Equivalence of Reading Comprehension Sufficiency of Learners of Turkish as a Second Language

Yıl 2019, Cilt: 38 Sayı: 1, 253 - 265, 28.06.2019

Muhammet Raşit Memiş

Öz

Nowadays, teaching Turkish as a second and foreign
language is being practiced within official or private organizations in Turkey
and abroad through Turkish teaching set which are prepared for this process.
Individuals, who learn Turkish with different language teaching sets and under
different organizations, are being given a certificate of C1 according to the
exam results which is conducted after 920 hours of instruction. However, the
absence of implementation unity among organizations, preparation of the
certificate exams by the institutions themselves and conducting of Turkish
Teaching process with different language teaching sets in each institution
suggest that Turkish learners may have different language levels at the end of
the teaching process. From this point of view, the aim of this study is to
determine the reading proficiency levels of learners, who have learned Turkish
in different language centers and with different language teaching sets, to
compare equivalence of these levels and to reveal whether reading proficiency
levels in Turkish are affected by some other variables. The sample of the study
consists of 120 foreign students who have completed C1 level in 8 different
institutions and with 4 different Turkish teaching sets. The Turkish
Proficiency Exam (TPE) which is a standard measurement tool of Turkish with
international validity was used for data collection. When whole points obtained from reading
comprehension test of 120 foreign students who attended to the research and
completed C1 level are evaluated all together, it was found out that learners
are at B2 level averagely in terms of reading comprehension levels. When the
maximum and minimum scores of the learners are examined, it was seen that among
these foreign students in the sample, there are those at the level of C2 as
well as learners at the level of B1. Having a wide range of reading
comprehension levels of learners who received C1 certificate after completing
920 hours of language education that C1 level requires and being below C1 level
of nearly half of the learners in the sample in terms of reading comprehension
levels indicate that there are important problems on qualification,
achievement, seriousness and equivalency of language teaching.

Anahtar Kelimeler

Reading comprehension sufficiency levels of Turkish learners, equivalence of language sufficiency, language teaching sets, centers of Turkish teaching, teaching Turkish as second language

Türkçeyi İkinci Dil Olarak Öğrenenlerin Okuduğunu Anlama Yeterliklerinin Eş Değerliği

Öz

Günümüzde Türkçenin ikinci ve yabancı dil olarak
öğretimi yurt içi ve yurt dışındaki resmi veya özel kurumlar bünyesinde bu
süreç için hazırlanmış olan Türkçe öğretim setleri aracılığıyla yapılmaktadır.
Farklı kurumlarda ve farklı dil öğretim setleriyle Türkçe öğrenen bireylere
ortalama 920 saat süren öğretim sürecinin akabinde yapılan sınav sonucuna göre
C1 sertifikası verilmektedir. Ancak kurumlar arasında herhangi bir uygulama
birliğinin olmaması, düzenlenen sertifika sınavlarının kurumların kendisi
tarafından hazırlanması ve her kurumun farklı dil öğretim setiyle Türkçe
öğretim sürecini yürütmüş olması, öğretim sürecinin sonunda Türkçe öğrenenlerin
farklı dil düzeyinde olabileceklerini düşündürmektedir. Bu düşünceden hareketle
bu araştırmanın amacı, farklı kurumlarda ve farklı dil öğretim setleriyle
Türkçe öğrenmiş olan yabancı uyruklu öğrencilerin Türkçedeki okuma yeterlik
düzeylerini belirlemek, bu düzeylerin eş değerliğini karşılaştırmak ve
Türkçedeki okuma yeterlik düzeylerinin çeşitli değişkenlerden etkilenip
etkilenmediğini ortaya çıkarmaktır. Araştırmanın örneklemini, C1 düzeyini 8
farklı kurumda ve 4 farklı Türkçe öğretim setiyle tamamlamış olan 120 yabancı
uyruklu öğrenci oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında Yunus Emre Enstitüsü
tarafından geliştirilen Türkçenin uluslararası geçerliliğe sahip standart bir
ölçme aracı niteliğindeki Türkçe Yeterlik Sınavı (TYS) kullanılmıştır.
Araştırmada elde edilen sonuçlara göre; örneklemdeki öğrenenlerin okuduğunu
anlama düzeylerinin B1 ile C2 arasında değişim gösterdiği ve grubun ortalama
okuduğunu anlama seviyesinin B2 düzeyinde olduğu tespit edilmiştir.
Araştırmanın diğer sonuçları, Türkçe öğrenenlerin okuduğunu anlama
seviyelerinin, dil öğrendikleri kurum ve öğretim sürecinde kullanılan Türkçe
öğretim seti nedeniyle anlamlı şekilde farklılaştığını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Okuduğunu anlama, Dil yeterliği, Eş değerlik, Türkçe öğretim seti, Türkçe öğretim merkezi, İkinci dil olarak Türkçe öğretimi

Kaynakça

• Arslan, N., & Durukan, E. (2014). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarında söz varlığı unsurlarının incelenmesi. International Journal of Language Academy, 2(4), 247-265.
• Başar, U. (2016). Yunus Emre Enstitüsü Yedi İklim Türkçe Setinin (Temel seviye: A1, A2) yapılandırmacılık bağlamında değerlendirilmesi. Aydın TÖMER Dergisi, 1(2), 55-77.
• Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Chan, K. L. (2016). Power language index. INSEAD. http://www.kailchan.ca/wp-content/uploads/2016/12/Kai-Chan_Power-Language-Index-full-report_2016_v2.pdf bağlantısından 29.01.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Demir, T. (2012). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kullanılan temel düzey ders kitaplarının içerik ve şekil yönünden incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
• Durmuş, M. (2013). Türkçenin yabancılara öğretimi: Sorunlar, çözüm önerileri ve yabancılara Türkçe öğretiminin geleceğiyle ilgili görüşler. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Türkçenin Eğitimi Özel Sayısı, 6(11), 207-228.
• Durmuş, M. (2018). Dil öğretiminin temel kavramları üzerine düşünceler: Yabancılara Türkçe öğretimi mi, yabancı dil veya ikinci dil olarak Türkçe öğretimi mi?. Türkbilig, 35, 181-190.
• Erdil, M. (2018). Türkiye Cumhuriyeti Yükseköğretim Kuruluna bağlı 209 üniversitede yabancılara Türkçe öğretimi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(60), 93-112.
• Gün, M., Akkaya, A., & Kara, Ö. T. (2014). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarının Türkçe öğretim merkezlerinde görev yapan öğretim elemanları açısından değerlendirilmesi. Turkish Studies, 9(6), 1-16.
• Hasekioğlu, I. (2009). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde sözcük bilgisi öğretimi-Yeni Hitit Yabancılar için Türkçe 1 serisinde sözcük öğretiminin değerlendirilmesi ve sözcük öğretimi için uygulama örnekleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• İşçi, C. (2012). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan “Yeni Hitit” ders kitabının dört temel dil becerisi ve kültür açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Karasar, N. (2013). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Memiş, M. R. (2018). Yapım eki öğretiminin Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin kelime hazinesi, kelime türetme becerisi ve okuduğunu anlama becerisi üzerindeki etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Memiş, M. R. (2018). Yapım eki öğretiminin Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin kelime hazinesi üzerindeki etkisi. Çukurova Eğitim Fakültesi Dergisi, 47(2), 439-491.
• Mertler, C. A., & Vannatta, R. A. (2005). Advanced and multivariate statistical methods: Practical application and interpretation. United States: Pyrczak Publishing.
• Pallant, J. (2016). SPSS kullanma kılavuzu – SPSS ile adım adım veri analizi. (Çev. Balcı, S. ve Ahi, B.) Ankara: Anı Yayıncılık.
• Tinsley, T., & Board, K. (2013). Languages for the future. British Council. https://www.britishcouncil.org/sites/default/files/languages-for-the-future-report-v3.pdf bağlantısından 29.01.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Tinsley, T., & Board, K. (2017). Languages for the future. British Council. https://www.britishcouncil.org/sites/default/files/languages_for_the_future_2017.pdf bağlantısından 29.01.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Toprak, F. (2011). Yabancılara Türkçe öğretimi kitaplarındaki okuma parçaları ve diyaloglar üzerine bir değerlendirme. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 29, 11-24.