Bu araştırmada, Burdur ili süt sığırcılığı işletmelerinin hayvan refahı açısından durumlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada 56 süt sığırı işletmesi ziyaret edilmiş ve işletme sahipleri ile birebir yüz yüze yapılan görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Süt sığırı yetiştiricilerinin %32.1’inin mesleki eğitimlerinin olduğu bunların %19.6'sının sadece hayvan besleme ile ilgili eğitim aldıkları, %12.5’inin ise hayvan refahı hakkında bilgi ve eğitimlerinin olduğu belirlenmiştir. Yetiştiricilerin büyük çoğunluğu (%91.1) yarı açık barınak tipi ve uzun eksen yönü olarak doğu yönünü (%67.9) tercih etmişlerdir. Barınakların büyük çoğunluğunda (%98,2) taban yapı malzemesi olarak beton tercih edilmiştir. Ancak yükleme rampası, aşı yolu ve idrar kanalı gibi hayvan refahını ilgilendiren yapı kısımlarına planlamada yer verilmediği belirlenmiştir. Barınakların %60,7’sinde gübre temizliği genellikle traktör yardımı ile altı ayda bir (%32.1) yapılmaktadır., Yapılan gözlemlerde, ineklerde tırnak problemlerinin olduğu (%53.6), topallık durumunun az olduğu (%33.9) belirlenmiştir. İneklerin bacaklarının (%44.0), uyluk kısımlarının (%44.9) ve meme-karın bölgesinin (%44.2) kirli olduğu belirlenmiştir. İneklerin ortalama 2.25-3.5 arasında (%38.9) vücut kondisyon skoruna sahip oldukları ve rumen çukuru skorunun 3 olduğu (%38.1) tespit edilmiştir. İneklerin suya rahatça ulaşımları sağlanırken besleme sabah-akşam iki öğünde (%91.1) yapıldığı belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar Burdur ili süt sığırı işletmelerinde barınakların planlanması ve yönetiminde hayvan refahı ile ilgili eksikliklerin olduğunu göstermiştir.
This study aims to assess the status of dairy cattle farms in Burdur province with regard to animal welfare. A total of 56 dairy cattle farms were visited, and face-to-face interviews were conducted with owners. Findings revealed that 32.1% of dairy cattle breeders had received vocational training, with 19.6% having undergone training solely in animal nutrition, and 12.5% possessing information and training specifically related to animal welfare. Most breeders (91.1%) preferred the semi-open shelter type and the eastern direction (67.9%) as the long-axis direction. Concrete was preferred construction material for shelter bases in the majority of cases (98.2%). However, it was noted that certain aspects crucial to animal welfare, such as the loading ramp, vaccination route, and urinary tract, were not adequately incorporated into the planning process. Manure cleaning was typically performed every six months (32.1%), with 60.7% utilizing a tractor for assistance. In the observations made, it was determined that the cows had hoof problems (53.6%) and lameness was low (33.9%). It was determined that the legs (44.0%), thighs (44.9%), and udder-abdomen area (44.2%) of the cows were dirty. It was determined that cows had an average body condition score of 2.25-3.5 (38.9%) and a rumen fill score of 3 (38.1%). It was determined that the cows had easy access to water and were fed in two meals (91.1%) in the morning and evening. The results showed deficiencies regarding animal welfare in the planning and management of shelters in dairy cattle farms in Burdur province.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Büyükbaş Hayvan Yetiştirme ve Islahı |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 3 Aralık 2024 |
Yayımlanma Tarihi | |
Gönderilme Tarihi | 19 Mart 2024 |
Kabul Tarihi | 25 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 29 Sayı: 3 |