AN INVESTIGATION OF THE EFFECT OF INDIVIDUAL INNOVATION ON DIGITAL WELL-BEING

Yıl 2023, , 2110 - 2134, 25.12.2023

Aysel Arslan , Fatih Filiz , Hasan Gül

https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.1288085

Öz

In the 21st century, where competition is intense, success can only be achieved by developing new attitudes and behaviors. Individual innovation; Learning, creating, sharing and reflecting new information on behaviors provides benefits both to the person himself and to other people. In this respect, individual innovativeness also affects social and organizational life. Keeping up with innovations in social and organizational life is largely provided by the use of digital technologies. The correct use of digital technologies, on the other hand, affects digital well-being. Within the scope of this research, the relationship between individual innovativeness and digital well-being, which is one of the social and organizational behavior issues, is examined and the effects of two variables on each other are determined. In the study, relational and causal screening model, which is one of the quantitative research methods, was used. Within the scope of the research, the data obtained by the questionnaire technique from a sample group consisting of 362 health worker candidates studying at a public university were analyzed through the SPSS program. As a result of the findings, it was concluded that individual innovativeness positively affects digital well-being.

Anahtar Kelimeler

Innovation, Digitization, Digital Well-Being

BİREYSEL YENİLİKÇİLİĞİN DİJİTAL İYİ OLUŞA ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Öz

Rekabetin yoğun olduğu 21. yüzyıl şartlarında başarı ancak yeni tutum ve davranışlar geliştirilerek sağlanabilmektedir. Bireysel yenilikçilik; yeni bilgilerin öğrenilmesi, oluşturulması, paylaşılması ve davranışlara yansıtılması ile hem kişinin kendisine hem de diğer insanlara yarar sağlamaktadır. Bu açıdan bireysel yenilikçilik sosyal ve örgütsel yaşama da etki etmektedir. Sosyal ve örgütsel yaşamda yeniliklere ayak uydurmak büyük oranda dijital teknolojilerin kullanımı ile sağlanmaktadır. Dijital teknolojilerin doğru bir şekilde kullanımı ise dijital iyi oluşa etki etmektedir. Bu araştırma kapsamında sosyal yaşam ve örgütsel davranış konularından biri olan bireysel yenilikçilik ile dijital iyi oluş kavramları arasındaki ilişki incelenerek iki değişkenin birbirlerini etkileme durumları tespit edilmek istenilmektedir. Çalışmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel ve nedensel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada kapsamında bir kamu üniversitesinde eğitim görmekte olan 362 sağlık çalışanı adaylarından oluşan bir örneklem grubundan anket tekniği ile elde edilen veriler SPSS programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular sonucunda bireysel yenilikçiliğin dijital iyi oluşu pozitif yönde etkilediği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yenilikçilik, Örgüt, Dijitalleşme, Dijital İyi Oluş.

Kaynakça

• Adıgüzel, A. (2012). Öğretmen adaylarının ahlaki olgunluk düzeyleri ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişki: Harran Üniversitesi Eğitim Fakültesi örneği. Eğitim Araştırmaları ve İncelemeleri, 7(25), 543.
• Akça, F. ve Şakar, Z. (2017). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Ö. Demirel ve D. Serkan. (Ed). Küreselleşen Dünyada Eğitim (s. 451-462), Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Aulawi, H., Govindaraju, R., Suryadi, K., & Sudirman, I. (2009). Hubungan knowledge sharing behavior dan individual innovation capability. Jurnal Teknik Industri, 11(2), 174-187. Aulawi, H., Sudirman, I., Suryadi, K., & Govindaraju, R. (2009). Knowledge sharing behavior, antecedent and their impact on the individual innovation capability. Journal of Applied Sciences Research, 5(12), 2238-2246.
• Aytürk, Ö. (2021). Uygulama odaklı eğitim veren bölümlerde dijitalleşme ve yenilikçi yaklaşımlar. Ş. Karasar & Ü. İlgi E. A. (Ed.), Gelecek dündü; dijital bir üniversitenin bugünü. Maltepe Üniversitesi Yayınları.
• Batıgün, A. D., & Hasta, D. (2010). İnternet bağımlılığı: Yalnızlık ve kişilerarası ilişki tarzları açısından bir değerlendirme. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11(3), 213-219.
• Beattie, A., & Daubs, M. S. (2020). Framing ’digital well-being’ as a social good. First Monday, 25(12). https://doi.org/10.5210/fm.v25i12.10430
• Berman, S. J. (2012). Digital transformation: opportunities to create new business models. Strategy & Leadership, 40(2), 16-24. https://doi.org/10.1108/10878571211209314
• Bilge, Y., Baydili, K., & Göktaş, S. (2020). Sosyal medya bağımlılığını yordamada anksiyete, stres ve günlük sosyal medya kullanımı: Meslek yüksekokulu örneği. Bağımlılık Dergisi, 21(3), 223-235.
• Binns, A., Harreld, J. B., O'Reilly, C., & Tushman, M. (2015). The art of strategic renewal. MIT Sloan Management Review, Summer Edition, 1-3.
• Burr, C., & Floridi, L. (2020). The ethics of digital well-being: A multidisciplinary perspective. In Ethics of digital well-being (pp. 1-29). Springer, Cham.
• Büchi, M. (2021). Digital well-being theory and research. New Media & Society. Advance online publication. https://doi. org/10.1177/14614448211056851
• Büchi, M., Festic, N., & Latzer, M. (2019). Digital overuse and subjective well-being in a digitized society. Social Media+Society, 5(4), 2056305119886031. https://doi.org/10.1177/2056305119886031
• Brooks, S. (2015). Does personal social media usage affect efficiency and well-being?. Computers in human behavior, 46, 26-37. https://doi.org/10.1016/j.chb.2014.12.053
• Campbell, J.P., M.B. Gasser & F.L. Oswald (1996), The substantive nature of job performance variability, In: Murphy, K.R. (1996), Individual difference and behaviours in organisations, San Francisco: Jossey Bass, 258-299.
• Çayırlı, E. (2017). Sosyal medya kullanım özelliklerinin kişilik yapılanmaları, yaşam doyumu ve depresyon açısından incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Çelebi, E. (2014). Dijital sosyalleşme: Çevrimiçi sosyalleşmenin sosyal bağlılık, kaygı, depresyon ve mutluluk üzerine etkileri. 'Dijital İletişim Etkisi' Uluslararası Akademik Konferans Bildiri Kitabı (s. 547-554). İstanbul: İskenderiye Kitap.
• Çuhadar, C., Bülbül, T., & Ilgaz, G. (2013). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri ile teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 12(3), 797-807.
• Demir Başaran, S., & Keleş, S. (2015). Yenilikçi kimdir? Öğretmenlerin yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(4), 106-118.
• Dennis, M. J. (2021). Towards a theory of digital well-being: Reimagining online life after lockdown. Science and Engineering Ethics, 27(3), 1-19.
• Deniz, S. (2016). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri. Electronic Turkish Studies, 11(9), 267- 278.
• Di Giacomo, D., Guerra, F., Cannita, K., Di Profio, A., & Ranieri, J. (2021). Digital innovation in oncological primary treatment for well-being of patients: psychological caring as prompt for enhancing quality of life. Current Oncology, 28(4), 2452-2465. https://doi.org/10.3390/curroncol28040224
• Doğan, U. (2016). Lise öğrencilerinin sosyal ağ siteleri kullanımının mutluluk, psikolojik iyi-oluş ve yaşam doyumlarına etkisi: Facebook ve Twitter Örneği. Eğitim ve Bilim, 41(183).
• Ertuğ, N., & Kaya, H. (2017). Hemşirelik öğrencilerinin bireysel yenilikçilik profilleri ve yenilikçiliğin önündeki engellerin incelenmesi.
• Genç, E. (2020). Lojistik bölümü öğrencilerinin lojistiğin dijitalleşmesi sürecine yaklaşımları: Öğrencilerin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve endüstri 4.0’a bakış açıları kapsamında değerlendirilmesi. International Journal of Disciplines Economics & Administrative Sciences Studies, 6(24), 1003-1026. http://dx.doi.org/10.26728/ideas.361
• Gomes, C., Curral, L., & Caetano, A. (2015). The mediating effect of work engagement on the relationship between self-leadership and individual innovation. International Journal of Innovation Management, 19(01), 1550009.
• Gui, M., Fasoli, M., & Carradore, R. (2017). “Digital well-being”. Developing a new theoretical tool for media literacy research. Italian Journal of Sociology of Education, 9(1), 1-8.
• Güngör, N. B., & Kurtipek, S. (2020). Examining the effect of individual innovation level of students of sports sciences faculty on digital literacy with structural equation model: Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin bireysel yenilikçilik düzeyinin dijital okuryazarlığa etkisinin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi. Journal of Human Sciences, 17(2), 756-767.
• Hunter, S., Cushenbery, L. and Friedrich, T. (2012) ‘Hiring an innovative workforce: a necessary yet uniquely challenging endeavour’, Human Resource Management Review, 22(4), 303-322.
• Işık, C. ve Hajiyeva, T. (2019). Bireysel Yenilikçilik ve Algılanan Örgütsel Destek Düzeyi İlişkisi: İstanbul Otelleri Örneği, Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(2), 206-227.
• Kaypak, Ş., YILMAZ, V., & Bimay, M. (2017). Dijital çağda yerel yönetimler. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22 (Kayfor 15 Özel Sayısı), 1798-1813.
• Kılıçer, K. (2011). Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Profilleri. (Yayınlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi 286820 nolu yayın.
• Kılıçer, K. ve Odabaşı, H.F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 150-164.
• Kırcaburun, K. (2017). Üniversite öğrencilerinde instagram bağımlılığı, kişilik özellikleri ve kendini sevme arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Kim, M. J., Lee, C. K., & Preis, M. W. (2020). The impact of innovation and gratification on authentic experience, subjective well-being, and behavioral intention in tourism virtual reality: The moderating role of technology readiness. Telematics and Informatics, 49, 101349.
• Kleysen, R. F., & Street, C. T. (2001). Toward a multi‐dimensional measure of individual innovative behavior. Journal of intellectual Capital, 2(3), 284-296.
• Kocaman, G., & Kazan, H. (2021). Lise düzeyinde öğrenim gören öğrencilerin instagram bağımlılıkları ve sosyal görünüş kaygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. OPUS International Journal of Society Researches, 18(40), 2638-2664. https://doi.org/10.26466/opus.877656
• Koçel, T. (2018). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Beta Yayınları.
• Korucu, A., & Olpak, Y. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özelliklerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 109-127.
• Klenk, M. (2020). Digital well-being and manipulation online. Ethics of digital well-being: A multidisciplinary approach, 81-100.
• Lomanowska, A. M., & Guitton, M. J. (2016). Online intimacy and well-being in the digital age. Internet Interventions, 4, 138-144.
• Maral, N. (2019). Türk belediyeciliğinde Dijitalleşme ve Yenilikçi Uygulamalar Osmangazi Belediyesi Örneği. İletişim Çağında Dijital Kültür, 257.
• Neely, A., & Hii, J. (1998). Innovation and business performance: a literature review. The Judge Institute of Management Studies, University of Cambridge, 0-65.
• Nham, T. P., Nguyen, T. M., Tran, N. H., & Nguyen, H. A. (2020). Knowledge sharing and innovation capability at both individual and organizational levels: An empirical study from Vietnam’s telecommunication companies. Management & Marketing, 15(2), 275-301.
• Nurhas, I., Geisler, S., Ojala, A., & Pawlowski, J. M. (2021). Barriers and wellbeing-oriented enablers of intergenerational innovation in the digital age. Universal Access in the Information Society, 1-17.
• Oktan, V. (2015). Üniversite öğrencilerinde problemli internet kullanimi, yalnizlik ve algilanan sosyal destek. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(1), 281-292.
• Orben, A. & Przybylski K. A. (2019). The association between adolescent well-being and digital technology use. Nature Human Behaviour, 3, 173-182. https://doi.org/10.1038/s41562-018-0506-1
• Özgür, Ö., Orhan, D., Dönmez, P., & Kurt, A. A. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri ve teknoloji tutum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 65-76.
• Öztürk, E. (2018, 12-14 Eylül). Dijital devrimin güncel kavramlarından biri de dijital iyi oluş mu? (Bir ölçek geliştirme çalışması) [Bildiri sunumu]. 6. Uluslararası Öğretim Teknolojileri ve Öğretmen Eğitimi Sempozyumu, Edirne, Türkiye.
• Öztürk, Z. Y., & Summak, M. (2014). İlköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel yenilikçiliklerinin incelenmesi. International Journal of Sport Culture and Science, 2(Special Issue 1), 844-853.
• Peña-López, I. (2016). Innovating Education and Educating for Innovation. The Power of Digital Technologies and Skills.
• Pratoom, K., & Savatsomboon, G. (2012). Explaining factors affecting individual innovation: The case of producer group members in Thailand. Asia Pacific Journal of Management, 29(4), 1063-1087.
• Przybylski, A. K., & Weinstein, N. (2017). A large-scale test of the goldilocks hypothesis: quantifying the relations between digital-screen use and the mental well-being of adolescents. Psychological science, 28(2), 204-215.
• Rogers, E. M. (1995). Diffusion of Innovations. New York: The Free Press.
• Safa, B. ve Arabacıoğlu, T. (2019). Sınıf öğretmenlerinin eğitim teknolojileri kullanım düzeylerinin bireysel yenilikçilik özellikleri açısından incelenmesi. Ondokuz Mayis University Journal of Education Faculty, 40(1), 369-386.
• Schwertner, K. (2017). Digital transformation of business. Trakia Journal of Sciences, 15(1), 388-393.
• Sekaran, U. (1992). Research Methods for Business. Canada: John Wiley and Sons, Inc.
• Shanker, R., Bhanugopan, R., Van der Heijden, B. I., & Farrell, M. (2017). Organizational climate for innovation and organizational performance: The mediating effect of innovative work behavior. Journal of vocational behavior, 100, 67-77.
• Standing, C., Jackson, D., Larsen, A. C., Suseno, Y., Fulford, R., & Gengatharen, D. (2016). Enhancing individual innovation in organisations: A review of the literature. International Journal of Innovation and Learning, 19(1), 44-62.
• Steinert, S., & Dennis, M. J. (2022). Emotions and Digital Well-Being: on Social Media’s Emotional Affordances. Philosophy & Technology, 35(2), 1-21.
• Szemat-Vielma, W., Murray, T., Kiaie, A., Bolchover, P., & Yao, J. (2019, November). Innovative Digital Well Construction Planning Solution Enhances Coherency and Efficiency of the Drilling Design Process. In Abu Dhabi International Petroleum Exhibition & Conference. OnePetro.
• Tengour, Z. İ. (2019). Sosyal paylaşım sitelerinin sosyal ilişkilere etkisi üzerine bir araştırma: Kocaeli üniversitesindeki facebook kullanıcıları üzerine örnek çalışma. Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Tuna, Ö. (2021). Örgüt kültürü tiplerinin bireysel yenilikçilik üzerine etkisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 22(1), 199-218.
• Turel, O., Qahri-Saremi, H., & Vaghefi, I. (2021). Dark sides of digitalization. International Journal of Electronic Commerce, 25(2), 127-135.
• Uslu, D. ve Mansur, F. (2017). Sağlık yönetici adaylarının bireysel-sosyal yenilikçilik ve proaktif özelliklerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Gazi Akademi Genç Sosyal Bilimciler Sempozyumu 2017 Özel Sayı, 52-68.
• Vanden Abeele, M. M. (2021). Digital wellbeing as a dynamic construct. Communication Theory, 31(4), 932-955. https://doi.org/10.1093/ct/qtaa024
• Vasilev, V. L., Gapsalamov, A. R., Akhmetshin, E. M., Bochkareva, T. N., Yumashev, A. V., & Anisimova, T. I. (2020). Digitalization peculiarities of organizations: A case study. Entrepreneurship and Sustainability Issues, 7(4), 3173.
• Verduyn, P., Ybarra, O., Résibois, M., Jonides, J., & Kross, E. (2017). Do social network sites enhance or undermine subjective well‐being? A critical review. Social Issues and Policy Review, 11(1), 274-302. https://doi.org/10.1111/sipr.12033
• Vila, L. E., Perez, P. J., & Coll-Serrano, V. (2014). Innovation at the workplace: Do professional competencies matter?. Journal of Business Research, 67(5), 752-757.
• Wang, J., Yang, J., & Xue, Y. (2017). Subjective well-being, knowledge sharing and individual innovation behavior: The moderating role of absorptive capacity. Leadership & Organization Development Journal, 38(8), 1110-1127. https://doi.org/10.1108/LODJ-10-2015-0235
• Wu, C. H., Parker, S. K., & De Jong, J. P. (2014). Need for cognition as an antecedent of individual innovation behavior. Journal of Management, 40(6), 1511-1534.
• Yahyagil, M. Y. (2001). Örgütsel yaratıcılık ve yenilikçilik. IÜ İşletme İktisadi Enstitüsü, Yönetim Dergisi, 12(38), 7-16.
• Yaygır, C. (2018). Üniversite öğrencilerinde internet bağımlılığı depresyon ve benlik saygısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
• Yenice, N. ve Yavaşoğlu, N. (2018). Fen Bilgisi öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik düzeyleri ile bireysel yaratıcılıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 14(2), 107-128.
• Yıldız, B., Aslan, H., & Çiğdem, Ş. (2017). Örgütsel yenilikçiliğin çalişan performansi üzerindeki etkisinde bireysel yenilikçiliğin araci rolü. Researcher, 5(4), 129-145.
• Yılmaz, H. (2018). İlkokul öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik ile mesleki değerlerini yansıtma düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Yılmaz, F., Soğukçeşme, G., Ayhan, N., Tuncay, S., Sancar, S., & Deniz, Y. (2014). İlköğretim bölümü öğretmen adaylarinin mesleki yenilikçilik eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(27), 259-276.
• Yılmaz, M., Yıldız, S., & Gültekin, A. B. (2016). Yıkıcı yeniliklerin belirlenmesi: Sürdürülebilir inşaat sektöründe tehditler ve fırsatlar. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 18(2), 25-36.