Değişik doğal katkı maddelerinin yonca silajının kalitesine etkilerinin belirlenmesi

Yıl 2016, Cilt: 31 Sayı: 3, 433 - 440, 24.10.2016

Zeki Acar , Murat Bostan

https://doi.org/10.7161/omuanajas.269998

Cited By: 8

Öz

Bu araştırma Afyonkarahisar ilinin Bolvadin ilçesindeki Avşar Gıda Tarım Hayvancılık A.Ş. arazisinde yürütülmüş ve May Tohumculuk firmasına ait olan İsideadlı yonca (Medicago sativa) çeşidi kullanılmıştır. İkinci yılında olan yonca bitkileri, ikinci gelişmede %10 çiçeklenme dönemine gelince hasat edilmiştir. Karbonhidrat kaynağı ve/veya katkı madesi olarak şeker pancarı melası, arpa ezmesi ve peynir altı suyu tozu kullanılmıştır. Katkı maddelerinin yonca silajının besin içeriği, fermentasyon özellikleri ve kalitesine etkileri araştırılmıştır. Hasat edilen yonca materyali 1.5-2.0 cm boyutlarında doğrandıktan sonra 0 (kontrol), 50 ve 100 g-1kg kuru madde oranlarında katkı maddeleri eklenerek plastik kaplarda silaj yapılmıştır. Oda sıcaklığında 45 gün olgunlaşması beklendikten sonra, silaj kapları açılarak duyusal ve kimyasal analizler yapılmıştır. Katkı maddeleri genel olarak silajın ham protein, nötr deterjan lif, asit deterjan lif içeriğini azaltırken, sindirilebilir kuru madde, kuru madde tüketimi ve nispi yem değerini yükseltmiştir. Aynı şekilde katkı maddeleri silajın asetik asit ve bütirik asit konsantrasyonlarını düşürürken, laktik asit konsantrasyonunu yükseltmistir. Silajların pH içeriği sadece peynir altı suyu tozunda kontrol grubuna göre yüksek çıkmıştır. Araştırma sonucunda şeker pancarı melası, arpa ezmesi ve peynir altı suyu tozunun yonca silajlarında, silajın besin değeri ve kalitesini artırmak için belirlenecek uygun dozlarda kullanılabileceği belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Arpa, melas; organik asit; peynir altı suyu; pH

The effects of some natural additives on quality of alfalfa silage

Öz

This research was carried out by using “Iside” cultivar of alfalfa at Avsar Gida Tarim Hayvancilik A.S. in Bolvadin, Afyon, Turkey. Alfalfa plants which were in the second year and the second development were harvested at 10% blooming stage. Sugar beet molasses, crushed barley seeds and whey powder were used as additives. The effects of the additives on nutrient contents, fermentation characteristics and quality of alfalfa silage were studied. After harvesting material chopped 1.5-2.0 cm sizes, the additives rates of 0, 50 and 100 g-1 kg DM were added and processed in plastic bags at room temperature. After waiting 45 days plastic bags were opened for performing sensory and chemical analysis. In general, the additives decreased crude protein, ADF, NDF while increased DDM, DMI and RFV of the alfalfa silage. The additives, also, decreased acetic acid, butyric acid and increased lactic acid concentrations of alfalfa silage. Only whey powder increased pH value of the silage, compare to control. In the lights of the findings, it was concluded that sugar beet molasses, crushed barley seeds and whey powder can be used with appropriate doses to increase nutritional value and quality of alfalfa silage.

Anahtar Kelimeler

Barley, molasses; organic acid; whey powder; pH

Kaynakça

• Acar, Z., Eraç, A., 1999. Çayır Mera Amenajmanı ve Islahı. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Acar, Z., Sabancı, C.O., Tan, M., Sancak, C., Kızılşimşek, M., Bilgili, U., Ayan, İ., Karagöz, A., Mut, H., Ö. Aşçı, Ö., Başaran, U., Kır, B., Temel, S., Yavuzer, G.B., Kırbaş, R., Akçapelen, M., 2015. Yem bitkileri üretiminde değişimler ve yeni arayışlar. Türkiye Ziraat Mühendisliği VIII. Teknik Kongresi, 12-16 Ocak, 2015, Ankara, s. 508-547.
• Açıkgöz, E., 2002. Silaj Yapımında Kullanılan Diğer Bitkilerin Tarımı. Silaj Bitkileri Yetiştirme ve Silaj Yapımı (E. Açıkgöz, İ. Filya ve İ.Turgut ed.)Hasad Yayıncılık, 2002 s: 35-57.
• Akyıldız, A.R., 1984. Yemler Bilgisi Laboratuvar Kılavuzu. Ankara Üniv. Zir. Fak. Yayınları: 893, Uygulama kılavuzu: 213, Ankara.
• Anonim, 2016. http://arastirma.tarim.gov.tr/etae/Belgeler/
• EgitimBrosur/127-ciftcibro.pdf (18. 07. 2016).
• Ayan, I., Mut, H., Onal-Asci, O., Basaran, U., Acar, Z., 2010. Effect of manure application on the chemical composition and nutritive value of rangland hay. J Anim. Vet. Adv., 9: 1852-1857.
• Bolsen, K.K., 1995. Silage Basic Principles. In Forages Vol. II. The Science Grassl and Agriculture. (R.F. Barnes, D.A. Miller, C.J. Nelson Eds.), Iowa Stat Univ. Pres, Ames, Iowa, USA, p: 163-176.
• Braham, J.E., Jarquin. R., Mario Gonzales, J., Bressani, R., 1973. Pulpand coffee hulls. 3. Utilization of coffee pulp in silage form. Arch Latinoam Nutr, 23(3): 379-388.
• Canbolat, Ö., Kalkan, H., Karaman, Ş., Filya, İ., 2010. Üzüm posasının yonca silajlarında karbonhidrat kaynağı olarak kullanılma olanakları. Kafkas Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi, 16(2): 269-276,
• Canbolat, Ö., Kalkan, H., Filya, İ., 2012. Yonca Silajlarında Katkı Maddesi Olarak Gladiçya Meyvelerinin (Gleditsia Triacanthos) Kullanılma Olanakları. Uludağ Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, TR-16059, Görükle, Bursa.
• Coşkun, B., Şeker, E., İnal, F., 1997. Yemler ve Teknolojisi. Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Yayınları. Konya.
• Çerçi, İ.H., Şahin, K., Güler T., 1996. Farklı oranlarda silajlık mısır yonca kullanılarak yapılan silajların kalitesinin belirlenmesi. F. Ü. Sağ. Bil. Der., 10(2): 193-200.
• Çiftçi, M., Çerçi, İ.H., Dalkılıç, B., Güler, T., Ertaş, O.N. 2005. Elmanın karbonhidrat kaynağı olarak yonca silajına katılma olanakları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi. Dergisi, 16(2): 93-98.
• Dinçoğlu, A.H., Ardıç, M., 2012. Peynir altı suyunun beslenmemizdeki önemi ve kullanım olanakları. Harran Üniv. Vet. Fak. Derg. 1(1): 54-60.
• Ergün, A., Tuncer, Ş.D., Çolpan, İ., Yalçın, S.,Yıldız, G., Küçükerşan, M.K., Küçükerşan, S., Önol, A.G., Muğlalı, Ö.H., Şehu, A., 1999. Yemler, Yem Hijyeni ve Teknolojisi. Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Güler, T., 2001.Silaj ve hayvan beslemede kullanımı. Konferanslar. F.Ü. Vet Fak. Elazığ. 27-36.
• Jefferson, P.G., Mayland, H.F., Asay, K.H., Berdahl, J.D., 2001.Variation in mineral concentration and grass tetany potential among Russian wild rye accessions. Crop Sci. 41, pp. 543-548.
• Holmes, W., 1980. Grasses. Its Production and Utilization. The British Grassland Society By Black Well Scientific Publications. Oxford, London, Edinburg, Boston, Melbourne, 295 p.
• Kamalak A., Aydın, R., Bal, M.A., Atalay, A.İ. 2009. Gladiçya meyvesinin katkı maddesi olarak yonca silajında kullanımı. TÜBİTAK. Proje No: 107 0 401. 1-67
• Karabulut, A., Filya, İ. 2007.Yemler Bilgisi ve Yem Teknolojisi. 4. Basım. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Notları No: 67,
• Karabulut, A., Filya, İ., Değirmencioğlu, T., Canbolat, Ö., 1997. Bazı silajlık mısırçeşitlerinin naylon kese tekniği ile rumende parçalanabilirliklerinin saptanması. Türkiye I. Silaj Kongresi Bildirileri.16- 19 Eylül 1997, Bursa. 135-147.
• Kılıç, A., 1986. Silo Yemi Öğretimi (Öğretim, Öğrenim ve Uygulama Önerileri). Bilgehan Basımevi, Bornova, İzmir.
• McDonald, P., Edward, R.A., Dreenhalghand Morgan, C.A. 2002.Animal Nutrition. Printed by Ashford Colour Pres Ltd., Gosport.
• Mcdowell, L.R. 1989. Vitamins in animal nutrition. AcademicPress. INC. Sandiago, California.
• Miller, D.A., Reetz-Jr, H.F., 1995. Forage fertilization. In: Forages Vol. I: An Introductioın to Grassland Agriculture. (Eds.): R.F. Barnes, D.A. Miller and C.J. Nelson. Iowa State Univ. Press, Ames, Iowa, pp. 79-91.
• NRC, 2001.Nutrient Requirements of Dairy Cattle. 7th edn. NAS-NRC, Washington.
• Oktay, E., Olgun, H., Ünal, S., 1990. Çeşitli koşullarda kurutulan yoncanın besin değeri kaybı üzerine bir araştırma. Lalahan Hay. Araş. Der., 35-45.
• Özen, N., Çakır, A., Haşimoğlu, S., Aksoy, A., 1993. Yemler Bilgisi ve Yem Teknolojisi. Atatürk Üniv. Zir. Fak. Ders Kitabı, p. 254, No: 50, Erzurum.
• Rohweder, D.A., Barnes, R., Jorgensen, N., 1978. Proposed hay grading standart based on laboratory analyses for evaluating quality. Journal of Animal Science. 47: 747-759.
• Sakal, S., 1973. Süt sığırcılığı ve besicilikte silo yemlerinin önemi. Ege Bölgesi 1. Hayvancılık Semineri. Birlik Matbaası, Bornova, İzmir.
• Sarı, M., Çerçi, İ.H., 1993. Yemler, Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları. Örnek Matbaası, Elazığ.
• Serin, Y., Tan, M., 2001. Baklagil Yem Bitkileri. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Yayınları No: 190, Erzurum.
• Tekeli, A.S., Ates, E., 2005. Yield potential and mineral composition of white clover (Trifolium repens L.)-tall fescue (Festuca arundinacea schreb.) mixtures. J. Cent. Eur. Agric., 6: 27-34.
• Tuncer, İ.K., 1980. Çukurova Bölgesinde Yonca Kurutmada Pratik Güneş Kolektörü Uygulaması Üzerine Bir Araştırma. Ç.Ü. Ziraat Fak. Yay. 1-55.
• TUİK, 2015. Tarımsal istatistikler veri tabanı. T.C. Başbakanlık Türkiye İstatistik kurumu, Ankara, www.tuik.gov.tr (13. 06. 2016).
• Ünlü, H.B., Ayyılmaz, T., Kılıç, A., 2015. Farklı düzeylerde öğütülmüş dane mısır ilavesinin yonca silajının yem değeri üzerine etkisi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 52(3): 335-341.