THE LAST CONSERVATIVE IN THE RUSSIAN TSARIST BUREAUCRACY: KONSTANTIN POBEDONOSTSEV

Yıl 2022, , 156 - 169, 31.03.2022

Aslı Yiğit Gülseven

https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.1064933

Öz

Nineteenth-century Russian conservative bureaucratic and intellectual circles were not comfortable with the bureaucratic and intellectual circles that were rapidly liberalizing as an extension of the great reform movement in the Russian Empire in the 1860s and 1870s. Konstantin Pobedonostsev, a leading conservative figure and one of the symbols of opposition to reforms, argued that the reform movement in the Western model was the source of corruption in the bureaucracy and society. In his letters to Tsar Alexander III, Pobedonostsev advised to stop the liberal transformation in the bureaucracy and provided detailed information about liberal corrupt bureaucrats in order to influence the views of the Tsar. Pobedonostsev, who came to the forefront as the person responsible for establishing the link between the tsarist administration and the ordinary Russian people, was struggling to prevent liberal reforms in the Russian bureaucracy. On this road, taking advantage of her close relationship with Tsar Alexander III, he often sent letters and reports to the Tsar. In addition, the activities of Pobedonostsev during his ober-procuratorship (the chief representator of the Church) are important in terms of showing the influence of the Church in Russian political life. In this article, the influence of Pobedonostsev, a prominent representative of Russian conservatism on the nineteenth century Russian political thought will be examined. It is thought that this subject, which has not been studied in Turkish literature until today, will make a significant contribution to the literature

Anahtar Kelimeler

K. Pobedonostsev, Russian conservatism, Russian bureaucracy, Alexander III

RUS ÇARLIK BÜROKRASİSİNDEKİ SON MUHAFAZAKAR: KONSTANTİN POBEDONOSTSEV

Öz

On dokuzuncu yüzyıl Rus muhafazakar bürokrat ve aydın çevreleri Rusya İmparatorluğunda 1860'lar ve 1870'lerde büyük reform hareketinin bir uzantısı olarak hızla liberalleşen bürokratik ve entelektüel çevrelerden rahatsızlık duymaktaydı. Bu muhafazakarlar arasında önde gelen ve reform karşıtlığının sembol isimlerinden biri olan Konstantin Pobedonostsev de Batı modelindeki reform hareketinin bürokraside ve toplumda yozlaşmanın kaynağını oluşturduğunu savunmaktaydı. Pobedonostsev, Çar III. Aleksandr'a mektuplarında bürokrasideki liberal dönüşümün durdurulmasını tavsiyesi ederek, liberal yozlaşmış bürokratlar hakkında Çarın görüşlerini etkilemek amacıyla detaylı bilgiler sunmaktaydı. Çarlık yönetimi ile sıradan Rus halkı arasındaki bağı kurmakla görevli olan kişi olarak ön plana çıkan Pobedonostsev, Rus bürokrasisinde liberal reformları engellemek için yoğun bir mücadele vermekteydi. Bu yolda Çar III. Aleksandr ile olan yakın ilişkisinden faydalanarak Çara sık sık mektuplar ve raporlar göndermekteydi. Ayrıca, Pobedonostsev'in ober-prokurorluk (Kilise yüksek temsilciliği) dönemindeki faaliyetleri Rus siyasal yaşamında Kilise'nin etkisini göstermesi açısından önem arz etmektedir. Bu makalede, Pobedonostsev'in Rus muhafazakarlığının önde gelen bir temsilcisi olarak on dokuzuncu yüzyıl Rus siyasi düşüncesi üzerindeki etkisi incelenmeye çalışılacaktır. Türkçe literatürde bu güne kadar çalışılmamış olan bu konunun literatüre önemli bir katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

K. Pobedonostsev, Rus Muhafazakarlığı, Rus Bürokrasisi, III.Aleksandr

Kaynakça

• Pobedonostsev, K. P. (1896). Moskovskiy Sbornik. Moskva: Sinodalnaya Tipografiya.
• Pobedonostsev, K. P. (1924). Pisma Pobedonostseva k Aleksandru III, Tom 1, Moskva: Novaya Moskva.
• Pobedonostsev, K. P. (1926). Pisma Pobedonostseva k Aleksandru III, Tom 2, Moskva: Novaya Moskva.
• Pobedonostsev, K. P.. "Vısoçayshiy manifest 29 aprelya 1881 g.". Gosudarstvo rossiyskoye: vlast' i obşchestvo. S drevneyşih vremen do naşih dney. Sbornik dokumentov. (red. Yu. S. Kukuşkina) 1996, Moskva: Izd-vo Mosk. universiteta.
• Antonov, Mikhail (2020). Church-State Symphonia: Its Historical Development and Its Applications by the Russian Orthodox Church, Journal of Law and Religion, 35(3), 477-479.
• Brisku, Adrian (2017). Political Reform in the Ottoman and Russian Empires, London: Bloomsbury.
• Bryes, Robert F. (1961). Dostoevsky and Pobedonostsev. Jahrbücher für Geschichte Osteuropas , Neue Folge, 9(1), 57-71.
• Bryes, Robert F. (1968). Russia and the West: The Views of Pobedonostsev. The Journal of Modern History , 40(2), 234-256.
• Dameshek, L.M., I.L. Dameshek (2016). Zakon 1898 g. o krestyanskih i «inorodçeskih» naçalnikah Sibiri, Gumanitarnyye nauki v Sibiri, (23) 1, 58-63.
• Edwards, David Wayne (1967). Orthodoxy During The Reign of Tsar Nicholas I: A Study in Church-State Relations. Unpublished PhD Thesis, Kansas State University.
• Feoktistov, E. M. (1929/ 1991). Za Kulisami Politiki i Literaturı (1848-1896), Moscow: Novosti. (İlk basım: 1929, Leningrad: Priboy)
• Firsov S. L. (2004). Pravoslavnıy Absolyutizm. Svetskaya vlast i pravoslavnaya tserkov v epohu imperatora Nikolaya I. Vestnik Sankt Peterburgskogo Universiteta, 6(4), 36-43.
• Freeze, Gregory L. (1983). The Parish Clergy in Nineteenth Dentury Russia. Crisis, Reform, Counter-Reform. Princeton: Princeton University Press.
• Hevrolina, V.M. (2009). Nikolai Pavlovich Ignatyev, Rossiiskii Diplomat. Moscow: Kvadriga
• Hildermayer, Manfred, Rossiyskiy "Dolgiy XIX vek": "Osobıy Put" Evropeyskoy Modernizatsii?. Ab Imperio, (1), 2012, 85-101.
• Krindatch, Alexey D. (2006). Changing relationships between Religion, the State, and Society in Russia. GeoJournal, (67), 267–282.
• MacKenzie, David (2002). Count N.P. Ignat’ev: The Father of Lies?. New York: Columbia University Press.
• Malia, Martin (1961). Alexander Herzen and the Birth of Russian Socialism, 1812–1855. Cambridge: Harvard University Press.
• Muraveva, L. A. (2012). Otmena krepostogo prava v Rossii: priçinı, mejanizm realizatsii, znaçenie. Gumanitarnıe nauki, 2 (6), 42-53.
• Nureeva, S. V. (2012). K voprosu o Etatizme K. P. Pobedonostseva i Evolyutsii Monarhiçeskoy Formı Pravleniya v Rossii. Aktualnıe Problemı Rossiyskogo Prava, (1), 14-22.
• Polunov, A. Iu. (2001). Konstantin Petrovich Pobedonostsev, Man and Politician, Russian Studies in History. 39(4), 8–32.
• Pospielovsky, Dimitry (1998). The Orthodox Church in History of Russia. New York: St Vladimir's Seminary Press.
• Smirnov, A. G. (2008). Komisiya N. A. Milyutina o Normah İzbratelnogo Prava v Zemskie Uçrejdeniya Pri Podgotovke Zemskoy Reformı. Pravo i Gosudarstvo: Teoriya i Praktika, (5), 127-130.
• Stepanov, Valerii L. (2012). An Autocrat at the Crossroads. Nicholas II Between Pobedonostsev and Bunge. Russiaan Studies in History, 50(4), 7-32.
• Taranovski, Theodore (1984). Alexander III and his Bureaucracy: The Limitations on Autocratic Power. Canadian Slavonic Papers, 26 (2/3), 207-219.
• Teslya, Andrey (2017). Russkiy Konservator: O sisteme Politiçeskih Vozzreniy K. P. Pobedonostsevai 1870-1890 godov. Sotsiologiçeskoe Obozrenie, 16 (1), 151-172.
• Zaharova, Larissa (1994). Autocracy and the Reforms of 1861-1874 in Russia. Choosing Paths of Development. (trans.: Daniel Field). In Ben Eklof et. al. (ed.), Russia's Great Refroms, 1855-1881 (pp. 19-39). Bloomington, Indianopolis: Indiana University Press.