Hakir ile Fakir, Ben ile Biz: Osmanlı-Türk Toplumunda Kendini Anlatmanın Dayanılmaz Hafifliği

Yıl 2024, Cilt: 64 Sayı: 64, 11 - 26, 29.11.2024

Selim Karahasanoğlu

https://doi.org/10.18589/oa.1597250

Öz

İstanbul Medeniyet Üniversitesi’nde 2020 ve 2022’de yapılan etkinliklerin bir meyvesi olan bu özel sayıda, benim önsöz ve giriş yazılarım dışında 15 makale bulunmaktadır. Makalelerin 6’sı 2020’de sunuldu, diğer 6’sı ise 2022’de. Üç makale (Aliyev, Çörekçi, Tuncer) etkinliklerimizde sunulmadı; ancak bu derlemeye alınması uygun görüldü. Derlemedeki makalelerin 11’i Türkçe, 4’ü İngilizce olarak kaleme alındı. Makalelerin dillerine müdahale edilmedi, yani dergi Türkiye’de çıkıyor diye İngilizce metinlerin Türkçeye tercümesi düşünülmedi. Osmanlı Araştırmaları Dergisi’nin uluslararası profili ve geçmiş sayılarındaki örüntü buna uygundur. Bunun yerine, iki dilli yayının doğasına uygun olarak, Türkçe okuyamayan meslektaşlarımızın da bu seçkiden maksimum istifadesi için kendi yazdığım başlangıç yazılarını çift dilli kaleme aldım.

Anahtar Kelimeler

Ben Anlatıları, Otobiyografi, Osmanlı Türk Toplumu

Kaynakça

• Selim Karahasanoğlu, “Ottoman Ego-Documents: State of the Art”; İlker Evrim Binbaş, “Autobiographies and Weak Ties: Saʾin al-Din Turka's Self Narratives”; A. Tunç Şen, “The Emotional Universe of Insecure Scholars in the Early Modern Ottoman Hierarchy of Learning