A Study on Theses Written on Improving Writing Skills: Quasi-Experimental Studies

Yıl 2021, Cilt: 18 Sayı: 41, 3172 - 3203, 01.09.2021

Ömer Kemiksiz

https://doi.org/10.26466/opus.887374

Cited By: 3

Öz

The aim of this research is to analyze the postgraduate theses written by using a quasi-experimental model to improve writing skills. The data of the study, which was carried out in qualitative research design, were collected through document analysis technique. The sample of the study consists of 132 theses in total as being 84 master’s theses and 48 doctoral theses, which were carried out between 2005 and 2020 and aimed to improve writing skills of students by using quasi-experimental model. The data were analyzed using the content analysis technique. According to the findings of the research, it was determined that the highest number of theses on the subject were published in 2019. It was detected that while studies were carried out at master’s level the most in terms of educational level, Gazi Uni-versity and Ankara University are the institutions where the highest number of research was carried out. While it was observed that theses were mostly prepared in the field of Turkish education, it was identified that thesis advisors for master’s theses were mostly scholars with the title of “Dr.” and “As-soc. Prof. Dr.” and thesis advisors for doctoral theses were mostly scholars with the title of “Prof. Dr.”. Secondary school students were preferred more in the sample groups of the studies, and it was revealed that the most used independent variables were writing methods/techniques. Pretest-posttest control group designs were frequently used in the studies; in general, groups consisting of 11-40 people were studied in the study groups, and the implementation of the studies mostly took 5-8 and 9-12 weeks.

Anahtar Kelimeler

Language skills, writing skill, postgraduate theses, quasi-experimental studies

Yazma Becerilerinin Geliştirilmesi Üzerine Hazırlanan Tezlere Yönelik Bir İnceleme: Yarı Deneysel Çalışmalar

Öz

Bu araştırmanın amacı yazma becerilerinin geliştirilmesi için yarı deneysel model kullanılarak hazırlanan lisansüstü tezlerin incelenmesidir. Nitel araştırma deseninde gerçekleştirilen çalışmanın verileri doküman incelemesi tekniği ile toplanmıştır. Araştırmanın örneklemi 2005-2020 yılları arasında hazırlanan ve yarı deneysel model kullanılarak öğrencilerin yazma becerilerini geliştirmeyi amaçlayan 84’ü yüksek lisans ve 48’i doktora olmak üzere toplam 132 tezden oluşmaktadır. Veriler içerik analizi tekniği kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırmanın bulgularına göre konuyla ilgili en fazla tezin 2019’da yayımlandığı belirlenmiştir. Öğrenim kademesine göre daha çok yüksek lisans düzeyinde hazırlandığı tespit edilen araştırmaların en fazla hazırlandığı kurumlar Gazi Üniversitesi ile Ankara Üniversitesidir. Tezlerin daha çok Türkçe eğitimi bilim dallarında hazırlandığı görülürken tez danışmanlarında yüksek lisans için “Dr. Öğr. Üyesi” ve “Doç. Dr.”, doktora için “Prof. Dr.” unvanlı akademisyenlerin ön planda olduğu tespit edilmiştir. Araştırmaların örneklem gruplarında ortaokul öğrencileri daha çok tercih edilmiş, en çok kullanılan bağımsız değişkenlerin yazma yöntem/teknikleri olduğu ortaya çıkmış-tır. Ön test-son test kontrol gruplu desenler araştırmalarda sıkça kullanılmış, çalışma gruplarında genel olarak 11-40 kişilik gruplarla çalışılmış ve araştırmaların uygulamaları daha çok 5-8 ile 9-12 hafta sürmüştür.

Anahtar Kelimeler

Dil becerileri, yazma becerisi, lisansüstü tezler, yarı deneysel çalışmalar

Kaynakça

• Adalı, O. (2016). Anlamak ve anlatmak. (5. Baskı). İstanbul: Pan.
• Akaydın, Ş. ve Çeçen, M. A. (2015). Okuma becerisiyle ilgili makaleler üzerine bir içerik analizi. Eğitim ve Bilim, 40(178), 183-198.
• Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2004). Yazılı ve sözlü anlatım. (5. Baskı). Ankara: Akçağ.
• Akyol, H. (2006). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök.
• Alodwan, T. A. and Ibnian, S. S. K. (2014). The effect of using the process approach to writing on developing university students’ essay writing skills in EFL. Review of Arts and Humanities, 3(2), 139-155.
• Alver, M. ve Taştemir, L. (2017). Konuşma becerisi üzerine yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(3), 451-462. DOI: 10.18298/ijlet.2041
• Arı, G., Yaşar, M. S. ve İstanbullu, E. (2020). Türkçe öğretmeni adaylarıyla ilgili yayımlanan makalelerin incelenmesi (2014-2018). Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(2), 487-508.
• Arıcı, A. F. ve Ungan, S. (2015). Yazılı anlatım el kitabı. (3. Baskı). Ankara Pegem.
• Baki, Y. (2019). Yabancılara Türkçe öğretimi alanındaki araştırma eğilimleri. International Journal of Language Academy, 7(3), 22-41. DOI:10.29228/ijla.25829
• Boyacı, S. ve Demirkol, S. (2018). Türkçe eğitimi alanında yapılan doktora tezlerinin incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(2), 512-531.
• Bozkurt, B. Ü. ve Uzun, N. E. (2015). Türkçenin eğitimi-öğretimine ilişkin bir alanyazını değerlendirmesi: Uluslararası bilimsel toplantılarda eğilimler/yönelimler. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 1(2), 1-15.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2020). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. (28. Baskı). Ankara: Pegem.
• Ceran, D., Aydın, M. ve Onarıcıoğlu, A. S. (2018). Okuma eğitimi üzerine yapılan tezlerde eğilimler: bir içerik analizi çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(3), 2377-2392. DOI:10.29299/kefad.2018.19.03.016
• Coşkun, E. (2014). Yazma eğitimi. A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe öğretimi içinde, (4. Baskı), (s.49-91). Ankara: Pegem.
• Coşkun, E., Balcı, A. ve Özçakmak, H. (2013). Trends in writing education: An analysis of postgraduate theses written in Turkey. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 93, 1526–1530.
• Coşkun, E., Özçakmak, H. ve Balcı, A. (2012). Türkçe eğitiminde eğilimler: 1981-2010 yılları arasında yapılan tezler üzerine bir meta-analiz çalışması. E. Yılmaz, M. Gedizli, E. Özcan ve Y. Koçmar (Ed.), Türkçenin eğitimi-öğretimi üzerine çalışmalar içinde, (1. Baskı), (s.204-212). Ankara: Pegem. - Çelebi, C., Ergül, E., Usta, B. ve Mutlu. M. (2019). Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretimi alanında hazırlanmış lisansüstü tezler üzerine bir meta-analiz çalışması. Temel Eğitim Dergisi, 1(3), 39-52.
• Demirel, Ö. (2000). Türkçe öğretimi. (2. Baskı). Ankara: Pegem.
• Dilidüzgün, Ş. (2020). Süreç ve tür odaklı okuma ve yazma eğitimi. (1. Baskı). Ankara: Anı.
• Doğan, Y. ve Özçakmak, H. (2014). Dinleme becerisinin eğitimi üzerine yapılan lisansüstü tezlerin değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2(2), 90-99.
• Durga, S. S. and Rao, C. S. (2018). Developing students’ writing skills in English - a process approach. Journal for Research Scholars and Professionals of English Language Teaching, 6(2), 1-5.
• Elbir, B. ve Bağcı, C. (2013). Birinci ve ikinci kademe okuma eğitimi üzerine yapılan lisansüstü çalışmaların değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 229-247.
• Elbir, B. ve Yıldız, H. (2012). İlköğretim yazma eğitimi üzerine yapılan lisansüstü çalışmalarının değerlendirilmesi. Akademik Bakış Dergisi, 30, 1-11.
• Fareed, M., Ashraf, A. and Bilal, M. (2016). ESL learners’ writing skills: Problems, factors and suggestions. Journal of Education and Social Sciences, 4(2), 81-92.
• Göçer, A. (2014). Yazma eğitimi. (1. Baskı). Ankara: Pegem.
• Göçer, A. ve Arslan, S. (2018). Türkiye’de dil bilgisi öğretimi üzerine hazırlanan lisansüstü tezler hakkında bir meta-analiz çalışması. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 107-122.
• Göksu, E. (2016). İlköğretim düzeyi yazma becerileri ile ilgili makalelerin ve lisansüstü tezlerin çok yönlü incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
• Gülen-Canlı, M. ve Tepeli, Y. (2019). Ana dili ve yabancı dil olarak Türkçe eğitimi üzerine eylem araştırması yöntemiyle yapılmış çalışmaların sistematik olarak incelenmesi. Alan Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 5(2), 30-54.
• Gündüz, O. ve Şimşek, T. (2016). Anlatma teknikleri-2: Uygulamalı yazma eğitimi el kitabı. (3. Baskı). Ankara: Grafiker.
• Güneş, F. (2014). Türkçe öğretimi-Yaklaşımlar ve modeller. (3. Baskı). Ankara: Pegem.
• Güneş, F. (2020). Yazmanın temel bileşenleri. B. Bağcı Ayrancı ve A. Başkan (Ed.), Kuram ve uygulamada yazma eğitimi içinde, (1. Baskı), (s. 1-14). Ankara: Pegem.
• Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2017). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri̇. (4. Baskı). Ankara: Seçkin.
• Kadıoğlu-Ateş, H. ve Kadıoğlu, S. (2017). Türkiye’de 2005-2015 yılları arasında ilk okuma yazma alanında yapılan lisansüstü çalışmaların değerlendirilmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(39), 301-318. DOI: 10.16992/ASOS.11907
• Karadağ, R. (2020). Yazma eğitimi. F. Susar Kırmızı (Ed.), İlk ve ortaokullarda Türkçe öğretimi içinde, (2. Baskı), (s. 165-205). Ankara: Anı.
• Karagöz, B. ve Şeref, İ. (2020) Yazma becerisiyle ilgili makaleler üzerine bir inceleme: Web of Science veri tabanında eğilimler. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(1), 67-86.
• Karatay, H. (2015). Süreç temelli yazma modelleri: 4+1 planlı yazma ve değerlendirme modeli. M. Özbay (Ed.), Yazma eğitimi içinde, (5. Baskı), (s. 21-48). Ankara: Pegem.
• Kardaş, M. N., Çetinkaya, V. ve Kaya, M. (2018). 2005-2017 yılları arasında dinleme eğitimi üzerine yapılmış akademik çalışmaların eğilimleri üzerine bir araştırma. Kuram ve Uygulamada Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 21-32.
• Kellogg, R.T. (2008). Training writing skills: A cognitive developmental perspective. Journal of writing research, 1(1), 1-26.
• Kellogg, R. T. ve Raulerson, B. A. (2007). Improving the writing skills of college students. Psychonomic Bulletin & Review, 14(2), 237-242.
• Maden, S. (2011). İsmayıl Hakkı Baltacıoğlu’nun yaz(ı)ma eğitimine yönelik düşünceleri ve “Yazının Usûl-i Tedrisi”. Turkish Studies, 6(1), 1527-1542.
• MEB. (2019). Türkçe dersi öğretim programı (İlkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara: MEB.
• Okasha, M.A ve Hamdi, S. A. (2014). Using strategic writing techniques for promoting EFL writing skills and attitudes. Journal of Language Teaching and Research, 5(3), 674-681.
• Orhan-Karsak, H. G. (2020). Yazma eğitimi. E. G. Özenç ve M. Özenç (Ed.), Kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi içinde, (1. Baskı), (s.101-128). Ankara: Pegem.
• Öz, M. F. (2011). Uygulamalı Türkçe öğretimi. (4. Baskı). Ankara: Anı.
• Özbay, M. (2005). Bilim ve kültür aktarıcısı olarak yazı. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 2, 67-74.
• Özçakmak, H. (2017). Türkçe eğitimi lisansüstü araştırmalarında yeni yönelimler (2011-2015). Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6(3), 1607-1618.
• Özdemir, S. (2018). Okumaya ilişkin lisansüstü araştırmaların eğilimleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(4), 1161-1178.
• Potur, Ö. ve Yıldız, N. (2016). Konuşma becerisi alanında yapılan akademik çalışmaların eğilimleri. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 5(18), 27-40.
• Sever, S. (2011). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. (5. Baskı). Ankara: Anı.
• Sevim, O. ve İşcan, A. (2012). Türkçenin eğitimi ve öğretimi alanında yapılan yüksek lisans tezlerinde geçen anahtar kelimelere dönük bir içerik analizi. Turkish Studies 7(1), 1863-1873.
• Şengül, M. (2011). İlköğretim II. kademe Türkçe öğretiminde yazma becerilerine yönelik öğretim ve ölçme-değerlendirme yaklaşımlarının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı, Elâzığ.
• Temizkan, M. ve Erdevir, M. (2020). Yazılı anlatımla ilgili yüksek lisans tezlerinde kullanılan değişkenler üzerine bir değerlendirme. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(4), 1218-1244.
• Temur, T. ve Çakıroğlu, A. (2015). Etkinliklerle yazılı ve sözlü anlatım. (3.Baskı). Ankara: Pegem.
• Tok, M. ve Potur, Ö. (2015) Yazma eğitimi alanında yapılan akademik çalışmaların eğilimleri (2010- 2014 Yılları). Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(4), 1-25.
• Topuzkanamış, E. (2014). Yazma stratejileri öğretiminin Türkçe öğretmenliği birinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım başarısı ve yazma kaygısına etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkçe Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
• Türkben, T. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi alanında yapılan lisansüstü çalışmaların değerlendirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(4), 2464-2479.
• Uyar, Y. (2016). Yazma becerisini geliştirmeye yönelik araştırmalar: Son çeyrek asrın değerlendirilmesi. Turkish Studies, 11(3), 2273-2294. DOI: 10.7827/TurkishStudies.9479
• Varışoğlu, B., Şahin, A. ve Göktaş, Y. (2013). Türkçe eğitimi araştırmalarında eğilimler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1767-1781.
• Yağmur-Şahin, E., Kana, F. ve Varışoğlu, B. (2013). Türkçe eğitimi bölümlerinde yapılan lisansüstü tezlerin araştırma eğilimleri. International Journal of Human Sciences, 10(2), 356-378.
• Yaman, E. (2012). Yazma sanatı. (2. Baskı). Ankara: Akçağ.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (8. Baskı). Ankara: Seçkin.
• Yılmaz, D. ve Kaya, S. (2020). İlk okuma yazma ve Türkçe öğretimi ile ilgili yazılmış tezlerin incelenmesi. Turkish Studies - Education, 15(1), 443-456. DOI: 10.29228/TurkishStudies.40266
• Zorbaz, K. Z. (2014). Yazma eğitimi. M. Yılmaz (Ed.), Yeni gelişmeler ışığında Türkçe öğretimi içinde, (1. Baskı), (s.109-147). Ankara: Pegem.