DİJİTAL GERÇEKLİK TEKNOLOJİLERİNİN BİLSEMLERDE UYGULANABİLİRLİĞİNE YÖNELİK ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 2, 436 - 452, 30.12.2020

Enver Türksoy , Ridvan Karabulut

https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.657167

Cited By: 2

Öz

Üstün yetenek konunun uzmanlarının görüşlerine göre belirlenen bir süreç olup akranlarına göre gelişim alanında ileri olan bireyi ifade eden bir kavramdır. Üstün yetenekli çocukların seçim kriteri aşamasını geçenler Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı Bilim ve Sanat Merkezlerinde (BİLSEM) eğitim görmektedir. BİLSEM olarak adlandırılan bu kurumlar ek uygulama okulu özelliği taşıyıp proje temelli eğitimin verildiği yerlerdir. Üstün yetenekli çocuklar yenilikler, farklı ve sıra dışı gelişmelere karşı ilgi duyan ve merak duyguları üst düzeyde olan bireylerdir. Bu noktada günümüzün alışkanlıkları göz önünde bulundurulduğunda üstün yetenekliler eğitiminde teknoloji kullanımı günümüzün bir gerçeği haline gelmiştir. Teknolojide meydana gelen değişimler eğitim ortamlarının da gelişmesinde etkili olmaktadır. Eğitim ortamları ile bütünleştirilen teknolojilerden biri de dijital gerçeklik teknolojileridir. Bu araştırma 2010 yılından sonra popülerleşmeye başlayan Dijital gerçeklik teknolojileri olan artırılmış gerçeklik, Sanal gerçeklik ve Karma gerçeklik kavramının Bilim Sanat Merkezlerinde kullanımına yönelik öğretmenlerin görüşlerinin belirlenmesi amacını gütmektedir. Bilim sanat merkezlerinde üstün yetenekli öğrencilere eğitim veren öğretmenlerin teknolojiye olan yatkınlıkları ve öğretim ortamlarında kullandıkları yenilikçi teknolojilerin belirlenmesi açısından önem taşımaktadır. Nitel araştırma yöntemlerinden görüngübilim yöntemi temel alınarak tasarlanan araştırmada öğretmenlerin Dijital gerçeklik kavramlarına yönelik algıları belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırma verileri yapılandırılmış görüşmelerle toplanmıştır. Yapılan görüşmelerin içerik analizleri yapılarak araştırma bulguları elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar da öğretmenlerin Artırılmış Gerçeklik Teknolojisi ve Sanal Gerçeklik teknolojisi hakkında bilgi sahibi olduğu fakat büyük bir kısmının Karma Gerçeklik teknolojisi konusunda bilgi sahibi olmadığı, artırılmış gerçeklik ve sanal gerçeklik uygulamalarının Bilim Sanat Merkezlerinde uygulanmasının olumlu yönde etki yaratacağı düşünülmesine karşın; sanal gerçekliğin artırılmış gerçeklik ile aynı derecede etkiye sahip olamayacağı konusunda görüş bildirmektedir. Araştırmaya yönelik detaylı bulgular makalenin sonuçları kısmında yer almaktadır.

Anahtar Kelimeler

Artırılmış gerçeklik, BİLSEM, dijital gerçeklik, karma gerçeklik, sanal gerçeklik, Üstün yetenekli eğitimi

Kaynakça

• Burdea, G. C. & Coiffet, P. (2003). Virtual reality technology. John Wiley & Sons.
• Creswell, J. W. (2015). Nitel araştırma yöntemleri (Çev. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: Siyasal.
• Dieker, L., Grillo, K., & Ramlakhan, N. (2012). The use of virtual and simulated teaching and learning environments: Inviting gifted students into science, technology, engineering, and mathematics careers (STEM) through summer partnerships. Gifted Education International, 28(1), 96-106.
• Ghare, A. M., Khan, A., Rangwala, M., Kazi, S., Panwala, S., & Salam, A. (2017). Augmented reality for educational enhancement. International Journal of Advanced Research in Computer and Communication Engineering, 6(3).
• Huberman, A. M., Miles, M., & Saldana, J. (2014). Qualitative data analysis: A methods sourcebook.
• Husserl, E. (2003). Fenomenoloji Üzerine Beş Ders, çev. Harun Tepe, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Ibáñez, M. B., & Delgado-Kloos, C. (2018). Augmented reality for STEM learning: A systematic review. Computers & Education, 123, 109-123.
• Karabulut,R(2010). Türkiye’de Üstün Yetenekliler Eğitimi Tarihi Süreci(Yaınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kock, N. (2008). "E-collaboration and e-commerce in virtual worlds: The potential of Second Life and World of Warcraft" . International Journal of e-Collaboration. 4 (3): 1–13.
• MEB(1991),Üstün Yetenekli Çocukların Eğitimi Raporu. Ankara:Milli Eğitim Bakanlığı.
• Miller, S. (2003). Analysis of phenomenological data generated with children as research participants. Nurse Researcher, 10(4), 68-82.
• Pan, Z., Cheok, A. D., Yang, H., Zhu, J., & Shi, J. (2006). Virtual reality and mixed reality for virtual learning environments. Computers & graphics, 30(1), 20-28.
• Riva, G., Wiederhold, B. K., & Molinari, E. (Eds.). (1998). Virtual environments in clinical psychology and neuroscience: Methods and techniques in advanced patient-therapist interaction (Vol. 58). IOS press.
• Siegle, D. (2019). Seeing Is Believing: Using Virtual and Augmented Reality to Enhance Student Learning. Gifted Child Today, 42(1), 46-52.
• Smutny, J., F., Walker, S., Y., Meckstroth, E., A. (1997). Teaching young gifted children in the regular clasroom.
• Turnbull, A. P., & Turnbull, R. T. (2002). From the old to the new paradigm of disability and families: Research to enhance family quality of life outcomes. In J. L. Paul, C. D. Lavely, A. Cranston-Gingras, & E. L. Taylor (Eds.). Rethinking Professional İssues in Special Education. Westport, CT: Abex Publishing.
• Türksoy, E. (2019). Artırılmış Gerçeklik Ve Çevrim İçi Materyallerle Bütünleştirilen Öğretim Yöntemlerinin, Fen Dersindeki Başarı Ve Kalıcılığa Etkisi: Karma Desen (yayınlanmamış Doktora tezi). Mehmet Akif Ersoy üniversitesi, Eğitim bilimleri enstitüsü, Burdur.
• Uçar, E., Üstünel, H., Civelek, T., & Umut, İ. (2017). Effects of using a force feedback haptic augmented simulation on the attitudes of the gifted students towards studying chemical bonds in virtual reality environment. Behaviour & Information Technology, 36(5), 540-547.