Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ORGANIZATIONAL COMMITMENT AND PERSONNEL TURNOVER RATES OF NEWLY STARTED NURSES: A RESEARCH ON DOKUZ EYLUL UNIVERSITY HOSPITAL NURSES

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 1, 27 - 38, 26.06.2020

Öz

The aim of the study is to measure
the organizational commitment levels of new nurses; is the comparison of this
commitment with the turnover of staff. Research is a conceptual and applied
study. In the study, works written about organizational commitment and staff
turnover were used. In the application part, the survey technique was used to
measure the organizational commitment of newcomers and was carried out in 2018
with the participation of 119 of 130 nurses. It was determined how many of the
nurses who participated in the survey application left the job within 0-1
years. Five-point Likert-type rating scale was used in the questionnaire and
the data were analyzed with IBM SPSS V23. Independent samples t test and
one-way analysis of variance (ANOVA) method were used to compare normally
distributed scale sizes according to demographic characteristics. Tukey HSD and
Tamhane’s T2 tests were used according to the homogeneity of the variances to
find meaningful differences as a result of ANOVA. When the age distribution is
examined, 69.7% of the participants are between the ages of 20-25 and 12.6% of
them are 26-27, 5.9% of them are 28-30 and 11.8% are over the age of 30.
According to the findings obtained from the research results, there is a
difference between the average values ​​of the emotional commitment dimension
according to the education level of the nurses. Emotional commitment is higher
in those who have children than those who do not. According to marital status,
there is no statistical difference between emotional commitment, continuity
commitment and normative commitment mean values. It was determined that 42 of
the 119 nurses who participated in our survey left the institution within 0-1
years. 

Kaynakça

  • Akdağ, R. (2007). Nereden nereye Türkiye sağlıkta dönüşüm programı Kasım 2002- Haziran 2007. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı Yayın No:713.
  • Akyıldız, H., & Turunç, Ö. (2013). Çalışma psikolojisi. Ankara: Alter Yayıncılık.
  • Annakili, P., & Jayam, R. (2018). How to increase organizational commitment through employees participation. Eurasian Journal of Analytical Chemistry, (13), 18-22.
  • Arı, M., Gülova, A., & Köse, S. (2017). Örgütsel adalet algısı ile örgütsel bağlılık davranışının ilişkisi: Bir sağlık kuruluşunda araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 10(1), 43-51.
  • Ay, F. A., Ünal, Ö., Amarat, M., & Hekim, S. (2018). İstihdam şekillerine göre örgütsel adalet algılaması: Üniversite hastanesi örneği. İş ve İnsan Dergisi, 5(1), 33-46.
  • Bağcı, Z. (2013). Çalışanların örgütsel adalet algılarının örgütsel bağlılıkları üzerindeki etkisi: Tekstil sektöründe bir inceleme. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 9(19), 163-184.
  • Berberoğlu, N. G. (1990). Örgüt kültürü ve yönetsel etkinliğe katkısı. Eskişehir Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1-2), 153-161.
  • Bozkurt, Ö., & Yurt, İ. (2013). Akademisyenlerin örgütsel bağlılık düzeylerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(22), 121-139.
  • Bucak, B. E. (2002). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesinde örgüt iklimi: “Yönetiminde ast-üst ilişkileri”. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, (7), 1-17.
  • Chelliah, S., Sundarapandiyan, N., & Vinoth, B. (2015). A research on employees’ organisational Commitment in organisations: A case of SMES in Malaysia. International Journal of Managerial Studies and Research (IJMSR), 3(7), 10-18.
  • Dağlı, A., Elçiçek, Z., & Han, B. (2018). Örgütsel bağlılık ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(68), 1765-1777.
  • Demir, C., & Öztürk, C. U. (2011). Örgüt kültürünün örgütsel bağlılık üzerine etkisi ve bir uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(1), 17-41.
  • Demirel, Y. (2008). Örgütsel güvenin örgütsel bağlılık üzerine etkisi: Tekstil sektörü çalışanlarına yönelik bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi, 15(2), 179-194.
  • Dinçer, N. Ü. (2010). Hemşirelerin işyeri şiddetine maruz kalma durumları ile iş doyumları ve işten ayrılma eğilimleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Doğan, S., & Kılıç, S. (2007). Örgütsel bağlılığın sağlanmasında personel güçlendirmenin yeri ve önemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (29), 37-61.
  • Durna, U., & Eren, V. (2005). Üç bağlılık unsuru ekseninde örgütsel bağlılık. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2), 210-219.
  • Hartman, L. C., & Bambacas, M. (2000). Organizational commitment: Amulti method scale analysis and test of effects. The International Journal of Organizational Analysis, 8(1), 89-108.
  • Güler, G. A. (2016). Konaklama işletmelerinde mobbingin personel devir hızına etkisi: İzmir örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kâtip Çelebi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Josten E. J. C., Ng-A-Tham J. E. E., & Thierry, H. (2003). The effects of extended workdays on fatigue, healty, performance and satisfaction in nursing. Journal of Advanced Nursing, 44(6), 643–652.
  • Karabekir, M., & Ünlü, U. (2015). Kamu kurumlarının kariyer mesleklerinde işe (yeni) başlayanların örgütsel bağlılıkları üzerine bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 296-308.
  • Keser, A., & Kümbül Güler, B. (2016). Çalışma psikolojisi. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Khattak, A. A., & Sethi, S. (2012). Organization normative commitment (ONC) has psychological positive effects on employees. Performance. Abasyn Journal of Social Sciences, 5(1), 99-110.
  • Koç, H. (2009). Örgütsel bağlılık ve sadakat ilişkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(28), 200-211.
  • Kumari, N., & Afroz, N. (2013). The impact of affective commitment in employee’s life satisfaction. Global Journal of Management and Business Research Interdisciplinary, 13(7), 24-30.
  • Kurşunoğlu, A., Bakay, E., & Tanrıöğen, A. (2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel bağlılık düzeyleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (28), 101-115.
  • Leblebici, Ö., & Mutlu, S. (2014). Türkiye'de kamu sağlık çalışanlarının iş doyumlarının sağlıkta dönüşüm programı bağlamında incelenmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 16(3), 48-63.
  • Meyer, P. J., & Allen, J. N. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 1(1), 61-89.
  • Meyer, J. P., Allen, N. J., & Smith, C. A. (1993), Commitment to organizations and occupations: extension and test of a three-component conceptualization. Journal of Applied Psychology, 78, 538-551.
  • Öge, S. H. (2015). Örgütsel etkinlik için ergonomi. Konya: Çizgi Kitapevi.
  • Özcan, İ., Aba, G., & Ateş, M. (2016). Hemşirelerin örgütsel bağlılık düzeyinin ve iş doyumunun beklenen personel devir hızı üzerine etkisi. International Conference on Eurasian Economies 2016, SESSION 4C: Sağlık Ekonomisi. URL: https://www.avekon.org/papers/1592.pdf, Erişim: Tarihi: 15.05.2020.
  • Özkan, Ş., & Uydacı, M. (2015). Türkiye’de sağlık sektöründe insan kaynakları sisteminin incelemesi. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 11(44), 221-238.
  • Özkan, Ö., Öntürk, Z. K., Himmetoğlu, A., Artan, A., & Güldibi, Ö. (2009). Üç kamu hastanesinde sözleşmeli çalışan hemşirelerde iş güvencesizliği ve sağlık durumları ile ilişkisi. Türk Tabipleri Birliği Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi, 9(33), 42-48.
  • Sığrı, Ü. (2007). İş görenlerin örgütsel bağlılıklarının Meyer ve Allen tipolojisiyle analizi: Kamu ve özel sektörde karşılaştırmalı bir araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 261-278.
  • Suparjo, X. (2017). Job satisfaction as an antecedent of organizational commitment: A systematic review. International Journal of Civil Engineering and Technology (IJCIET), 8(9), 832-843.
  • Umoh, I., G., Amah, E., & Wokocha, H., I. (2014). Employee benefits and continuance commitment in the Nigerian manufacturing industry. OSR Journal of Business and Management (IOSR-JBM), 16(2), 69-74.
  • Sabuncuoğlu, Z. (2008). İnsan kaynakları yönetimi (Uygulamalı). Bursa: Alfa Aktüel Basım.
  • Ucho, A., Mkavga, T., & Onyishi, I. (2012). Job satisfaction, gender, tenure and turnover intentions among civil servants in Benue State. Institute of Interdisicplinary Business Research, 3(11), 378-380.
  • Yaprak, E., & Seren, Ş. (2010). Hemşirelerin işten ayrılma niyetleri ve örgüt ikliminin hemşire istihdamına etkisi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 7(1), 28-33.
  • Yüceler, A. (2009). Örgütsel bağlılık ve örgüt iklimi ilişkisi: Teorik ve uygulamalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (22), 445-458.
  • SB Sağlık İstatistiği Yıllığı (2018). Sağlık istatistikleri. URL: https://www.saglik.gov.tr/TR,62400/saglik-istatistikleri-yilligi-2018, Erişim Tarihi: 22.06.2020.

İŞE YENİ BAŞLAYAN HEMŞİRELERİN ÖRGÜTSEL BAĞLILIKLARI İLE PERSONEL DEVİR ORANLARI: DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ HASTANESİ HEMŞİRELERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 1, 27 - 38, 26.06.2020

Öz

Çalışmanın
amacı, işe yeni başlayan hemşirelerin örgütsel bağlılık düzeylerini ölçmek
olup; bu bağlılığın personel devri ile karşılaştırılmasıdır. Araştırma,
kavramsal ve uygulamalı bir çalışmadır. Çalışmada örgütsel bağlılık ve personel
devri ile ilgili yazılmış eserlerden yararlanılmıştır.  Uygulama kısmında ise, işe yeni başlayanların
örgütsel bağlılığını ölçmek için anket tekniği kullanılmış ve 2018 yılında
göreve yeni başlayan 130 hemşirenin 119’unun katılımı ile gerçekleştirilmiştir.
Anket uygulamasına katılmış olan hemşirelerden ne kadarının 0-1 yıl içinde
görevden ayrıldığı tespit edilmiştir. 
Ankette beşli Likert tipi derecelendirme ölçeği kullanılmış, veriler IBM
SPSS V23 ile analiz edilmiştir. Normal dağılım gösteren ölçek boyutlarının
demografik özelliklere göre karşılaştırılmasında bağımsız örnekler t testi ile
tek yönlü varyans analizi (ANOVA) yöntemi kullanılmıştır. ANOVA sonucunda
anlamlı farkları bulabilmek için varyansların homojenliğine göre Tukey HSD ve
Tamhane’s T2 testleri kullanılmıştır. Yaş dağılımları incelendiğinde
katılımcıların %69,7’si 20-25 yaş arasında iken %12,6’sı 26-27, %5,9’u 28-30 ve
%11,8’i de 30 yaş üstüdür. Araştırma sonuçlarından elde edilen bulgulara göre
hemşirelerin eğitim durumuna göre duygusal bağlılık boyutu ortalama değerleri
arasında fark vardır. Çocuk sahibi olanlarda duygusal bağlılık çocuk sahibi
olmayanlara göre daha yüksektir. Medeni duruma göre duygusal bağlılık,
devamlılık bağlılığı ve normatif bağlılık ortalama değerleri arasında
istatistiksel olarak fark yoktur. Anketimize katılan 119 hemşirenin 42’si 0-1
yıl içinde kurumdan ayrıldığı tespit edilmiştir. 

Kaynakça

  • Akdağ, R. (2007). Nereden nereye Türkiye sağlıkta dönüşüm programı Kasım 2002- Haziran 2007. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı Yayın No:713.
  • Akyıldız, H., & Turunç, Ö. (2013). Çalışma psikolojisi. Ankara: Alter Yayıncılık.
  • Annakili, P., & Jayam, R. (2018). How to increase organizational commitment through employees participation. Eurasian Journal of Analytical Chemistry, (13), 18-22.
  • Arı, M., Gülova, A., & Köse, S. (2017). Örgütsel adalet algısı ile örgütsel bağlılık davranışının ilişkisi: Bir sağlık kuruluşunda araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 10(1), 43-51.
  • Ay, F. A., Ünal, Ö., Amarat, M., & Hekim, S. (2018). İstihdam şekillerine göre örgütsel adalet algılaması: Üniversite hastanesi örneği. İş ve İnsan Dergisi, 5(1), 33-46.
  • Bağcı, Z. (2013). Çalışanların örgütsel adalet algılarının örgütsel bağlılıkları üzerindeki etkisi: Tekstil sektöründe bir inceleme. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 9(19), 163-184.
  • Berberoğlu, N. G. (1990). Örgüt kültürü ve yönetsel etkinliğe katkısı. Eskişehir Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1-2), 153-161.
  • Bozkurt, Ö., & Yurt, İ. (2013). Akademisyenlerin örgütsel bağlılık düzeylerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(22), 121-139.
  • Bucak, B. E. (2002). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesinde örgüt iklimi: “Yönetiminde ast-üst ilişkileri”. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, (7), 1-17.
  • Chelliah, S., Sundarapandiyan, N., & Vinoth, B. (2015). A research on employees’ organisational Commitment in organisations: A case of SMES in Malaysia. International Journal of Managerial Studies and Research (IJMSR), 3(7), 10-18.
  • Dağlı, A., Elçiçek, Z., & Han, B. (2018). Örgütsel bağlılık ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(68), 1765-1777.
  • Demir, C., & Öztürk, C. U. (2011). Örgüt kültürünün örgütsel bağlılık üzerine etkisi ve bir uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(1), 17-41.
  • Demirel, Y. (2008). Örgütsel güvenin örgütsel bağlılık üzerine etkisi: Tekstil sektörü çalışanlarına yönelik bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi, 15(2), 179-194.
  • Dinçer, N. Ü. (2010). Hemşirelerin işyeri şiddetine maruz kalma durumları ile iş doyumları ve işten ayrılma eğilimleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Doğan, S., & Kılıç, S. (2007). Örgütsel bağlılığın sağlanmasında personel güçlendirmenin yeri ve önemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (29), 37-61.
  • Durna, U., & Eren, V. (2005). Üç bağlılık unsuru ekseninde örgütsel bağlılık. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2), 210-219.
  • Hartman, L. C., & Bambacas, M. (2000). Organizational commitment: Amulti method scale analysis and test of effects. The International Journal of Organizational Analysis, 8(1), 89-108.
  • Güler, G. A. (2016). Konaklama işletmelerinde mobbingin personel devir hızına etkisi: İzmir örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kâtip Çelebi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Josten E. J. C., Ng-A-Tham J. E. E., & Thierry, H. (2003). The effects of extended workdays on fatigue, healty, performance and satisfaction in nursing. Journal of Advanced Nursing, 44(6), 643–652.
  • Karabekir, M., & Ünlü, U. (2015). Kamu kurumlarının kariyer mesleklerinde işe (yeni) başlayanların örgütsel bağlılıkları üzerine bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 296-308.
  • Keser, A., & Kümbül Güler, B. (2016). Çalışma psikolojisi. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Khattak, A. A., & Sethi, S. (2012). Organization normative commitment (ONC) has psychological positive effects on employees. Performance. Abasyn Journal of Social Sciences, 5(1), 99-110.
  • Koç, H. (2009). Örgütsel bağlılık ve sadakat ilişkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(28), 200-211.
  • Kumari, N., & Afroz, N. (2013). The impact of affective commitment in employee’s life satisfaction. Global Journal of Management and Business Research Interdisciplinary, 13(7), 24-30.
  • Kurşunoğlu, A., Bakay, E., & Tanrıöğen, A. (2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel bağlılık düzeyleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (28), 101-115.
  • Leblebici, Ö., & Mutlu, S. (2014). Türkiye'de kamu sağlık çalışanlarının iş doyumlarının sağlıkta dönüşüm programı bağlamında incelenmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 16(3), 48-63.
  • Meyer, P. J., & Allen, J. N. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 1(1), 61-89.
  • Meyer, J. P., Allen, N. J., & Smith, C. A. (1993), Commitment to organizations and occupations: extension and test of a three-component conceptualization. Journal of Applied Psychology, 78, 538-551.
  • Öge, S. H. (2015). Örgütsel etkinlik için ergonomi. Konya: Çizgi Kitapevi.
  • Özcan, İ., Aba, G., & Ateş, M. (2016). Hemşirelerin örgütsel bağlılık düzeyinin ve iş doyumunun beklenen personel devir hızı üzerine etkisi. International Conference on Eurasian Economies 2016, SESSION 4C: Sağlık Ekonomisi. URL: https://www.avekon.org/papers/1592.pdf, Erişim: Tarihi: 15.05.2020.
  • Özkan, Ş., & Uydacı, M. (2015). Türkiye’de sağlık sektöründe insan kaynakları sisteminin incelemesi. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 11(44), 221-238.
  • Özkan, Ö., Öntürk, Z. K., Himmetoğlu, A., Artan, A., & Güldibi, Ö. (2009). Üç kamu hastanesinde sözleşmeli çalışan hemşirelerde iş güvencesizliği ve sağlık durumları ile ilişkisi. Türk Tabipleri Birliği Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi, 9(33), 42-48.
  • Sığrı, Ü. (2007). İş görenlerin örgütsel bağlılıklarının Meyer ve Allen tipolojisiyle analizi: Kamu ve özel sektörde karşılaştırmalı bir araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 261-278.
  • Suparjo, X. (2017). Job satisfaction as an antecedent of organizational commitment: A systematic review. International Journal of Civil Engineering and Technology (IJCIET), 8(9), 832-843.
  • Umoh, I., G., Amah, E., & Wokocha, H., I. (2014). Employee benefits and continuance commitment in the Nigerian manufacturing industry. OSR Journal of Business and Management (IOSR-JBM), 16(2), 69-74.
  • Sabuncuoğlu, Z. (2008). İnsan kaynakları yönetimi (Uygulamalı). Bursa: Alfa Aktüel Basım.
  • Ucho, A., Mkavga, T., & Onyishi, I. (2012). Job satisfaction, gender, tenure and turnover intentions among civil servants in Benue State. Institute of Interdisicplinary Business Research, 3(11), 378-380.
  • Yaprak, E., & Seren, Ş. (2010). Hemşirelerin işten ayrılma niyetleri ve örgüt ikliminin hemşire istihdamına etkisi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 7(1), 28-33.
  • Yüceler, A. (2009). Örgütsel bağlılık ve örgüt iklimi ilişkisi: Teorik ve uygulamalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (22), 445-458.
  • SB Sağlık İstatistiği Yıllığı (2018). Sağlık istatistikleri. URL: https://www.saglik.gov.tr/TR,62400/saglik-istatistikleri-yilligi-2018, Erişim Tarihi: 22.06.2020.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Çalışma Ekonomisi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Kezban Özçelik Kaynak 0000-0002-1487-6033

Barış Öztuna 0000-0001-7298-4641

Yayımlanma Tarihi 26 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Özçelik Kaynak, K., & Öztuna, B. (2020). İŞE YENİ BAŞLAYAN HEMŞİRELERİN ÖRGÜTSEL BAĞLILIKLARI İLE PERSONEL DEVİR ORANLARI: DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ HASTANESİ HEMŞİRELERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Nazilli İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1), 27-38.
Şablon için tıklayınız..