Bu çalışma, Kahramanmaraş ili Onikişubat ilçelerinde 10 baş ve üzeri büyükbaş hayvana sahip işletmelerde hayvan refahı ve yetiştirici uygulamalarının incelenmesi için yürütülmüştür. Çalışmada yetiştiricilerin ortalama olarak; yaş ve mesleki tecrübeleri sırasıyla 42.0 yaş ve 18.1 yıl, sığır varlığı 53.2 baş, barınak kapasitesi (sağmal inek) ve ömrü sırasıyla 37.5 baş ve 12.7 yıl olduğu belirlenmiştir. Yetiştiricilerin yüksek oranda (%80.0) hayvan refahı konusunda farkındalıklarının olduğu tespit edilmiştir. İşletmelerde %74.0 oranında hayvanları soğuk stresinden korumak için yem artırma yöntemi uygulanmıştır. Hayvanları sıcak stresinden korumak için ise işletmelerde fan çalıştırma, serinletme ve pencere açma uygulaması oranları sırasıyla %17.0, %45.0 ve %38.0 olarak tespit edilmiştir. İneklere ve buzağılara septisemi aşısı/serumu yapılma oranı sırasıyla %15.0 ve %71.0 oranında olmuştur. İnekleri doğuma iki ay kala kuruya ayıran işletme oranı %80.0 olarak belirlenmiştir. İşletmelerde hayvan refahı açısından olumsuz olarak değerlendirilen faktörlerden; ahırların kaygan zemine sahip olması %35.0, ahıra girildiğinde gözlerin yanması %22.0, havalandırma yetersizliği %38.0, yetersiz pencere %21.0, hasta ve doğum bölmesi yokluğu eşit olarak %80.0, ahır konumunun ev altı olması %36.0 oranında olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak yetiştiricilerin hayvan refahı konusunda farkındalıklarının oluştuğu, fakat bu farkındalığın pratiğe de yansıması gerektiği sonucuna varılmıştır. Konu ile ilgili daha çok gözleme dayalı çalışmaların yapılmasına ihtiyaç vardır.
Bu çalışmanın yapılması için Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Rektörlüğü, Fen ve Mühendislik Bilimleri Etik Kurulunun 22.11.2023-263093 tarih ve sayılı yazıları ile izin alınmıştır.
This study was conducted to examine animal welfare and breeder practices in farms with 10 heads and more cattle in Onikişubat districts of Kahramanmaraş province. The data were obtained by face-to-face survey with 100 owners selected according to the Simple Random Sampling method. In the study, it was determined that the average age and professional experience of the breeders were 42.0 years and 18.1 years, respectively, the number of cattle was 53.2 heads, the shelter capacity (milking cow) and lifespan were 37.5 heads and 12.7 years, respectively. It was determined that a high percentage (80.0%) of the breeders were aware of animal welfare. In 74.0% of the farms, feed increase method was applied to protect the animals from cold stress. In order to protect the animals from heat stress, the rates of fan operation, cooling and window opening were 17.0%, 45.0% and 38.0%, respectively. The rate of septicemia vaccination/serum administration to cows and calves was 15.0% and 71.0%, respectively. The proportion of farms that separated the cows to dry two months before the birth was determined as 80.0%. Among the factors evaluated as negative in terms of animal welfare in the farms; it was determined that 35.0% of the holdings had slippery floors, 22.0% had burning eyes when entering the barn, 38.0% had inadequate ventilation, 21.0% had inadequate windows, 80.0% had equal number of sick and delivery stalls, and 36.0% had the location of the barn under the house. As a result, it was concluded that breeders are aware of animal welfare, but this awareness should be reflected in practice. There is a need for more observational studies on the subject.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Büyükbaş Hayvan Yetiştirme ve Islahı |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 3 Ağustos 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 12 Ağustos 2024 |
Gönderilme Tarihi | 2 Şubat 2024 |
Kabul Tarihi | 1 Mart 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |