Yetenek Yönetimi Uygulamaları Ölçeği Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması

Yıl 2019, Cilt 20, Sayı 2, 158 - 189, 31.12.2019

Cengiz DURAN Dursun BOZ Sema BEHDİOĞLU Songül KUTLU

https://doi.org/10.17494/ogusbd.672762

Öz

Bu araştırmanın amacı, yetenek yönetimi uygulamaları konusunda kapsayıcı bir ölçek geliştirmektir. Taslak ölçeğin geliştirilmesinde ilgili literatür incelenip 64 ifade ile madde havuzu oluşturulmuş-tur. İlk pilot uygulama 4 işletmedeki 200 çalışan ile yapılmıştır. Teorik olarak faktörleşmeyen ve faktör yükleri düşük ifadeler (9,10,14,17,19,27,29,55,58 ve 59) çıkarılarak 54 ifade ile 500 çalışana uygulanmıştır. İkinci pilot çalışmada teorik olarak faktör-leşmeyen ve faktör yükleri düşük ifadeler (1,11,18,28 ve 57) çıkartılmıştır. Nihai ölçek elde edilen 49 ifade ile 1182 çalışana uygulanmıştır. Bulgularla Yetenek Yönetimi Uygulamaları ölçeğinin 7 faktörlü yapısının “1.Ödüllendirme”, “2.Elde Tutma”, “3.Eğitim”, “4.Elde Tutma ve Bağlılık”, “5.Cezbetme”, “6.Yetenek Havuzu” ve “7.Seçme-Yerleştirme” olarak adlandırılması uygun bulunmuştur. Keşfedici faktör analizinin ardından Yapısal Eşitlik Modellemesi ile doğrulayıcı faktör analizi yapılan ölçeğin Cronbach’s Alpha katsayısı 0,958 olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yetenek Yönetimi, İnsan Kaynakları Uygulamaları

Kaynakça

• Akar, F. (2012). Yetenek Yönetiminin Bazı Türk Üniversitelerinde Uygulanmasına İlişkin Öğretim Üyelerinin Görüş ve Önerileri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, EBE., Ankara. Alayoğlu, N. (2010). İnsan Kaynakları Yönetiminde Yeni Dönem: Yetenek Yönetimi, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 1, ss. 75. Altınöz, M. (2018). Yetenek Yönetiminin Algılanması Üzerine Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi, SBE.Dergisi, (39), 82-95. Altınöz, M. (2006). Yetenek Yönetiminin Algılaması Üzerine Karşılaştırmalı Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, SBE., Adana. Altıntaş, M. (2018). İnsan Kaynaklarında Yeni Bir Yaklaşım: Yetenek Yönetimine İlişkin Nitel Bir Araştırma. Ahi Evran Üniversitesi İİBF. Dergisi, 2(1), 24-43. Altuntuğ, N. (2009). Rekabet Üstünlüğünün Sürdürülmesinde Yeteneklerin Rolü, Süleyman Demirel Üniversitesi, İ.İ.B.F.Dergisi, Cilt.14, Sayı.3, ss.445-460. Armstrong, M. (2006). A Handbook of Human Resource Management Practice, (10th edition). Philadelphia: USA, and London, UK: Kogan Page Ltd. ss.484. Ashton, C., Morton, L., (2005). Managing talent for competitive advantage: Taking a systematic approach of talent management. Strategic Human Resource Review, 4(5), ss. 28–31. https://doi.org/10.1108/ 14754390580000819 (Erişim: 2.09.2017) Atlı, D., (2010). İnsan Kaynakları Yönetiminin Yeni Vizyonu Yetenek Yönetimi ve Basın İşletmelerinde Bir Uygulama, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, SBE., İstanbul, ss. 235-236. Atlı, D. (2012). Yetenek Yönetimi. Crea Yayıncılık, İstanbul. Bayramoğlu, G. (2007). Kaynak Tabanlı Yönetim Modelinin Rekabetçi Üstünlükler Açısından İncelenmesi ve Ford Otosan, Tusas, Graham ve Toprak Seramik İşletmelerinde Niteliksel Bir Araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, SBE., Eskişehir. Berger, L. A. (2004). Creating a Talent Management System for Organisation Excellence: Connecting the Dots, The Talent Management Handbook, McGraw Hill: NY. ss. 187-188. Bersin, J. (2006). Talent Management: What is it? Why now, May. Çevrimiçi: http://www.bf.umich.edu/docs/KeyReferenceArticles.pdf. Bingöl, D. (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Basım Yayım Dağıtım İstanbul. Boone, L., Kurtz D. L. (1998). Contemporary Marketing, The Dryden Press, Texsas. Buckingham, M., Vosburgh, R. M. (2001). The 21st Century Human Resources Function: It's The Talent, Stupid! HR. Human Resource Planning, Vol:24, No:4, ss.17-23. Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı, 7. Baskı, Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Born, M., Heers, M. (2009). Talent Management. Born, M., & Heers, M. (2009). Talent Management: Alternatives to the Single-Ladder Approach. Faculty Report, 1-108. Boxall, P. (1996). The Strategic HRM Debate and The Resource Based View of The Firm, Human Resource Management Journal, 6, ss.59-75 Brewster, C. (1994). Leeway With Labour, Personnel Today, August, 1. Byars, L., Byars, L.W.R. (1997). Human Resources Management, 5.Ed., Irwin Inc.Co. Capelli, P. (2008). Talent Mangement fort he Twenty-First Century, Harvard Business Review, March, ss.74-81. Chowdhury, M.S., Amin, M.N.A. (2001). Relative İmportance of Employee Values, Attitudes Leadership Behaviors İn Employee Motivation. An Emprical İnvestigation. Monroe Collage, Bronx, New York West Virginia University of Technical, ss. 12. Çırpan, H., Şen, A. (2009). İşletmelerde Yenilikçiliği Geliştirmede Etkili Bir Araç: Yetenek Yönetimi, Çerçeve Dergisi, Cilt:17, Sayı:52, s.110-117. Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Pegem Akademi. Demirel, Y., ve Savaş, Y. (2017). Nepotizmin yenilik ve yetenek yönetimi üzerine etkisi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi,6(1), 129-142. Doğan Südaş, H. ve Demiral, Ö. (2008). İnsan Kaynakları Yönetiminde Çalışanların Kendilerine Doğru Yolculuk Yöntemi: Yetenek Yönetimi, Ç.Ü. SBE.Dergisi, 17(3), ss.145-166. Erçokses, B. (2009). Training And Development of Employees In Talent Management Process and An Application, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, SBE., İstanbul. Erdoğan, M.E. (2019). Developing A Scale Of Talent Management: A Study On Telecommunication Professionals In Turkey 1. Iş, Güç: Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynaklari Dergisi, 21(2), 47-74. Ertürk, M. (2009). İşletme Biliminin Temel İlkeleri, Beta Yayınları, İstanbul. Eryiğit, N. (2012). Multinational Firms as Technology Determinants in The New Era Developing Countries: Survey in Turkey, VIII. International Strategic Management Conference, Barcelona, Spain, ss.1139-1145. Faisal, A. (2008). How Do Big Europen Companies Present Tlıemselves Ta Attract The Most Talented People, Unpublished Master Theis, Uni versity Of Kalmar, Baltic Business School. Fegley, S. (2006). Talent Management: Survey Report. Society for Human Resource Management. Ferris, G. R., Hochwarter, W., Ronald, A., Buckley, Gloria, H.C., Dwight, F.(1999). Human Resource Management: Some New Directions, Journal of Management, 25, ss. 385-415. Fındıkçı, İ. (1999). İnsan Kaynakları Yönetimi, Alfa Basım Yayım Dağıtım, İstanbul. Galagan, P. (2009). The New Face of Talent Mangement, American Society for Training & Develeopment (ASTD), Whitepaper, Publication Department, Alexandria VA, ss.1-18. Geniş, N., Usta, M. (2010). Yetenek Yönetimi ve Yetenekli Personelin Bulunması ve İşe Alımı, http://www.metinusta.net/events/talent%20management.pdf. Gündüzalp, S., ve Özan, M. B. (2018). Yetenek savaşlarından yetenek yönetimine. Journal of Anatolian Education Research, (2), 14-46. Hatum, A. (2010). Next generation talent management: Talent management to survive turmoil. Palgrave Macmillan. Hedberg, L., Helenius, M. (2007). What Leaders Can Do To Keep Their Key Employees Retention Management.Göteborg,ss.179. https://gupea.ub.gu.se/bitstream/2077/4733/1/07-26.pdf 29.09.2017 Hewit Associates (2005). Bağlı Çalışanların İş Sonuçları Üzerine Etkisi: Çalışan Bağlılığı Araştırması. Hiltrop, J.M. (1999). The Quest for the Best: Human Resource Practices to Attract and Retain Talent, European Management Journal, 17 (4), ss.422-430. Inskeep, N.A., Hall, B. (2008). Reward and recognition concepts that support talent and knowledge management initiatives. In V. Vaiman and C.M. Vance (eds) Smart Talent Management – Building Knowledge Assets for Competitive Advantage. 161-175. Elgar Publishing, UK. Jackson, S.,Randall, S., Rivero, C. (1989). Organizational Characteristics as Predictors of Personnel Practices, Personnel Psychology, 42(4), ss.727. Jayaraman, S., Talib, P., & Khan, A. F. (2018). Integrated Talent Management Scale: Construction and Initial Validation. SAGE Open, 8(3), 2158244018780965. Jiménez-Jiménez, D., Martínez, C. M. (2009). The Performance Effect of HRM and TQM: A Study in Spanish Organizations, International Journal of Operations & Production Management, 29 (12), ss.1266-1289. Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, 5.Baskı., Asil Yayın Dağıtım, Ankara. Kasımov, R. (2006). İnsan Kaynakları Yönetiminde Eğitim ve Geliştirmenin Önemi: Azerbaycan’da Faaliyet Gösteren Büyük Ölçekli İşletmelerde Bir Uygulama, Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi, SBE., Niğde. Kaye, B., Jordan-Evans, S. (2003). How to retain high-performance employees. The 2003 Annual, 2, ss. 291-298. Kılıç, E.D., Serin, H., Karakuş, O., Ergene, O., Çorbaci, E.C., & Kılıç, N. (2016). Adaption of Talent Management Scale into Turkish: Sinop University Case. Journal of Education and Training Studies, 5(1), 124-133. Kraus, J. (2007). Succession Planning and Talent Managment Recomandation to Reduce Workforce Attrition and Prepare for An Aging Population, P.H.D. Thesis, Wilmington Universitey, ss. 66-67. Laff, M. (2006). Talent Management From Hire To Retire, T+D, November, 60(11), pp.42-48. Kumudha, S., Senthilkumar, S.A. (2012). Talent management: Importance, procsess, retention and strategies for business organization. Int. J. Commer Econ Manage, 2012, 2.6: 78-85. Lewis, R., Heckman, R. (2006). Talent management: A critical review. Human Resource Management Review.16,ss.139.154.https://www.google.com.tr/search?q=•%09Lewis,+R.+E.++(2006).+Talent+management:&tbm 29.09.2017 Li, F., Devos, F.P. (2008). Talent Management: Art or Science: The Invisible Mechanism Between Talent and Talent Factory. Unpublished master?s thesis, University of Kalmar, Sweden. Matsusaka, J. (2001). Corporate Diversification, Value Maximization, and Organizational Capabilities, Journal of Business, C:74, No:3, . ss.414. Mccauley, C., Wakefield, M. (2006). Talent management in the 21st century: Help your company find, develop and keep its strongest workers. The Journal for Quality &Participation, Vol.29, No.4, ss.4-7. Meydan, C. H., Şeşen, H. (2011). Yapısal eşitlik modellemesi AMOS uygulamaları. Detay Yayıncılık. Meyer, J. P., Allen, N.J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human resource management review, 1(1), 61-89. Morton, L. (2005). Talent Management Value Imperatives: Strategies for Successful Execution, Research Report R-1360-05-RR, Conference Board. Mucha, R.T. (2004). The Art And Science of Talent Management, Organization Development Journal, Winter, 22 (4), ss.96-100. Ooi, C. (2009). Surviving the war for talent in Asia: how innovation can help. IBM Press, Crawfordsville, Indiana, USA: R.R. Donnelley in Crawfordsville: Indiana, ss. 38-138-160. Özdemir, Y. (2010). Türkiye’deki İnsan Kaynakları Yönetimi Anlayışının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma: İSO 500 Örneği, Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya. Özutku, H. (2008). Örgüte, Duygusal, Devamlılık ve Normatif Bağlılık İle İş Performansı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, Cilt/Vol:37, Sayı:2, ss. 80. Redford, K. (2005). Shedding light on talent tactics, Personnel Today, Sep 26th, ss.20. Russo, D. F. (2010). 17 Rules Successful Companies Use to Attract and Keep Top Talent, USA: Pearson Education Inc. Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of psychological research online, 8(2), 23-74. Schweyer, A. (2004). Talent Management Systems: Bestpractices İn Technology Solutions For Recruitment, Rententionand Workforce Planning, Hoboken: HR.com. Silzer, R., Bern, D. (2010). Strategy-Driven Talent Management, San Francisco: John Wiley & Sons.
• Sivenco, A. (2008). Contemporary Leadership Challenges: Talented Organisation for Talented People. Kalmar: Yüksek Lisans Tezi. www.researchgate.net/publication/279660018_Contemporary_Leadership_Challenges_Talented_Organisation_for_Talented_People (Erisim: 19.05.2017). Skuza, A.S.H., Mcdonnell, A. (2013). An Analysis of The Talent Management Challenges in A Post-Communist Country: The Case of Poland, The International Journal of Human Resource Management, 24 (3), ss.453-470. Socpo, (2005). Talent management-The capacity to make a difference, The Society for Chief Personnel Officers/Veredus, London. Song, J., Hong, M.K., Kolb, J.A. (2009). The effect of learning organization culture on the relationship between ınterpersonal trust and organizational commitment, Human Resource Development Quarterly, vol. 20, no. 2, ss.147-167. Stalh, G., Ingmar, B., Elaine, F., Shad, M., Jaap, P., Philiph, S., Jonathan, T., Patrick, W. (2012). Six Principles of Effective Global Talent Management. MIT Sloan Management Review, 53, 2, ss. 25-32. Stewart, J. (2008). Developing Through Talent Management, SSDA Catalyst, 6., pp.1-14. Stone, M. (2002). Forgiveness in the workplace. Industrial and Commercial Training, 34(7), 278-286. Şahin, Ö. (2015). Yetenek Yönetimi ve Yenilik Performansı İlişkisi: Konaklama İşletmelerinde Bir Araştırma, Adnan Menderes Üniversitesi, SBE., Aydın. Tabancalı, E., Şimşek, G.G., & Korumaz, M. (2017). Talent management in educational organizations: a scale development study. European Journal of Education Studies. 3(10), ss.404-424. Tanke, M. (1990). Human Resource Management For The Hospitality Industry, Pn ss.5 Delmar Publishers Inc. Ulrıch, D., Michael, L., Gerry, L. (1997). Tomorrow’s HR Management, John Wiley & Sons Inc, USA. Yazıcıoğlu, S. (2006). Yetenek Yönetiminde Bir Uygulama: Üst Düzey Yönetici Yedekleme Amaçlı Geliştirme Programı, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, SBE., İstanbul. http://www.tdk.gov.tr (Erişim tarihi: 30.08.2017).