Virtuous Human Perception Scale: Validity and Reliability Study

Yıl 2024, , 397 - 449, 30.06.2024

Ayşe Nur Yiğitce , Şener Şentürk

https://doi.org/10.7822/omuefd.1334877

Öz

In this study, it was aimed to develop a "Virtuous Human Perception Scale" to measure individuals' perceptions of virtuous people. The study was designed using quantitative research model. Scale development processes were followed in the study. The research was collected in 3 stages through the participants determined by convenience sampling method. In the first of these stages, EFA was conducted using the 50-item draft scale form, and as a result of the analysis, it was decided to prepare the second draft form. Data were collected from 314 participants for the first stage, 238 participants for the second stage and 330 participants for the last stage, and the validity, reliability and item analysis of the scale were carried out. EFA was conducted on the second study group, and as a result of the analysis, the 32-item second draft scale form was reduced to 21 items. CFA was conducted with the last study group and convergent, divergent and nomological validities were calculated on the 21-item scale form. As a result, the final version of the scale was confirmed as 21 items and 5 factors.
As a result of the factor analysis, it was determined that the scale explained 57.17% of the total variance for the first stage and 54.50% for the second stage. As a result of CFA, the fit indices were calculated as χ2/sd value 2.13, RMSEA value .059, CFI value .90, GFI value .90 and NFI value .83; in the convergent validity analysis, it was determined that the factor loadings were generally above or close to .50, and the AVE values for the factors were smaller than the CR values. In the divergent validity analysis, it was determined that the correlation between the factors was less than .90 and the AVE square root values were greater than the correlation coefficients. The fact that the correlation values were positive and significant indicated that nomological validity was achieved. The five-factor structure of the scale was confirmed with the path diagram. As a result of the reliability analysis, the internal consistency alpha coefficient was .74 for the first stage, .80 for the second stage and .83 for the last stage. As a result of the coefficients obtained, it was concluded that the scale was reliable. In conclusion, the findings regarding the validity, reliability and item analysis of the scale reveal that the scale is valid, reliable and usable to determine the perceptions of virtuous people.

Anahtar Kelimeler

Virtue, Ethics, Scale Development, Validity, Reliability

Erdemli İnsan Algısı Ölçeği: Geçerlik ve Güvenilirlik Çalışması

Öz

Bu çalışmada bireylerin erdemli insan algılarını ölçebilmek amacıyla “Erdemli İnsan Algısı Ölçeği” geliştirmek amaçlanmıştır. Araştırma nicel araştırma modeli kullanılarak tasarlanmıştır. Çalışmada ölçek geliştirme süreçleri takip edilmiştir. Araştırma kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemiyle belirlenen katılımcılar aracılığıyla 3 aşamada toplanmıştır. Bu aşamalardan birincisinde 50 madde olan taslak ölçek formu kullanılarak AFA yapılmış, analiz neticesinde ikinci taslak formun hazırlanmasına karar verilmiştir. İlk aşama için 314 katılımcıdan veri toplanmıştır, ikinci aşama için 238 ve son aşama için 330 katılımcıdan toplanan veriler ile ölçeğin geçerlik, güvenirlik ve madde analizleri gerçekleştirilmiştir. İkinci çalışma grubu üzerinde AFA gerçekleştirilmiş, analiz neticesinde 32 madde olan ikinci taslak ölçek formu 21 maddeye indirilmiştir. Son çalışma grubuyla DFA gerçekleştirilmiş 21 madde olan ölçek formu üzerinde yakınsak, ıraksak ve nomolojik geçerlikler hesaplanmıştır. Sonuç olarak ölçeğin nihai hali 21 madde ve 5 faktör olarak doğrulanmıştır.
Yapılan faktör analizleri neticesinde ilk aşama için ölçeğin toplam varyansın %57.17’sini, ikinci aşama için %54.50’sini açıkladığı tespit edilmiştir. DFA sonucunda uyum indeksleri χ2/sd değeri 2.13, RMSEA değeri .059, CFI değeri .90, GFI değeri .90 ve NFI değeri .83 olarak hesaplanmıştır; yakınsak geçerlik analizinde faktör yüklerinin genel olarak .50’nin üzerinde veya yakın bir değer aldıkları tespit edilmiş, faktörlere ilişkin AVE değerlerinin ise CR değerlerinden küçük olduğu tespit edilmiştir. Iraksak geçerlik analizinde faktörler arası korelasyonun .90’dan küçük olduğu ve AVE karakökü değerlerinin korelasyon katsayılarından büyük olduğu tespit edilmiştir. Korelasyon değerlerinin pozitif ve anlamlı olması ise nomolojik geçerliğin sağlandığını göstermiştir. Path diyagramıyla ölçeğin beşli faktör yapısı doğrulanmıştır. Güvenirlik analizleri neticesinde iç tutarlılık alpha katsayısı birinci aşama için .74, ikinci aşama için .80 ve son aşama için .83 olarak tespit edilmiştir. Alınan katsayılar neticesinde ölçeğin güvenilir olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Sonuç olarak, ölçeğin geçerlik, güvenirlik ve madde analizlerine ilişkin bulgular ölçeğin erdemli insan algılarını belirlemek üzere geçerli, güvenilir ve kullanılabilir nitelikte olduğunu ortaya çıkartmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Erdem, Etik, Ölçek Geliştirme, Geçerlik, Güvenilirlik

Kaynakça

• Aristoteles, M. (1997). Nikomakhos’a Etik, çev. Saffet Babür, Ankara.
• Arslan, A. (2010). Felsefeye giriş, (15. Baskı). Adres Yayınları.
• Athanassoulis, N. (2000). A Response to Harman: Virtue Ethics and Character Traits. Proceedings of the Aristotelian Society, 100, 215–221. http://www.jstor.org/stable/4545326
• Aydın, İ. (2017). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Pegem Akademi.
• Beheşti, M. (2014). İbn Miskeveyh’in Eğitim, Öğretim ve Temelleri Üzerine Görüşleri. Misbah İslami Düşünce ve Araştırma Dergisi, 3(9), 131-157.
• Brickley, J. A., Smith Jr, C. W., & Zimmerman, J. L. (2002). Business Ethics and Organizational Architecture. Journal of Banking & Finance, 26(9), 1821-1835. https://doi.org/10.1016/S0378-4266(02)00193-0
• Büyüközkara, E. (2020). İslam düşüncesinde erdem sınıflandırmaları ve temel erdemler. Erdem Üzerine Tartışmalar, Doğu Kütüphanesi.
• Borghini, A. (2021). Ethics. ThoughtCo. thoughtco.com/ethics-2670484.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (12. baskı). Pegem Akademi.
• Can, A. (2017). Spss ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Pegem Akademi.
• Cawley III, M. J., Martin, J. E., & Johnson, J. A. (2000). A virtues approach to personality. Personality and Individual Differences, 28(5), 997-1013.
• Cevizci, A. (2002). Etiğe giriş. Paradigma Yayınları.
• Cevizci, A. (2009). Felsefe tarihi (cilt 5). Say Yayınları.
• Cevizci, A. (2017). Felsefe tarihi. Say Yayınları, 7. Baskı.
• Churchill Jr, G. A., & Peter, J. P. (1984). Research design effects on the reliability of rating scales: A meta-analysis. Journal of Marketing Research, 21(4), 360-375. https://doi.org/10.1177/002224378402100402
• Clark, L. A., & Watson, D. (2016). Constructing Validity: Basic Issues in Objective Scale Development. https://doi.org/10.1037/14805-012
• Creswell, J. W., & Plano Clark, V. L. (2018). Designing and Conducting Mixed Methods Research. Sage Publications.
• Croasmun, J. T., & Ostrom, L. (2011). Using Likert-type scales in the social sciences. Journal of Adult Education, 40(1), 19-22.
• Cronbach, L. J. (1951). Coefficient Alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297-334. https://doi.org/10.1007/BF02310555
• Çakmak, M. (2021). Erdem ahlâkı, mutluluk ve egoizm ithamı. Hitit İlahiyat Dergisi, 20(1), 1-28. https://doi.org/10.14395/hid.873241
• Çoştu, F. C. (2019). İnsan üzerine felsefe. N. Durak (Ed.), Felsefe Tarihi. Lisans Yayıncılık.
• Demirci, İ., & Ekşi, H. (2018). Keep calm and be happy: A mixed method study from character strengths to well-being. Educational Sciences: Theory & Practice, 18(29), 303-354. http://dx.doi.org/10.12738/estp.2018.2.0799
• DeVellis, R. F. (2017). Scale Development: Theory and Applications (4th ed.). Sage Publications.
• Doğan, Ö. (2004). Etik. İnkılap Yayınları.
• Erkuş, A. (2012). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme. Pegem Akademi.
• Evci, N., & Aylar, F. (2017). Derleme: Ölçek geliştirme çalışmalarında doğrulayıcı faktör analizinin kullanımı. Sosyal Bilimler Dergisi, 10, 389-412. http://dx.doi.org/10.16990/SOBIDER.33867
• Fetters, M. D., & Molina-Azorin, J. F. (2017). The Journal of Mixed Methods Research starts a new decade: The mixed methods research integration trilogy and its dimensions. Journal of Mixed Methods Research, 11(3), 291–307. https://doi.org/10.1177/1558689817714066
• Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS. London: Sage.
• Fraenkel, J., Wallen, N., & Hyun, H. (2006). Descriptive statistics. How to design and evaluate research in education, 188-218.
• Graham, J. N. (2019). Ancient Greek philosophy. Internet Encyclopedia of Philosophy.
• Grant, J. S., & Davis, L. L. (1997). Selection and use of content experts for instrument development. Research in Nursing & Health, 20(3), 269-274.
• Gündoğan, A. O. (2013). Değer sorunu ve erdem.
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2013). Multivariate Data Analysis: Pearson New International Edition. Pearson Higher Ed.
• Hançerlioğlu, O. (1978). Felsefe ansiklopedisi kavramlar-akımlar (ı-vıı). Remzi Kitabevi.
• Hare, J. (2000). Christine Korsgaard, Creatıng The Kıngdom Of Ends. Faith and Philosophy: Journal of the Society of Christian Philosophers, 17(3), 371-383. https://doi.org/ 10.5840/faithphil200017325
• Hinkin, T. R. (1995). A review of scale development practices in the study of organizations. Journal of Management, 21(5), 967–988. https://doi.org/10.1177/014920639502100509
• Hooper, D., Coughlan, J., & Mullen, M. R. (2008). Structural equation modelling: Guidelines for determining model fit. The Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53–60. https://doi.org/10.1057/978-1-137-41024-5_4
• İsmet Zeki, E. (1988). Türk dilinin etimoloji sözlüğü. Sosyal Yayınlar.
• İşler, M. (2017). Felsefe tarihi. Pegem Akademi.
• Johnson, R. B., Onwuegbuzie, A. J., & Turner, L. A. (2007). Toward a definition of mixed methods research. Journal of mixed methods research, 1(2), 112-133.
• Jöreskog, K. G., & Sörbom, D. (1978). LISREL IV: A general computer program for estimation of linear structural equation systems by maximum likelihood methods. University of Uppsala, Department of Statistics [Uppsala univ., Statistiska inst.].
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (23. baskı). Nobel Yayın Dağıtım.
• Kılavuz, R. (2002). Yönetsel etik ve halkın yönetsel etik oluşumuna etkileri. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26(2), 255-266.
• Kline, R. B. (2011). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. Guilford publications.
• Kline, R. B. (2015). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. Guilford publications.
• Liston, M. (2014). Conceptualizing and validating the Character Virtues Index (CVI). (Doctoral dissertation). Retrieved from ProQuest Dissertations and Theses database (AAT 3633828).
• Malik, K. M., Taylor, P. A., Szeto, K., & Khan, A. H. (2013). Characteristics of central southwest Asian water budgets and their impacts on regional climate. https://doi.org/ 10.4236/acs.2013.32027
• Mu, S., & Gu, H. (2001). Development of the Virtue Adjectives Rating Scale and research on its reliability and validity. Chinese Journal of Clinical Psychology,(3).
• Ocak, H. (2011). Bir Ahlak Felsefesi Problemi Olarak Erdem Kavramına Yüklenen Anlamın İlkçağ’dan Ortaçağ’a Evrimi. FLSF Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, (11), 79-101.
• Özçelik, D. A. (1992). Eğitim programları ve öğretim (3. baskı). ÖSYM Yayınları.
• Özturan, H. (2013). Aristoteles ve Fârâbî'de Ahlâkın Kaynağı Problemi. Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
• Özturan, H. (2020). Êthostan ahlaka antik yunan ahlak literatürünün islam dünyasına intikali ve alımlanışı. Klasik Yayınları.
• Peters, F. E. (2004). Antik Yunan Felsefesi Terimleri Sözlüğü (H. Hünler, Çev.). 1. Baskı. Paradigma Yayıncılık.
• Peterson, C., & Seligman, M. E. (2004). Character strengths and virtues: a handbook and classification (vol. 1). Oxford University Press.
• Ruch, W., Martínez-Martí, M. L., Proyer, R. T., & Harzer, C. (2014). The Character Strengths Rating Form (CSRF): Development and initial assessment of a 24-item rating scale to assess character strengths. Personality and Individual Differences, 68, 53-58. https://doi.org/10.1016/j.paid.2014.03.042
• Sachs, J. (Ed.). (2011). Nicomachean ethics. Hackett Publishing.
• Sarıçam, H., Çelik, İ., & Güven, M. (2013). Ahlaki Değer Ölçeğinin Türkçe uyarlanması ve psikometrik özellikleri. Kafkasya Üniversiteler Birliği Uluslararası Ağrı Sosyal Bilimler Kongresi, 25, 27.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating the Fit of Structural Equation Models: Tests of Significance and Descriptive Goodness-of-Fit Measures. Methods of Psychological Research, 8(2), 23–74.
• Schreiber, J. B., Nora, A., Stage, F. K., Barlow, E. A., & King, J. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis results: A review. The Journal of educational research, 99(6), 323-338. https://doi.org/10.3200/JOER.99.6.323-338
• Serdar, F. (2022). Erdem etiği bağlamında iyi-oluş kavramının felsefi danışmanlıktaki yeri / The concept of well-being in philosophical counselling in the context of virtue ethics. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Maltepe Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
• Shanahan, K. J., & Hyman, M. R. (2003). The development of a virtue ethics scale. Journal of Business Ethics, 42, 197-208. https://doi.org/10.1023/A:1021914218659
• Taber, K. S. (2018). The use of Cronbach’s Alpha when developing and reporting research instruments in science education. Research in science education, 48, 1273-1296. https://doi.org/10.1007/s11165-016-9602-2
• Tekin H. (1977). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Mars Matbaası
• TDV İslâm Ansiklopedisi. (1996). Fıkıh. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı. Cilt: 13, Sayfa: 1-14.
• Türk Dil Kurumu. (2021). Türkçe Sözlük. Erişim Tarihi: 4 Temmuz 2023, http://sozluk.gov.tr/
• Turan, R. (2015). İbn Miskeveyh’de Erdem Kavramı ve Temel Erdemler. Namik Kemal Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1(2), 7-35.
• Türker-Küyel, M. (1997). İbn Sînâ’nın Felsefesi ve Ahlak Anlayışı. Erdem, 9(27), 1279-1287.
• Valsecchi, M., Künstler, V., Saage, S., White, B. J., Mukherjee, J., & Gegenfurtner, K. R. (2013). Advantage in reading lexical bundles is reduced in non-native speakers. Journal of Eye Movement Research, 6(5). https://doi.org/10.16910/jemr.6.5.2
• Weaver, B., & Maxwell, H. (2014). Exploratory factor analysis and reliability analysis with missing data: A simple method for SPSS users. The Quantitative Methods for Psychology, 10(2), 143-152. https://doi.org/ 10.20982/tqmp.10.2.p143
• Westacott, E. (2010). Does Surveillance Make Us Morally Better?. Philosophy Now, 79, 69.
• Yaran, C. S. (2008). Kaşgarlı Mahmud'un Divanü Lugati't-Türk'ünde Erdem ve Bilgelik. Journal of Istanbul University Faculty of Theology, (18), 23-48.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, N. (2012). Etik İle Ahlak Ayırımı. Felsefe Arkivi, (35), 23-36.
• Yıldız, M. (2020). İbn Miskeveyh in Erdem Ögretisi. Erdem Tartışmaları.
• Yurdugül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indeksleri’nin kullanılması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongre Kitabı, Denizli, 1-6.