Özet:
Bu yazı, dünyada neoliberal politikaların yarattığı muazzam basınçla işçi sınıfı
mücadelesinin geriletildiği, kamu hizmeti anlayışının giderek ortadan kaldırıldığı ve medya
sektörünün uluslararası ölçekte genişlediği 1980’li yıllardan günümüze medya mülkiyetinde
meydana gelen değişimlerin bir özetidir. Bu dönemde yoğun birleşme ve satınalmalarla çok
kollu devasa yapılara dönüşen medya / iletişim sektörü, bir yandan iktisadi ve siyasi alanda
daha etkin bir rol üstlenirken, diğer yandan, derinleşen toplumsal eşitsizliğin ve ayrımcılığın
her çeşidinin yeniden üretiminde yeni işlevler kazanmıştır. Dünyada çok farklı siyasal
biçimlerle tezahür eden bu politikalar, Türkiye’de 24 Ocak Kararları ve 12 Eylül darbesinin
bileşiminden oluşan yeni bir hegemonya projesi ile hayata geçirilmiştir. Bu projenin bir
parçası olarak medya sektörünün iktisadi, siyasi ve ideolojik olarak yeniden yapılanmasında
‘yeni bir medya mimarisi’ de görülür hale gelmiştir. Çalışmanın sonunda önerilen, her türlü
olumsuzluğa rağmen alternatif bir iletişim ortamının ancak, emekçi sınıfların iktidarını
hedefleyen politikalarla gerçekleştirilebileceğidir.
Anahtar sözcükler: medya endüstrisi, neoliberalizm, yeni medya mimarisi, alternative
iletişim
Abstract:
This article provides a summary of the changes in the media sector since the 1980s where
the labour struggle all around the world is weakend by the hard-hitting forces of neoliberal
policies, public service ethos is gardually eradicated and media industries expanded world
scale. During this period, the media/communication sector tranforming to gigantic enterprises
through intense mergers and acquisations acquired new functions in the reproduction and
widening of all sorts of social inequalities and dicrimination while acquiring a more active
role in the political and economic spheres. These policies occuring in different ways in different
places are adopted in Turkey with a new hegemony project emerged with the blending of
austerity measures of ‘24 January decisions’ and the military coup of 12 September 1980. ‘A
new media architecture’ has become visible during the economic, political and ideological
restructuring of the media sector as an integral part of this project. This study suggests in
conclusion that despite all the shortcomings, alternative communication can be established
through policies targeting the working classes coming to power.
Keywords: media industries, neoliberalism, new media architecture, alternative
communication
medya endüstrisi neoliberalizm yeni medya mimarisi alternative iletişim
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Eski Sayı |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Şubat 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 34 Sayı: 269 |