Investigation of the Five-Six Year Old Children's Essential Emotions Through Their Drawings

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 1, 91 - 105, 25.03.2019

Cemile Kara Eren

Öz

Drawing picture is an activity that simplifiyng and varying communication
through the children and adults (Halmatov, 2015:7). Additionaly, it is a way of
expression emotions and wievs. Children
draw pictures when offering them opportunities, since then acquire the writing
skills (Artut, 2004:24; Davido,2014:4). Emotions and apprehensions of
the children reflect their drawings (Halmatov, 2015:8). Preschematic stage starts
on four-six years. In this stage, children are developmented in recognised
connections and classifications, understanding spatial terms (Davido, 2014:23 ;
Halmatov, 2015:17; Malchiodi, 2013:121). Therefore, children at the age of
five-seven, who could express themselves easiliy, is determined the study group
of this study. This study is aimed to examine the forms of expressing basic
emotional states (happiness, sadness, fear) of children between the age of five
and six through their drawings. This research is planned in phenomenological
design in the qualitative model. The
phenomenon at the focal point of the phenomenology could be an emotion
(Patton, 2014: 105).
According to this, the
phenomena of this study are “happiness”, “sadness” and “fear” basic emotional
statuses. The
study group has 66 children, aged between five and six years, 30 girls and 36
boys who continue to a kindergarten in the city of Keçiören in Ankara in Turkey
in 2016-2017 academic year. In this study, three defferent story books
reflecting the feelings of happiness, sadness and fear are used. Opinions of three child development and
education experts were constulted when determining the story books. Three experts
investigated the books acording to their content and eligibility determination
for the children. The story books were determined according to at least two
expert’s co-decision. The books are for hapiness emotion “’Farmer Mole's Red
Tractor Çiftçi Köstebek’in Kırmızı
Traktörü)”, for sadness emotion “What upset me? (Beni Üzen Ne?)”, for fear
emotion “Fear of noise (Gürültü korkusu)”. Because of time limit, the “huffiness”
emotion coluldn’t included this study in. Story books were read in two and six
age groups at two weeks intervals. Before the children
were asked to draw a picture of their emotional state, the story books on the
emotional states were read. After
the reading story book, some questions about the subject of books were asked to
children. After talking about the emotion mentioning in the story book, drawing
pictures were requested from the children.Before drawing, children were
informated about research process, about that if they want to interrupt any
time they could leave from the research. Therefore, drawing pictures and
crayons were furnished to children. Drawing pictures about “hapiness”,
“sadness” and “fear” emotion stataments were requested from children. Instruction
were provided for each emotion statament “What is happiness/sadness/fear?
Please, draw it for me.” After drawing pictures, interwievs were conducted with
children one by one. Visual materials and semi-structured
interview forms are used as qualitative data collection methods. Two different
kinds of data, visual and text, are obtained in the study. Visual dates are
analysed bysemeiology; texts are evaluated through content analysis. Analysing the drawings about hapiness
shows ten categorises; physical activities, spending time in a place that she
loves, celebrating, natüre activities, drawing cartoon-fairy-tale characters,
eating food-dessert, helping people, doodling, drawing herself and drawing the
numbers. Analysing
the drawings about sadness shows twelve categorises; domestic physical-emotional violence,
sadness about the toy, being alone, and being away from the loved environment or
person, grieving for fear of anything, prison, violent means, weather events,
death, disappearance, unauthorized possession of goods, not getting anything he
wants, fire, falling, thief stealing, flowers fading, riding bike. Analysing
the drawings about fear shows thirteen categorises; non-assets, weather events, animals,
darkness, traffic accident, burglar, parental attitudes, home, fall, robot,
nosebleed, abduction and death. It is an remerkable finding that
drawing death in both “sadness” and “fear”. PictureFear58 and PictureSadness20
belongs to a girl and a boy. Drawing death about saddness and fear emotion
statements by both sexes is an important finding that shows us the effect of
loss one of the family on children. As a result of the study, it has been
determined that children can express their experiences or feelings about
happiness, sadness and fear on basic emotions through their drawings.
Children's drawings reflect the happiness of finding the most physical
activity, the sadness of family attitudes, and the fear of non-existent assets.
In the drawings and interviews, the subject of the story, characters, images
from the story books drawings of children determined to be affected were not
evaluated.

Anahtar Kelimeler

Child drawings, emotion statements, drawings

Beş-Altı Yaş Çocuklarının Temel Duygu Durumlarını İfade Ediş Biçimlerinin Çizdikleri Resimleri Yoluyla İncelenmesi

Öz

Resim çizme, çocuklar ve yetişkinler için iletişimi kolaylaştıran ve zenginleştiren bir eylemdir (Halmatov, 2015:7). Ayrıca, çocukların duygu ve düşüncelerini ifade etme yollarından biridir. Kalem tutabilme becerisi edinmelerinden itibaren, kendilerine olanak sunulan çocuklar resim yapmaya başlarlar (Artut, 2004:24; Davido,2014:4). Çocuklar resimlerinde görsel bir gerçeği değil iç dünyalarını yansıtır ve resim aracılığıyla gereksinimlerini, isteklerini, korkularını, mutluluklarını ifade etme olanağı bulur. Çocukların yaptığı resimler, kendileri hakkında bilgi vermenin yanında kendi akranları ve yetişkinlerle olan ilişkilerini de yansıtır. Çocukların aile resimlerinden, aile içindeki bireylerin ve kendisinin rolünü nasıl algıladığı anlaşılır (Malchiodi, 2013:11).

Çocukların çizdikleri resimleri psikolojik ve duygusal açıdan değerlendirmek oldukça zordur (Malchiodi, 2013:158). Resim analizi yapabilmek için, yansıtmacı resimler, etik konular, ölçme ve değerlendirme gibi konularla ilgili temel eğitimler almak, projektif testler ile bilinç, bilinç ötesi ve bilinç dışı gibi ruhsal yapılar hakkında bilgi sahibi olmak ve uygulamalar yapmak gereklidir (Halmatov, 2015:7; Malchiodi, 2013:298). Resim yoluyla çocuklar hakkında bir karar vermek oldukça hassas bir konudur ve psikolog, klinik psikolog, çocuk psikiyatristi gibi konunun uzmanları tarafından ele alınmalıdır. Bu çalışma çocukların resimlerini psikolojik açıdan değerlendirmek değil, yalnızca içerik açısından incelemek temelinde tasarlanmıştır. Buna göre, bu araştırmada, beş-altı yaş çocuklarının temel duygu durumlarını (mutluluk, üzüntü, korku) ifade ediş biçimlerinin çizdikleri resimler yoluyla incelenmesi amaçlanmıştır.

Araştırmada, beş-altı yaş çocuklarının temel duygu durumlarını (mutluluk, üzüntü, korku) ifade ediş biçimlerinin çizdikleri resimler yoluyla incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma nitel modelde fenomenolojik desende tasarlanmıştır. Çalışma gurubunu, 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Ankara ili Keçiören ilçesinde bulunan bağımsız bir anaokuluna devam eden beş-altı yaş grubu 30 kız, 36 erkek olmak üzere toplam 66 çocuk oluşturmuştur. Çocuklardan duygu durumlarına ilişkin resim çizmeleri istenmeden önce duygu durumlarını konu alan öykü kitapları okunmuştur. Çalışmada her biri ayrı ayrı mutluluk, üzüntü ve korku duygu durumlarını yansıtan üç öykü kitabı kullanılmıştır. Daha sonra veri toplama sürecine geçilmiştir. Veri toplama aracı olarak, nitel veri toplama yöntemlerinden görsel materyaller ve yarı yapılandırılmış görüşme formları kullanılmıştır. Çalışmada görsel ve metin olmak üzere iki farklı türde veri elde edilmiştir. Görsel veriler göstergebilim; metinler ise içerik analizi yoluyla değerlendirilmiştir. Göstergebilim işaretlere ve sembollere odaklanmaktadır. Görsel ögelerin ne olduğu ve neyi temsil ettiği ile ilgilenmektedir (Glesne, 2013: 258). Göstergebilim düşüncelerin görüngüler çerçevesinde incelenmesine olanak sağlamaktadır. Bireylerin duygularını ve deneyimlerini yansıttıkları bir sanat uygulaması olarak tanımlanabilir (Smith-Shank, 2016: 56). Buna göre, bu araştırmada çocukların “mutluluk, üzüntü ve korku” olmak üzere üç temel duygu durumunu resimlerine yansıtmaları göstergebilim analiz tekniği ile analiz edilmiştir. İçerik analizi ise, metin içeriği toplama ve analiz etme tekniğidir. İçerik analizi bir iletişim kaynağındaki içeriğin açığa çıkarılmasını sağlar (Neuman, 2012: 466). Bu araştırmada metin olarak, çocukların resimleri hakkında anlatıları analiz edilmiştir. Ayrıca, bu iki veri kaynağı ve veri analizinin bir arada kullanılması ile veri üçgenlemesi yapılmıştır. Veri üçgenlemesi çeşitli yöntemleri bir araya getirerek araştırmayı güçlendiren bir yöntemdir. Bu şekilde araştırma verilerinin ve analizlerin tutarlığı test edilebilmektedir (Patton, 2014: 248). Bu araştırmada çocukların temel duygu durumlarıyla ilgili anlayışlarını resimlere ve görüşmelere yansıtmalarında iki farklı veri kaynağı ve analizi kullanılarak aralarındaki tutarlığın test edilmesi sağlanmıştır. Resimlerinde ve anlatımlarında, öykünün konusu, karakterleri, öykü kitabındaki görsellerden vb. etkilendiği belirlenen çocukların resimleri değerlendirilmemiştir. 

Araştırma sonucunda, çocukların mutluluk, üzüntü ve korku temel duygu durumlarına ilişkin yaşantılarını ya da duygularını resimleri aracılığıyla yansıtabildiği belirlenmiştir. Çocukların çizdikleri resimlere çoğunlukla, yansıttıkları duyguların, fiziksel aktivitede bulunmaya ilişkin mutluluk, fiziksel-duygusal şiddete ilişkin üzüntü, ve olmayan varlıklara ilişkin korku duygu durularını yansıttıkları görülmüştür. Resimlerinde ve anlatımlarında, öykünün konusu, karakterleri, öykü kitabındaki görsellerden etkilendiği belirlenen çocukların resimleri değerlendirilmemiştir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk resimleri, duygu durumları, çizimler

Kaynakça

• KaynaklarAksoy, A. B. & Dere Çiftçi, H. (2015). Oyun Alanı Materyal ve Oyuncaklar. İçinde Okul Öncesi Eğitimde Oyun. (Ed. Ayşe Aksoy). s.255-280. Ankara: Hedef. Artut, K. (2004). Okul Öncesinde Resim Eğitimi. Ankara: AnıBahçıvan-Saydam, R. (2004). Çocuk çizimlerinin klinik değerlendirmedeki yeri. Yansıtma Psikopatoloji Ve Projektif Testler Dergisi, 1(2),s.111-124. Bedir Erişti, S. D. (2016). Görsel Araştırma Yöntemleri Teori, Uygulama ve Örnek. Ankara: Pegem.Berg, B.L. (2001). Qualitative research methods for the social sciences (Fourth edition). Boston, MA: Allyn & Bacon. Berk, L. E. (2013). Bebekler ve Çocuklar: Doğum Öncesinden Orta Çocukluğa. (Çev. Ed. Nesrin Işıkoğlu Erdoğan). Ankara: Nobel. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi Kitabı (2011). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları. Burns, R. C., & Kaufman, S. H. (2013). Action, Styles, And Symbols In Kinetic Family Drawings Kfd. Routledge.Creswell, J. W. (2015). Nitel, Nicel ve Karma Yöntem Yaklaşımları Araştırma Deseni. (Çev. Ed. Selçuk Beşir Demir). Ankara: Eğiten Kitap. Davido, R. (2014): Çocuğunuzu Resimlerinden Keşfedin. İstanbul: Kuraldışı Yayıncılık Glesne, C. (2013). Nitel Araştırmaya Giriş. (Çev. Ed. Ali Ersoy-Pelin Yalçınoğlu). Ankara: Anı.Halmatov, S. (2015). Çocuk Resimleri Analizi ve Psikolojik Resim Testleri. Ankara: Pegem.Malchiodi, C. (2005). Çocukların Resimlerini Anlamak. (Çev. Tülin Yurtbay). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi. Neuman, W. L. (2012). Toplumsal araştırma yöntemleri (I.-II. Cilt). (S. Özge, Çev.). Ankara: Yayınodası.Patton, M. Q. (2014). Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. (Çev. Mesut Bütün-Selçuk Beşir Demir). Ankara: Pegem.Santrock, J. W. Yaşam Boyu Gelişim: Gelişim Psikolojisi. (Çev. Ed. Galip Yüksel). Ankara: Nobel. Southam-Gerow, M.A. (2014). Çocuklarda ve Ergenlerde Duygusal Düzenleme: Uygulayıcının Rehberi. (Çev. Ed. Muzaffer Şahin-Çev. Murat Artıran). Ankara: Nobel.Smith-Shank, D. (2016). Görsel ve sosyal göstergebilim araştırma stratejileri. İçinde Görsel araştırma yöntemleri teori, uygulama ve örnek. (Ed. Suzan Duygu Bedir Erişti). Ankara: Pegem. Taşkın, Ö. & Şahin, B. (2008). Çevre Kavramı ve 6 Yaş Okul Öncesi Çocuklar. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(1), s.1-12. Tuğrul, B. (2015). Oyunun Gücü.İçinde Okul Öncesi Eğitimde Oyun. (Ed. Ayşe Aksoy). s.209-230. Ankara: Hedef. Uğurlu, S. B. (2013). Resimli çocuk kitaplarında hayvan karakter kullanımı. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(4) s. 1381-1393. Yavuzer, H. (2012). Resimleriyle Çocuk, Resimleriyle Çocuğu Tanıma. İstanbul: Remzi. Yurtal, F. & Artut, K. (2008). Çocukların şiddeti algılama biçimlerinin çizdikleri resimlerine yansımaları. Çocuk Ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 15(3), s.149-155.
• Çocuklara Okunan Kitapların KaynakçasıAvcı Çakman, K. (2010). Çiftçi Köstebek’in Kırmızı Traktörü. Ankara:Ya-Pa.Howarth, H. (2013). Beni Üzen Ne?. Ankara: Tübitak Popüler Bilim Kitapları. Cabrera, A. (2013). Gürültü Korkusu. Ankara: Tübitak Popüler Bilim Kitapları.