BibTex RIS Kaynak Göster

Sefaret ve sefaretname hakkında yeni bir değerlendirme

Yıl 2007, Cilt: 30 Sayı: 30, 8 - 30, 01.12.2007

Öz

Kaynakça

  • Adolf Koch, “Eine türkische Botschaft in Prag”, Der Neue Orient 2 (1917/18) 256, s. 308-311.
  • Belkis Altuniş—Gürsoy, “”Sefaretnameler”, Türkler, XII, Ankara 2002, s. 582—591.
  • Bertold Spuler, “Europâische Diplomaten in Konstantinopel biszum Frieden von Belgrad (1739)”. Jahrbı'lclıerfı'ir Geschichte Osteuropas, Jahrgang 1, heft 2, Breulau 1936 ' '
  • Bertrand Miclıael Buchmann, Österreich und das Osmanische Reich, Wien 1999, 118, 130
  • Mahir Aydın, Livaajra Sefâretlerı' ve Sqfarehzâıneleri. Ankara 1992, s. 322 vd.
  • Cevad Memduh Altar, Onbeşinci yüzyıldan bu yanıı Türk ve Batı kiiltı'ı'rlerı'nı'n karşılıklı etki— lenme güçleri üstünde bir inceleme, Ankara 1981, tür. yer.
  • Cevdet Tarihi, V, 360
  • E. 1. Mastakova, “Sefaretname kak ğanrovaja forma tureckoj literatury 18 v.” (Die Sefaretna— me als Genre in der türkischen Literatur des 18. Jahrhunderts), T ıırkologı'öeski Sborni 1973, (Moskau 1975), s. 214-222.
  • Enver Ziya KareLHaletEfendi ’ııı'n Paris Bıbrı'ikelçiliğı' (1802-1806), Ankara 1940, s. 18, 87.
  • Ettore Rossi, “İtalya kütüphane ve arşivlerinde Türk tarihine dair İtalyanca ve Türkçe mehaz- lar”, II. İT K Kongresi Tebliğler 193 7. Istanbul 1943, s. 418—421.
  • Franz Taeschner, “Die Osmanischen Literatur”, Handbuch der Orı'entalistı'k, 1, Abt, V/ 1, s. 350-355. Lideri—Köln 1963.
  • Georg Wagner, Das T iirkeıy'alır 1664. Eine europı'ı'ı'sche Bewâhmng, Eisenstadt 1964, s.
  • Gustav Bayerle, “The Compromise at Zsitvatorok”,Arclıivıını Ottommıı'cıını, VI, 1980, s. 5-53.
  • Gümeç Karamuk, Ahmed Azmi Efendis Gesandlschq/tsbericlıt als Zeııgnı's des osvnmıı'sclıen Aflachtveıfalls und der beginnenden Refer/merit unter Seliııı HI. Frankfurt, 1975, tür, yer. ; a.mli, “Hacı Zağanos’un Elçilik Raporu”, Belleten LVI/216, Ağustos 1992, s. 319—403.
  • Hans Peter Alexander Theunissen, OItoııımı-Venetı'an Dt'plomam's: The Ahdımmes. EJOS, 1 (1998), s. 137
  • Harrier Rudolph, “Türkische Gesandtschaften ins Reich am Beginn der Neuzeit— Herrschafts— inszenierung, Fremdheitserfahrung und Erinnerungskultur. Die Gesandtschaft des İbrahim Bey von 1562“, Das Osmanische Reiclı und die Habsbıırgerıno- narclıı'e. Yay. Marlene Kurz, Wien—München 2005, s. 295-314
  • Hasan Korlmt, Osmanlı elçileri gözü ile Avrupa, İstanbul 2007.
  • İbrahim Şirin, Osmanlı İnıgeleıninde Avrupa, Ankara 2006.
  • Josepf von Hammer, Geschichte des osınmıisclıenReı'clıes,
  • Karl Nehring, Adam F reı’herrn zıı Herbersleı'ns Gesandtschafisreise nach Konstantinopel: Ein Beitrag zıını Friedeıı von Zsinıalorok (1606). München 1983.
  • Kemal Beydilli, Biğn'ı'k Friedrich ve Osmanlılar. 18. yilzyllda Osmanlı-Prusya Aılı'hıasebetleri, İstanbul 1985, s. 80 vd.
  • Kemal Beydilli-İsmail E. Erünsal, Prut Savaşı Öncesi Diploıııatik Bir Teşebbüs: Seyfullah Ağa ’nın Viyana Elçiliği (1711). TTK. Ankara 2002
  • Lucette Valensi, Venedik ve Bâb-ı âli. Despoiıın Doğuşu, İstanbul 1994, tür. yer.
  • M. Alaaddin Yalçınkaya, “Osmanlı zihniyetindeki değişimin göstergesi olarak sefaretnamele— rin kaynak değeri”, OIL-LM 7, Ankara 1996, s. 319-338. 30 - Kemal BEYDILLİ
  • M. Z. Pakalın, Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü, İstanbul 1983, III, 138.
  • Mahir Aydın, Livaajza Sefâretleri ve Sefaretnâmeleri. Ankara 1992
  • Maria Pia Pedani Fabris, “Ottoman Diplornats in the West: tlıe Sultans Ambassadors to the Republic of Venice”, Ege Universitesi Tarih Incelemeleri Dergisi, XI, 1996, s. 187—193. —
  • Markus Köhbach, “Çasar veya İmparator: Jitvatorok Antlaşmasından (1606) sonra Roma kay— serlerinin Osmanlılar tarafından telakkubu haldcında”, çev. Yusuf A. Aydın, Tarih Derg-isi, XXXVII (2002), 159—169.
  • Mecdud Mansuroğlu, “Elçi”, Z4, IV, 231
  • Mehmet İpşirli, “Elçi”, DL‘4, XI, 3—14
  • Norman llzkowilz-Max Mete, An Ottoıııan-Russian Erclımıge of Ambassadors, Chicago- London 1970.
  • Otto Müller, Azmi Ejendis Gesmzdtsclmşsreise an den preussischen Hof.“ Ein Beitrag zur Ge- schichte der diploıııatischen Beziehungen Preussens zur Hohen Pforte unter Fıiedıiclı Wilhelm H. Flensburg 1918, s. 18.
  • Stephane Yerasimos,*Deux Othnans a Paris sous le direktoire et I 'Empire. Relations d ’aıııbassador. Moralı Sen/id Ali Efendi et Seyyid Abdürrahim AıIuhibb Efen- di. [Sindbad yay.], 1998. '
  • Vahdettin Engin, “Mahmud Raif Efendi tarafından kaleme alınmış Ingiltere Seyahati”, İsmail AkaArmağanı, İzmir, s., 135—162.
  • Vasif Tarihi, I, 255 , —
  • Wilhelm Zinkeisen, Geschichte des osmanischen Reiches in Europa,
  • Maurice Herbette, Fransa ’da ilk daimi T ilr/c elçisi 'Moralı Esseyit Ali Efendi ” (1797-1802), Çeviren ve yayına hazırlayan Eml Üyepazarcı, İstanbul 1997, s. XVII..
  • Stephan Conerrnarın, “Das Eigene und das Fremde. Der Bericht der Gesandtschaft Mustafa Rasihs nach St. Petersburg 1792-1794”, Archiwım Ottommıicum, 17 (W iesba— den 1999), s. 249-270.
  • F .M Göçek, East Encounters West. France and the Ottoman Empire in the Eigteentlı Century. Oxford 1987.
  • Z. M. Bunijatov, “Sefaretname osmanskich poslov kak istoöniki po istorii osmano-rossijskich otnoğenij”, Bliinij iSredij Vostok. Baku 1986, 8. 3—24.

Sefaret ve sefaretname hakkında yeni bir değerlendirme

Yıl 2007, Cilt: 30 Sayı: 30, 8 - 30, 01.12.2007

Öz

1 ' M. Z. Pakalın, Osmanlı Tarih Deyimleri ve Tei-ünleri Sözliiğı'î, Ankara 1983, III, 318. 2 Andreas Kaplony, Konstmziinopel und Damaslms: Gesmıdtschaften ıınd Vertrr'ige zwischen Kaisem und Kalıfen 639—750. Unlersuchngen zum Getvalmlzeils—Vc‘ilkerrecht ımdzıır interkullurellenDiplomatic, Berlin 1996, s. 385, 389

Kaynakça

  • Adolf Koch, “Eine türkische Botschaft in Prag”, Der Neue Orient 2 (1917/18) 256, s. 308-311.
  • Belkis Altuniş—Gürsoy, “”Sefaretnameler”, Türkler, XII, Ankara 2002, s. 582—591.
  • Bertold Spuler, “Europâische Diplomaten in Konstantinopel biszum Frieden von Belgrad (1739)”. Jahrbı'lclıerfı'ir Geschichte Osteuropas, Jahrgang 1, heft 2, Breulau 1936 ' '
  • Bertrand Miclıael Buchmann, Österreich und das Osmanische Reich, Wien 1999, 118, 130
  • Mahir Aydın, Livaajra Sefâretlerı' ve Sqfarehzâıneleri. Ankara 1992, s. 322 vd.
  • Cevad Memduh Altar, Onbeşinci yüzyıldan bu yanıı Türk ve Batı kiiltı'ı'rlerı'nı'n karşılıklı etki— lenme güçleri üstünde bir inceleme, Ankara 1981, tür. yer.
  • Cevdet Tarihi, V, 360
  • E. 1. Mastakova, “Sefaretname kak ğanrovaja forma tureckoj literatury 18 v.” (Die Sefaretna— me als Genre in der türkischen Literatur des 18. Jahrhunderts), T ıırkologı'öeski Sborni 1973, (Moskau 1975), s. 214-222.
  • Enver Ziya KareLHaletEfendi ’ııı'n Paris Bıbrı'ikelçiliğı' (1802-1806), Ankara 1940, s. 18, 87.
  • Ettore Rossi, “İtalya kütüphane ve arşivlerinde Türk tarihine dair İtalyanca ve Türkçe mehaz- lar”, II. İT K Kongresi Tebliğler 193 7. Istanbul 1943, s. 418—421.
  • Franz Taeschner, “Die Osmanischen Literatur”, Handbuch der Orı'entalistı'k, 1, Abt, V/ 1, s. 350-355. Lideri—Köln 1963.
  • Georg Wagner, Das T iirkeıy'alır 1664. Eine europı'ı'ı'sche Bewâhmng, Eisenstadt 1964, s.
  • Gustav Bayerle, “The Compromise at Zsitvatorok”,Arclıivıını Ottommıı'cıını, VI, 1980, s. 5-53.
  • Gümeç Karamuk, Ahmed Azmi Efendis Gesandlschq/tsbericlıt als Zeııgnı's des osvnmıı'sclıen Aflachtveıfalls und der beginnenden Refer/merit unter Seliııı HI. Frankfurt, 1975, tür, yer. ; a.mli, “Hacı Zağanos’un Elçilik Raporu”, Belleten LVI/216, Ağustos 1992, s. 319—403.
  • Hans Peter Alexander Theunissen, OItoııımı-Venetı'an Dt'plomam's: The Ahdımmes. EJOS, 1 (1998), s. 137
  • Harrier Rudolph, “Türkische Gesandtschaften ins Reich am Beginn der Neuzeit— Herrschafts— inszenierung, Fremdheitserfahrung und Erinnerungskultur. Die Gesandtschaft des İbrahim Bey von 1562“, Das Osmanische Reiclı und die Habsbıırgerıno- narclıı'e. Yay. Marlene Kurz, Wien—München 2005, s. 295-314
  • Hasan Korlmt, Osmanlı elçileri gözü ile Avrupa, İstanbul 2007.
  • İbrahim Şirin, Osmanlı İnıgeleıninde Avrupa, Ankara 2006.
  • Josepf von Hammer, Geschichte des osınmıisclıenReı'clıes,
  • Karl Nehring, Adam F reı’herrn zıı Herbersleı'ns Gesandtschafisreise nach Konstantinopel: Ein Beitrag zıını Friedeıı von Zsinıalorok (1606). München 1983.
  • Kemal Beydilli, Biğn'ı'k Friedrich ve Osmanlılar. 18. yilzyllda Osmanlı-Prusya Aılı'hıasebetleri, İstanbul 1985, s. 80 vd.
  • Kemal Beydilli-İsmail E. Erünsal, Prut Savaşı Öncesi Diploıııatik Bir Teşebbüs: Seyfullah Ağa ’nın Viyana Elçiliği (1711). TTK. Ankara 2002
  • Lucette Valensi, Venedik ve Bâb-ı âli. Despoiıın Doğuşu, İstanbul 1994, tür. yer.
  • M. Alaaddin Yalçınkaya, “Osmanlı zihniyetindeki değişimin göstergesi olarak sefaretnamele— rin kaynak değeri”, OIL-LM 7, Ankara 1996, s. 319-338. 30 - Kemal BEYDILLİ
  • M. Z. Pakalın, Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü, İstanbul 1983, III, 138.
  • Mahir Aydın, Livaajza Sefâretleri ve Sefaretnâmeleri. Ankara 1992
  • Maria Pia Pedani Fabris, “Ottoman Diplornats in the West: tlıe Sultans Ambassadors to the Republic of Venice”, Ege Universitesi Tarih Incelemeleri Dergisi, XI, 1996, s. 187—193. —
  • Markus Köhbach, “Çasar veya İmparator: Jitvatorok Antlaşmasından (1606) sonra Roma kay— serlerinin Osmanlılar tarafından telakkubu haldcında”, çev. Yusuf A. Aydın, Tarih Derg-isi, XXXVII (2002), 159—169.
  • Mecdud Mansuroğlu, “Elçi”, Z4, IV, 231
  • Mehmet İpşirli, “Elçi”, DL‘4, XI, 3—14
  • Norman llzkowilz-Max Mete, An Ottoıııan-Russian Erclımıge of Ambassadors, Chicago- London 1970.
  • Otto Müller, Azmi Ejendis Gesmzdtsclmşsreise an den preussischen Hof.“ Ein Beitrag zur Ge- schichte der diploıııatischen Beziehungen Preussens zur Hohen Pforte unter Fıiedıiclı Wilhelm H. Flensburg 1918, s. 18.
  • Stephane Yerasimos,*Deux Othnans a Paris sous le direktoire et I 'Empire. Relations d ’aıııbassador. Moralı Sen/id Ali Efendi et Seyyid Abdürrahim AıIuhibb Efen- di. [Sindbad yay.], 1998. '
  • Vahdettin Engin, “Mahmud Raif Efendi tarafından kaleme alınmış Ingiltere Seyahati”, İsmail AkaArmağanı, İzmir, s., 135—162.
  • Vasif Tarihi, I, 255 , —
  • Wilhelm Zinkeisen, Geschichte des osmanischen Reiches in Europa,
  • Maurice Herbette, Fransa ’da ilk daimi T ilr/c elçisi 'Moralı Esseyit Ali Efendi ” (1797-1802), Çeviren ve yayına hazırlayan Eml Üyepazarcı, İstanbul 1997, s. XVII..
  • Stephan Conerrnarın, “Das Eigene und das Fremde. Der Bericht der Gesandtschaft Mustafa Rasihs nach St. Petersburg 1792-1794”, Archiwım Ottommıicum, 17 (W iesba— den 1999), s. 249-270.
  • F .M Göçek, East Encounters West. France and the Ottoman Empire in the Eigteentlı Century. Oxford 1987.
  • Z. M. Bunijatov, “Sefaretname osmanskich poslov kak istoöniki po istorii osmano-rossijskich otnoğenij”, Bliinij iSredij Vostok. Baku 1986, 8. 3—24.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Kemal Beydilli Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2007
Yayımlandığı Sayı Yıl 2007 Cilt: 30 Sayı: 30

Kaynak Göster

APA Beydilli, K. (2007). Sefaret ve sefaretname hakkında yeni bir değerlendirme. Osmanlı Araştırmaları, 30(30), 8-30.
AMA Beydilli K. Sefaret ve sefaretname hakkında yeni bir değerlendirme. OA. Aralık 2007;30(30):8-30.
Chicago Beydilli, Kemal. “Sefaret Ve Sefaretname hakkında Yeni Bir değerlendirme”. Osmanlı Araştırmaları 30, sy. 30 (Aralık 2007): 8-30.
EndNote Beydilli K (01 Aralık 2007) Sefaret ve sefaretname hakkında yeni bir değerlendirme. Osmanlı Araştırmaları 30 30 8–30.
IEEE K. Beydilli, “Sefaret ve sefaretname hakkında yeni bir değerlendirme”, OA, c. 30, sy. 30, ss. 8–30, 2007.
ISNAD Beydilli, Kemal. “Sefaret Ve Sefaretname hakkında Yeni Bir değerlendirme”. Osmanlı Araştırmaları 30/30 (Aralık 2007), 8-30.
JAMA Beydilli K. Sefaret ve sefaretname hakkında yeni bir değerlendirme. OA. 2007;30:8–30.
MLA Beydilli, Kemal. “Sefaret Ve Sefaretname hakkında Yeni Bir değerlendirme”. Osmanlı Araştırmaları, c. 30, sy. 30, 2007, ss. 8-30.
Vancouver Beydilli K. Sefaret ve sefaretname hakkında yeni bir değerlendirme. OA. 2007;30(30):8-30.