The Adaptation of Short Form of Social Anxiety Scale and Examination its Psychometric Properties

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 2, 156 - 168, 30.07.2021

Fatih Can , Kayhan Bozgün

Öz

Social anxiety distracts the individual from social environments and socialization. Although social anxiety is common in every stage of life, it usually starts in adolescence. This study aims to analyze the psychometric properties of the Short Form of Social Anxiety Scale developed for high school students and adults by adapting it to Turkish language. The data of the study were collected from two different samples of students studying at a state university. Scale adaptation steps were followed in the study. SPSS 22 package program and LISREL 8.8 program were used for data analysis. Confirmatory Factor Analysis and Exploratory Factor Analysis were used for the construct validity of the scale, and Cronbach's alpha and McDonald coefficients, which were used to calculate the internal consistency, were examined in order to determine its reliability. As a result of the Confirmatory Factor Analysis, it was seen that the standardized factor loads of the scale items took values between .61 and .94 and all t values were significant. In addition, it was understood that the fit index values of the model obtained were acceptable and excellent values. As a result of the Exploratory Factor Analysis performed by collecting data from a different sample, it was determined that the three-dimensional structure of the scale was confirmed and the items were collected in the relevant sub-factors. In the findings of the reliability analysis, the reliability coefficients for the sub-dimensions and general of the scale were .78 and above, indicating that the scale can be used as a reliable measurement tool. As a result, it is suggested that the measurement tool can be used to determine the social anxiety of high school students and adults in the Turkish sample.

Anahtar Kelimeler

Social anxiety, scale adaptation, construct validity, reliability

Sosyal Kaygı Ölçeği Kısa Formunun Türkçeye Uyarlanarak Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi

Öz

Sosyal kaygı, bireyi sosyal ortamlardan ve sosyalleşmeden uzaklaştırmaktadır. Sosyal kaygı yaygın görülmekle birlikte genellikle ergenlik dönemlerinde başlangıç göstermektedir. Bu çalışma da lise öğrencileri ve yetişkinler için geliştirilen Sosyal Kaygı Ölçeği Kısa Formu’nun uyarlanarak psikometrik özelliklerini incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın verileri bir devlet üniversitesinde öğrenim gören öğrencilerden iki farklı örneklemden toplanmıştır. Araştırmada ölçek uyarlama adımları izlenmiştir. Verilerin analizi için SPSS 22 paket programı ile LISREL 8.8 programı kullanılmıştır. Ölçeğin yapı geçerliği için Doğrulayıcı Faktör Analizi ve Açımlayıcı Faktör Analizi, güvenirliğinin belirlenmesi amacıyla iç tutarlığının hesaplanmasında kullanılan Cronbach alfa ve McDonald katsayıları incelenmiştir. Elde edilen bulgularda, Doğrulayıcı Faktör Analizi sonucunda ölçek maddelerinin standardize edilmiş faktör yüklerinin .61 ile .94 arasında değişen aralıklarda değerler aldığı ve tüm t değerlerinin anlamlı olduğu görülmüştür. Ayrıca elde edilen modelin uyum indeksi değerlerinin kabul edilebilir ve mükemmel değerlere sahip olduğu anlaşılmıştır. Farklı bir örneklemden veri toplanarak gerçekleştirilen Açımlayıcı Faktör Analizi sonucunda ölçeğin üç boyutlu yapısının doğrulandığı ve maddelerin ilgili alt faktörlerde toplandığı belirlenmiştir. Güvenirlik analizi bulgularında ölçeğin alt boyutları ve geneli için güvenirlik katsayılarının .78 ve üzerinde değerler alması ölçeğin güvenilir bir ölçme aracı olarak kullanılabileceğini göstermektedir. Sonuç olarak ölçme aracının Türkiye örnekleminde lise öğrencileri ve yetişkinlerin sosyal kaygılarını belirlemek amacıyla kullanılabileceği önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal kaygı, ölçek uyarlama, yapı geçerliği, güvenirlik

Kaynakça

• Alkış, Y.; Kadirhan, A., & Şat, M. (2017). Development and Validation of Social Anxiety Scale for Social Media Users. Computers in Human Behavior, 72, 296-303.
• Atlı Özbaş, A.; Sayın, A., & Coşar, B. (2012). Üniversite sınavına hazırlanan öğrencilerde sınav öncesi anksiyete düzeyi ile erken dönem uyumsuz şema ilişkilerinin incelenmesi. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 1(2), 81-89.
• Aydın, A., & Tekinsav Sütcü, S. (2007). Ergenler İçin Sosyal Kaygı Ölçeğinin (ESKÖ) Geçerlik ve Güvenirliğin İncelenmesi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 14(2), 79-89.
• Baltacı, Ö., & Hamarta, E. (2013). Analyzing the relationship between social anxiety, social support and problem solving approach of university students. Eğitim ve Bilim, 38(167), 226-240.
• Baş, G. (2013). Yabancı dil öğrenme kaygısı ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 172(172), 49-68.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (17. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Demir, T.; Eralp Demir, D.; Türksoy, N.; Özmen, E., & Uysal, Ö. (2000). Çocuklar İçin Sosyal Anksiyete Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenilirliği. Düşünen Adam, 13(1), 42-48.
• Doğan, U., & İlçin Tosun, N. (2016). Lise öğrencilerinde problemli akıllı telefon kullanımının sosyal kaygı ve sosyal ağların kullanımına aracılık etkisi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 99-128.
• Eriş, Y., & İkiz, F. E. (2013). Ergenlerin benlik saygısı ve sosyal kaygı düzeyleri arasındaki ilişki ve kişisel değişkenlerin etkileri. Turkish Studies, 8(6), 179-193.
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2014). Multivariate data analysis (7. bs). Harlow: Pearson Education Limited.
• Karasu, R. Ö. (2020). Ebeveyn kabul reddi ve kişilerarası duygu düzenleme stratejileri ile sosyal kaygı arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Maltepe Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
• Keskin, S.; Şahin, M.; Uluç, S., & Yurdagül, H. (2020). Online learners’ interactions and social anxiety: the social anxiety scale for e-learning environments (SASE). Interactive Learning Environments, 1, 1-13.
• Kline, R. B. (2015). Principles and practice of structural equation modeling (4. bs.). New York: Guilford Press. La Greca, A. M., & Lopez, N. (1998). Social anxiety among adolescents: Linkages with peer relations and friendships. Journal of abnormal child psychology, 26(2), 83-94.
• Mert, A. (2019). Üniversite öğrencilerinin sosyal kaygı, mükemmelliyetçilik ve değerler arasındaki ilişkinin açıklanmasına yönelik bir model çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(49), 276-301.
• Nunes, C., Ayala-Nunes, L., Pechorro, P., & La Greca, A. M. (2018). Short Form of the Social Anxiety Scale for Adolescents among community and institutionalized Portuguese youths. International Journal of Clinical and Health Psychology, 18(3), 273-282.
• Soykan Ç.; Devrimci Ozguven, H., & Gençöz, T. (2003). Liebowitz social anxiety scale: The Turkish version. Psychol Rep, 93(3 Pt 2), 1059-69.
• Şimşek, Ç.; Yılmaz Yalçınkaya, E.; Ardıç, E., & Yıldırım, E. A. (2020). The effect of psychodrama on the empathy and social anxiety level in adolescents. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 27(2), 96-101.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2014). Using multivariate statistics (6. bs). Harlow: Pearson Education.
• Tagay, Ö.; Önen, Ö., & Canpolat, İ. (2018). Ergenlerin sosyal kaygı düzeyleri ile güvengenlik ve özsaygıları arasındaki ilişki. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 261-269.
• Yazıcı Çelebi, G. (2017). Ergenlerde Sosyal Kaygı ve Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(5), 1729-1736.
• Yıldız, K.; Pepe, O.; Sarıtaş, N., & Özkatar Kaya, E. (2012). An investigation over the levels of social anxiety according to the gender factors of hearing-impaired adolescent athletes between the ages of 12-16. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6(1), 56-61.
• Yong, A. G., & Pearce, S. (2013). A beginner’s guide to factor analysis: Focusing on exploratory factor analysis. Tutorials in quantitative methods for psychology, 9(2), 79-94.