Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Investigation of Mardin's Natural and Cultural Attractiveness Within the Scope of Destination Marketing

Yıl 2017, , 25 - 41, 25.07.2017
https://doi.org/10.19059/mukaddime.296624

Öz

The purpose of this study is attempted to determine elements of supply,
natural and cultural attractiveness of Mardin using in destination marketing by
taking reviews of local stakeholders who have ideas on this subject.  Data is obtained from a total of 10 local
stakeholders through in-depth interviews. As a result, it has been concluded
that Mardin has a rich tourism potential. Additionly, natural and cultural
attractiveness would contribute to Mardin’s economy important benefits. It has
been evaluated by local holders that it is necessary to use these attractiveness
with the appropriate policies.

Kaynakça

  • Alioğlu, E. (2000). Mardin Şehir Dokusu ve Evler. İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
  • Atay, L. (2003). Turistik Destinasyon Pazarlaması ve Bir Alan Uygulaması, Yayınlanmış Doktora Tezi. İzmir, Dokuz Eylül Üniversitesi: SBE.
  • Bahar, O., & Kozak, M. (2005). Küreselleşme Sürecinde Uluslararası Turizm ve Rekabet Edebilirlik. Ankara,: Detay Yayıncılık.
  • Baloğlu, Ş., & Brinberg, D. (1997). Affective Images of Tourism Destinations. Journal of Travel Research, 11-15.
  • Bardakoğlu, Ö., & Pala, T. (2009). Destinasyon Pazarlamasında Örgütlenme. 10. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı. Ankara: Detay Yayınclılık.
  • Baynazoğlu, M., & Serce, G. (2013). Sağlık Turizmi Temelli Destinasyon Pazarlamasında. Türkiye'nin Rekabet Üstünlüğü. 14. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı, 216-235.
  • Benett, A., & Strydom, J. (2001). Introduction to Travel and Tourism Marketing. Landsdowne: Juta Publishing.
  • Briggs, C. (1986). Learning How To Ask: A Sociolinguistic Appraisal of The Role of the Interview in Social Science Research. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Demir, M. (2010). Mardin Şehri, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • DISM Research Associate. (2016). Tipsheet– Qualitative Interviewing. 01 11, 2016 tarihinde http://www.dism.ssri.duke.edu/: http://www.dism.ssri.duke.edu/pdfs/Tipsheet%20-%20Qualitative%20Interviews.pdf adresinden alındı
  • Hankinson, G. (2001). Location branding: A study of the branding practices of 12 English cities. Journal of Brand Management, 127–142.
  • Karasu, A. (2013). Türkiye'de İzlenen Turizm Politikaları: Mardin Turizmine Yansımaları, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Düzce: Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kastenholz, E. (2002). The Role and Marketing Implications of Destination Images on Tourist Behavior: The Case of Northern Portugal. Portekiz: Universidade de Aveiro.
  • Kaya, F. (2014). Destinasyon Markalaşması Sürecinde Doğu Karadeniz Bölgesi’nin Doğal ve Kültürel Kaynaklar Açısından Değerlendirilmesi Tamamlanmış Yüksek Lisans Tezi . İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kotler, P., & Armstrong, G. (2011). Principles Of Marketing. Chapel Hil: Prentice Hall.
  • Mardin İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. (2015). 10 26, 2015 tarihinde http://www.mardinkulturturizm.gov.tr/ adresinden alındı
  • Mardin Valiliği İl Çevre ve Orman Müdürlüğü. (2011). Mardin İli 2010 Yılı Çevre Durum Raporu. Mardin: Mardin İl Çevre ve Orman Müdürlüğü.
  • Morisson, A. (2013). Marketing and managing tourism destinations. New York: Routledge.
  • Öter, Z., & Özdoğan, O. (2005). Kültür Amaçlı Seyahat Eden Turistlerde Destinasyon İmajı: Selçuk-Efes Örneği. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 127-138.
  • Özdemir, G. (2014). Destinasyon Yönetimi ve Pazarlaması. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Pekyaman, A. (2008). Turistik Satın Alma Davranışında Destinasyon İmajının Rolü: Afyonkarahisar Bölgesinde Bir Araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Pike, S., & Ryan, C. (2004). Destination Positioning Analysis through a Comparison of Cognitive, Affective, and Conative Perceptions. Journal of Travel Research, 333-342.
  • Rainisto, S. (2003). Success Factors of Place Marketing: A Study of Place Marketing Practices in Northern Europe and the United States, Yayınlanmış Doktora Tezi. Helsinki University of Technology: Institute of Strategy and International Business.
  • Trauer, B., & Ryan, C. (2005). Destination image, romance and place experience—an application of intimacy theory in tourism. Tourism Management, 481–491.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2014). 08 2015, 12 tarihinde http://rapory.tuik.gov.tr/: http://rapory.tuik.gov.tr/12-08-2015-14:38:39-12476093235668801511982781615.html adresinden alındı
  • Usal, A., & Oral, S. (2001). Turizm Pazarlaması. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Usta, Ö. (2014). Turizm Genel ve Yapısal Yaklaşım. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Ülker, E. (2010). Destinasyon Pazarlamasında Destinasyon Seçimi Karar Verme Süreci Üzerine Bir Çalışma: Bozcaada Örneği. Yayımlanmış Yükseklisans Tezi. Edirne.
  • Wang, Y., Pizam, A., & Breiter, D. (2011). Destination Marketing and Management: Theories and Applications. Florida: CABI Publishing.
  • World Tourism Organization . (2007). A Practical Guide to Tourism Destination Management. Madrid: World Tourism Organization.
  • Yavuz, M. (2007). Uluslararası Destinasyon Markası Olusturulmasında Kimlik Gelistirme Süreci: Adana Örnegi, Yayınlanmış Doktora Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İsletme Anabilim Dalı.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zhang, L., & Zhao, S. (2009). City branding and the Olympic effect: A case study of Beijing. Cities, 245-254.

Mardin’in Doğal ve Kültürel Çekiciliklerinin Destinasyon Pazarlaması Kapsamında İncelenmesi

Yıl 2017, , 25 - 41, 25.07.2017
https://doi.org/10.19059/mukaddime.296624

Öz

Bu araştırmanın amacı, Mardin’in sahip
olduğu arz unsurlarını ortaya koymak, sahip olduğu zenginliği öne çıkarmak ve
konuya ilişkin ilgili paydaşların Mardin’in sahip olduğu doğal ve kültürel
çekiciliklerinin destinasyon pazarlamasında kullanımına ilişkin görüşlerini
ortaya koymaktır. Bu amaçla, amaçlı örnekleme yöntemi kullanılarak, toplamda 10
yerel paydaş ile derinlemesine görüşme tekniği yoluyla veriler elde edilmiştir.
Araştırma sonucunda, Mardin’in birçok turizm türü için zengin bir potansiyele
sahip olduğu görülmüştür. Turizmden geçimini sağlayan Mardin için doğal ve
kültürel çekicilikler turizm açısından değerlendirildiğinde, ekonomik açıdan ile
çok önemli katkılarının olacağı sonucuna varılmıştır. Ayrıca, bu çekiciliklerin
destinasyonda bulunan turizme ilişkin yerel yönetimler tarafından doğru
politikalarla kullanılması gerektiği de yerel paydaşlar tarafından
değerlendirilmiştir.

Kaynakça

  • Alioğlu, E. (2000). Mardin Şehir Dokusu ve Evler. İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
  • Atay, L. (2003). Turistik Destinasyon Pazarlaması ve Bir Alan Uygulaması, Yayınlanmış Doktora Tezi. İzmir, Dokuz Eylül Üniversitesi: SBE.
  • Bahar, O., & Kozak, M. (2005). Küreselleşme Sürecinde Uluslararası Turizm ve Rekabet Edebilirlik. Ankara,: Detay Yayıncılık.
  • Baloğlu, Ş., & Brinberg, D. (1997). Affective Images of Tourism Destinations. Journal of Travel Research, 11-15.
  • Bardakoğlu, Ö., & Pala, T. (2009). Destinasyon Pazarlamasında Örgütlenme. 10. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı. Ankara: Detay Yayınclılık.
  • Baynazoğlu, M., & Serce, G. (2013). Sağlık Turizmi Temelli Destinasyon Pazarlamasında. Türkiye'nin Rekabet Üstünlüğü. 14. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı, 216-235.
  • Benett, A., & Strydom, J. (2001). Introduction to Travel and Tourism Marketing. Landsdowne: Juta Publishing.
  • Briggs, C. (1986). Learning How To Ask: A Sociolinguistic Appraisal of The Role of the Interview in Social Science Research. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Demir, M. (2010). Mardin Şehri, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • DISM Research Associate. (2016). Tipsheet– Qualitative Interviewing. 01 11, 2016 tarihinde http://www.dism.ssri.duke.edu/: http://www.dism.ssri.duke.edu/pdfs/Tipsheet%20-%20Qualitative%20Interviews.pdf adresinden alındı
  • Hankinson, G. (2001). Location branding: A study of the branding practices of 12 English cities. Journal of Brand Management, 127–142.
  • Karasu, A. (2013). Türkiye'de İzlenen Turizm Politikaları: Mardin Turizmine Yansımaları, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Düzce: Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kastenholz, E. (2002). The Role and Marketing Implications of Destination Images on Tourist Behavior: The Case of Northern Portugal. Portekiz: Universidade de Aveiro.
  • Kaya, F. (2014). Destinasyon Markalaşması Sürecinde Doğu Karadeniz Bölgesi’nin Doğal ve Kültürel Kaynaklar Açısından Değerlendirilmesi Tamamlanmış Yüksek Lisans Tezi . İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kotler, P., & Armstrong, G. (2011). Principles Of Marketing. Chapel Hil: Prentice Hall.
  • Mardin İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. (2015). 10 26, 2015 tarihinde http://www.mardinkulturturizm.gov.tr/ adresinden alındı
  • Mardin Valiliği İl Çevre ve Orman Müdürlüğü. (2011). Mardin İli 2010 Yılı Çevre Durum Raporu. Mardin: Mardin İl Çevre ve Orman Müdürlüğü.
  • Morisson, A. (2013). Marketing and managing tourism destinations. New York: Routledge.
  • Öter, Z., & Özdoğan, O. (2005). Kültür Amaçlı Seyahat Eden Turistlerde Destinasyon İmajı: Selçuk-Efes Örneği. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 127-138.
  • Özdemir, G. (2014). Destinasyon Yönetimi ve Pazarlaması. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Pekyaman, A. (2008). Turistik Satın Alma Davranışında Destinasyon İmajının Rolü: Afyonkarahisar Bölgesinde Bir Araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Pike, S., & Ryan, C. (2004). Destination Positioning Analysis through a Comparison of Cognitive, Affective, and Conative Perceptions. Journal of Travel Research, 333-342.
  • Rainisto, S. (2003). Success Factors of Place Marketing: A Study of Place Marketing Practices in Northern Europe and the United States, Yayınlanmış Doktora Tezi. Helsinki University of Technology: Institute of Strategy and International Business.
  • Trauer, B., & Ryan, C. (2005). Destination image, romance and place experience—an application of intimacy theory in tourism. Tourism Management, 481–491.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2014). 08 2015, 12 tarihinde http://rapory.tuik.gov.tr/: http://rapory.tuik.gov.tr/12-08-2015-14:38:39-12476093235668801511982781615.html adresinden alındı
  • Usal, A., & Oral, S. (2001). Turizm Pazarlaması. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Usta, Ö. (2014). Turizm Genel ve Yapısal Yaklaşım. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Ülker, E. (2010). Destinasyon Pazarlamasında Destinasyon Seçimi Karar Verme Süreci Üzerine Bir Çalışma: Bozcaada Örneği. Yayımlanmış Yükseklisans Tezi. Edirne.
  • Wang, Y., Pizam, A., & Breiter, D. (2011). Destination Marketing and Management: Theories and Applications. Florida: CABI Publishing.
  • World Tourism Organization . (2007). A Practical Guide to Tourism Destination Management. Madrid: World Tourism Organization.
  • Yavuz, M. (2007). Uluslararası Destinasyon Markası Olusturulmasında Kimlik Gelistirme Süreci: Adana Örnegi, Yayınlanmış Doktora Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İsletme Anabilim Dalı.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zhang, L., & Zhao, S. (2009). City branding and the Olympic effect: A case study of Beijing. Cities, 245-254.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ozan Atsız

İsmail Kızılırmak

Yayımlanma Tarihi 25 Temmuz 2017
Gönderilme Tarihi 7 Mart 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017

Kaynak Göster

APA Atsız, O., & Kızılırmak, İ. (2017). Mardin’in Doğal ve Kültürel Çekiciliklerinin Destinasyon Pazarlaması Kapsamında İncelenmesi. Mukaddime, 8(1), 25-41. https://doi.org/10.19059/mukaddime.296624