Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Which Personality is More Effective on Organizational Creativity?

Yıl 2019, 18. UİK Özel Sayısı, 167 - 192, 31.08.2019
https://doi.org/10.26466/opus.586879

Öz

Organizational creativity is the application of creative thinking as a whole in all units and processes of institutions. Organizational creativity is very important for enterprises to create a long-term competitive advantage. In this study, it is aimed to determine the effects of personal characteristics of employees on organizational creativity. In this respect, the sample of the study consists of 392 participants working in a service enterprise. Personality characteristics; It consists of five dimensions: neuroticism, extroversion, openness to development, compatibility and self-discipline. While demographic variables and personality traits were independent variables, organizational creativity was dependent variable. In the research, firstly the literature was searched and then these dimensions were related to organizational creativity variable and demographic variables by using SPSS package program. In the last part, the results of the research were evaluated and the results of the personality traits of the participants and the effects of these personality traits on organizational creativity were obtained. According to these results, organizational creativity, respectively; Responsibility, extroversion, compatibility and openness to experience influence personality trait. In addition, it has been concluded that gender, marital status, working style, age, education and working time have significant effects on personality traits and organizational creativity.

Kaynakça

  • Balay, R. (2010). Öğretim elemanlarının örgütsel yaratıcılık algıları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 43(19), 41-78.
  • Barron, F. ve Harrington, D. M. (1981). Creativity, intelligence, and personality. Annual Review Psychology, 32, 439–476.
  • Barrick, M. R. ve Mount, M. K. (1991). The big five personality dimensions and job performance: a meta-analysis. Personnel Psychology, 44, 1-26.
  • Benet-Martinez, V. ve John, O. P. (1998). Los cinco grandes across cultures and ethnic groups: multitrait-multimethod analyses of the big five in Spanish and English. Journal of Personality and social Psychology, 75(3), 729.
  • Bharadwaj, S. ve Menon, A. (2000). Making innovation happen in organizations: individual creativity mechanism, Organizational Creativity Mechanism or Both?. Journal of Product Innovation Mangement, 17, 424-434.
  • Bono, J. E., Boles, T. L., Judge, T. A. ve Lauver, K. J. (2002). The role of personality in task and relationship conflict. Journal of Personality.70(3), 1311-1344.
  • Bulut, S. S. (2017). Beş faktör kişilik özellikleri, stresle başa çıkma ve depresyon arasındaki ilişkiler: Gazi Eğitim Fakültesi örneği. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6(2), 1205-1221.
  • Costa, P. T. J. R. ve Mccrae, R. R. (1992). Four ways the five factors are basic. Personality and Individual Differences, 13, 653-665.
  • Costa, P. T., Mccrae, R. R. ve Dye, D. A. (1991). Facet scales for agreeableness and conscientiousness; a revision of the neo personality inventory. Personality and Individual Differences, 12(9), 887-898.
  • Cüceloğlu, D. (2005). İnsan ve davranışı. İstanbul:Remzi Kitapevi.
  • Deniz, A. ve Erciş, A. (2008). Kişilik özellikleri ile algılanan risk arasındaki ilişkilerin incelenmesi üzerine bir araştırma. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 22(2), 301-330.
  • Doğan, T. (2013). Beş faktör kişilik özellikleri ve öznel iyi oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(1), 56-64.
  • Eroğlu, F. (2006). Davranış bilimleri. İstanbul:Beta Yayınları.
  • Feist, G. J. (1998). A meta–analysis of personality in scientific and artistic creativity. Personality and Social Psychology Review, 2, 290–309.
  • Fisk, P. (2011). Yaratıcı deha,. N. ÖzataÇev, İstanbul: MediaCat.
  • Garcia, D. (2011). The affective temperaments: Differences between adolescents in the big five model and cloninger’s psychobiological model of personality. Springer Science Business Media B. V, Journal Happiness Stud13, 999–1017.
  • Goldberg, L. R. (1990). An alternative “description of personality”: the big-five factor structure. Journal of Personality and Social Psychology, 59(6), 1216-1229.
  • Göksel, A. (2003). Personel güçlendirme, çağdaş işletme teknikleri, (B. Bumin ed.) Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Güney, S. (2011). Örgütsel davranış. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Gürüz, D. ve Özdemir-Yaylacı, G. (2007). İnsan kaynakları yönetimi, 4. Baskı. İstanbul: MeciaCat Kitapları.
  • Hurtz, G. M. ve Donovan, J. J. (2000). Personality and job performance: The big five revisited. Journal of Applied Psychology, 85, 869-879.
  • Köknel, Ö. (1997). Kaygıdan mutluluğa kişilik. İstanbul:Altın Kitaplar.
  • Lounsbury, J., Sundstrom, W., Loveland, E., Gibson, J. L. ve Lucy W. (2002). Broad versus narrow personality traits in predicting academic performance of adolescents. Learning and Individual Differences, 14(1), 65-75.
  • Luthans, F. (1995). Organizational behavior. New York: McGraw Hill Co.
  • Marşap, A. (1999). Yaratıcı liderlik. Ankara: Öncü Kitapları.
  • Mccrae, R. R. ve John, O. P. (1992). An introduction to the five‐factor modeland its applications. Journal of Personality, 60(2), 175-215.
  • Patrick, H. A. (2010). Personality traits in relation to job satisfaction of management educators. Asian Journal of Management Research, 1(1), 239-249.
  • Polat, S. (2009). Öğretmen adaylarının çok kültürlü eğitime yönelik kişilik özellikleri. International Online Journal of Educational Sciences, 1(1), 154-164.
  • Sayin, A. ve Aslan, S. (2005). Duygudurum bozuklukları ile huy, karakter ve kişilik ilişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 16(4), 276-283.
  • Somer, O. (1998). Türkçe’de kişilik özelliği tanımlayan sıfatların yapısı ve beş faktör modeli. Türk Psikoloji Dergisi, 13(42), 17-312.
  • Sungur, N.(1992). Yaratıcı düşünce. İstanbul: Özgür Yayın Dağıtım,
  • Sümer, N., Lajunen, T. ve Özkan, T. (2005). Big five personality traits as the distal predictors of road accident. Traffic and Transport Psychology: Theory and Application, 215, 215-227.
  • Şahin, F., ve Danışman, Ş. (2017). Yaratıcı kişilik özellikleri ölçeği: güvenilirlik ve geçerlik çalışması. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 747-760.
  • Şahin, S. ve Aksu, S. G. (2015). İdari göreve sahip akademisyenlerin kişilik özellikleri ile kullandıkları çatışma çözme stilleri ilişkisi: İzmir ili örneği. İşletme Fakültesi Dergisi, 16(2), 135-154.
  • Şentepe, A. ve Güven, M. (2015). Kişilik özellikleri ve dindarlık ilişkisi üzerine ampirik bir araştırma. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17(31), 28-44.
  • Tikici, M. ve Deniz, M. (1991). Örgütsel davranış. Malatya:Enstitü Yayınları,
  • Woodman, R. W., Sawyer, J. E. ve Griffin, R.W. (1993). Toward a theory of organizational creativity. Academy of Management Review, 8(2), 293-321.
  • Yelboğa, A. (2006). Kişilik özellikleri ve iş performansı arasındaki ilişkinin incelenmesi. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 8(2), 196-217.
  • Yılmaz, E. ve Izgar, H. (2009). Examination of primary school teachers’ job satisfaction with regards to organizational creativity withina a school contex. Elementary Education Online, 8(3), 943-951.
  • Zangwill, O. L. (2009). Modern psikolojinin gelişimi. İstanbul:Ötüken Neşriyat.
  • Zel, U. (2001). Kişilik ve liderlik. Ankara:Seçkin Yayıncılık.

Hangi Kişilik Özelliği Örgütsel Yaratıcılık Üzerinde Daha Etkilidir?

Yıl 2019, 18. UİK Özel Sayısı, 167 - 192, 31.08.2019
https://doi.org/10.26466/opus.586879

Öz

Örgütsel yaratıcılık, kurumların tüm birim ve süreçlerinde bir bütün şeklinde yaratıcı düşüncenin uygulanmasıdır. Örgütsel yaratıcılık işletmelerin uzun dönemli rekabet avantajı yaratabilmeleri açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada işgörenlerin kişilik özelliklerinin örgütsel yaratıcılık üzerindeki etkilerinin belirlenmesini amaçlamaktadır. Bu doğrultuda çalışmanın örneklemini bir hizmet işletmesinde çalışan 392 katılımcı oluşturmaktadır. Kişilik özellikleri; nörotiklik, dışa dönüklük, gelişime açıklık, uyumluluk ve öz disiplin şeklinde beş boyuttan oluşmaktadır. Demografik değişkenler ve kişilik özellikleri bağımsız değişken iken örgütsel yaratıcılık bağımlı değişkendir. Araştırmada ilk olarak konu ile ilgili literatür taraması yapılmış olup ardından bu boyutlar SPSS paket programı kullanılarak örgütsel yaratıcılık değişkeni ve demografik değişkenler ile ilişkilendirilmiştir. Son bölümünde araştırma bulguları değerlendirilerek katılımcıların kişilik özelliklerine ve bu kişilik özelliklerinin örgütsel yaratıcılık üzerindeki etkilerine ilişkin sonuçlar elde edilmiştir. Bu sonuçlara göre örgütsel yaratıcılık üzerinde sırasıyla; sorumluluk, dışa dönüklük, uyumluluk ve deneyime açıklık kişilik özellikleri etki etmektedir. Ayrıca cinsiyet, medeni durum, çalışma şekli, yaş, eğitim ve çalışma süresinin de kişilk özellikleri ve örgütsel yaratıcılık üzerinde anlamlı etkiler yaratıığı sonucuna varılmıştır.

Kaynakça

  • Balay, R. (2010). Öğretim elemanlarının örgütsel yaratıcılık algıları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 43(19), 41-78.
  • Barron, F. ve Harrington, D. M. (1981). Creativity, intelligence, and personality. Annual Review Psychology, 32, 439–476.
  • Barrick, M. R. ve Mount, M. K. (1991). The big five personality dimensions and job performance: a meta-analysis. Personnel Psychology, 44, 1-26.
  • Benet-Martinez, V. ve John, O. P. (1998). Los cinco grandes across cultures and ethnic groups: multitrait-multimethod analyses of the big five in Spanish and English. Journal of Personality and social Psychology, 75(3), 729.
  • Bharadwaj, S. ve Menon, A. (2000). Making innovation happen in organizations: individual creativity mechanism, Organizational Creativity Mechanism or Both?. Journal of Product Innovation Mangement, 17, 424-434.
  • Bono, J. E., Boles, T. L., Judge, T. A. ve Lauver, K. J. (2002). The role of personality in task and relationship conflict. Journal of Personality.70(3), 1311-1344.
  • Bulut, S. S. (2017). Beş faktör kişilik özellikleri, stresle başa çıkma ve depresyon arasındaki ilişkiler: Gazi Eğitim Fakültesi örneği. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6(2), 1205-1221.
  • Costa, P. T. J. R. ve Mccrae, R. R. (1992). Four ways the five factors are basic. Personality and Individual Differences, 13, 653-665.
  • Costa, P. T., Mccrae, R. R. ve Dye, D. A. (1991). Facet scales for agreeableness and conscientiousness; a revision of the neo personality inventory. Personality and Individual Differences, 12(9), 887-898.
  • Cüceloğlu, D. (2005). İnsan ve davranışı. İstanbul:Remzi Kitapevi.
  • Deniz, A. ve Erciş, A. (2008). Kişilik özellikleri ile algılanan risk arasındaki ilişkilerin incelenmesi üzerine bir araştırma. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 22(2), 301-330.
  • Doğan, T. (2013). Beş faktör kişilik özellikleri ve öznel iyi oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(1), 56-64.
  • Eroğlu, F. (2006). Davranış bilimleri. İstanbul:Beta Yayınları.
  • Feist, G. J. (1998). A meta–analysis of personality in scientific and artistic creativity. Personality and Social Psychology Review, 2, 290–309.
  • Fisk, P. (2011). Yaratıcı deha,. N. ÖzataÇev, İstanbul: MediaCat.
  • Garcia, D. (2011). The affective temperaments: Differences between adolescents in the big five model and cloninger’s psychobiological model of personality. Springer Science Business Media B. V, Journal Happiness Stud13, 999–1017.
  • Goldberg, L. R. (1990). An alternative “description of personality”: the big-five factor structure. Journal of Personality and Social Psychology, 59(6), 1216-1229.
  • Göksel, A. (2003). Personel güçlendirme, çağdaş işletme teknikleri, (B. Bumin ed.) Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Güney, S. (2011). Örgütsel davranış. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Gürüz, D. ve Özdemir-Yaylacı, G. (2007). İnsan kaynakları yönetimi, 4. Baskı. İstanbul: MeciaCat Kitapları.
  • Hurtz, G. M. ve Donovan, J. J. (2000). Personality and job performance: The big five revisited. Journal of Applied Psychology, 85, 869-879.
  • Köknel, Ö. (1997). Kaygıdan mutluluğa kişilik. İstanbul:Altın Kitaplar.
  • Lounsbury, J., Sundstrom, W., Loveland, E., Gibson, J. L. ve Lucy W. (2002). Broad versus narrow personality traits in predicting academic performance of adolescents. Learning and Individual Differences, 14(1), 65-75.
  • Luthans, F. (1995). Organizational behavior. New York: McGraw Hill Co.
  • Marşap, A. (1999). Yaratıcı liderlik. Ankara: Öncü Kitapları.
  • Mccrae, R. R. ve John, O. P. (1992). An introduction to the five‐factor modeland its applications. Journal of Personality, 60(2), 175-215.
  • Patrick, H. A. (2010). Personality traits in relation to job satisfaction of management educators. Asian Journal of Management Research, 1(1), 239-249.
  • Polat, S. (2009). Öğretmen adaylarının çok kültürlü eğitime yönelik kişilik özellikleri. International Online Journal of Educational Sciences, 1(1), 154-164.
  • Sayin, A. ve Aslan, S. (2005). Duygudurum bozuklukları ile huy, karakter ve kişilik ilişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 16(4), 276-283.
  • Somer, O. (1998). Türkçe’de kişilik özelliği tanımlayan sıfatların yapısı ve beş faktör modeli. Türk Psikoloji Dergisi, 13(42), 17-312.
  • Sungur, N.(1992). Yaratıcı düşünce. İstanbul: Özgür Yayın Dağıtım,
  • Sümer, N., Lajunen, T. ve Özkan, T. (2005). Big five personality traits as the distal predictors of road accident. Traffic and Transport Psychology: Theory and Application, 215, 215-227.
  • Şahin, F., ve Danışman, Ş. (2017). Yaratıcı kişilik özellikleri ölçeği: güvenilirlik ve geçerlik çalışması. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 747-760.
  • Şahin, S. ve Aksu, S. G. (2015). İdari göreve sahip akademisyenlerin kişilik özellikleri ile kullandıkları çatışma çözme stilleri ilişkisi: İzmir ili örneği. İşletme Fakültesi Dergisi, 16(2), 135-154.
  • Şentepe, A. ve Güven, M. (2015). Kişilik özellikleri ve dindarlık ilişkisi üzerine ampirik bir araştırma. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17(31), 28-44.
  • Tikici, M. ve Deniz, M. (1991). Örgütsel davranış. Malatya:Enstitü Yayınları,
  • Woodman, R. W., Sawyer, J. E. ve Griffin, R.W. (1993). Toward a theory of organizational creativity. Academy of Management Review, 8(2), 293-321.
  • Yelboğa, A. (2006). Kişilik özellikleri ve iş performansı arasındaki ilişkinin incelenmesi. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 8(2), 196-217.
  • Yılmaz, E. ve Izgar, H. (2009). Examination of primary school teachers’ job satisfaction with regards to organizational creativity withina a school contex. Elementary Education Online, 8(3), 943-951.
  • Zangwill, O. L. (2009). Modern psikolojinin gelişimi. İstanbul:Ötüken Neşriyat.
  • Zel, U. (2001). Kişilik ve liderlik. Ankara:Seçkin Yayıncılık.
Toplam 41 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Yöneylem
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Fatma Yılmaz 0000-0001-8065-7245

Yayımlanma Tarihi 31 Ağustos 2019
Kabul Tarihi 30 Temmuz 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 18. UİK Özel Sayısı

Kaynak Göster

APA Yılmaz, F. (2019). Hangi Kişilik Özelliği Örgütsel Yaratıcılık Üzerinde Daha Etkilidir?. OPUS International Journal of Society Researches, 12, 167-192. https://doi.org/10.26466/opus.586879