Öz
Mecma‛ü’l-Letāyif, Eski Anadolu Türkçesi dönemine tarihlendirilen 123 varaklık bir
yazma eserdir. Müellifinin adı yazma içinde kendi ağzından naklettiği üzere Sirâc bin
Abdullâh’tır. 42 Kon 2829 arşiv numarası ile Konya Bölge Yazma Eserler Kütüphanesinde
muhafaza edilmektedir. Eser, beş ana bâb üzerine düzenlenmiş olup eser boyunca dinî, tarihî,
sosyal ve beşerî birbirinden farklı pek çok anlatıdan bahsedilmektedir. Çalışmada, eserde yer alan
birleşik fiil yapılarından fiil + ulaç eki + fiil dizilimli tasvirî fiil yapıları, bir başka deyişle düzenli
birleşik fiiller veya betimlemeli fiiller irdelenmeye çalışılmıştır. Eserde hem gündelik hayata dair
latifelere yer verilmesi hem de sık sık İslam tarihi içinde yer alan anekdotlara atıfta bulunulması
sebebiyle anlatımı güçlendirmek, sözü güzelleştirmek amacıyla müellifin bu yapıları kullandığı
düşünülmektedir. Söz konusu kategorideki yardımcı fiillerin yeterlik, tezlik, süreklilik, yaklaşma,
uzaklaşma gibi anlamsal misyonlar üstlenerek esas fiili tasvir ettiği bilinmektedir. Yardımcı fiil
kendi anlamından uzaklaşarak ya da bir parça sıyrılarak bu işi gerçekleştirir. Çalışmaya konu
edilen metinde de 36 adet tasvirî fiil tespit edilmiştir. Bunlar, anlam ve işlev bütünlüğü esasıyla
irdelenmiş; yeterlik, tezlik ve süreklilik kategorilerinde örneklenmiştir.