue maternelle, LPP (CNRS-Paris 3), MIDL, Paris.
• Kirady, G. (2000). La maternelle, école de la parole, CRDP Pays de la Loire.
• Mason, T. (2001). Langue et enfance: Chomsky et ses critiques, formation des PE2 à l'IUFM de Versailles entre 1994 – 2001, Université de Paris.
• Mességué, A. (1998). Rôle de l'image de soi en production de textes, IIIèmes Journées de Psychologie Différentielle, Paris, 2-4 sept. Presses Universitaires de Rennes.
• MEB. (2005). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: MEB Basımevi.
• OCDE (2007). Comprendre Le Cerveau: Naıssance d'une Science de L'apprentıssage, Paris.
• Perrenoud, P. (2004). Evaluer les compétences, la revue de l'Educateur, Mars, Paris.
• Rondal, J. A (1983). L'interaction adulte-enfant et la construction du langage. Bruxelles: Mardaga.
• Tardif, J. (1999). Le transfert des apprentissages. Montréal, Éditions Logiques.
• Schaffer, J.A. (1983). Le comportement maternel. Bruxelles, Mardaga.
• Saskatchewan A. (2001). Philosophie et méthodes d'enseignement, Ministère de l'Éducation de la Saskatchewan
• Totereau, C. , (2005). Acte de lire. Genève: Delachaux et Niestlé.