Public relations and popular culture as system repreducers: An evaluation of John Fiske

Yıl 2025, Cilt: 15 Sayı: 2, 1377 - 1385, 29.06.2025

Özgenur Reyhan Güler

https://doi.org/10.48146/odusobiad.1556857

Öz

Capitalism shapes not only economic production but also cultural production, restructuring popular culture to fit market conditions. Cultural products become objects of mass consumption through public relations and advertising strategies. According to John Fiske, this commercialization is not only economic but also ideological, as public relations play a key role in shaping values and consumption habits.This study critically examines how the capitalist system directs and reproduces popular culture, drawing on Adorno and Horkheimer’s culture I ndustry approach and Gramsci’s theory of hegemony. It argues that public relations, beyond being marketing tools, serve as mechanisms for disseminating ideological messages and maintaining the capitalist system. Using John Fiske’s Understanding Popular Culture as a foundation, the study explores how popular culture is commercialized and the role of public relations in this process.
The research investigates the interaction between popular culture and public relations within the capitalist system, analyzing how public relations facilitate commercialization. Employing a qualitative methodology, it utilizes content analysis to examine academic studies on the subject from a historical and comparative perspective. The findings reveal that public relations are not just marketing strategies but tools that shape social norms and influence consumption habits, functioning as part of broader social engineering processes. This study offers a theoretical and critical framework for understanding the deep connection between public relations and popular culture.

Anahtar Kelimeler

Culture , popular culture , public relations , social engineering , communication

Sistemin yeniden üreticileri olarak halkla Iilişkiler ve popüler kültür: John Fiske üzerine bir değerlendirme

Öz

Kapitalizm yalnızca ekonomik üretimi değil, aynı zamanda kültürel üretimi de şekillendirerek popüler kültürü piyasa koşullarına uygun hale getirmektedir. Kültürel ürünlerin kitlesel tüketim nesnelerine dönüşmesi, halkla ilişkiler ve reklam stratejileri aracılığıyla sağlanmaktadır. John Fiske’ye göre bu ticarileştirme yalnızca ekonomik değil, aynı zamanda ideolojik bir süreçtir ve halkla ilişkiler, değerlerin ve tüketim alışkanlıklarının şekillendirilmesinde kilit bir rol oynamaktadır. Bu çalışma, kapitalist sistemin popüler kültürü nasıl yönlendirdiğini ve yeniden ürettiğini eleştirel bir bakış açısıyla incelemektedir. Adorno ve Horkheimer’in kültür endüstrisi yaklaşımı ile Gramsci’nin hegemonya kuramına dayanarak, halkla ilişkilerin ideolojik mesajları yayarak kapitalist sistemin devamlılığını sağlayan bir mekanizma olduğunu öne sürmektedir. John Fiske’nin Popüler Kültür adlı eserinden hareketle, popüler kültürün nasıl ticarileştirildiği ve halkla ilişkilerin bu süreçteki rolü ele alınmaktadır.
Araştırma, popüler kültür ve halkla ilişkiler arasındaki etkileşimi incelerken, halkla ilişkilerin kapitalist sistem içindeki ticarileştirme sürecini nasıl yönlendirdiğini analiz etmektedir. Nitel bir yöntem benimseyen çalışma, akademik literatürdeki içerik analizini kullanarak konuyu tarihsel ve karşılaştırmalı bir perspektifle ele almıştır. Bulgular, halkla ilişkilerin yalnızca bir pazarlama stratejisi olmanın ötesinde, toplumsal normları şekillendiren ve tüketim alışkanlıklarını belirleyen bir araç olduğunu ortaya koymaktadır. Bu bağlamda, halkla ilişkiler, geniş çaplı bir toplumsal mühendislik sürecinin parçası olarak değerlendirilmektedir. Çalışma, halkla ilişkiler ile popüler kültür arasındaki derin bağı anlamak için teorik ve eleştirel bir çerçeve sunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kültür , popüler kültür , halkla ilişkiler , toplum mühendisliği , iletişim

Kaynakça

• Adorno, T. W. (1991). The culture industry: Selected essays on mass culture. Routledge.
• Adorno, T. W. (2007). Culture industry reconsidered. In J. M. Bernstein (Ed.), The culture industry: Selected essays on mass culture (pp. 98–106). Routledge.
• Adorno, T. W., & Horkheimer, M. (1944). Dialectic of enlightenment. Stanford University Press.
• Aymaz, M. (1993). Public relations and communication strategies. Istanbul University Press.
• Batmaz, I. (1981). Cultural production and mass communication. Ankara University Press.
• Bourdieu, P. (1984). Distinction: A social critique of the judgement of taste. Harvard University Press.
• Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27–40.
• Ewen, S. (1996). PR! A social history of spin. Basic Books.
• Featherstone, M. (2005). Postmodernism and consumer culture. Theory, Culture & Society, 5(2), 23–49.
• Fiske, J. (1990). Understanding popular culture. Routledge.
• Fiske, J. (1999). Media matters: Everyday culture and political change. University of Minnesota Press.
• Fiske, J. (2010). Reading the popular. Routledge.
• Gramsci, A. (1971). Selections from the prison notebooks. International Publishers.
• Grunig, J. E., & Hunt, T. (1984). Managing public relations. Holt, Rinehart & Winston.
• Hall, S. (1999). Representation: Cultural representations and signifying practices. SAGE Publications.
• Hatipler, M. (2017). The role of social media in public relations. Journal of Communication Studies, 12(3), 56–78.
• Jenkins, H., & Green, J. (2013). Spreadable media: Creating value and meaning in a networked culture. NYU Press.
• Kellner, D. (1987). Media culture: Cultural studies, identity, and politics between the modern and the postmodern. Routledge.
• Kiousis, S., & McCombs, M. (2010). Agenda-setting effects and public relations. Public Relations Review, 36(1), 1–9.
• McChesney, R. W. (2004). The problem of the media: U.S. communication politics in the twenty-first century. Monthly Review Press.
• McRobbie, A. (2004). Postmodernism and popular culture. Routledge.
• Oktay, A. (1997). Popular culture and ideology. Journal of Cultural Studies, 3(1), 44–62.
• Oskay, Ü. (1980). Mass communication theories and society. Istanbul University Press.
• Shuker, R. (2013). Understanding popular music culture. Routledge.
• Storey, J. (2021). Cultural theory and popular culture: An introduction. Routledge.