BibTex RIS Kaynak Göster

Secondary education students’, guidance teachers’ and classroom guidance teachers’ opinions related to active learning

Yıl 2013, Cilt: 3 Sayı: 4, 92 - 136, 23.07.2016

Öz

In today’s world where knowledge and technological developmentes move speedily active learning is becoming increasingly important. Active learning is a learning in which active participation of students is provided taking place in the center of learning, teachers guide in learning process and students have learning responsibility. Providing development opportunity in individual and social fields as well as educational fields for students increased importance of active learning more and more. Students learning actively are individuals that have some skills such as critical thinking, creative thinking, problem solving skills, that are self-confident, self-expressive and able to establish interpersonal relations, learn how to learn and that gained effective working habits. In this research, it’s aimed to determine secondary education students’, guidance teachers’ and classroom guidance teachers’ opinions related to active learning. Research was performed by using qualitative research technique. In gathering date in research, semistructured interview technique was used as data acquisition method. Working group of research was constituted by 50 people in total that consists of guidance teachers and classroom guidance teachers working in different secondary education schools connected to Konya Directorate of National Education and also students educated in these institutions. Obtained data were coded into Nvivo2, then themes and categories related to themes were constituted. Findings obtained at the end of research were discussed and proposals related to results were developed.

Kaynakça

  • Açıkgöz, K.Ü. (2002). Aktif Öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Açıkgöz, K.Ü., Sucuoğlu, H. ve Gökdağ, M. (2002). “Öğretmenlerin Etkin Öğrenmenin Acemilik Döneminde Karşılaştıkları Sorunlar ve Baş Etme Stratejileri”. Uluslararası Katılımlı 2000’li Yıllarda I. Öğrenme ve Öğretme Sempozyumu.
  • Akos, P. (2002). Student perceptions of the transition from elementary to middle school. Professional School Counseling, 5 (5), 339-345.
  • Arends, R.I. (1997). Classroom instruction and management. New York: McGraw-Hill.
  • Atmaca, S. (2006). “Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Etkin Öğrenme Yaklaşımı Konusundaki Bilgi ve Becerilerinin Değerlendirilmesi” Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Ay, Ş. (2005). “Ortaöğretim öğrencilerinin eleştirel düşünme güçleri ve öğrencileri etkileyen eleştirel düşünme faktörleri” Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Ayan, M. (2002). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Sınıf Öğretmenleri Tarafından Uygulanması” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Aytunga, O. (1999). “Derste Not Almanın Öğrenme Ve Hatırlama Düzeyine Etkisi” Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Baltaş, A. (1997). Stres Altında Ezilmeden Öğrenmede ve Sınavlarda Üstün Başarı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Bilen, M. (2002). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Biricik, G. (1999). “İlköğretim 2. Sınıf Matematik Öğretiminde Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımının Öğrenci Başarısına Etkisi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Brott, P.E. ve Myers, J.E. (2002). Development of professional school counselor identity a grounded theory. In S. B., Merriam et al. (Ed). Qualitative research in practice examples for discussion and analysis (pp. 145-160), San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Company.
  • Bulut, P. (2005). “Okulöncesinde Aktif Öğrenme Modelinin Uygulanabilirliği (Elazığ İli Örneği)” Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Carter, R.B. ve Spera, S. (1992). A guidance and counseling needs assessment for a rural, multi-cultural K-8 school. Education, 113(1), 19-24.
  • Cheek, J.R., Bradley, L.J., Reynolds, J. and Coy, D. (2002). An intervention for helping elementary students reduce test anxiety. Professional School Counseling,6(2), 162,165.
  • Coolican, H. (1992). Research methods and statistics in psychology. London: Hodder & Stougtton.
  • Cornford, I.R. (2002). Learning-to-learn strategies as a basis for effective lifelong learning. International Journal of Lifelong Education, 21(4), 357–368.
  • Dağerik, M. (1999). “İlköğretim 4. Sınıf Matematik Öğretiminde Aktif Öğrenme Yaklaşımının Öğrenci Başarısına Etkisi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Demirci, C. (2000). “Etkin Öğrenme yaklaşımının ilköğretimde 2. Sınıf hayat bilgisi dersinde uygulanması.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, s. 211- 218.
  • Demirci, C. (2003). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Erişiye Etkisi” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, s. 38-47
  • Demirel, Ö. (1999). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncılık, 2. Baskı.
  • Doğan, B. (2002). “Strateji Öğretiminin İşbirlikli ve Geleneksel Sınıflarda Okuduğunu Anlama Becerileri, Güdü ve Hatırda Tutma Üzerindeki Etkileri” . Yayımlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Düzetepeliler, Z. (2006). “İngilizce Öğretmenlerinin Derse Başlamada Etkin Öğrenme Stratejilerini Uygulama Durumları” Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Ekici, G. (2004). “Öğrenme Stilleri” Gelişim ve Öğrenme. Editör Ayşegül Ataman. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık
  • Ellez, M. (2004). “Etkin Öğrenme, Strateji Kullanımı, Matematik Başarısı, Güdü Ve Cinsiyet İlişkileri” Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Erdem, A.R. (2005). Etkili ve Verimli –Nitelikli- Eğitim. Ankara: Anı yayıncılık.
  • Erden, M. (1993). “Açıklayıcı Bir Metinde Yer Alan Bilgilerin Önemi Ve Türünün İlginin Hatırlanması Üzerindeki Etkisi” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, s. 173- 181.
  • Erginer, E. (1994). “Öğrenmeyi Öğretme Disiplini Geliştirme” Eğitim ve Bilim, Türk Eğitim Derneği, 18, 94, Ekim sayısı, s. 15- 21
  • Feldman, S.S. ve Wood, D.N. (1994). Parents’ expectations for preadolescent sons’ behavioral autonomy: A longitudinal study of correlates and outcomes. Journal of Research on Adolescence (Lawrence Erlbaum), 4 (1), 45-70.
  • Gökçe, E. (2004). “İlköğretimde Aktif Öğrenme Sürecine İlişkin Öğrenci ve Öğretmen Görüşleri” Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, cilt1,1, s. 53-64.
  • Gömleksiz, M. (1993). “Kubaşık Öğrenme Yöntemi İle Geleneksel Yöntemin Demokratik Tutumlar ve Erişiye Etkisi.” Doktora Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Güner, M.K. (2005). “İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin “Dünyanın Hareketleri ve Sonuçları” Konusunun İşlenişinde Etkin Öğrenmenin Verimliliği” Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Güner, M.K. (2005). “İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin “Dünyanın Hareketleri ve Sonuçları” Konusunun İşlenişinde Etkin Öğrenmenin Verimliliği” Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Güneyli, A. (2007). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Anadili Eğitiminde Okuma Ve Yazma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi” Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitütüsü.
  • Hamarta, E. (2003). “Eleştirel Düşünme” Eğitime Yeni Bakışlar II. Editör: Ali Murat Sünbül. Ankara: Mikro Yayınları.
  • Hamarta, E. (2006). “Eğitsel Rehberlik” Psikolojik Danışma ve Rehberlik. Editör: Mehmet Engin Deniz & Atılgan Erözkan. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaya, M. (2001). “Lise 1. sınıf öğrencilerine verimli ders çalışma alışkanlıkları kazandırmada grup rehberliğinin etkisi” Yüksek Lisans Tezi. Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kılıçcı, Y. (2000). Okulda Ruh Sağlığı. Ankara: Anı Yayınları.
  • Koca Özgün, S.A., Yaman, M. ve Şen, A.İ. (2005). “Öğretmen Adaylarının Etkin Öğrenme, Öğretme Ortamı Hakkındaki Görüşlerinin Farklı Yöntemler Kullanılarak Tespit Edilmesi” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, s. 117-126.
  • Kuş, E. (2003). Nicel- nitel araştırma teknikleri. Ankara. Anı Yayıncılık MEB, (2000). Orta Öğretim Kurumları Sınıf Öğretmenleri İçin 9. Sınıf Rehberlik Etkinlikleri Kitabı. Ankara: MEB Yayınları.
  • McDonald, A.S. (2001).The prevalence and effects of test anxiety in school children. Educational Psychology, 21(1), 89,101.
  • Meydan, A. (2004). “Sosyal Bilgiler Dersi Coğrafya Ünitelerinin İşlenişinde Öğrenmeyi Öğrenme Stratejilerinin Öğrencilerin Başarı ve Tutumlarına Etkisi” Doktora tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Nakiboğlu, M. ve Altıparmak, M. (2002). “Aktif Öğrenmede Bir Grup Tartışması Yöntemi Olarak Beyin Fırtınası” V.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Bildiriler Kitabı, 16-18 Eylül, ODTU, Ankara.
  • Özgüven, İ.E. (1974). Üniversite Öğrencilerinin Akademik Başarılarını Etkileyen Zihinsel Olmayan Faktörler. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
  • Özkaran Yıldız, F. (2003). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Türkçe Öğretiminde Kullanılmasına İlişkin Öğretmen Görüşleri” Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Özkaya, T. (2000). “Aktif Öğrenme Notları”. http://www.agr.ege.edu.tr/teder/br.html
  • Pillay, H. (1998). An investigatiion of the effect of individual cgnitive preferences on learning through computer-based instruction. Educational Psychology, 18(2), 171-183.
  • Sağlamöz, G. (1990). “Bir Eğitim Yöntemi Olarak Drama” Eğitim Programları ve Öğretim, Eğitim Bilimleri Birinci Ulusal Kongresi Bildiriler II-1, 24- 28 Eylül, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Saylan, N. ve Şahan, H.H. (1998). “Öğretmen Adaylarının Etkili Öğrenme- Verimli Ders Çalışma Yeterlilikleri ve Bu Yeterliliklerin Kaynakları”, VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 9- 11 Eylül, Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Konya.
  • Senemoğlu, N. Gömleksiz, M. ve Üstündağ, T. (2001). Öğrenmenin Oluşumu, Öğretme Model, Strateji ve Teknikleri”. Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
  • Sink, C.A. (2005). Fostering academic development and learning: implications and recommendations for middle school counselors. Professional School Counseling, 9(2), 128-135.
  • Şahin, C. (2004). “İlköğretim II. Kademe Yazılı Anlatım Becerisinin Etkin Öğrenme Yöntemleriyle Geliştirilmesi” Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Şahinel, G.M. (2002). “Etkin Öğrenme Modeline Dayalı Öğretimin İngilizce Tümleşik Dil Becerilerinin Geliştirilmesine Etkisi” Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Şahinel, G.M. (2003). Etkin Öğrenme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Kızıloğlu, N. (2005) “Lise Düzeyinde Öğrenim Gören Öğrencilerle Grupla Öğrenme Yönteminin Kazandırıldığı Bilgi ve Beceriler” Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, cilt 13, 1, s. 67- 80.
  • Uluğ, F. (1995). Okulda Başarı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Uysal, Ö.F. (1996). “Öğrenme Sürecine Etkin Öğrenci Katılımının Öğrenme Sonuçlarına Etkisi” Doktora tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Üstündağ, T. (2003). Yaratıcılığa Yolculuk. Ankara: Pegem A yayıncılık.
  • Yeşilyaprak, B. (2005). Eğitimde Rehberlik Hizmetleri Gelişimsel Yaklaşım. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel arastırma yöntemleri [Qualitative methods in social sciences]. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, H. (2003). Gençler Bu Kitap Sizin İçin. Konya: Çizgi Kitabevi.

Ortaöğretim öğrencilerinin, sınıf rehber öğretmenlerinin ve rehber öğretmenlerin etkin öğrenme ile ilgili Görüşleri

Yıl 2013, Cilt: 3 Sayı: 4, 92 - 136, 23.07.2016

Öz

Bilgi ve teknolojik gelişmelerin hızla ilerlediği günümüz dünyasında, etkin öğrenme giderek önemli hale gelmektedir. Etkin öğrenme, öğrencilerin öğrenmenin merkezinde yer alarak öğrenme sürecine aktif katılımlarının sağlandığı, öğretmenin öğrenme sürecine rehberlik ettiği, öğrenme sorumluluğunun öğrencide olduğu öğrenmedir. Öğrencilere eğitsel alanda olduğu kadar düşünsel, duyuşsal, bireysel ve sosyal alanlarda da gelişim olanağı vermesi etkin öğrenmenin önemini giderek arttırmaktadır. Etkin öğrenen öğrenciler eleştirel düşünme, yaratıcı düşünme, problem çözme gibi becerilere sahip, kendini ifade edebilen, kişiler arası etkili iletişim kurabilen, öğrenmeyi öğrenen, etkili çalışma alışkanlıkları kazanmış bireylerdir. Bu araştırmada ortaöğretim öğrencilerinin, rehber öğretmenlerin ve sınıf rehber öğretmenlerinin etkin öğrenme ile ilgili görüşleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırma nitel araştırma tekniği kullanılarak yapılmıştır. Araştırmada verilerin toplanmasında veri toplama yöntemi olarak yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2006-2007 eğitim öğretim yılında Konya İlinde yer alan Konya Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı farklı ortaöğretim kurumlarında çalışan rehber öğretmenler ve sınıf rehber öğretmenleri ile bu kurumlarda öğrenim gören öğrencilerden oluşan toplam 50 kişi oluşturmuştur. Elde edilen veriler Nvivo2’ye kodlanmış, daha sonra temalar ve temalara ilişkin kategoriler oluşturulmuştur. Araştırma sonucunda ortaya çıkan bulgular tartışılmış ve sonuçlarla ilgili öneriler geliştirilmiştir

Kaynakça

  • Açıkgöz, K.Ü. (2002). Aktif Öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Açıkgöz, K.Ü., Sucuoğlu, H. ve Gökdağ, M. (2002). “Öğretmenlerin Etkin Öğrenmenin Acemilik Döneminde Karşılaştıkları Sorunlar ve Baş Etme Stratejileri”. Uluslararası Katılımlı 2000’li Yıllarda I. Öğrenme ve Öğretme Sempozyumu.
  • Akos, P. (2002). Student perceptions of the transition from elementary to middle school. Professional School Counseling, 5 (5), 339-345.
  • Arends, R.I. (1997). Classroom instruction and management. New York: McGraw-Hill.
  • Atmaca, S. (2006). “Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Etkin Öğrenme Yaklaşımı Konusundaki Bilgi ve Becerilerinin Değerlendirilmesi” Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Ay, Ş. (2005). “Ortaöğretim öğrencilerinin eleştirel düşünme güçleri ve öğrencileri etkileyen eleştirel düşünme faktörleri” Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Ayan, M. (2002). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Sınıf Öğretmenleri Tarafından Uygulanması” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Aytunga, O. (1999). “Derste Not Almanın Öğrenme Ve Hatırlama Düzeyine Etkisi” Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Baltaş, A. (1997). Stres Altında Ezilmeden Öğrenmede ve Sınavlarda Üstün Başarı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Bilen, M. (2002). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Biricik, G. (1999). “İlköğretim 2. Sınıf Matematik Öğretiminde Aktif Etkileşimli Öğrenme Yaklaşımının Öğrenci Başarısına Etkisi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Brott, P.E. ve Myers, J.E. (2002). Development of professional school counselor identity a grounded theory. In S. B., Merriam et al. (Ed). Qualitative research in practice examples for discussion and analysis (pp. 145-160), San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Company.
  • Bulut, P. (2005). “Okulöncesinde Aktif Öğrenme Modelinin Uygulanabilirliği (Elazığ İli Örneği)” Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Carter, R.B. ve Spera, S. (1992). A guidance and counseling needs assessment for a rural, multi-cultural K-8 school. Education, 113(1), 19-24.
  • Cheek, J.R., Bradley, L.J., Reynolds, J. and Coy, D. (2002). An intervention for helping elementary students reduce test anxiety. Professional School Counseling,6(2), 162,165.
  • Coolican, H. (1992). Research methods and statistics in psychology. London: Hodder & Stougtton.
  • Cornford, I.R. (2002). Learning-to-learn strategies as a basis for effective lifelong learning. International Journal of Lifelong Education, 21(4), 357–368.
  • Dağerik, M. (1999). “İlköğretim 4. Sınıf Matematik Öğretiminde Aktif Öğrenme Yaklaşımının Öğrenci Başarısına Etkisi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Demirci, C. (2000). “Etkin Öğrenme yaklaşımının ilköğretimde 2. Sınıf hayat bilgisi dersinde uygulanması.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, s. 211- 218.
  • Demirci, C. (2003). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Erişiye Etkisi” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, s. 38-47
  • Demirel, Ö. (1999). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncılık, 2. Baskı.
  • Doğan, B. (2002). “Strateji Öğretiminin İşbirlikli ve Geleneksel Sınıflarda Okuduğunu Anlama Becerileri, Güdü ve Hatırda Tutma Üzerindeki Etkileri” . Yayımlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Düzetepeliler, Z. (2006). “İngilizce Öğretmenlerinin Derse Başlamada Etkin Öğrenme Stratejilerini Uygulama Durumları” Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Ekici, G. (2004). “Öğrenme Stilleri” Gelişim ve Öğrenme. Editör Ayşegül Ataman. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık
  • Ellez, M. (2004). “Etkin Öğrenme, Strateji Kullanımı, Matematik Başarısı, Güdü Ve Cinsiyet İlişkileri” Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Erdem, A.R. (2005). Etkili ve Verimli –Nitelikli- Eğitim. Ankara: Anı yayıncılık.
  • Erden, M. (1993). “Açıklayıcı Bir Metinde Yer Alan Bilgilerin Önemi Ve Türünün İlginin Hatırlanması Üzerindeki Etkisi” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, s. 173- 181.
  • Erginer, E. (1994). “Öğrenmeyi Öğretme Disiplini Geliştirme” Eğitim ve Bilim, Türk Eğitim Derneği, 18, 94, Ekim sayısı, s. 15- 21
  • Feldman, S.S. ve Wood, D.N. (1994). Parents’ expectations for preadolescent sons’ behavioral autonomy: A longitudinal study of correlates and outcomes. Journal of Research on Adolescence (Lawrence Erlbaum), 4 (1), 45-70.
  • Gökçe, E. (2004). “İlköğretimde Aktif Öğrenme Sürecine İlişkin Öğrenci ve Öğretmen Görüşleri” Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, cilt1,1, s. 53-64.
  • Gömleksiz, M. (1993). “Kubaşık Öğrenme Yöntemi İle Geleneksel Yöntemin Demokratik Tutumlar ve Erişiye Etkisi.” Doktora Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Güner, M.K. (2005). “İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin “Dünyanın Hareketleri ve Sonuçları” Konusunun İşlenişinde Etkin Öğrenmenin Verimliliği” Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Güner, M.K. (2005). “İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin “Dünyanın Hareketleri ve Sonuçları” Konusunun İşlenişinde Etkin Öğrenmenin Verimliliği” Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Güneyli, A. (2007). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Anadili Eğitiminde Okuma Ve Yazma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi” Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitütüsü.
  • Hamarta, E. (2003). “Eleştirel Düşünme” Eğitime Yeni Bakışlar II. Editör: Ali Murat Sünbül. Ankara: Mikro Yayınları.
  • Hamarta, E. (2006). “Eğitsel Rehberlik” Psikolojik Danışma ve Rehberlik. Editör: Mehmet Engin Deniz & Atılgan Erözkan. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaya, M. (2001). “Lise 1. sınıf öğrencilerine verimli ders çalışma alışkanlıkları kazandırmada grup rehberliğinin etkisi” Yüksek Lisans Tezi. Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kılıçcı, Y. (2000). Okulda Ruh Sağlığı. Ankara: Anı Yayınları.
  • Koca Özgün, S.A., Yaman, M. ve Şen, A.İ. (2005). “Öğretmen Adaylarının Etkin Öğrenme, Öğretme Ortamı Hakkındaki Görüşlerinin Farklı Yöntemler Kullanılarak Tespit Edilmesi” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, s. 117-126.
  • Kuş, E. (2003). Nicel- nitel araştırma teknikleri. Ankara. Anı Yayıncılık MEB, (2000). Orta Öğretim Kurumları Sınıf Öğretmenleri İçin 9. Sınıf Rehberlik Etkinlikleri Kitabı. Ankara: MEB Yayınları.
  • McDonald, A.S. (2001).The prevalence and effects of test anxiety in school children. Educational Psychology, 21(1), 89,101.
  • Meydan, A. (2004). “Sosyal Bilgiler Dersi Coğrafya Ünitelerinin İşlenişinde Öğrenmeyi Öğrenme Stratejilerinin Öğrencilerin Başarı ve Tutumlarına Etkisi” Doktora tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Nakiboğlu, M. ve Altıparmak, M. (2002). “Aktif Öğrenmede Bir Grup Tartışması Yöntemi Olarak Beyin Fırtınası” V.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Bildiriler Kitabı, 16-18 Eylül, ODTU, Ankara.
  • Özgüven, İ.E. (1974). Üniversite Öğrencilerinin Akademik Başarılarını Etkileyen Zihinsel Olmayan Faktörler. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
  • Özkaran Yıldız, F. (2003). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Türkçe Öğretiminde Kullanılmasına İlişkin Öğretmen Görüşleri” Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Özkaya, T. (2000). “Aktif Öğrenme Notları”. http://www.agr.ege.edu.tr/teder/br.html
  • Pillay, H. (1998). An investigatiion of the effect of individual cgnitive preferences on learning through computer-based instruction. Educational Psychology, 18(2), 171-183.
  • Sağlamöz, G. (1990). “Bir Eğitim Yöntemi Olarak Drama” Eğitim Programları ve Öğretim, Eğitim Bilimleri Birinci Ulusal Kongresi Bildiriler II-1, 24- 28 Eylül, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Saylan, N. ve Şahan, H.H. (1998). “Öğretmen Adaylarının Etkili Öğrenme- Verimli Ders Çalışma Yeterlilikleri ve Bu Yeterliliklerin Kaynakları”, VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 9- 11 Eylül, Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Konya.
  • Senemoğlu, N. Gömleksiz, M. ve Üstündağ, T. (2001). Öğrenmenin Oluşumu, Öğretme Model, Strateji ve Teknikleri”. Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
  • Sink, C.A. (2005). Fostering academic development and learning: implications and recommendations for middle school counselors. Professional School Counseling, 9(2), 128-135.
  • Şahin, C. (2004). “İlköğretim II. Kademe Yazılı Anlatım Becerisinin Etkin Öğrenme Yöntemleriyle Geliştirilmesi” Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Şahinel, G.M. (2002). “Etkin Öğrenme Modeline Dayalı Öğretimin İngilizce Tümleşik Dil Becerilerinin Geliştirilmesine Etkisi” Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Şahinel, G.M. (2003). Etkin Öğrenme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Kızıloğlu, N. (2005) “Lise Düzeyinde Öğrenim Gören Öğrencilerle Grupla Öğrenme Yönteminin Kazandırıldığı Bilgi ve Beceriler” Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, cilt 13, 1, s. 67- 80.
  • Uluğ, F. (1995). Okulda Başarı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Uysal, Ö.F. (1996). “Öğrenme Sürecine Etkin Öğrenci Katılımının Öğrenme Sonuçlarına Etkisi” Doktora tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Üstündağ, T. (2003). Yaratıcılığa Yolculuk. Ankara: Pegem A yayıncılık.
  • Yeşilyaprak, B. (2005). Eğitimde Rehberlik Hizmetleri Gelişimsel Yaklaşım. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel arastırma yöntemleri [Qualitative methods in social sciences]. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, H. (2003). Gençler Bu Kitap Sizin İçin. Konya: Çizgi Kitabevi.
Toplam 61 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA64JU43RK
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mukadder Büyükeskil Bu kişi benim

Şahin Kesici

Yayımlanma Tarihi 23 Temmuz 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 3 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Büyükeskil, M., & Kesici, Ş. (2016). Secondary education students’, guidance teachers’ and classroom guidance teachers’ opinions related to active learning. OPUS International Journal of Society Researches, 3(4), 92-136.