Relationship Between Leader Member Interaction and Conflict Management Style: A Field Research

Yıl 2019, Cilt: 11 Sayı: 18, 1136 - 1166, 30.06.2019

Mehmet Güler

https://doi.org/10.26466/opus.529924

Cited By: 3

Öz

The aim of this study is to determine the effects of behavioral styles on the subordinates of leading people in management.Leader-member interaction quality is seen as the primary factor in the management method of the organization. Conflict management directly and positively affects the relationship between employees. The importance of leader-member interaction on the culture of conflict emerges precisely here. Research in Turkey covers employees who work in the tourism sector. The aim of this study is to determine which conflict management style is preferred more frequently in the relationship between leader and member.  For this reason, data were obtained from 138 employees in the tourism sector.  According to the survey results; It has been found that the employees in the tourism sector mostly choose integration and least avoidance conflict management style.  In this sense, it is determined that they have positive relations with leader member relations integrating, compliance-compromise, and reconciliation conflict management styles. There was no significant relationship between avoidance conflict management style. On the other hand, it was determined that the corporate, corporate image and social culture codes had an impact on the leader-member interaction process.

Anahtar Kelimeler

Conflict Management, Leadership, Management

Lider Üye Etkileşimi ve Çatışma Yönetim Stili İlişkisi: Bir Alan Araştırması

Öz

Bu çalışmanın amacı, örgütlerde yönetim kadrosunda yer alan lider vasıflı kişilerin astları üzerine belirledikleri davranışsal stillerin, ilişkilerine etkilerini ortaya koymaktadır. Lider-üye etkileşim kalitesi örgütün yönetim metodunda birincil etken olarak görülmektedir. Çatışmanın yönetimi çalışanlar arasındaki ilişkiyi pozitif ve negatif yönde doğrudan etkilemekteidir. Lider-üye etkileşiminin çatışma kültürü üzerindeki önemi tam olarka burada ortaya çıkmaktaıdır. Araştırma Türkiye’ de turizm sektöründe çalışan  iş görenleri kapsamaktadır. Çalışma, lider-üye arasındaki ilişkide hangi çatışma yönetimi stilinin daha sıklıkla tercih edildiğini tespit etmektir.  Bu sebeple turizm sektörü bünyesinde 138 çalışandan anket yaparak veriler elde edilmiştir. Yapılan anket sonuçlarına göre; lider-üye etkileşimi yüksek bulunarak, turizm sektöründeki çalışanların çoğunlukla bütünleştirme en az kaçınma çatışma yönetim stilini seçtiği tespit edilmiştir. Bu anlamda lider üye ilişkilerinde bütünleştiren, uyma-ödün verme, ve uzlaşma çatışma yönetim stilleri ile olumlu yönde ilişkileri olduğu belirlenmiştir. Kaçınma çatışma yönetim stili ile anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Diğer taraftan, lider-üye etkileşim sürecide ilgili işletmenin kurumsal olması, imajı ve toplumsal kültür kodlarının etkisi olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çatışma Yönetimi, Liderlik, Yönetim

Kaynakça

• Alkan, Z. (2016). Liderlik tarzlarının örgütsel sessizlik ilişkisinde kariyer memnuniyetinin rolü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
• Altay, M. (2011). Çatışma yönetim tarzlarının lider-üye etkileşimi üzerine etkisi: Yazılım sektöründe bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kara Harp Okulu, Ankara.
• Bayık, M. E.(2016). Askeri liderlerin çatışma yönetiminde üçüncü taraf müdahale stratejileri ve sonuçları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kara Harp Okulu, Ankara.
• Bucak, F. (2010). Ankara’da iki farklı hastanede görev yapan yönetici hemşirelerin liderlik yaklaşımlarının ve çatışma yönetimi stratejilerinin astları tarafından algılanma durumları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Dağlı, B.,vd. (2014). Liderin çatışma yönetiminde arabuluculuk rolü. Research Journal of Business and Management, 1(2), 87-102.
• Demiröz, K. C. (2015). Genç çalışanların öz liderlik algılarıyla yöneticilerinin çatışma yönetimi tarzı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Okan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Dönmezer, S. (1999). Toplumbilim. İstanbul: Beta Yayınları.
• Ergun, T. ve Polatoğlu, A.(1988). Kamu yönetimine giriş. Ankara: Todaie.
• Fındıklı, Afacan, M. (2012). İş değerleri perspektifinde yönetici çalışan uyumu ve iş tatmini ile lider –üye etkileşimi üzerine türk sağlık sek-töründe bir araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitütüsü, İstanbul.
• Karcığulları F. ve Alioğulları Z. (2012). Çatışmanın nedenleri ve çatışma yönetim tarzları ilişkisi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 26(3-4), 215-237.
• Kirişçi, A. (2010). Öğretmenlerin kültürel değerleri ve çatışma yaklaşımları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Nebioğlu, O. (2011). Seyahat acentesi yöneticilerin liderlik tarzları ve çatışma yönetimi ilişkisi: Alanya bölgesi A grubu seyahat acenteleri uygulaması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Şişman, M. (1997). Geleceğin liderlerinin yetiştirilmesi ve eğitimde liderlik 21. Yüzyılda Liderlik Sempozyumu, 5-6 Haziran, İstanbul.
• Tabak, A. (2005). Lider ve takipçileri. Ankara:Asil Yayın Dağıtım.
• Turan, M.(2014). Acil yardım, kurtarma ve müdahale çalışanlarının liderlik stilleri ile çatışma yönetim stratejilerinin ilişkisi üzerine bir çalışma: Erzurum ili örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gümüşhane.
• Zel, U. (2006). Kişilik ve liderlik (2.Bsm). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.