THE EFFECT OF ECHO READING METHOD TO FLUENCY READING

Yıl 2012, Cilt: 31 Sayı: 2, - , 01.06.2012

Erol Duran Betül Sezgin

https://doi.org/10.7822/egt85

Cited By: 2

Öz

This study aims to find out whether it is possible to overcome reading difficulties through the use of echo reading method. A qualitative case study design was employed as the methodological framework of the research. The “Mistake Analysis Inventory” developed through the works of Harris & Sipay (1990), Ekwall & Shanker (1988:412; cited by: Akyol, 2008:92) and May (1986), and adapted into Turkish by Akyol (2008) was used as the primary data collection tool. “Reading Texts” for grades 1-4 and “Voice Records of Pupil’s Reading” were also used as data in this study. The data collection process was carried out with a grade four pupil. The pupil selected fort the study does not have any mental or physical problem or difficulty in talking, but has a difficulty in reading fluently. The data of the study was carried out in three motnhs period and within this time the progress of pupil’s reading improvement was assessed on every week. The research findings reveal that the proportion of pupil’s mistakes while reading aloudly had been reduced to 57% during the research process. It has also found out that the proportions of pupil’s recognisation of words was increased from 90% to 98% and his understanding level improved to 85 from 15%. Moreover, a noticable improvement was observed in his skill of reading aloudly. As a result of all it could be said that the use of echo reading method has improved the pupil’s skills and capacities of recognisation, understanding and reading aloudly.

Anahtar Kelimeler

-

YANKILAYICI OKUMA YÖNTEMİNİN AKICI OKUMAYA ETKİSİ

Öz

Bu araştırmanın amacı, yankılayıcı okuma yöntemi ile okuma güçlüğünün aşılıp aşılmayacağını belirlemektir. Araştırma, nitel çalışma modelinde olup durum çalışması niteliğindedir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, öğrencinin sesli okuma beceri düzeyini belirlemek için Akyol’un (2008), Harris ve Sipay (1990), Ekwall ve Shanker (1988:412; akt.: Akyol, 2008:92) ve May (1986)’den yararlanarak dilimize uyarladığı “Yanlış Analizi Envanteri” , “Okuma Metinleri (1-4. Sınıf Düzeyi)” ve “Öğrencinin Metin Okuma Ses Kayıtları” kullanılmıştır. Uygulama bir ilköğretim dördüncü sınıf öğrencisi ile yapılmıştır. Bu öğrencide, herhangi bir fiziksel veya zihinsel problem ya da dil ve konuşma bozukluğu olmamasına rağmen akıcı okuma problemi vardır. Uygulama üç ay sürmüş ve her hafta öğrencinin sesli okuma becerisinin gelişimi değerlendirilmiştir. Uygulamanın sonunda öğrencinin, sesli okuma hatalarının %57 oranında azaldığı; kelime tanıma yüzdesinin, %90-’dan %98’e, anlama düzeyinin ise %15’ten % 85’e çıktığı tespit edilmiştir. Sesli okuma becerisinde ise önemli gelişmeler gözlenmiştir. Uygulama öncesi ve sonrası veriler incelendiğinde, yankılayıcı okuma yönteminin uygulanmasının ardından; kelime tanıma, anlama ve sesli okuma becerisinde fark edilir derecede ilerleme olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Okuma becerisi, akıcı okuma, yankılayıcı okuma

Kaynakça

• AKYOL, H. (2008). Yeni Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri, Ankara: Kök Yayıncılık.
• BAMBERGER, R. (1990). Okuma Alışkanlığını Geliştirme (Çev. Bengü ÇAPAR),. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
• BÜYÜKÖZTÜRK, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. Ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem Yayıncılık.
• CARBO, M. (1996). “Reading Styles: High Gains For The Bottom Third”, Educational Leadership, 53, 8-13.
• COŞKUN, E. (2002). “Okumanın Hayatımızdaki Yeri ve Okuma Süreci”, Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, XI, s. 231-244.
• ÇAYCI, B. ve DEMİR, M. K. (2006). “Okuma ve Anlama Sorunu Olan Öğrencileri Üzerine Karşılaştırmalı Bir Çalışma”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4, p. 437-456.
• ELLIS, W. A. (2009). The impact of c-pep (choral reading, partner reading, echo reading and performance of test) on third grade fluency and comprehension development, (Doctorate thesis). University of Memphis.
• GUNNING, T. G. (2005). Creating Literacy Instruction For All Students, USA: Allyn and Bacon Pres.
• GÜNEŞ, F. (2000). Uygulamalı Okuma Yazma Öğretimi, Ankara: Ocak Yayıncılık.
• GÜNEŞ, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma, Ankara: Nobel Yayıncılık.
• HARRIS, A. J. & SIPAY, E. R. (1990). How To Increase Reading Ability A Guide To Developmental Remedial Methods, New York: Longman.
• HUDSON, R. F., LANE, H. B. & PULLEN, P. C. (2005). “Reading Fluency Assessment And Instruction: What, Why, And How?”, The Reading Teacher, 58, s. 702-714.
• KASTEN, W.C. ve YILDIRIM, K. (2011). Türk Öğrencilerinin İyi Birer Okuryazar Olmalarına Yönelik Öneriler, Ankara: Maya Akademi.
• MAY, F. B. (1986). Reading As Communication: An İnteractive Approach. USA: Merril Publishing Company.
• MERCER, C. D. (1987). Students With Learning Disabilities. USA: Merril Publishing.
• MOSKAL, M. K. & KENEMAN, A. F. (2011). Literacy Leadership To Support Reading ICmprovement: Intervention Programs And Balanced Instruction. Newyork: Guilford Press
• N’NAMDI, K. (2005). Guide To Teaching Reading At The Primary School Level, UNESCO.
• ODDO, M., BARNETT, D.W., HAWKINS, R.O. & MUSTI-RAO, S. (2010). “Reciprocal Peer Tutoring And Repeated Reading: Increasing Practically Using Student Groups”, Psychology In The Schools, 47, s. 842-858.
• ÖZBAY, M. (2007). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II, Ankara: Öncü Yayınevi.
• RASINSKI, T. V. (2010). The Fluency Reader: Oral Ve Silent Reading Strategies For Building Fluency Word Recognition And Comprehension, New York: Scholastic Professional Books.
• SAMUELS, S. J. (1979). “The Method Of Repeated Readings”. The Reading Teacher, 50, P. 376-381.
• ŞENEL, H. G. (1998). Okuma Güçlüğü Olan ve Olmayan İlkokul Öğrencilerinin Okuma Düzeylerinin ve Dislektik Özelliklerinin Karşılaştırılması, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• TOWSEND, R. (2002). Okuma Zenginliği (Çev. Tayfur Keskin), İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• YILDIRIM, A. & ŞİMŞEK, H. (2008). Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• ZUTELL, J. & RASİNSKİ, T. V. (1991). Training Teachers To Attend To Their Students’oral Reading Fluency, Theory Into Practice, 30, p. 211-217.
• ASLAN, A. (2010). İlköğretim 2. Sınıf Türkçe Ders ve Çalışma Kitabı, Ankara: Yıldırım Yayınları.
• AYDIN, G. ve DEMİREL, T. (2011). İlköğretim 3. Sınıf Türkçe Ders ve Çalışma Kitabı, Ankara: MEB Yayınları.
• DAĞLIOĞLU, E.Ş. (2011). İlköğretim Birinci Sınıf Türkçe Ders ve Çalışma Kitabı, İstanbul: Selt Yayınları.
• GÜLTEKİN, İ. ve PEKDEMİR, A. Z. (2011). İlköğretim 4.Sınıf Türkçe Ders Kitabı, İstanbul: MEB Yayınları..
• İlköğretim 2. Sınıf Türkçe Ders Kitabı, Özne Yayınları. http://www.turgayyağmuroğlu.com adresinden 24.10.2011 tarihinde indirilmiştir.
• KARAFALİK, F. ve BİLKAN, N. (2007). İlköğretim 3. Sınıf Türkçe Ders Kitabı, Ankara: Harf Yayıncılık.
• TOSUNOĞLU, M., DALBATAN, H. S. ve ARSLAN, M. M. (2010). İlköğretim 1.Sınıf Türkçe Ders ve Çalışma Kitabı, Ankara: Anıt tepe Yayınları.
• ÖZ, E. & ÖZ, S. (2010). İlköğretim 4. Sınıf Türkçe Ders Kitabı, Ankara: Bilim ve Kültür Yayınları.