Relationships Between Vertical And Horizontal Individualism/Collectivism And Social Capital

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 16, 794 - 822, 30.12.2018

Mehmet Ertuğrul Uçar Ümit Morsünbül

https://doi.org/10.26466/opus.493082

Cited By: 1

Öz

Social capital
is a result of human relations that depends on trust and it is a non-material
capital. Three important components of social capital that created by social
networks are trust, common values and the emotional of belongings. To know
people and to be in touch with them are not enough for the emergence of a
social capital. Belonging, knowing and trust to other people and to believe
that you are sharing common values with these people are necessary for the
social capital. Many of researches on individualism and collectivism have been
conducted in social and cross-cultural psychology and conceptualization has
been put forward. Triandis makes the distinction between horizontal and
vertical individualism/collectivism. The self in vertical collectivism is
perceived as part of a society based on inequality. In the horizontal
collectivism, the self is part of a community where group members are perceived
as equal. Vertical individualism, acceptance of autonomous individual and
inequality; horizontal individualism consists of an autonomous individual and
an emphasis on equality. Some psychologists suggest that social capital related
to individualism and collectivism.  In
light of the literature the aim of this study is to examine whether vertical
and horizontal individualism/collectivism predict social capital. Regression
analysis was used to determine whether vertical and horizontal
individualism/collectivism predict social capital. Overall, the results of this
study indicated that Vertical individualism/Collectivism and Horizontal
individualism/Collectivism predicted social capital

Anahtar Kelimeler

Social capital, Horizontal and Vertical Individualism/Collectivism

Yatay Dikey Bireycilik/Toplulukçuluk Sosyal Sermaye Arasındaki İlişkiler

Öz

Sosyal sermaye, güvene dayalı
insan ilişkilerinin ürünü olan ve maddi olmayan bir tür sermayedir. Sosyal
sermaye, üç önemli öğeden oluşmaktadır bunlar: güven, ortak değerler ve
iletişim ağları ile birbirine bağlanmanın oluşturduğu grup aidiyetidir. Başka
insanları tanımak ve o insanlar ile sürekli iletişim halinde olmak bir yerde
sosyal sermayenin oluşması sağlamaz. Tanıdığımız insanlara güvenmek kendinizi bu
insanlardan oluşan bir gruba ait hissetdip ve iletişim kurduğunuz kişilerle
bazı ortak değerleri taşıdığınıza inanmamız gereklidir. Sosyal ve
kültürlerarası psikolojide bireycilik ve toplulukçuluk üzerine çok sayıda
araştırma yapılmış ve kavramlaştırma öne sürülmüştür. Triandis, yatay ve dikey
bireycilik /toplulukçuluk kavramsalaştırması oluşturmuştur. Dikey toplulukçulukta
benlik, grup üyelerinin eşit olarak algılanmadığı  bir topluluğun parçasıdır. Yatay
toplulukçulukta ise benlik, grup üyelerinin eşit olarak algılandığı bir
topluluğun parçasıdır. Sosyal sermaye içinde bulunulan kültürden
etkilenmektedir. bu araştırmada yatay ve dikey bireycilik /toplulukçuluk benlik
kurgularının sosyal sermayeyi yordayıp yordamadığını belirlemek için regresyon
modeli geliştirilip test edilmiştir. Araştırma bulgularına göre Benlik
kurgularının sosyal sermaye boyutlarını yordadığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Sosyal sermaye, Yatay ve Dikey Bireycilik/Toplulukçuluk

Kaynakça

• Allik J., ve Realo A. (2004). Individualism-collectivism and social capital. Journal of Cross-Cultural Psychology, 35(1), 29-49.
• Aronson, E., Wilson, T.D. ve Akert, R.M. (2012). Sosyal psikoloji. Orhan Gündüz (Çev.). İstanbul: Kaknüs
• Berry, J. W., Poortinga, Y. H., Breugelmans, S. M., Chasiotis, A.,ve Sam, D. L. (2015). Kültürlerarası psikoloji araştırma ve uygulama. Çev. Ed. Leman Pınar Tosun, Ankara: Nobel.
• Burger, J.M. (2016). Kişilik (5.Baskı). İnan Deniz Erguvan Sarıoğlu (Çev.). İstanbul: Kaknüs.
• Büyüköztürk, S., Kılıç Çakmak, E., Akgun, O. E., Karadeniz, S., ve Demirel, F. (2008). Bilimsel arastırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Coleman, J.S., (1994). Foundations of social theory. Belkaknap Pres. Cambridge MA
• Coleman, J.S., (1988). Social capital in the creation of human capital. American Jurnal of Socilogy, 9(94), 95-120
• Erdoğan, E., (2005). Türk gençliği ve siyasal katılım boyutları. http://www.ari.org.tr/index.php?option=com_frontpage&Itemid=1 ( 2010 da ulaşıldı)
• Field, J., (2006). Sosyal sermeye. (Çev: B.Bilgen ve B. Şen) İstanbul: Bilgi üniversitesi Yayınları.(Eserin orijinali 2003 yılında yayınlandı).
• Fiske, A. P. (2002). Using individualism and collectivism to compare cultures--A critique of the validity and measurement of the constructs: Comment on Oyserman et al.(2002). Psychological Bulletin, 128, 78-88.
• Fraenkel, J. R., ve Wallen, N. E. (1993). How to design and evaluate research in education. New York: Mcgraw-Hill.
• Fukuyama, F (1998). Güven, sosyal erdemler ve refahın yaratılması. İstanbul: T. İş Bankası Yayınları
• Hofstede, G. (1984). The cultural relativity of the quality of life concept. Academy of Management review, 9(3), 389-398.
• Kaḡıtçıbaşı, Ç. (1998). Whatever happened to modernization? Cross-cultural Psychology Bulletin, 32(4), 8-12
• Kağıtçıbaşı, Ç. (2017a). Benlik, aile ve insan gelişimi: Kültürel psikoloji. Koç Üniversitesi Yay: İstanbul
• Kitayama, S., ve Markus, H. R. (2000). The pursuit of happiness and the realization of sympathy: Cultural patterns of self, social relations, and well-being. Culture and subjective well-being. (Ed Diener and Eunkook M. Suh, editors). Boston: MIT press.
• Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Markus, H. R., ve Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for cognition, emotion, and motivation. Psychological review, 98(2), 224-253
• OECD (2010). Social Capital, Human Capital and Healht What is Evidence. https://www.oecd.org/edu/.../45760738.pdf. (02.02.2016)
• Myers, D.G. (2015). Sosyal psikoloji (10. Baskıdan çev.). Serap Akfırat (Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Oyserman, D., Coon, H. M., ve Kemmelmeier, M. (2002). Rethinking individualism and collectivism: evaluation of theoretical assumptions and meta-analyses. Psychological Bulletin,128, 3–72.
• Oyserman, D., (2015). Values: Psychological Perspectives. Values, Psy-hology of. In: James D. Wright (editor-in-chief),International Encyclopedia of the Social &Behavioral Sciences, 2nd edition, Vol 25. Oxford: Elsevier. pp. 36–40
• Putnam, R., (1992). Making democracy work: Civic traditions in modern Italy. Princeton University Press
• Putnam, R., (2000). Bowling alone: The collapse and revival of american community. Simon and Schuster pres
• Singelis, T. M., Triandis, H. C., Bhawuk, D. P., ve Gelfand, M. J. (1995). Horizontal and vertical dimensions of individualism and collectivism: A theoretical and measurement refinement. Cross-cultural research, 29(3), 240-275.
• Taylor, S. E., Peplau,L. A., Sears, D. O. (2007). Sosyal psikoloji.(çev.Ali Dönmez). İstanbul: İmge yayınları
• Triandis, H. C. (2001). Individualism‐collectivism and personality. Journal of personality, 69(6), 907-924.
• Triandis, H. C., ve Suh, E. M. (2002). Cultural influences on personality. Annual review of psychology, 53(1), 133-160.
• Uçar, E., (2011). Üniversite öğrencileri ve üniversiteden mezun olan bireylerin sosyal sermaye düzeylerinin benlik biçimleri ve çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Ün-iversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Uçar, E., (2016). Sosyal sermaye ölçeğinin gerçerlilik ve güvenirlik çalışması. Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 5-28
• Uçar, M.E. (2015). Kimlik stilleri beliren yetişkinlikte sosyal sermayeyi yordamakta mıdır?. I.Uluslararası Uygulamalı Sosyal Bilimler Kongresi,1(1), 807-812. (Tam Metin Bildiri)
• Ulsaner, E.M. (2002). The moral foundations of trust. New York: Cambridge University Pres
• Ulsaner, E.M., (2004). Trust as a moral value. Handbook of Social Capital. (Eds.D. Castiglione, J.W. Deth, G. Wolleb) Oxford University Press.
• Wasti, S. A, Erdil, E. S. (2007). Bireycilik ve toplulukçuluk değerlerinin ölçülmesi: Benlik kurgusu ve INDCOL ölçeklerinin Türkçe geçerlemesi. Yönetim Araştırmaları Dergisi,7, 39-66