Localisation of Human Rights and Human Rights City

Yıl 2024, Sayı: 20, 279 - 294, 19.08.2024

Eser Canalioğlu Çınar

Öz

The concepts of localisation of human rights and human rights city began to be discussed in the academic literature at the end of the 20th century and the beginning of the 21st century. International regulations, policy documents, implementation tools and guiding principles that have become rapidly widespread in the 21st century have contributed to the localisation of human rights. With the emergence of cities as human rights actors, city governments have become duty bearer and responsible for the protection and promotion of human rights at the local level. In this study, it is aimed to discuss that in order to better implement human rights at the general level, respecting, protection and promotion of human rights should not only be the duty of the central governments, but also should be taken into account by the city governments at the local level. In this context, the concepts of localisation of human rights and human rights city as one the implementation practices will be examined.

Anahtar Kelimeler

Human Rights, Localisation of Human Rights, City Governments, Human Rights City, Urban Space

İNSAN HAKLARININ YERELLEŞMESİ VE İNSAN HAKLARI KENTİ

Öz

İnsan haklarının yerelleşmesi ve insan hakları kenti kavramları akademik literatürde 20. yüzyıl sonu ve 21. yüzyıl başında tartışılmaya başlanmıştır. 21. yüzyılda hızla yaygınlaşan uluslararası düzenlemeler, politika belgeleri, uygulama araçları ve yol gösterici ilkeler insan haklarının yerelleşmesine katkıda bulunmuştur. Kentlerin insan hakları aktörleri olarak ortaya çıkmasıyla kent yönetimleri insan haklarının yerel düzeyde korunup geliştirilmesinde görev ve yükümlülük sahibi olmuştur. Bu çalışmada insan haklarının genel düzeyde daha iyi uygulanması amacıyla insan haklarına saygı, insan haklarının korunması ve geliştirilmesinin sadece merkezi yönetimlerce değil kent yönetimlerince de yerel düzeyde kentlerde esas alınması gerektiği tartışmaları doğrultusunda insan haklarının yerelleşmesi ve bir uygulama örneği olan insan hakları kenti kavramları ele alınıp incelenecektir.

Anahtar Kelimeler

İnsan Hakları, İnsan Haklarının Yerelleşmesi, Kent Yönetimleri, İnsan Hakları Kenti, Kentsel Mekan

Kaynakça

• AGUILAR, Gaby Oré (2011). “The Local Relevance of Human Rights: A Methodological Approach”, içinde K. De Feyter, S. Parmentier, C. Timmerman, G. Ulrich (Eds.), The Local Relevance of Human Rights, European Inter-University Centre for Human Rights and Democratisation, Cambridge University Press, Cambridge, ss. 109-145.
• CHUECA, Eva Garcia (2016). “Human Rights in the City and The Right to The City: Two Different Paradigms Confronting Urbanisation”, içinde B. Oomen, M. Davis, M. Grigolo (Eds.), Global Urban Justice: The Rise of Human Rights Cities, Cambridge University Press, Cambridge, ss. 103-127.
• COUNCIL OF EUROPE (2010). The Role of Local and Regional Authorities in the Implementation of Human Rights, Congress of Local and Regional Authorities, https://rm.coe.int/the-role-of-local-and-regional-authorities-in-the-implementation-of-hu/1680718f20 (Erişim Tarihi: 29.12.2023).
• ÇELEBİ, Burak (2014). “Yerel Yönetimlerin Uluslararası Müdahaleleri İçin Yasal Bir Dayanak: Uluslararası Hukuk ve Kentli Hakları”, TESAM Akademi Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 1, ss. 129-155.
• ÇINAR, Tayfun (2023). “Türkiye’de Kent Yönetimi”, içinde R. Keleş ve H. Kuran (Eds.), Türkiye’de Kent ve Çevre Yönetimi, Nika Yayınevi, Ankara, ss. 39-64.
• DAVIS, Martha F. (2019). “Scoping the New Urban Human Rights Agenda”, The Journal of Legal Pluralism and Unofficial Law, Cilt: 51, Sayı: 2, ss. 260-270.
• EZER, Tamar (2022). “Localizing Human Rights in Cities”, Southern California Review of Law and Social Justice, Cilt: 31, Sayı: 1, ss. 67-134.
• GRIGOLO, Michele (2019). The Human Rights City: New York, San Francisco, Barcelona, Routledge, Londra ve New York.
• HABITAT III (2017). Yeni Kentsel Gündem: Herkes İçin Sürdürülebilir Kentler ve Yerleşimlere İlişkin Kito Bildirgesi, Birleşmiş Milletler, https://habitat3.org/the-new-urban-agenda/ (Erişim Tarihi: 17.12.2023).
• KELEŞ, Ruşen (2022). “Demokrasi, Sivil Toplum ve Kent Yönetimi”, içinde R. Keleş ve E. Alacadağlı (Eds.), Sivil Toplum, Demokrasi ve Kent Yönetimi, Astana Yayınları, 2. Baskı, Ankara, ss. 41-66.
• KELEŞ, Ruşen ve Ayşegül Mengi (2021). Kent Hukuku, İmge Kitabevi, 2. Baskı, Ankara.
• KELEŞ, Ruşen ve Ayşegül Mengi (2017). Avrupa Birliği’nin Bölge Politikaları, Cem Yayınevi, 2. Baskı, İstanbul.
• KELEŞ, Ruşen (2015). Kent, Kentsel Siyaset ve Çevre Yazıları, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, İstanbul.
• KELEŞ, Ruşen (2012). “Yerel Yönetimler ve İnsan Hakları”, içinde S. Başeren vd. (Eds.), Prof. Dr. İlhan Unat’a Armağan, Mülkiyeliler Birliği Yayını, Ankara, ss. 331-342.
• OOMEN, Barbara ve Elif Durmuş (2019). “Cities and Plural Understandings of Human Rights: Agents, Actors, Arenas”, The Journal of Legal Pluralism and Unofficial Law, Cilt: 51, Sayı: 2, ss. 141-150.
• OOMEN, Barbara ve Moritz Baumgärtel (2018). “Frontier Cities: The Rise of Local Authorities as an Opportunity for International Human Rights Law”, The European Journal of International Law, Cilt: 29, Sayı: 2, ss. 607-630.
• OOMEN, Barbara ve Esther Van Den Berg (2014). “Human Rights Cities: Urban Actors as Pragmatic Idealistic Human Rights Users”, Human Rights & International Legal Discourse, Cilt: 8, Sayı: 2, ss. 160-185.
• STARL, Klaus (2016). “Human Rights and The City: Obligations, Commitments and Opportunities: Do Human Rights Cities Make a Difference for Citizens and Authorities? Two Cases Studies on the Freedom of Expression”, içinde B. Oomen, M. Davis ve M. Grigolo (Eds.), Global Urban Justice: The Rise of Human Rights Cities, Cambridge University Press, Cambridge, ss. 199-219.
• THE INTERNATIONAL CITIES OF REFUGE NETWORK (ICORN). https://www.icorn.org/city/rosario (Erişim Tarihi: 15.03.2024).
• ULRICH, George (2011). “Epilogue: Widening the Perspective on the Local Relevance of Human Rights”, içinde K. De Feyter, S. Parmentier, C. Timmerman, G. Ulrich (Eds.), The Local Relevance of Human Rights, Cambridge University Press, Cambridge, ss. 337-360.
• UNITED CITIES AND LOCAL GOVERNMENTS (2012). The European Charter for the Safeguarding of Human Rights in the City, Barcelona, https://uclg-cisdp.org/sites/default/files/documents/files/2021-06/CISDP%20Carta%20Europea%20Sencera_baixa_3.pdf (Erişim Tarihi: 20.04.2023).
• YAYLA, Mustafa (2022). “İnsan Hakları Şehri Olmaya Namzet Bir Kent: Sinop”, İdarecinin Sesi Dergisi, Sayı: 206, ss. 60-63.
• YAYLA, Mustafa (2018). “Şehir, Üniversite ve İnsan Haklarının Yerelde Korunması”, I. Uluslararası İnsan Hakları Sempozyumu: İnsan Haklarını Yeniden Düşünmek, TİHEK, İstanbul, https://www.tihek.gov.tr/upload/file_editor/2019/03/1551780406.pdf (Erişim Tarihi: 15.03.2024).
• YÜCEL, Yelda (2022). “Capabilities Indicators for Human Rights Cities in Turkey: A Gender‑Specific Approach”, Social Indicators Research: An International and Interdisciplinary Journal for Quality-of-Life Measurement, Springer, Cilt: 159, Sayı: 2, ss. 495-522.