The organic relationship between the text and image is the most distinctive feature of Islamic manuscript painting. However, there was a long-established
tradition of making one-page album paintings that do not have any textual context
related to the image. To capture the intended meaning of album paintings, we need
to develop the study of “visual reading”, just as their contemporary spectators did.
Therefore, the oral literary context, in which these paintings were produced and
consumed, becomes extremely important to acquire the iconography of visual codes
repeated in many album paintings, probably had certain meanings approved in the
collective memory of the society. In this respect, I will mostly focus on a group of
album paintings depicting young males and females produced in 17th century-Ottoman İstanbul. I will try to observe and the visual language of these album paintings
in conjunction with the demographic, economic and political changes by the 17th
century. Specifically, the variations in contents and forms of oral and literate culture,
in accordance with new forms and venues of socialization, will be the crucial point
of my argument.
Ottoman Manuscripts 17th Century Ottoman History Album Paintings Miniature City Boys Concubines
Başlıca amacı eşlik ettiği metni görselleştirmek olan İslâm kitap resimlerinin
en belirleyici özelliklerinden biri imge ve metin arasındaki organik ilişkidir. Bunun
dışında herhangi bir metne eşlik etmeyen tek yaprak albüm/murakka resimleri de
İslâm tasvir sanatı geleneğinde epeyce yaygın bir şekilde karşımıza çıkar. Yazılı bir
metnin bağlamından yoksun murakka resimlerini anlamak, yani imgenin çağdaş izleyicileri tarafından görülme/algılanma biçimine yaklaşmak için tasvirin yaratıldığı ve
tüketildiği toplumun sözlü ve/veya sözel kültüründen yola çıkılarak bir “görsel okuma” kavramının geliştirilmesi elzemdir. Nitekim, bu sözel bağlam, imgeyi oluşturan
ve bugünden bakıldığında “sıradan” görünen pek çok ikonografik ayrıntının çağdaş
izleyicileri için belirli öykülere tekabül eden kodlamalar olduğunu gösterecektir. Bu
yazıda çoğunlukla 17. yüzyılda Osmanlı İstanbul’unda üretilmiş, belirli genç erkek ve
kadınları betimleyen bir grup albüm resminden yola çıkılarak, bu imgelerin oluşumunda etkili olan sözel bağlam üzerinde durulacaktır. Özellikle 17. yüzyılla birlikte
Osmanlı İstanbul’unun değişen demografik yapısı ve bunun sonucunda ortaya çıkan
yeni sosyalleşme mekanları, bu mekanlarda değişen iletişim biçimleri ile tasvirlerin
bu yeni iletişim biçimlerine göre uğradığı biçim ve içerik değişimleri arasındaki bağ
bu tartışmanın ana eksenini oluşturacaktır.
Osmanlı Elyazmaları 17. Yüzyıl Osmanlı Tarihi Albüm Resimleri Minyatür Şehir Oğlanları Cariyeler
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 9 Mart 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 45 Sayı: 45 |