Bu makale,
kırsal Endülüs meyhanelerindeki erkek sosyalliğinin örneklerini araştırmaktadır.
Tarım işçileri, zaman ve paralarının çoğunu içki için harcar. Erkeklerin kafe
ve festivallerdeki davranışları, onların cinsel kimlikleriyle alakalıdır. Cinsiyete
dayalı farklılıkların ritüellerdeki içme performanslarını nasıl etkilediği
gösterilir. Meyhaneler, neden erkekler için odak noktasıdır ve neden erkekliğin
simgesi olarak telaffuz edilir sorularına,
cinsiyetin gerçek ve ideal olan ihtisas ve görevleri arasındaki
tezatlıkları göz önüne alarak cevap verilebilir. Akdeniz toplumu erkek
sosyalliğinde üstünlük derecesi olarak görülen meyhaneler veya kafeler, günlük
hayatın odak noktasıdır ve dolayısıyla yapılan çalışmanın temel mekânlarından
biridir. Tuhaf olan şudur ki, meyhaneler
Güney Avrupa’nın1 etnografik kayıtlarından tamamen ayrılmıştır.
Latin Avrupa’da çalışma yapan antropologlar, günlük hayatın temel ilgi alanları
ve kültürünü tanımlayacak bilgiler ortaya koyamamıştır. Sıradan gözlemcilere
göre Endülüs meyhanelerindeki erkeklerin tavırları laubali, kaygısız, neşeli ve
şamatacıdır. Uzun süren bir katılım ve gözlem sürecinden sonra, meyhanelerin sadece erkeklerin kafa dağıtmak
için toplandığı yerler değil, kafe ortamına göre daha rahat tavırlar
sergileyebileceği yerler olarak nitelendirilmiştir. Günlük erkek sosyalliğinin
etnografik tanımında temel konu olan ritüellere katılmayı faydalı buluyorum.2
Erkekliğin ritüelleri kalıbını kullandığımda aslında erkeklerin kadınların
gözündeki imajları ve öz algıları bakımından manalı ve iletişimsel bir mesaj
taşıyan klişe ve tekrar eden resmi davranışlardan bahsediyorum. Bu ritüel
anlayışı Goffman ve Leach tarafından ortaya atılmıştır. Ritüellerdeki sembolik
vurgu, onları benzeri diğer davranışlardan ayırır. Bu etkinliğin imgesel ve
alışkanlık boyutları dikkati hak ediyor; çünkü Akdeniz toplumlarında görülen
diğer çalışmalar gibi bu çalışma da hâkimiyet ve bağlılığın gerekçeleri
hakkında önemli bakış açıları kazandırır. Makalenin devam eden soruları ise
meyhanenin özellikle tarım işçisi olan Endülüs erkekleri ve diğer alt
seviyedeki erkekler için odak noktası olduğu, neden bu adamların hemcinsleriyle
toplanmalarında erkekliklerini ispat etme ihtiyacı olduğuyla ilgili olacak.
Sonuç olarak, makalenin ilerleyen bölümlerinde Akdeniz toplumu edebiyatındaki
cinsel kimlik olgusunu ve bunun üzerine son zamanlarda ileri sürülen tanımları
özet olarak tartışacağız.
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 15 Sayı: 41 |
.