Development of Selective and Focused Attention Skills of Primary School Fourth Grade Students Through Group Work

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 15, 1638 - 1668, 31.08.2018

Levent Yaycı

https://doi.org/10.26466/opus.450972

Cited By: 2

Öz

The main purpose of this study is to test the
effectiveness of a program to develop focused and selective attention skills of
grade 4 students in primary school. The research is in the experimental model.
The study group consists of 28 students divided into seven groups of four.
Students are between the ages of 9.0 and 9.11. In this study, a 13-session
program was applied to the experimental group. The applied educational program
is the independent variable of the research, while the selective and focused
attention levels are the dependent variables of the research. In the study,
'pre-test-post-test' experimental model was used. The data collection tools of
this study are d2 Test, WISC-R Intelligence Test and Demographic Information
Form. The Wilcoxon Signed Ranks Test was used to test the significance of the
difference between pre-test and post-test scores as a result of the training
conducted by the experimental group. As a result of this study, TN (total
number of items marked), E1 (number of correct answers skipped without being
marked), E2 (number of incorrect answers), CP (concentration performance), TN-E
(total number of markings-sum of errors) and FR (highest marking number-lowest
marking number) in the sub-dimensions of the d2 attention test were different
in favor of post-test scores.

Anahtar Kelimeler

Selective attention, focused attention, group working

İlkokul Dördüncü Sınıf Öğrencilerinde Seçici ve Yoğunlaştırılmış Dikkat Becerilerini Grup Çalışması Yoluyla Geliştirme

Öz

Bu çalışmanın ana
amacı ilkokul 4. sınıf öğrencilerinde yoğunlaştırılmış ve seçici dikkat
becerilerini geliştirmeye yönelik bir programın etkililiğinin sınanmasıdır.
Araştırma deneme modelindedir. Çalışma grubu, 
dörder kişiden oluşan yedi gruba ayrılmış 28 öğrenciden oluşmaktadır.
Öğrenciler 9.0 ile 9.11   yaşları
arasındadır. Çalışmada  deney grubuna 13
oturumluk  bir program uygulanmıştır.
Uygulanan eğitim programı araştırmanın bağımsız değişkeni, seçici ve yoğunlaştırılmış
dikkat düzeyleri ise araştırmanın bağımlı değişkenleridir. Araştırmada ‘öntest-
sontest’ deneysel model kullanılmıştır. Çalışmanın veri toplama araçları d2
testi, WISC-R  Zeka Testi ve demografik
bilgi formudur. Deney grubuyla yapılan 
eğitim çalışması sonucunda öntest-sontest puanları arasındaki farkın
anlamlılığını test etmek için Wilcoxon İşaretlenmiş Mertebeler Testi (Wilcoxon
Signed Ranks Test)  kullanılmıştır.
Uygulanan çalışma sonucunda  d2 dikkat
testinin alt boyutlarından TN (işaretlenen toplam item sayısı), E1 (yapılmadan
atlanılan doğru cevapların sayısı), E2 (yanlış cevapların sayısı), CP
(konsantrasyon performansı), TN-E (toplam işaretleme sayısı-hatalar toplamı) ve
FR  (en yüksek işaretleme sayısı- en
düşük işaretleme sayısı) puanlarında sontest lehine farklılaşma olmuştur. 

Anahtar Kelimeler

Seçici dikkat, yoğunlaştırılmış dikkat, grup çalışması

Kaynakça

• Anderson, W.L. (1989). Attention, tast and time. The effective teacher:Study guides and reading., (Edited by L.W. Anderson) New York. McGraw-Hill Book Company.
• Arkonaç, S.A. (1998). Psikoloji zihin süreçleri bilimi. (2.Basım). İstanbul: Alfa Yayınları.
• Ashton, T.M. (2001.) Improving attention, reducing behaviour problems, and bolstering self-esteem: The many benefits of play attention. Journal of Special Education Technology-E-Journal, 16, 2.
• Barkley, R.A. (1997). ADHD and the nature of self-control. New York andLondon: Guilford Press.
• Brickencamp, R. (1981). d2 aufmerksamkeits- belastungs, test: Handan-weisung. Hofrere. Göttingen.
• Brickenkamp, R. ve Zillmer, E. (1998). The d2 Test of Attention. Seattle, Washington: Hogrefe & Huber Publishers.
• Camgöz, N. (2000). Renk türü, doymuşluk ve parlaklığın dikkat çekme ve tercih üzerindeki etkileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi . Bilkent Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Ankara.
• Corkum, P. V. ve Siegel, L. S. (1993). Is the continuous performance task a valuable research tool for use with children with attention-deficit hyperactivity disorder? Journal of Child Psychology and Psychiatry, 34, 1217–1239.
• Er, N. (2002). Sürücünün bilişsel süreçlerini anlamak: Trafik güvenliği için ne kadar gerekli ve yeterli. Türk Psikoloji Yazıları 5, 9-10.
• Erdamar, G. (2007). Beyin temelli öğrenme. Eğitim Psikolojisi. (Ed. Ayten Ulusoy). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Ergin, D.Y. (1995). Ölçeklerde geçerlik ve güvenirlik. M.Ü. Eğitim Bilimleri Dergisi. 7, 125-148.
• Ettrich, C. (1998). Konzentrations-trainings- program für kinder. Gottingen: Vandenhoeck and Rubrecht.
• Irak, M. (1999). Bölünmüş ve odaklanmış dikkatin olay-ilişkili beyin potansiyellerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi . Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Karaduman, D. (2004). Dikkat toplama eğitim programının ilköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin dikkat toplama düzeyi, benlik algısı ve başarı düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi . Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi (7. Basım). Ankara: Sim Matbaası.
• Kaymak, S. (2003). Dikkat toplama eğitimi programının ilköğretim 2. ve 3. sınıf öğrencilerinin dikkat toplama becerilerinin geliştirilmesine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Kerns, K.A., Eso, K., & Thomson, J, (1999). Investigation of a direct intervention for improving attention in young children with ADHD. Dev Neuropsychol, 16,273–295.
• Konrad, J. (1984). Das Konzentratıonsschwache Kind. Bamberg
• Lauster, U. (1999). Konzentrationsspiele 1. Für die 1. und 2. klasse. München: Lentz Verlag.
• Levine, M. D. (1998). Developmental variation and learning disorders (Second Edition) Cambridge, MA: Educators Publishing Services, Inc.
• Levine, M. D. (2002). Educational care: A system for understanding and helping children with learning problems at home and in school. Second Edition. Cambridge, MA: Educators Publishing Services, Inc.
• Meyen, E.L., & Skrtic, T.M. (1995). Special education and student disability. Denver. CO: Love Pub Company
• Motavallı, N.M. (2000). Çocuk ve ergen psikiyatrisi (ed. Özgür Polvan). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri.
• Munden,. A ve Arcelus, J. (1999) The AD/HD handbook. A guide for parents and professionals on attention deficit/hyperactivity disorder. Jessica Kingsley. Pub. UK.
• Rapp, G. (1982) Aufmerksamkeit und konzentration: Erklaerungsmodelle störungen handlungsmöglichkeiten. Klinkhart: Bad Heil-brunn/Obb.
• Perry, R.J. ve Hodges, J.R. (1999). Attention and executive deficits in Alzheimer's disease: A critical review. Brain, 122, (3), 383–404.
• Ratey, J. J. (2001) A user's guide to the brain. New York: Pantheon Books.
• Savaşır, I. ve Şahin, N. (1995). Wechsler Çocuklar için Zekâ Ölçeği (WISC-R). Türk Psikologlar Derneği.
• Selçuk, Z. (2000). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Toker, M.Z. (1993). Visual algı testi d2’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
• Vanlı, L. (2001). Hiperaktif çocuklar tanı ve tedavi. Ankara. Nobel Tıp Kitabevleri.