MESLEĞE YENİ BAŞLAYAN ÖĞRETMENLERİN EĞİTİM FAKÜLTELERİNDE ALMIŞ OLDUKLARI ÖĞRETMENLİK EĞİTİMİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Yıl 2016, Cilt: 13 Sayı: 36, 0 - 0, 26.12.2016

Ahmet Bozak , Talip Özdemir Durmuş Seraslan

Öz

Bu çalışmanın
amacı öğretmen adaylarının üniversitelerde almış oldukları öğretmenlik
eğitimine ilişkin görüşlerinin neler olduğunu; üniversitelerde ne tür bir
öğretmenlik eğitimi almak istediklerini belirlemek ve öğretmen adaylarının bu eğitiminin
daha başarılı olabilmesi için önerilerinin neler olduğunu ortaya koymaktır. Bu
çalışmada nitel bir araştırma yöntemi izlenmiş olup, veri toplama sürecinde
standartlaştırılmış açık uçlu görüşme tekniği kullanılmıştır.  Araştırmanın çalışma grubunu, Şanlıurfa
İli’nde 2012 yılında göreve başlamış 60 aday öğretmen oluşturmaktadır.
Araştırma sonuçları göre; eğitim fakültelerinin öğretmen adaylarını, mesleğe
hazırlama konusunda yetersiz olduğu yönünde bulgulara ulaşılmıştır. Mesleğe
yeni başlamış aday öğretmenler; öğrencilerle daha çok vakit geçirebilecekleri
uygulamaya dönük bir eğitim almak istedikleri, eğitim fakültelerinde ders veren
öğretim elemanlarının öğretmenliği bilen, tanıyan ve kendini iyi yetiştirmiş
kişilerden olması gerektiği, öğretmenlik uygulamasına yönelik ders süresinin
uzatılması gerektiği ve Kamu Personeli Seçme Sınavının (KPSS) kaldırılması
gerektiği yönünde önerilerde bulunmuşlardır.

Anahtar Kelimeler

Eğitim fakültesi, mesleğe yeni başlayan öğretmenler, öğretmen eğitimi

Kaynakça

• Aksu, M. B., Aksu, T., Apaydın, Ç., Kasalak, G., Tan, O. ve Şenol, Y. (2015). Aday öğretmenlerin uygulamalı eğitim sürecinin akran danışma ve kliniksel denetim yoluyla desteklenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 21(2), 131-160.
• Akyüz, Y. (1999), Mesleki ve Teknik Eğitime Öğretmen Yetiştirme, Cumhuriyet’in Yetmişbeşinci Yılında Öğretmen Yetiştirme, Ankara.
• Çelikten, M., Şanal, M. ve Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik mesleği ve özellikleri, Kayseri Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler enstitüsü Dergisi, 19 (2), 207-237.
• Göçebe, H. (2010). MEB merkezi hizmetiçi eğitim kurslarının etkinliği ve yönetim becerilerine katkıları, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Ingersoll, R.M. and Merrill, E. (2011). The status of teaching as a profession. In J. Ballantine and J. Spade (Eds.), Schools and Society: A Sociological Approach to Education, (pp. 185-189) 4th Ed. CA: Pine Forge Press/Sage Publications.
• Kahramanoğlu, R. (2010). Eğitim fakültelerinde okutulmakta olan öğretmenlik meslek bilgisi derslerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
• Kaya, Y. K. (1984). İnsan Yetiştirme Düzenimiz: Politika/Eğitim/Kalkınma. Geliştirişmiş 4. Baskı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Döner Sermaye İşletmesi.
• Punch K. F. (2005). Introduction to Social Research–Quantitative & Qualitative Approaches. London: Sage Publications Inc.
• Sağlam, M. (2006). A.B.Ülkelerinde eğitim basamakları arasında öğrenci akışının düzenlenmesi, A.B Vizyonu, Türkiye’de Eğitim ve Özel Okullar Sempozyumu, İstanbul: Neta M.
• Sözer, E.(1991) Türk Üniversitelerinde Öğretmen Yetiştirme Sistemlerinin Öğretmenlik Davranışlarını Kazandırma Yönünden Etkililiği, Eskişehir.
• Uçan, A. (2001). Türkiye’de Öğretmenlik Mesleğine Genel Bakış, Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimde Kalite Paneli, Ankara.
• Usta, M.E. ve Karakuş M. (2016). Pedagojik Okuryazarlık Ölçeğinin Geliştirilmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 24 (1), 133-146
• Wagner, T. (2008). The global achievement gap: Why even our best schools don’t teach the new survival skills our children need–and what we can do about it. New York: Basic Books.
• Yıldırım, İ. (2001). Kaliteli Öğretmen Yetiştirme ve Hizmetiçi Eğitimin Yeri, Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimde Kalite Paneli, Ankara.
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (6. baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık.