Konferans Bildirisi
BibTex RIS Kaynak Göster

Pedagojik Formasyon Eğitimi Alan Öğrencilerin Kendilerinden Kaynaklanan Sorunları

Yıl 2017, , 37 - 50, 27.11.2017
https://doi.org/10.21666/muefd.331972

Öz

Bu araştırma 2016-2017 akademik yılında Aydın Adnan
Menderes Üniversitesinde pedagojik formasyon eğitimi alan 300 gönüllü öğrenci
ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada pedagojik formasyon eğitimi alan
öğrencilerin kendilerinden kaynaklanan sorunları araştırılmıştır. Öğrencilerin
sorunları ailevi, maddi, psikolojik, toplumsal ve fizyolojik sorunlar olarak
beş kategoride incelenmiştir. Araştırmada nitel yaklaşım benimsenmiş olup,
veriler araştırmacı tarafından oluşturulmuş olan bir form aracılığıyla
toplanmıştır. Araştırma sonucunda son sınıf öğrencileri psikolojik sorunları
daha fazla yaşarken; mezun öğrencilerin ailevi, maddi, toplumsal ve fizyolojik
sorunları daha fazla yaşadıkları tespit edilmiştir. Öğrencilerin yaşamış
oldukları psikolojik sorunları çözmek için üniversite bünyesinde verilen
danışmanlık hizmetleri yaygınlaştırılarak, öğrencilerin sorunlarını en aza
indirmek amacıyla kaygı, iletişim, stres yönetimi vb. konularda seminer gibi
hizmetler çoğaltılabilir. 

Kaynakça

  • Akyüz, Y. (2015). Türk Eğitim Tarihi. Ankara: PegemAkademi.
  • Altınkurt, Y.; Yılmaz, K. ve Erol, E. (2014). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik motivasyonları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 4(1), 48-62.
  • Argün, Z. (2008). Lise Matematik öğretmenlerin yetiştirilmesinde mevcut yargılar, yeni fikirler. TUBAV Bilim Dergisi. 1(2), 88-94.
  • Ayas, A. (2009). Öğretmenlik mesleğinin önemi ve öğretmen yetiştirmede güncel sorunlar. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 10(3), 1-11.
  • Aycan, Ş. (2015). Liselere öğretmen yetiştirmede geri adım: yüksek öğretmen okullarından pedagojik formasyon kurslarına. MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi. 2 (2), 61-72.
  • Aydın, A. (1998). Eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması ve öğretmen yetiştirme sorunu. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. 4(3), 1-9.
  • Bağçeci, B., Yıldırım,i.; Kara, K. ve Keskinpalta, D.(2015). Pedagojik formasyon ve eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının karşılaştırılması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 17(1), 307-324.
  • Başaran, İ. E. (1996). Türkiye Eğitim Sistemi. Ankara: Yargıcı Matbaası.
  • Baskan, G. A., Aydın, A. ve Madden, T. (2006). Türkiye’deki öğretmen yetiştirme sistemine karşılaştırmalı bir bakış. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 15(1), 35-42.
  • Baskan, G. A. (2001). Öğretmenlik mesleği ve öğretmen yetiştirmede yeniden yapılanma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 20, 16-25.
  • Bilir, A. (2011). Türkiyede öğretmen yetiştirmenin tarihsel evrimi ve istihdam politikaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 44 (2), 223-246.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. A., Karadeniz, Ş. and Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Cambridge Sözlüğü. (2016). http://dictionary.cambridge.org
  • Creswell, J. W. (2016). Nitel Araştırma Yöntemleri Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni. (Edt. M. Bütün and S. B. Demir). Ankara: Siyasal.
  • Eşme, İ. (1999). Bugünün öğretmen yetiştirme modeli: sorunlar ve çözüm önerileri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 11, 141-152.
  • Gurbetoğlu, A. (2015). Tanzimat’tan günümüze Türkiye’de öğretmen yetiştirme çabaları ve geçmişten alınmayan dersler. TYB Akademi Dil Edebiyat ve Sosyal Bilimler Dergisi. 5 (13), 75-94.
  • Işık, A. , Çiltaş, A. ve Baş, F. (2010). Öğretmen yetiştirme ve öğretmenlik mesleği. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 14(1), 53-62.
  • Hall, R. V. ve Houten, R. V. (1983). Managing Behavior, Behavior Modification: The Measurement of Behavior. Austin: Pro-ed.
  • Kartal, T. ve Afacan, Ö. (2012). Pedagojik formasyon eğitimi alan öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumlarının incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 12 (24), 76-96.
  • Kavcar, C. (2002). Cumhuriyet döneminde dal öğretmeni yetiştirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 35 (1-2), 1-14.
  • Kiraz, Z. ve Dursun,F. (2015).Pedagojik formasyon eğitimi alan öğretmen adaylarının aldıkları eğitime ilişkin algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11(3), 1008-1028.
  • Karasar, N. (1991). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber. (Ed. S. Turan). Ankara: Nobel Yayın.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis. Thousand Oaks, Sage.
  • Monette, D. R., Sullivan, T. J. ve Dejong, C. R. (1990). Applied Social Research. NewYork:Harcourt Inc.
  • Önal, M. (2015). Fen/edebiyat ve eğitim fakültelerinin geleceği ya da Türkiye’de bilim adamı ve öğretmen yetiştirme meselesi. TYB Akademi Dil Edebiyat ve Sosyal Bilimler Dergisi. 5 (13), 201-220.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel Araştırma Ve Değerlendirme Yöntemleri. (Ed. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: PegemAkademi.
  • Polat, S. (2013). Pedagojik formasyon sertifika programı ve eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının incelenmesi. e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi. 4 (2), 48-60.
  • Safran, M. (2014). Eğitim fakülteleri, öğretmen yetiştirme süreci ve yeni arayışlar. IV. Öğretmen Yetiştirme Politika ve Sorunları Uluslar Arası Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 15-16 Mayıs 2014 Hacettepe Üniversitesi, Ankara Türkiye.
  • Sağlam, A. Ç. (2015). Pedagojik formasyon sertifikası programının etkililiğinin öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 5 (2), 64-73.
  • Şendağ, S. ve Gedik, N. (2015). Yükseköğretim dönüşümünün eşiğinde Türkiye’de öğretmen yetiştirme sorunları: bir model önerisi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama. 5 (1), 72-91.
  • Talim ve Terbiye Kurulu. http://ttkb.meb.gov.tr/www/80-sayili-karar/icerik/19).
  • Taneri, P. O. (2016). Öğretmen adaylarının pedagojik formasyon sertifika programının niteliği hakkındaki görüşleri (Çankırı ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi. 24 (3), 997-1014. Tavşancıl, E. ve Aslan, E. (2001). İçerik Analizi ve Uygulama Örnekleri. İstanbul: Epsilon.
  • Tekışık, H. H. (1987). Türkiye’de öğretmenlik mesleği ve sorunları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 24-33.
  • Tepeli, Y. ve Caner, M. (2014). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin öğretmenlik uygulaması ile ilgili görüşleri. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 4(2), 313-328.
  • Tozlu, N. (2015). Öğretmen Yetiştirme üzerine düşünceler. TYB Akademi Dil Edebiyat ve Sosyal Bilimler Dergisi. 5 (13), 123-135.
  • Türk Dil Kurumu Sözlüğü. (2016). http://www.tdk.gov.tr. Uygun, S. (2010). Türkiye’de öğretmen adaylarının seçimi ile ilgili bazı uygulamaların tarihsel analizi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 30 (3), 707-730.
  • Üstüner, M. (2004). Geçmişten günümüze Türk eğitim sisteminde öğretmen yetiştirme ve günümüz sorunları. www.academia.edu adresinden 10.04.2017 tarihinde indirilmiştir.
  • Yıldırım, İ. ve Vural, Ö. F. (2014). Türkiye’de öğretrmen yetiştirme ve pedagojik formasyon sorunu. Journal of Teacher Education and Educators. 3 (1), 73-90.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • Yüksek Öğretim Kurulu. www.yok.gov.tr/web/guest/icerik/journal_content/56_INSTANCE_rEHF8BIsfYRx/10279/20361248

Pedagogical Formation Training Students’ Problems Caused From Themselves

Yıl 2017, , 37 - 50, 27.11.2017
https://doi.org/10.21666/muefd.331972

Öz

This research was carried out with 300 volunteer
students attending pedagogical formation training at Aydın Adnan Menderes
University in 2016-2017 academic year. In the study, the problems of
pedagogical formation education students from themselves were researched. The
problems of the students were examined in five themes as family, economicl,
psychological, social and physiological problems. A qualitative approach was
adopted in the research As a result of the research, while the last year
students are experiencing more psychological problems; It has been found that
the graduated students have more family, economic, social and physiological
problems. In order to solve the psychological problems experienced by the
students, counseling services provided within the university. In addition,
anxiety, communication, stress management etc. seminars have been multiplied in
order to minimize the problems of the student

Kaynakça

  • Akyüz, Y. (2015). Türk Eğitim Tarihi. Ankara: PegemAkademi.
  • Altınkurt, Y.; Yılmaz, K. ve Erol, E. (2014). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik motivasyonları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 4(1), 48-62.
  • Argün, Z. (2008). Lise Matematik öğretmenlerin yetiştirilmesinde mevcut yargılar, yeni fikirler. TUBAV Bilim Dergisi. 1(2), 88-94.
  • Ayas, A. (2009). Öğretmenlik mesleğinin önemi ve öğretmen yetiştirmede güncel sorunlar. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 10(3), 1-11.
  • Aycan, Ş. (2015). Liselere öğretmen yetiştirmede geri adım: yüksek öğretmen okullarından pedagojik formasyon kurslarına. MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi. 2 (2), 61-72.
  • Aydın, A. (1998). Eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması ve öğretmen yetiştirme sorunu. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. 4(3), 1-9.
  • Bağçeci, B., Yıldırım,i.; Kara, K. ve Keskinpalta, D.(2015). Pedagojik formasyon ve eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının karşılaştırılması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 17(1), 307-324.
  • Başaran, İ. E. (1996). Türkiye Eğitim Sistemi. Ankara: Yargıcı Matbaası.
  • Baskan, G. A., Aydın, A. ve Madden, T. (2006). Türkiye’deki öğretmen yetiştirme sistemine karşılaştırmalı bir bakış. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 15(1), 35-42.
  • Baskan, G. A. (2001). Öğretmenlik mesleği ve öğretmen yetiştirmede yeniden yapılanma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 20, 16-25.
  • Bilir, A. (2011). Türkiyede öğretmen yetiştirmenin tarihsel evrimi ve istihdam politikaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 44 (2), 223-246.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. A., Karadeniz, Ş. and Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Cambridge Sözlüğü. (2016). http://dictionary.cambridge.org
  • Creswell, J. W. (2016). Nitel Araştırma Yöntemleri Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni. (Edt. M. Bütün and S. B. Demir). Ankara: Siyasal.
  • Eşme, İ. (1999). Bugünün öğretmen yetiştirme modeli: sorunlar ve çözüm önerileri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 11, 141-152.
  • Gurbetoğlu, A. (2015). Tanzimat’tan günümüze Türkiye’de öğretmen yetiştirme çabaları ve geçmişten alınmayan dersler. TYB Akademi Dil Edebiyat ve Sosyal Bilimler Dergisi. 5 (13), 75-94.
  • Işık, A. , Çiltaş, A. ve Baş, F. (2010). Öğretmen yetiştirme ve öğretmenlik mesleği. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 14(1), 53-62.
  • Hall, R. V. ve Houten, R. V. (1983). Managing Behavior, Behavior Modification: The Measurement of Behavior. Austin: Pro-ed.
  • Kartal, T. ve Afacan, Ö. (2012). Pedagojik formasyon eğitimi alan öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumlarının incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 12 (24), 76-96.
  • Kavcar, C. (2002). Cumhuriyet döneminde dal öğretmeni yetiştirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 35 (1-2), 1-14.
  • Kiraz, Z. ve Dursun,F. (2015).Pedagojik formasyon eğitimi alan öğretmen adaylarının aldıkları eğitime ilişkin algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11(3), 1008-1028.
  • Karasar, N. (1991). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber. (Ed. S. Turan). Ankara: Nobel Yayın.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis. Thousand Oaks, Sage.
  • Monette, D. R., Sullivan, T. J. ve Dejong, C. R. (1990). Applied Social Research. NewYork:Harcourt Inc.
  • Önal, M. (2015). Fen/edebiyat ve eğitim fakültelerinin geleceği ya da Türkiye’de bilim adamı ve öğretmen yetiştirme meselesi. TYB Akademi Dil Edebiyat ve Sosyal Bilimler Dergisi. 5 (13), 201-220.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel Araştırma Ve Değerlendirme Yöntemleri. (Ed. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: PegemAkademi.
  • Polat, S. (2013). Pedagojik formasyon sertifika programı ve eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının incelenmesi. e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi. 4 (2), 48-60.
  • Safran, M. (2014). Eğitim fakülteleri, öğretmen yetiştirme süreci ve yeni arayışlar. IV. Öğretmen Yetiştirme Politika ve Sorunları Uluslar Arası Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 15-16 Mayıs 2014 Hacettepe Üniversitesi, Ankara Türkiye.
  • Sağlam, A. Ç. (2015). Pedagojik formasyon sertifikası programının etkililiğinin öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 5 (2), 64-73.
  • Şendağ, S. ve Gedik, N. (2015). Yükseköğretim dönüşümünün eşiğinde Türkiye’de öğretmen yetiştirme sorunları: bir model önerisi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama. 5 (1), 72-91.
  • Talim ve Terbiye Kurulu. http://ttkb.meb.gov.tr/www/80-sayili-karar/icerik/19).
  • Taneri, P. O. (2016). Öğretmen adaylarının pedagojik formasyon sertifika programının niteliği hakkındaki görüşleri (Çankırı ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi. 24 (3), 997-1014. Tavşancıl, E. ve Aslan, E. (2001). İçerik Analizi ve Uygulama Örnekleri. İstanbul: Epsilon.
  • Tekışık, H. H. (1987). Türkiye’de öğretmenlik mesleği ve sorunları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 24-33.
  • Tepeli, Y. ve Caner, M. (2014). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin öğretmenlik uygulaması ile ilgili görüşleri. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 4(2), 313-328.
  • Tozlu, N. (2015). Öğretmen Yetiştirme üzerine düşünceler. TYB Akademi Dil Edebiyat ve Sosyal Bilimler Dergisi. 5 (13), 123-135.
  • Türk Dil Kurumu Sözlüğü. (2016). http://www.tdk.gov.tr. Uygun, S. (2010). Türkiye’de öğretmen adaylarının seçimi ile ilgili bazı uygulamaların tarihsel analizi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 30 (3), 707-730.
  • Üstüner, M. (2004). Geçmişten günümüze Türk eğitim sisteminde öğretmen yetiştirme ve günümüz sorunları. www.academia.edu adresinden 10.04.2017 tarihinde indirilmiştir.
  • Yıldırım, İ. ve Vural, Ö. F. (2014). Türkiye’de öğretrmen yetiştirme ve pedagojik formasyon sorunu. Journal of Teacher Education and Educators. 3 (1), 73-90.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • Yüksek Öğretim Kurulu. www.yok.gov.tr/web/guest/icerik/journal_content/56_INSTANCE_rEHF8BIsfYRx/10279/20361248
Toplam 41 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler - Articles
Yazarlar

Bilgen Kıral

Yayımlanma Tarihi 27 Kasım 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017

Kaynak Göster

APA Kıral, B. (2017). Pedagojik Formasyon Eğitimi Alan Öğrencilerin Kendilerinden Kaynaklanan Sorunları. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 37-50. https://doi.org/10.21666/muefd.331972