This research aimed to quantify the regional forest recreation demand and
to determine the variables affecting the recreation demand using the regional
travel cost approach. Ankara province, which has forest recreation areas such
as national parks, nature parks, forest picnicking sites, urban forests and
many other outdoor recreation sites in terms of substitution relations were
selected as study area. The research covers 16 forest recreation sites,
including one national park, five nature parks, seven forest picnicking sites,
three urban forests, and other substitute recreation sites. The main research
data were collected by on-site and off-site surveys with two questionnaire
forms which were conducted 312 actual users in forest recreation areas and 556
potential users residing in the districts of Ankara. Two regional demand
functions based on the regional (multiple site-zonal) travel cost approach were
estimated for forest recreation activities, mainly picnicking, with multiple
regression analyzes. Then second-stage demand curve were drawn with
hypothetical increases in the travel costs by using the regional recreation
demand functions. This curve derived for all the users shows that the travel
cost increases up to ₺503 have positive effects on revenues from the forest
recreation sites as the arc elasticity values in this range are between 0.01
and 0.75. However, the travel cost increases of ₺755 and above results in
reducing revenues where the elasticity, where the arc elasticity values are
larger than 1.00. Substitutional relation among recreational sites was proven
in the research.
Forest recreation regional demand travel cost zonal approach recreational substition
Bu araştırma, seyahat maliyeti
yaklaşımı kullanılarak türetilecek bir bölgesel rekreasyonel talep fonksiyonu
yardımıyla rekreasyon talebini nicel olarak ölçmeyi ve talebi etkileyen
değişkenleri belirlemeyi amaçlamıştır. Rekreasyonel ikame ilişkilerinin
incelenebileceği; mesire yerleri, tabiat parkları ve milli park gibi orman içi
rekreasyonel alanlarla, orman dışı pek çok açık hava rekreasyonel fırsat alanı
bulunan Ankara ili, çalışma alanı olarak seçilmiştir. Araştırma alanı Ankara
ilindeki; biri milli park, beşi tabiat parkı, yedisi mesire yeri, üçü kent
ormanı olmak üzere 16 orman içi rekreasyon sahası ile ikame yerleri
kapsamıştır. Araştırma verileri, iki tip anket formu
kullanılarak, orman içi rekreasyon alanlarındaki 312 aktüel kullanıcı ile
ilçelerde ikamet eden 556 potansiyel ziyaretçiye uygulanan anketlerden elde
edilmiştir. Ana etkinliğin piknik olduğu rekreasyon etkinlikleri için, bölgesel
seyahat maliyeti yaklaşımına dayalı olarak ve çoklu regresyon analizleriyle iki
bölgesel talep fonksiyonu tahmin edilmiştir. Talep fonksiyonlarındaki seyahat
maliyeti değişkeninde kuramsal artışlar oluşturarak ikinci aşama talep eğrileri
çizilmiştir. Aktüel ve potansiyel ziyaretçilerden elde edilen tüm verilerle
oluşturulan talep fonksiyonu dikkate alındığında; 0-503 TL aralığında seyahat
maliyeti artışının elde edilebilecek gelir düzeyini artırdığı, bu aralıkta
hesaplanan elastikiyet değerinin 0,01 ile 0,75 arasında değiştiği görülmüştür.
Buna karşılık, hesaplanan esneklik değerinin 1’den büyük değerlere dönüştüğü,
755 TL ve üstü seyahat maliyeti artışları gelirleri azaltan bir sonuç
yaratmaktadır. Araştırmada farklı rekreasyonel alanlar arasında bir ikame
etkisinin olduğu kanıtlanmıştır.
Orman içi rekreasyon bölgesel talep seyahat maliyeti zonal yaklaşım rekreasyonel ikame
Bölüm | İşletme |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 19 Ocak 2018 |
Gönderilme Tarihi | 4 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |