ALMANCADA İLGEÇ İSTEYEN FİİLLERİN TÜRK ÖĞRENCİLER TARAFINDAN KULLANIMI ÜZERİNE İNCELEME

Yıl 2020, , 566 - 576, 30.12.2020

Zeki Uslu

https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.749313

Öz

Bu çalışmada yabancı dil olarak Almanca öğrenen Türklerin ilgeç isteyen fiilleri kullanma davranışlarının incelenmesi, ana dili ve yabancı dilin farklı özelliklerinin öğrencilerde ne tür kullanım sorunlarına yol açtığının deneysel olarak ortaya çıkarılması ve sorunların çözümüne ilişkin öneriler geliştirilmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın yöntemi betimsel çözümleme modelidir. Araştırma için Selçuk Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Alman Dili ve Edebiyatı Bölümünde yüz seksen sekiz öğrenciyle bir çalışma yürütülmüştür. Derlenen veriler SPSS programıyla dört farklı değişkende çözümlenerek yorumlanmıştır: doğru ilgeç ve durum kullanımı, yanlış ilgeç kullanımı, yanlış ad durumu kullanımı ve ilgeçsiz kullanım. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, Almanca öğrencilerinin ilgeçli fiil kullanımlarında başarı oranı yüzde otuz yedidir. Almanca ve Türkçe arasında fiil isteminde benzerlik olunca doğruluk oranı artmakta, farklılık olunca hatalar ortaya çıkmaktadır. Çok karşılaştıkları fiillerde iki dilin özellikleri farklı olsa bile doğruluk oranı yüksek çıkmıştır. Bu sonuçlara göre, öğrenme sürecinde ana dili ve yabancı dil arasında aktarım yapıldığı, dillerin yapısal farklılığından kaynaklanan hataların normal olduğu, sık karşılaşılan fiillerde olumsuz aktarımın azaldığı, yabancı dilde daha çok metin okumalarının öğrencilere farkındalık kazandıracağı ve ilgeçli fiil kullanımlarındaki hatalarını düzelteceği anlaşılmaktadır. Bu nedenle Almanca öğrencilerinin yabancı dil öğrenmede ana dili kurallarından yabancı dile doğru olan geçiş sürecinin hızlandırılması amacıyla Almanca metinlerle sık sık karşılaşmalarının sağlanması yararlı olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Fiil İstemi, İlgeçli Fiiller, Almanca Öğrencileri, Aktarım Hataları

Kaynakça

• Apeltauer, E. (1997). Grundlagen des Erst- und Fremdsprachenerwerbs. Fernstudieneinheit 15. Berlin: Langenscheidt.
• Balci T. (2006). Valenzstrukturabhängige Probleme beim DaF-Lernen türkischer Studierender, Deutsch als Fremdsprache, vol.47, 239-241
• Duden (1995). Die Grammatik. Band 4. Mannheim: Dudenverlag.
• Düwell, H. (2003). Fremdsprachenlerner. In: Bausch, Karl-Richard&Christ, Herbert&Krumm, Hans-Jürgen (Hrsg.) Handbuch Fremdsprachenunterricht, 347-352
• Heinz, K. (1961). Der Anwendungsbereich der deutschen Präpositionen in besonderer Berücksichtigung ihrer Wiedergabe im Türkischen. Ankara Üniversitesi DTCF Dergisi 19, (1-2), 109-127
• Klein, W. (1992). Zweitspracherwerb. Studienbuch Linguistik. 3. Auflage. Frankfurt am Main: Verlag Anton Hain.
• Lado, R. (1968). Contrastive linguistics in a mentalistic theory of language learning, in: Alatis, J.E. (ed.), 123–135
• Maden, S. (2009). Sprachunsicherheitsgründe Türkischer Deutschlernenden im Gebrauch der Präpositionen im Deutschen. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (2), 41-62
• Özışık, C. (2014). Identifying preposition errors of Turkish EFL students. ELT Research Journal, 3 (2), 59-69
• Raabe, H. (1974). Interimsprache und Kontrastive Analyse. In: Raabe, Horst (Hrsg.), Trends in kontrastiver Linguistik I. Tübingen/Mannheim: Institut für Deutsche Sprache.
• Selinker, L. (1972). Interlanguage. In: International review of Applied Linguistics, 10, 209-241
• Steinhauer, B. (2005). Transfer im Fremdsparchenerwerb: ein Forschungsüberblick und eine empirische Untersuchung des individuellen Transververhaltens. Frankfurt am Main: Peter Lang.