Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Dağıtılacak Potansiyel Bir Fayda Olarak Doğal Çevre

Yıl 2024, , 641 - 662, 01.08.2024
https://doi.org/10.17153/oguiibf.1403206

Öz

Çevre hem sosyal adaletin hem de çevresel adalet ve sürdürülebilirliğin ortak bir paydası durumundadır. Ancak bu ortak payda her biri tarafından farklı bir biçimde ele alınmaktadır. Genel olarak çevre hareketi doğal çevrenin korunmasını ve sürdürülmesini amaçlarken, sosyal adalet bunun nasıl dağıtıldığı ile ilgilenmektedir. Çevrecilerin kullandıkları dilden oldukça farklı bir dil kullanan dağıtıcı adalet teorisyenleri, çevresel sorunları adalet teorisinde isteğe bağlı olarak ele alınması gereken bir ekstra olarak görmektedirler. Bu kapsamda makale, çevresel malların adalet teorilerinin kapsamı dışında bırakılamayacağını savunan liberal düşünür David Miller'ın düşünceleri üzerinden, doğal çevrenin bir sosyal adalet teorisine nasıl dahil edilebileceğini göstermeyi amaçlamaktadır.

Kaynakça

  • Agyeman, J. (2005), Sustainable Communities and the Challenge of Environmental Justice, New York: New York University Press.
  • Baxter, B. (2005), A Theory of Ecological Justice, London: Routledge.
  • Bullard, R. D. (2000), Dumping in Dixie: Race, Class, and Environmental Quality, 3rd. Ed., Boulder, Colorado : Westview Press.
  • Cevizci, A. (2013), Uygulamalı Etik, İstanbul: Say Yayınları.
  • Des Jardins, J. R. (2006), Çevre Etiği, (Çev. R. Keleş), Ankara: İmge Kitabevi.
  • De Luca, K. M. (2007), “A Wilderness Environmentalism Manifesto: Contesting the Infinite Self-Absorption of Humans”, (Eds. R. Sandler and P. C. Pezzullo), Environmental Justice and Environmentalism: The Social Justice Challenge to the Environmental Movement, Cambridge, Mass: The MIT Press: 27-55.
  • Di Chiro, G. (2007), “Indigenous Peoples and Biocolonialism: Defining the Science of Environmental Justice”, (Eds. R. Sandler and P. C. Pezzullo), Environmental Justice and Environmentalism: The Social Justice Challenge to the Environmental Movement. Cambridge, Mass: The MIT Press: 251-283.
  • Dobson, A. (1998), Justice and the Environment: Conceptions of Environmental Sustainability and Theories of Distributive Justice, New York: Oxford University Press.
  • Dobson, A. (1999), “Introduction”, (Ed. A. Dobson), Fairness and Futurity: Essays on Environmental Sustainability and Social Justice, New York: Oxford University Press: 1-18.
  • Durğun, S. (2018), “Cankurtaran Sandalı Etiğine Karşı Adil İnsan”, İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7 (4), 2797-2819.
  • Durğun, S. (2019), Rawls ve Okin Üzerinden Aile Kurumunu Yeniden Düşünmek, Konya: Çizgi Kitabevi. Heidegger, M. (1998), Tekniğe İlişkin Soruşturma, (Çev. D. Özlem), İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Heidegger, M. (2017), “Messkırch Anma Konuşması”, (Der. & Çev. A. Aydoğan), Heidegger: Teknoloji ve İnsanlığın Geleceği, İstanbul: Say Yayınları: 157-172.
  • Honneth, A. (2018), Bizdeki Ben: Tanınma Teorisi Üzerine İncelemeler, (Çev. Ö. Aktok), İstanbul: İthaki Yayınları. Leist, A. (2011), “Daha İyi Bir Sürdürülebilirlik İçin Çevresel Adalet”, (Çev. S. Kılıç), Küresel Bakış, 1 (1), 1-12.
  • Miller, D. (1995), “Introduction”, (Eds. D. Miller and M. Walzer), Pluralism, Justice and Equality, Oxford University Press, UK: 1-16.
  • Miller, D. (1999a), Principles of Social Justice, MA: Harward University Press.
  • Miller, D. (1999b), “Social Justice and Environmental Goods”, (Ed. A. Dobson), Fairness and Futurity: Essays on Environmental Sustainability and Social Justice, Oxford: Oxford University Press: 151-172.
  • Miller, D. (2005), “What is Social Justice”, (Eds. N. Pearce, and W. Paxton), Social Justice: Building Fairer Britain, Politico’s, UK: 5-7.
  • Miller, D. (2007), National Responsibility and Global Justice, (Eds. W. Kymlicka, D. Miller and A. Ryan), New York: Oxford University Press.
  • Newton, D. E. (2009), Environmental Justice: A Reference Handbook, 2nd ed. (Contemporary world issues), Santa Barbara, California: ABC-CLIO
  • Petersen, H. (2009), “Gender and environmental law and justice: thoughts on sustainable masculinities”, (Eds. J. Ebbesson and P. Okowa), Environmental Law and Justice in Context, Cambridge: Cambridge University Press: 98-113.
  • Plumwood, Val (2017), Feminizm ve Doğaya Hükmetmek, (Çev. B. Ertür), İstanbul: Metis Yayınları.
  • Rawls, J. (1999), A Theory of Justice (Revised Edition), Cambridge, MA: Harvard University Press.
  • Rawls, J. (2006), Halkların Yasası ve Kamusal Akıl Düşüncesinin Yeniden Ele Alınması, (Çev. G. Evrin). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Rawls, J. (2017), Bir Adalet Teorisi, (Çev. V. A. Coşar), İstanbul: Phoenix Yayınevi.
  • Sagoff, M. (1981), “Economic Theory and Environmental Law”, Michigan Law Review, 79 (7), 1393-1419, https://repository.law.umich.edu/mlr/vol79/iss7/4, (Erişim: 08.08.2023).
  • Sagoff, M. (2008), The Economy of the Earth: Philosophy, Law, and the Environment, 2nd ed. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Schlosberg, D. (2007), Defining Environmental Justice: Theories, Movements, and Nature, New York: Oxford University Press.
  • Schweizer, E. (1999), “Environmental Justice: An Interview with Robert Bullard”, Earth First! Journal (July), https:// www.ejnet.org/ej/bullard.html, (Erişim: 02.09.2023).
  • Ünder, H. (1996), Çevre Felsefesi. Ankara: Doruk Yayınları.
  • Yıldırım, F. (2011), “Üniversite Gençliği Sosyal Adaletten Ne Anlıyor? Sosyal Adalet İlkelerinin Sosyal Adalet Algısı Üzerindeki Etkisi”, Aile ve Toplum, 7 (25), 113-124.

The Natural Environment as a Potential Benefit to be Distributed

Yıl 2024, , 641 - 662, 01.08.2024
https://doi.org/10.17153/oguiibf.1403206

Öz

The environment is a common denominator of both social justice, environmental justice and sustainability. However, this common denominator is addressed differently by each of them. While the environmental movement generally aims to protect and sustain the natural environment, social justice is concerned with how it is distributed. Distributive justice theorists, who use a language quite different from the language used by environmentalists, see environmental problems as an optional extra in the theory of justice. In this context, the article aims to show how the natural environment can be included in a social justice theory through the thoughts of liberal thinker David Miller, who argues that environmental goods cannot be excluded from the scope of justice theories.

Kaynakça

  • Agyeman, J. (2005), Sustainable Communities and the Challenge of Environmental Justice, New York: New York University Press.
  • Baxter, B. (2005), A Theory of Ecological Justice, London: Routledge.
  • Bullard, R. D. (2000), Dumping in Dixie: Race, Class, and Environmental Quality, 3rd. Ed., Boulder, Colorado : Westview Press.
  • Cevizci, A. (2013), Uygulamalı Etik, İstanbul: Say Yayınları.
  • Des Jardins, J. R. (2006), Çevre Etiği, (Çev. R. Keleş), Ankara: İmge Kitabevi.
  • De Luca, K. M. (2007), “A Wilderness Environmentalism Manifesto: Contesting the Infinite Self-Absorption of Humans”, (Eds. R. Sandler and P. C. Pezzullo), Environmental Justice and Environmentalism: The Social Justice Challenge to the Environmental Movement, Cambridge, Mass: The MIT Press: 27-55.
  • Di Chiro, G. (2007), “Indigenous Peoples and Biocolonialism: Defining the Science of Environmental Justice”, (Eds. R. Sandler and P. C. Pezzullo), Environmental Justice and Environmentalism: The Social Justice Challenge to the Environmental Movement. Cambridge, Mass: The MIT Press: 251-283.
  • Dobson, A. (1998), Justice and the Environment: Conceptions of Environmental Sustainability and Theories of Distributive Justice, New York: Oxford University Press.
  • Dobson, A. (1999), “Introduction”, (Ed. A. Dobson), Fairness and Futurity: Essays on Environmental Sustainability and Social Justice, New York: Oxford University Press: 1-18.
  • Durğun, S. (2018), “Cankurtaran Sandalı Etiğine Karşı Adil İnsan”, İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7 (4), 2797-2819.
  • Durğun, S. (2019), Rawls ve Okin Üzerinden Aile Kurumunu Yeniden Düşünmek, Konya: Çizgi Kitabevi. Heidegger, M. (1998), Tekniğe İlişkin Soruşturma, (Çev. D. Özlem), İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Heidegger, M. (2017), “Messkırch Anma Konuşması”, (Der. & Çev. A. Aydoğan), Heidegger: Teknoloji ve İnsanlığın Geleceği, İstanbul: Say Yayınları: 157-172.
  • Honneth, A. (2018), Bizdeki Ben: Tanınma Teorisi Üzerine İncelemeler, (Çev. Ö. Aktok), İstanbul: İthaki Yayınları. Leist, A. (2011), “Daha İyi Bir Sürdürülebilirlik İçin Çevresel Adalet”, (Çev. S. Kılıç), Küresel Bakış, 1 (1), 1-12.
  • Miller, D. (1995), “Introduction”, (Eds. D. Miller and M. Walzer), Pluralism, Justice and Equality, Oxford University Press, UK: 1-16.
  • Miller, D. (1999a), Principles of Social Justice, MA: Harward University Press.
  • Miller, D. (1999b), “Social Justice and Environmental Goods”, (Ed. A. Dobson), Fairness and Futurity: Essays on Environmental Sustainability and Social Justice, Oxford: Oxford University Press: 151-172.
  • Miller, D. (2005), “What is Social Justice”, (Eds. N. Pearce, and W. Paxton), Social Justice: Building Fairer Britain, Politico’s, UK: 5-7.
  • Miller, D. (2007), National Responsibility and Global Justice, (Eds. W. Kymlicka, D. Miller and A. Ryan), New York: Oxford University Press.
  • Newton, D. E. (2009), Environmental Justice: A Reference Handbook, 2nd ed. (Contemporary world issues), Santa Barbara, California: ABC-CLIO
  • Petersen, H. (2009), “Gender and environmental law and justice: thoughts on sustainable masculinities”, (Eds. J. Ebbesson and P. Okowa), Environmental Law and Justice in Context, Cambridge: Cambridge University Press: 98-113.
  • Plumwood, Val (2017), Feminizm ve Doğaya Hükmetmek, (Çev. B. Ertür), İstanbul: Metis Yayınları.
  • Rawls, J. (1999), A Theory of Justice (Revised Edition), Cambridge, MA: Harvard University Press.
  • Rawls, J. (2006), Halkların Yasası ve Kamusal Akıl Düşüncesinin Yeniden Ele Alınması, (Çev. G. Evrin). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Rawls, J. (2017), Bir Adalet Teorisi, (Çev. V. A. Coşar), İstanbul: Phoenix Yayınevi.
  • Sagoff, M. (1981), “Economic Theory and Environmental Law”, Michigan Law Review, 79 (7), 1393-1419, https://repository.law.umich.edu/mlr/vol79/iss7/4, (Erişim: 08.08.2023).
  • Sagoff, M. (2008), The Economy of the Earth: Philosophy, Law, and the Environment, 2nd ed. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Schlosberg, D. (2007), Defining Environmental Justice: Theories, Movements, and Nature, New York: Oxford University Press.
  • Schweizer, E. (1999), “Environmental Justice: An Interview with Robert Bullard”, Earth First! Journal (July), https:// www.ejnet.org/ej/bullard.html, (Erişim: 02.09.2023).
  • Ünder, H. (1996), Çevre Felsefesi. Ankara: Doruk Yayınları.
  • Yıldırım, F. (2011), “Üniversite Gençliği Sosyal Adaletten Ne Anlıyor? Sosyal Adalet İlkelerinin Sosyal Adalet Algısı Üzerindeki Etkisi”, Aile ve Toplum, 7 (25), 113-124.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyasal Teori ve Siyaset Felsefesi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Serpil Durğun 0000-0002-7590-5600

Yayımlanma Tarihi 1 Ağustos 2024
Gönderilme Tarihi 11 Aralık 2023
Kabul Tarihi 12 Şubat 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024

Kaynak Göster

APA Durğun, S. (2024). Dağıtılacak Potansiyel Bir Fayda Olarak Doğal Çevre. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 19(2), 641-662. https://doi.org/10.17153/oguiibf.1403206