Interrogating the Relationships between Bridging Social Capital, Psychological Ownership and Person-Organization Fit

Yıl 2021, Cilt: 18 Sayı: Yönetim ve Organizasyon Özel Sayısı, 1337 - 1364, 10.07.2021

Gökhan Uludağ , Berat Çiçek , Mehmet Ali Türkmenoğlu

https://doi.org/10.26466/opus.867368

Öz

Although there has been plenty of studies examining the results of the concept of psychological ownership, which was introduced twenty years ago, yet relatively less attention has been paid to the factors affecting this concept. Based on the literature, we wondered if bridging social capital, a phenomenon forms social coexistence, would be a determinant of psychological capital. Hence, the aim of this study is to examine the effect of bridging social capital on psychological ownership and reveal the mediating role of person-organization fit in the relationship between these two variables. For this purpose, quantitative research methods were used to achieve this aim. The data collected from 259 students studying at Police Vocational Training Centers were analyzed by Structural Equation Modeling (SEM) approach. According to the results of the analysis, social capital had a positive effect on psychological ownership and person-organization fit mediated this relationship. It is argued that the study is original with the way of incorporating the variables. In addition to contributing to the relevant literature, it is also aimed to provide some suggestions for employees and managers in the light of the results of the research. Also, the limitations of the study and the future directions were shared.

Anahtar Kelimeler

Psychological Ownership, Bridging Social Capital, Person-Organization Fit, Structural Equation Modeling

Köprü Kuran Sosyal Sermaye, Psikolojik Sahiplenme ve Birey-Örgüt Uyumu Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi

Öz

Yirmi yıl önce ortaya atılan psikolojik sahiplenme kavramının sonuçları ile ilgili çokça araştırma yürütülmesine rağmen bu kavramı etkileyen etmenler üzerinde görece az durulmuştur. Yazından yola çıkarak, bu çalışmada köprü kuran sosyal sermaye gibi sosyal birlikteliği oluşturan bir olgunun psikolojik sermayenin bir öncülü olup olmayacağı merak edilmiştir. Dolayısıyla, bu çalışmanın amacı köprü kuran sosyal sermayenin psikolojik sahiplenmeye etkisinin incelenmesi ve bu ikili arasındaki ilişkide birey-örgüt uyumunun aracılık rolünü ortaya koymaktır. Bu amacı gerçekleştirmek için nicel araştırma yöntemlerinden yararlanılmıştır. Polis Meslek Eğitim Merkezlerinde eğitim gören 259 öğrenciden anket tekniğiyle toplanan veriler Yapısal Eşitlik Modellemesi (YEM) yaklaşımı ile analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonuçlarına göre sosyal sermayenin psikolojik sahiplenmeye pozitif bir etkisi olduğu ortaya çıkmış olup, birey-örgüt uyumunun bu ilişkiye aracılık ettiği sonucuna ulaşılmıştır. Değişkenlerin ele alınış şekliyle çalışmanın özgün olduğu söylenebilir. İlgili yazına katkı sunmanın yani sıra, araştırmanın sonuçları ışığında çalışan ve yöneticilere yönelik birtakım öneriler sunulması da hedeflenmiştir. Çalışmanın sınırlılıkları ve gelecek araştırmalara yön verecek öneriler paylaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Psikolojik Sahiplenme, Köprüleyici Sosyal Sermaye, Birey Örgüt Uyumu, Yapısal Eşitlik Modellemesi

Kaynakça

• Akçin, K. (2018). Çalışanların örgütsel destek algısı ve psikolojik sahiplenmelerinin, sessizlik davranışlarına ve görev performansına etkisi: Eğitim sektöründe bir araştırma. Yayınlanmamış doktora tezi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
• Anderson, J. C. ve Gerbing, D. W. (1988). Structural equation modeling in practice: A review and recommended two-step approach. Psychological Bulletin, 103(3), 411-423.
• Başaran, İ.E. (2004). Yönetimde insan ilişkileri yönetsel davranış. 3. Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
• Bryman, A. (2016). Social research methods. London: Oxford University Press.
• Brown, G., Crossley C., ve Robinson, S.L., (2014). Psychological ownership, territoral behavior, and being perceived as a team contributor: The critical role of trust in the work environment, Personnel Psychology,67, 463–485.
• Bowen, D. E., Ledford, G. E., Nathan, B. R. (1991).Hiring for the organization not the job. Academy of Management Executive, 5(4), 35-51.
• Bourdieu, P. (1986). The forms of capital. In J. G. Richardson (Eds.), Handbook of theory and research for the sociology of education. New York, NY: Greenwood Press, 241-258.
• Callois, J. M. ve Aubert, F. (2005). Towards indicators of social capital for regional development issues .www.regional-studies-assoc.ac.uk/ events/ aalborg05/callois.01.12.2021
• Chatman, J. A. (1989). Improving interactional organizational research: A model of person organization fit. Academiy of Management Review, 14(3), 333-349
• Coleman, J.S. (1988). Social capital in the creation of human capital, The American Journal of Sociology, 94, 95-120
• Craney, T. A. ve Surles, J. G. (2002). Model-dependent variance inflation factor cutoff values. Quality Engineering, 14(3), 391-403.
• Çınar, Ö. ve Temelli F. (2017). Üniversite öğrencilerinin akademik başarılarını etkileyen örgütsel faktörler ölçeğinin geliştirilmesi: Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi örneği, Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2),33-55 Derin, N. (2018). Kuruma duyulan psikolojik sahiplenme ile yenilikçi iş davranışı arasındaki ilişkide sanal kaytarmanın düzenleyici rolü. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36(1), 63-81.
• Doney, P. M. ve Cannon, J. P. (1997). An examination of the nature of trust in buyer– seller relationships. Journal of marketing, 61(2), 35-51.
• Erkutlu H.V. (2015). Pozitif örgütsel davranış. Ankara: Akademisyen Kitabevi.
• Eşki, H. (2009). Sosyal sermaye- önemi, üretimi ve ölçümü-üzerine bir alan araştırması, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Etcheverry, E. (1996). Social capital: A resource for the human capital development of university students., Faculty of Education, Doctorate Thesis, University of Manitoba, Manitoba.
• Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A. G., ve Buchner, A. (2007). G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior research methods, 39(2), 175-191.
• Fornell, C., ve Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
• Fukuyama, F. (2005). Güven, sosyal erdemler ve refahın yaratılması, Çev:Ahmet Buğdaycı, 3. Basım, İstanbul: Şefik Matbaası.
• Gelman, S. A., Manczak, E. M. ve Noles, N. S. (2012). The nonobvious basis of ownership: preschool children trace the history and value of owned objects, Child Development, 83(5), 1732–1747.
• Gerşil, G. S. ve Aracı, M. (2011). Sosyal sermayenin güven unsurunun işgörenlerin performansı üzerine etkileri. Çalışma ve Toplum, 1, 39-74.
• Goodman, S.A. ve Svyantek D.J. (1999). Person–organization fit and contextual performance: Do shared values matter. Journal of Vocational Behavior 55(2), 254- 275.
• Hanifan, L. J. (1916). The rural school community center, Annals of the American Academy of Political and Social Science, sayı 67.
• Harman, H. H. (1960). Modern factor analysis. Oxford, England: Univ. of Chicago Press.
• Harpham, T. (2008). The measurement of community social capital through surveys. Social Capital and Health. Ed. Ichirō Kawachi - S. V. Subramanian - Daniel Kim. 51-62. New York ; London: Springer,
• Hu, L. ve Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55.
• Işık, M., Çiçek, B. (2020). Planlı davranış teorisi perspektifinden girişimcilik niyeti üzerinde sosyal sermaye öz yeterlilik ve öz saygının rolü. Turkish Studies - Economy, 15(1), 185-206.
• Işık, M., Çiçek, B. ve Karakaş, Y. E. (2019). Sosyal sermaye üniversite yaşamından tatmini nasıl etkiler? Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Kongresi, Şırnak, 608-618.
• Jih, W.K. ve Lee, Y.T. (2007). Effects of service quality and shared value on trust and commitment: An emprical study of 3CS product customesr in Taiwan, International Journal of Business Studies, 15(2), 83-98
• Jussila, L., Tarkiainen, A., Sarstedt, M. ve Hair, J. F. (2015). Individual psychological ownership: Concepts, evidence, and implications for research in marketing, Journal of Marketing Theory and Practice, 23(2), 121-139.
• Karagül, M. ve Dündar, S. (2006). Sosyal sermaye ve belirleyicileri üzerine ampirik bir çalışma. Akdeniz Üniversitesi İİBF Dergisi, 6(12), 61-78.
• Kristof, A. L. (1996). Person‐organization fit: An integrative review of its conceptualizations, measurement, and implications. Personnel psychology, 49(1), 1-49.
• Kline, R. B. (2015). Principles and practice of structural equation modeling. Guilford Publications.
• Iacobucci, D., Saldanha, N. ve Deng, X. (2007). A meditation on mediation: Evidence that structural equations models perform better than regressions. Journal of Consumer Psychology, 17(2), 139-153.
• Lovelock, C. H., Stiff, R., Cullwick, D. ve Kaufman, I. M. (1976). An evaluation of the effectiveness of drop-off questionnaire delivery. Journal of Marketing Research, 13(4), 358-364.
• Mayhew, M. G., Ashkanasy, N. M., Bramble, T. ve Gardner, J. (2007). A study of the antecedents and consequences of psychological ownership in organizational settings. The Journal of social psychology, 147(5), 477-500.
• Mahsud, M. ve Hao, j. (2017). Measurement and Comparison of Psychological Ownership in Public and Private Service Organizations, International Conference on Service Systems and Service Management, China, 01-06 June 2017.
• Mardia, K. V. (1970). Measures of multivariate skewness and kurtosis with applications. Biometrika, 57(3), 519-530.
• Muchinsky, P.M. ve Monahan, C.J. (1987). What is person-environment congruence: Supplementary versus complementary models of fit. Journal of Vocational Behavior 31(3),268-277.
• Netemeyer, R. G., Boles, J. S., McKee, D. O. ve McMurrian, R. (1997). An investigation into the antecedents of organizational citizenship behaviors in a personal selling context. Journal of marketing, 61(3), 85-98.
• O’Reilly, C.A. (2002). The wrong kind of ‘‘ownership. Across the Board, 39(5), 19–20.
• Öğüt, A. ve Erbil, C. (2009). Sosyal sermaye ve yönetimi (2. Baskı). Konya: Çizgi Kitabevi.
• Ötken, A. (2015). Algılanan örgütsel destek ve psikolojik sahiplenme arasındaki ilişki ve bu ilişkide örgütsel adaletin rolü. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33(2), 113-140.
• Pennington, M., (2014). Sağlam politik ekonomi, Klasik Liberalizm ve Kamu politikasının geleceği, Çev: Atilla Yayla, Ankara: Liberte Yayınları/179.
• Pierce, J. L. ve Jussila, I. (2011). Psychological ownership and the organizational context, MPG Books Group, UK.
• Pierce, J. L., Kostova, T. ve Dirks, K. T. (2001). Toward a theory of psychological ownership in organizations. Academy of management review, 26(2), 298-310.
• Pierce, J. L., Rubenfeld, S. A. ve Morgan, S. (1991). Employee ownership: A conceptual model of process and effects. Academy of Management review, 16(1), 121-144.
• Podsakoff, P. M., MacKenzie, S. B., Lee, J. Y. ve Podsakoff, N. P. (2003). Common method biases in behavioral research: a critical review of the literature and recommended remedies. Journal of applied psychology, 88(5), 879. Putnam, R. D. (2001). Alone Bowling The Collapse and Revival of American Community. Simon and Schuster.
• Rahmayanti, N. ve Kurniawan J. E. (2020). Relationship between person job fit and psychological ownership in the successor of family business, in 6th International Conference on Entrepreneurship (ICOEN) 2019, KnE Social Sciences, p.64--71.
• Reyhanoğlu, M. (2006). AR-GE işbirliklerinde güven: Ankara’daki teknoparklarda faaliyet gösteren işletmelerde bir araştırma, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Robbins, S.P. ve Judge, T.A. (2017). Örgütsel davranış, Çev: İnci Erdem. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Saldamlı, A. (2009), İşletmelerde örgütsel bağlılık ve işgören performansı, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Silverthorne, C. (2004). The impact of organizational culture and person‐organization fit on organizational commitment and job satisfaction in Taiwan. Leadership & Organization Development Journal. 25(7), 592–599.
• Steinfield, C., Ellison, N. B. veLampe, C. (2008). Social capital, self-esteem, and use of online social network sites: A longitudinal analysis. Journal of Applied Developmental Psychology, 29(6), 434-445.
• Steinfield, C., Ellison, N. B. ve Lampe, C. (2008). Social capital, self-esteem, and use of online social network sites: A longitudinal analysis. Journal of applied developmental psychology, 29(6), 434-445.
• Şahin, M. M. ve Yılmaz, O. (2020). sosyal sermaye, motivasyon ve iş tatmini arasındaki aracılık etkisi: Batman Üniversitesi örneği. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27(3), 587-606.
• Temple, J. (2000). Growth effect of education on social capital in the OECD Countries, OECD Working Paper No: 00/36.
• Turunç, Ö. ve Çelik, M. (2012). İş tatmini-kişi-örgüt uyumu ve amire güven-kişi-örgüt uyumu ilişkisinde dağıtım adaletinin düzenleyici rolü. Is, Guc: The Journal of Industrial Relations & Human Resources, 14(2),57-78.
• Tüysüz, N. (2011). Sosyal sermayenin ekonomik gelişme açısından önemi ve sosyal sermaye endeksinin hesaplanması, Uzmanlık Tezi, Kalkınma Bakanlığı, Ankara.
• Ulutaş, M. (2011). Harmonik yönetim (Birey-örgüt uyumu), Konya: Ulvita Yayıncılık.
• Uçar, Z. (2017). Psikolojik sahiplenme: Örgütsel alana ilişkin bir model önerisi, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(1), 167- 200.
• Xiaojun, W. ve Peilan, G. (2009). The application of person-organization fit to the practice of human resource management. Fourth International Conference on Computer Sciences and Convergence Information Technology, 636-640.
• Xiaojun, W. ve Shizong, L. (2010). The research on knowledge worker’s person-organization Fit, IEE, Computer Society.
• Van Dyne, L. ve Pierce, J. L. (2004). Psychological ownership and feelings of possession: Three field studies predicting employee attitudes and organizational citizenship behavior. Journal of Organizational Behavior: The International Journal of Industrial, Occupational and Organizational Psychology and Behavior, 25(4), 439-459.
• Verquer, M. L., Beehr, T. A. ve Wagner, S. H. (2003). A meta-analysis of relations between person–organization fit and work attitudes. Journal of vocational behavior, 63(3), 473-489.
• Wagner, S.H, Parke, C.P. ve Christiansen, N.D. (2003). Employees that think and act like owners: Effects of ownership beliefs and behaviors on organizational effectiveness, Personel Psychology, 56(4), 847-871.
• Weston, R. ve Gore Jr., P. A. (2006). SEM 101: A brief guide to structural equation modeling. The Counseling Psychologist, 34, 719-751.
• Yıldız, B. (2016). Postmodern örgütlerde güncel davranışsal konular, (1.Baskı), İstanbul: Beta Yayıncılık.