Analysis of Political Participation Types With Positive And Negative Meaning

Yıl 2019, Cilt: 10 Sayı: 17, 2119 - 2138, 31.03.2019

Abdullah Aydın

https://doi.org/10.26466/opus.509050

Cited By: 5

Öz

In every political
regime, individuals have a place in the state and society as well as in
politics. In particular, the reason for the existence of democratic regimes is
that each individual can have a say in the administration of the country in
which they live. In this context, democracies aim to push all individuals
towards the political sphere. This creates willing or unintentional political
participation. Political participation is a very critical concept for today's
political science. Because political participation is the most fundamental
element of the quality of today's democracy. The functioning of democracy in a country
can be measured by the health of participation. As a matter of fact, quality
rather than quantity is important. Because participation does not create a
positive process with every sense. As a matter of fact, a country's
internalization of democracy is directly proportional to the positive
dimensions of political participation. In this study, firstly, the concept of
political participation was discussed and then the type of political
participation was tried to be determined and this study was evaluated with its
positive and negative dimensions. It has also tried to provide information on
how these situations is encountered in particular Turkey.

Anahtar Kelimeler

Democracy, Political Participation, Klientalism, Tokenism, Depolitization, Participation in Turkish Democracy

Olumlu ve Olumsuz Manası ile Siyasal Katılım Türlerinin İncelenmesi

Öz

Her siyasal rejimde
bireylerin toplum içerisinde işgal ettikleri yer kadar devlet ve dolayısıyla da
siyaset içerisinde de bir yeri vardır. Özellikle demokratik rejimlerin varlık
sebebi her bir bireyin yaşadıkları ülkenin yönetiminde söz sahibi olabilmesi
ülküsüdür. Bu çerçevede demokrasiler tüm bireyleri siyasal alana doğru itmeyi
hedeflemektedir. Bu durum isteyerek veya istemeyerek siyasal katılımı meydana
getirir. Siyasal katılım günümüz siyaset bilimi için çok kritik bir kavramdır.
Zira siyasal katılım günümüz demokrasinin kalitesini gösteren en temel öğedir.
Bir ülkedeki demokrasinin işlerliği katılımın sağlığı ile ölçülebilmektedir.
Nitekim katılımın niceliğinden çok niteliği önemlidir. Zira katılım her manası
ile olumlu bir süreç doğurmamaktadır. Dolayısıyla bir ülkenin demokrasiyi
içselleştirme durumu siyasal katılımın ne kadar olumlu boyutları ile
yaşanabildiği ile doğru orantılıdır. Bu çalışmada ilk olarak siyasal katılım
kavramı ele alınmış akabinde, siyasal katılım türlerinin neler olduğu tespit
edilmeye çalışılmış ve bu inceleme olumlu ve olumsuz boyutları ile
değerlendirilmiştir. Ayrıca Türkiye özelinde bu durumlara nasıl rastlandığı
üzerine bilgiler verilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Demokrasi, Siyasal Katılım, Tokenizm, Depolitizasyon, Klientalizm, Türk Demokrasisinde Katılım

Kaynakça

• Aydın, A. ve Belli, A. (2015). Cumhurbaşkanlığı ve Meşruiyet Tartışmaları, Türkiye’de seçim sistemindeki değişim cumhurbaşkanlığı seçi-mi ve medya iletişim ve siyaset odaklı incelemeler, (Ed.: Faruk Temel ve Onur Önürmen), Ankara: Nobel Yayınevi, s. 87-102.
• Belli, A. ve Aydın, A. (2012). Yerel demokrasi ve katılım: kahramanmaraş ve Hatay illerinin karşılaştırılması.II. Bölgesel Sorunlar Ve Türkiye Sempozyumu.
• Belli, A. (2016). Türkiye'de kent konseylerinin işlevselliği önündeki sorunlar ve çözüm önerileri: Büyükşehir belediyeleri örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.
• Bravo, H. (2006). Yöneten-yönetilen ilişkisi/ çelişkisi. Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 123-144.
• Brodie, E., Cowling, E.,Nissen, N., P., Angela E., Jochum, V. ve Warburton, D. (2009). Understanding Participation: A Literature Review, http://pathwaysthroughparticipation.org.uk/wp-content/uploads/ 2009/09/Pathways-literature-review-final-version.pdf, (Erişim Tarihi: 08.011.2018).
• Çukurçayır, M. A. (2012). Siyasal katılma ve yerel demokrasi. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Dahl, R. A. (2001). Demokrasi üzerine, (Çev.: Betül Kadıoğlu), Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Daver, B. (1993). Siyaset bilimine giriş. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Dursun, D. (2010). Siyaset bilimi. İstanbul: Beta Yayınları.
• Higgs, G., Berry, R., Kidner D., Langford, M. (2008). Using IT ap-proaches to promote public participation in renewable energy planning: Prospects and challenges. Land Use Policy, 25(4), 596–607.
• http://www.tdk.gov.tr. (Erişim tarihi: 05.05.2018).
• https://global.britannica.com/topic/election-political-science, (Erişim Tarihi: 08.06.2018).
• http://www.participationworkerswales.org.uk, (Erişim Tarihi: 05.10.2018).
• Graham, G. J. Jr (1970). Rousseau's concept of consensus. Political Science Quarterly, 85(1), 80- 98.
• Gökçimen, S. (2008). Ülkemizde kadınların siyasal hayata katılım mücadelesi.Yasama Dergisi, 10, 5-59.
• Göztepe, E. (2016). Çoğunlukçu demokrasi anlayışına karşı çoğulcu demokrasi modelleri normatif düzenleme olanakları ve bunun sınırlılığı üzerine bazı düşünceler, http://www.kamuhukukculari.org/upload/dosyalar/Cogunlukcu_Demorasi_Anlayisina_Karsi_Cogulcu_Demokrasi_Modelleri_1.pdf, (Erişim Tarihi: 12.07.2018).
• Güldiken, N. (1996). Toplum bilimsel boyutuyla siyasal katılım. Sivas: Dilek Ofset Matbaacılık.
• Hopkin, J. (2006). Concept analysis: Unpacking clientelism, governance and neoliberalism. Philadelphia, Panel Sunumu
• Himmelstrand, U. (1962). A theoretical and empirical approach to depoliticization and political involvement. Acta Sociologica, 6(1/ 2), 83-110.
• Kapani, M. (2007). Politika bilimine giriş. Ankara: Bilgi Yayınevi.
• Lipset, S. M. (1960). Political man the sociail bases of politics. New York: Doubleday & Company, Inc.
• Morrisona, C. ve Dearden, A. (2013). Beyond tokenistic participation: Us-ing representational artefacts to enable meaningful public participation in health service design. Health Policy, www.elsevier.com/ lo-cate/healthpol, (Erişim Tarihi: 31.01.2018).
• Nie, N. H., Verba, S. ve Converse, P. E. (1989). Siyasal katılma, kamuoyu ve oy verme davranışı, (Çev.: İlter Turan ve Tuncer Karamusta-faoğlu), Ankara: Siyasi İlimler Türk Derneği Yayınları.
• Öztekin, A. (2011). Siyaset bilimine giriş. Ankara: Siyasal Kitabevi
• Sosyal, M.(1968). Halkın yönetime etkisi. Ankara: TODAİE Yayınları.
• Sosyal, M. (1969). Anayasaya giriş. Ankara: A.Ü.S.B.F. Yayınları.
• United Nations Economic Commission for Europe UNECE (2009). Policy Brief on Ageing, http://www.unece.org/ filead-min/DAM/pau/_docs/age/2009/Policy_ briefs/4-Policybrief_Participation_ Eng.pdf, (Erişim Tarihi: 31.12.2018). Yayla, A.(2003). Siyasi düşünce sözlüğü. Ankara: Liberte Yayınları.