Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Determination of job diversity at forest district directorates in Turkey: a case study of Denizli Forest District Directorate

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 4 A, 114 - 125, 24.12.2016
https://doi.org/10.17568/oad.74242

Öz

A comprehensive job analysis assessing tasks, authorities and activities of forest enterprise directorates has not carried out yet in Turkey. Therefore the purpose of the study was determined as realization of job analysis of Denizli Forest Enterprise Directorate. Research stages will be implemented as follows: i) Content Analysis Technique; ii) Checklist technique; iii) Interview Technique. According to this research, 2263 potential type of work has been identified for the forest enterprise directorates, and 2189 of them are carried out in Denizli Forest Enterprise Directorate. 96.7% of them have been carried out actually and 93.9% of them take part in the forestry legislation. These jobs have been carried out either in the office, in the field or both (office+ field) 77.8, 36.9 and 14.7% respectively. The greater part of the activities have been carried out in business and marketing issues (48.7%), then in afforestation (22.4%) and then in combating forest fires (20.6%). In Denizli Forest Enterprise Directorates, 37 different kind of documents have been organized. The most part of the documents have been organized as tables (28.2%), official reports (14.9%) and reports (10.0%)

Kaynakça

  • Alkan, S., 2008. Orman Mühendislerinin Hizmet İçi Eğitim Programlarını Değerlendirmeleri. 3. Ulusal Ormancılık Kongresi, 150. Yılında Türkiye’de Ormancılık Eğitimi. Ankara, s:227-235.
  • Anonim, 2006. Orman Mühendisliği, Orman Endüstri Mühendisliği ve Ağaç İşleri Endüstri Mühendisliği Hakkındaki Kanun’a İlişkin Orman Fakültesi Dekanlarının Görüşü, 6s.
  • Bayram, M., Yaylı, A., 2008, Otel Web Sitelerinin İçerik Analizi Yöntemi ile Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, C.8 (27):347-379.
  • Bircan, H., 2005. Sağlık Hizmetlerinde İş Analizinin Etkileri ve Zonguldak Atatürk Devlet Hastanesi Uygulaması. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 135s.
  • Bilgin, N., 1999, Sosyal Psikolojide Yöntem ve Pratik Çalışmalar. Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları No:91, İzmir, 223s.
  • Çağlar, Y., 1990, Türkiye’de Orman Mühendislerinin İşlendirme Sorunları ve Çözüm Önerileri. Orman Mühendisliği Dergisi, Sayı: 12, s: 50-55.
  • Eastaugh, C., Reyer, C., González-Moreno, P., Jian, W., Biscaia, Ag., Pentelkina, O, 2009, Forest Agencies’ Early Adaptations to Climate Change. IUFRO Occasional Paper No. 23, 80p.
  • Geray, A. U., 1990, Prof. Dr. İlhan Gülen ile Söyleşi: Ormancılıkta Ekonominin Yeri. Orman Mühendisliği Dergisi, Sayı: 9, s: 14-17.
  • Geray, A. U., 2001, Ormancılık Kurumları (2. Yazım), Türkiye için Ulusal Programın Hazırlanması Projesi (TCP/TUR/0066(A), İstanbul, 76s.
  • Gümüş, B., 2005, İş Analizinin İnsan Kaynakları Yönetimi Açısından Önemi ve Diğer İnsan Kaynakları Fonksiyonları ile Olan İlişkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 148s.
  • Kalıpsız, A., 1963. Ormancılıkta Teşkilat Problemleri. İÜ Orman Fakültesi Dergisi, Seri:B, Cilt. XIII, Sayı:I, s:65-77.
  • Kalıpsız, A., 1964, Devlet Orman İşletmelerimizde Saha Büyüklüğü ve İç Organizasyon Problemleri. İÜ Orman Fakültesi Dergisi, Seri:B, Cilt. XIV, Sayı:2, s:91-105.
  • OGM, 2009, Orman Genel Müdürlüğü 2010-2014 Stratejik Plan, Ankara, 124s.
  • Orman Genel Müdürlüğü Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Görev Yönetmeliği, Resmi Gazete Yayın Tarihi: 24 Ocak 2011, Sayı: 27825.
  • Şafak, İ., 2008, Ege Bölgesi Orman Mühendislerinin Profili. Orman Mühendisleri Odası Dergisi, Yıl:45, Sayı:10-11-12, Ankara, s:22-26.
  • Şafak, İ., Göksu, E., Gültekin, G., Arslan, A., T, Cabaroğlu, F., 2015. Denizli Orman İşletme Müdürlüğü İş Analizi. Ege Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Proje Sonuç Raporu, İzmir, 152s.
  • TODAİE, 2002, TC Orman Genel Müdürlüğü Yeniden Yapılanma ve Norm Kadro Projesi (Cilt:3, Önerilen Yapı Son Rapor, Merkez ve Taşra Teşkilatı), Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü, Ankara, 122s.
  • Tolunay A., Türkoğlu, T., 2011. Orman Ürünleri Sertifikasyonu, Amacı, Uygulamalar ve Tüketici Üzerine Etkileri. Orman ve Av Dergisi, Sayı: 6, Kasım-Aralık 2011, s: 26-27.
  • Tolunay, A., Türkoğlu, T., 2014. Perspectives and Attitudes of Forest Products Industry Companies on the Chain of Custody Certification: A Case Study From Turkey. Sustainability, Vol: 6 (2), pp: 857-871.
  • Tolunay, A., Türkoglu, T., Elbakidze, M., Angelstam, P., 2014. Determination of the Support Level of Local Organizations in a Model Forest Initiative: Do Local Stakeholders Have Willingness to Be Involved in the Model Forest Development?. Sustainability, Vol: 6 (10), pp: 7181-7196.
  • Türker, M. F., Öztürk, A., Pak, M., Durusoy, İ., 2002, Türkiye’de Orman Mühendislerinin İşlendirme Sorunları ve Çözüm Önerileri. Orman Mühendisliği Dergisi, Yıl:39, Sayı: 16, s: 22-32.
  • Türkmen, H., 1972, Orman Bölge Şefliklerinin Reorganizasyonu ve Bir Anketin Düşündürdükleri. Orman ve Av Dergisi, Cilt: 45, Sayı: 6, s: 17-20.
  • Türkoğlu, T., Tolunay, A., 2013. Türkiye’deki Orman Ürünleri İthalatçisi İşletmelerin Sertifikalı Orman Ürünlerine İlişkin Görüşleri. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, Cilt: 14, Sayı: 2, s: 95-101.
  • Yazıcı, K., 1990, Türkiye’de Orman Mühendislerinin İşlendirilmesi. Orman Mühendisliği Dergisi, Sayı: 12, s: 43-45.

Türkiye’de orman işletmelerinde iş çeşitlerinin belirlenmesi: Denizli Orman İşletmesi örneği

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 4 A, 114 - 125, 24.12.2016
https://doi.org/10.17568/oad.74242

Öz

Türkiye’de, orman işletme müdürlüklerinin görev, yetki, sorumluluk ve faaliyetlerini değerlendiren kapsamlı bir iş çeşitleri araştırması henüz yapılmamıştır. Bu nedenle çalışmanın amacı, Denizli Orman İşletme Müdürlüğünde iş çeşitlerinin belirlenmesidir. Çalışmanın sonuçlarına i) içerik analizi tekniği, ii) listede işaretleme tekniği, iii) görüşme tekniği ile ulaşılmıştır. Orman İşletme Müdürlükleri için potansiyel 2263 iş çeşidi saptanmış olup bunların 2189’i Denizli Orman İşletme Müdürlüğünde yapılmaktadır. Diğer bir ifadeyle potansiyel olarak belirlenen iş çeşitlerinin %96,7’si Denizli Orman İşletme Müdürlüğünde bilfiil gerçekleştirilmektedir. Yürütülen iş çeşitlerinin %93,9’u mevzuatta bulunmaktadır. Gerçekleştirilen iş çeşitlerinin %77,8’i büroda, %36,9’u arazide, %14,7’si ise hem büroda hem de arazide birlikte yürütülmektedir. En fazla iş çeşidi %48,7 ile işletme ve pazarlama konularında yürütülmektedir. İkinci sırada %22,4 ile ağaçlandırma; üçüncü sırada %20,6 ile orman yangınlarıyla mücadele gelmektedir. Denizli Orman İşletme Müdürlüğü bünyesinde 37 farklı iş çeşidi için evrak düzenlenmektedir. En fazla evrak %28,2 ile cetvel olarak düzenlenmektedir. Bunu ikinci sırada %14,9 ile tutanaklar, üçüncü sırada %10,0 ile raporlar izlemektedir.

Kaynakça

  • Alkan, S., 2008. Orman Mühendislerinin Hizmet İçi Eğitim Programlarını Değerlendirmeleri. 3. Ulusal Ormancılık Kongresi, 150. Yılında Türkiye’de Ormancılık Eğitimi. Ankara, s:227-235.
  • Anonim, 2006. Orman Mühendisliği, Orman Endüstri Mühendisliği ve Ağaç İşleri Endüstri Mühendisliği Hakkındaki Kanun’a İlişkin Orman Fakültesi Dekanlarının Görüşü, 6s.
  • Bayram, M., Yaylı, A., 2008, Otel Web Sitelerinin İçerik Analizi Yöntemi ile Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, C.8 (27):347-379.
  • Bircan, H., 2005. Sağlık Hizmetlerinde İş Analizinin Etkileri ve Zonguldak Atatürk Devlet Hastanesi Uygulaması. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 135s.
  • Bilgin, N., 1999, Sosyal Psikolojide Yöntem ve Pratik Çalışmalar. Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları No:91, İzmir, 223s.
  • Çağlar, Y., 1990, Türkiye’de Orman Mühendislerinin İşlendirme Sorunları ve Çözüm Önerileri. Orman Mühendisliği Dergisi, Sayı: 12, s: 50-55.
  • Eastaugh, C., Reyer, C., González-Moreno, P., Jian, W., Biscaia, Ag., Pentelkina, O, 2009, Forest Agencies’ Early Adaptations to Climate Change. IUFRO Occasional Paper No. 23, 80p.
  • Geray, A. U., 1990, Prof. Dr. İlhan Gülen ile Söyleşi: Ormancılıkta Ekonominin Yeri. Orman Mühendisliği Dergisi, Sayı: 9, s: 14-17.
  • Geray, A. U., 2001, Ormancılık Kurumları (2. Yazım), Türkiye için Ulusal Programın Hazırlanması Projesi (TCP/TUR/0066(A), İstanbul, 76s.
  • Gümüş, B., 2005, İş Analizinin İnsan Kaynakları Yönetimi Açısından Önemi ve Diğer İnsan Kaynakları Fonksiyonları ile Olan İlişkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 148s.
  • Kalıpsız, A., 1963. Ormancılıkta Teşkilat Problemleri. İÜ Orman Fakültesi Dergisi, Seri:B, Cilt. XIII, Sayı:I, s:65-77.
  • Kalıpsız, A., 1964, Devlet Orman İşletmelerimizde Saha Büyüklüğü ve İç Organizasyon Problemleri. İÜ Orman Fakültesi Dergisi, Seri:B, Cilt. XIV, Sayı:2, s:91-105.
  • OGM, 2009, Orman Genel Müdürlüğü 2010-2014 Stratejik Plan, Ankara, 124s.
  • Orman Genel Müdürlüğü Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Görev Yönetmeliği, Resmi Gazete Yayın Tarihi: 24 Ocak 2011, Sayı: 27825.
  • Şafak, İ., 2008, Ege Bölgesi Orman Mühendislerinin Profili. Orman Mühendisleri Odası Dergisi, Yıl:45, Sayı:10-11-12, Ankara, s:22-26.
  • Şafak, İ., Göksu, E., Gültekin, G., Arslan, A., T, Cabaroğlu, F., 2015. Denizli Orman İşletme Müdürlüğü İş Analizi. Ege Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Proje Sonuç Raporu, İzmir, 152s.
  • TODAİE, 2002, TC Orman Genel Müdürlüğü Yeniden Yapılanma ve Norm Kadro Projesi (Cilt:3, Önerilen Yapı Son Rapor, Merkez ve Taşra Teşkilatı), Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü, Ankara, 122s.
  • Tolunay A., Türkoğlu, T., 2011. Orman Ürünleri Sertifikasyonu, Amacı, Uygulamalar ve Tüketici Üzerine Etkileri. Orman ve Av Dergisi, Sayı: 6, Kasım-Aralık 2011, s: 26-27.
  • Tolunay, A., Türkoğlu, T., 2014. Perspectives and Attitudes of Forest Products Industry Companies on the Chain of Custody Certification: A Case Study From Turkey. Sustainability, Vol: 6 (2), pp: 857-871.
  • Tolunay, A., Türkoglu, T., Elbakidze, M., Angelstam, P., 2014. Determination of the Support Level of Local Organizations in a Model Forest Initiative: Do Local Stakeholders Have Willingness to Be Involved in the Model Forest Development?. Sustainability, Vol: 6 (10), pp: 7181-7196.
  • Türker, M. F., Öztürk, A., Pak, M., Durusoy, İ., 2002, Türkiye’de Orman Mühendislerinin İşlendirme Sorunları ve Çözüm Önerileri. Orman Mühendisliği Dergisi, Yıl:39, Sayı: 16, s: 22-32.
  • Türkmen, H., 1972, Orman Bölge Şefliklerinin Reorganizasyonu ve Bir Anketin Düşündürdükleri. Orman ve Av Dergisi, Cilt: 45, Sayı: 6, s: 17-20.
  • Türkoğlu, T., Tolunay, A., 2013. Türkiye’deki Orman Ürünleri İthalatçisi İşletmelerin Sertifikalı Orman Ürünlerine İlişkin Görüşleri. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, Cilt: 14, Sayı: 2, s: 95-101.
  • Yazıcı, K., 1990, Türkiye’de Orman Mühendislerinin İşlendirilmesi. Orman Mühendisliği Dergisi, Sayı: 12, s: 43-45.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Mühendislik
Bölüm İşletme
Yazarlar

İsmail Şafak

Emre Göksu Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 24 Aralık 2016
Gönderilme Tarihi 26 Nisan 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 1 Sayı: 4 A

Kaynak Göster

APA Şafak, İ., & Göksu, E. (2016). Türkiye’de orman işletmelerinde iş çeşitlerinin belirlenmesi: Denizli Orman İşletmesi örneği. Ormancılık Araştırma Dergisi, 1(4 A), 114-125. https://doi.org/10.17568/oad.74242