Cinsel İstismar Mağduru Çocuklarla Yapılan Adli Görüşmeye İlişkin Adalet Sistemi Aktörlerinin Değerlendirmeleri

Yıl 2023, , 969 - 983, 30.10.2023

Hüseyin Batman , Elif Gökçearslan Çifci

https://doi.org/10.26466/opusjsr.1335189

Cited By: 1

Öz

Adli görüşme maksimum kalitede bilgi elde etmek için soruşturma sürecinde herhangi biriyle iletişim kurma yöntemdir. Son yıllarda çocukların suç mağduru ve tanık olarak hukuk sistemine katılımı artmıştır. Araştırmanın problemi hakim ve meslek elemanlarının cinsel istismar mağduru çocuklarla yapılan adli görüşmeye ilişkin değerlendirmelerine yönelik literatürde yeterli bilginin bulunmamasıdır. Araştırma İstanbul ilinde planlanmış ve üç büyük adliyede yürütülmüştür. Araştırma verileri Maxqda veri analiz programı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Gerçekleştirilen araştırma sonucunda cinsel istismar mağduru çocukla adli görüşme eğitimini hakimlerin çoğunun yeterli, meslek elemanlarının yarısından fazlasının ise yetersiz bulduğu belirlenmiştir. Eğitime hakimlerin yarısından fazlasının katılmamış olduğu ve eğitime katılmayan hakimlerin çocuk dostu adli görüşme odalarını kullanmak konusunda isteksiz oldukları belirlenmiştir. Meslek elemanları bundan sonraki eğitim programlarında daha fazla uygulama yapılması gerektiğini belirtmiştir. İstanbul’da bir hakimin ayda ortalama 60 davaya baktığı bu durumun hakimler üzerinde zaman baskısına yol açtığı tespit edilmiştir. Bu makale doktora tezinden üretilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk, kanıt, istismar, adli görüşme, sistem teorisi.

Proje Numarası

--

The Evaluation Of Justice System Actors On Forensic Interviews With Children Victims Of Sexual Abuse

Öz

Forensic Interviewing is a method of communicating with subjects within the Investigation Process, in order to obtain the most accurate information. In recent years, the child’s involvement in the legal system, both as victims of crime and witnesses, has increased. The problem facing the Researcher, is that there is not enough information in the literature regarding the evaluations of judges and professional staff on Forensic Interviews with children who are victims of sexual abuse. This study was planned in Istanbul and was carried out in three major courthouses in Istanbul. The research data was analysed using the Maxqda 2020 qualitative data analysis program. It was determined that the training on Forensic Interview with sexually abused children had been found sufficient by most of the judges, but insufficient by more than half of the professional staff according to the result of the research. It was determined that more than half of the judges did not attend the training and those who did attend, were unwilling to use the child- friendly interview rooms. Professional staff declared that there should be more practical training in the future training programs. It was found that in Istanbul, each judge was responsible for roughly 60 trials each month and this situation puts time pressure on them. This article was produced from a doctoral thesis.

Anahtar Kelimeler

Abuse, child, evidence, forensic interview, system theory

Destekleyen Kurum

Destekleyen kurum yoktur

Proje Numarası

--

Teşekkür

--

Kaynakça

• Aktepe E. (2009). Çocukluk Çağı Cinsel İstismarı. Psikyatride Güncel Yaklaşımlar. 2: 95-119.
• Alpaslan, AH (2014). Çocukluk döneminde cinsel istismar. Kocatepe Tıp Dergisi. 194-201.
• Andrews, JS., Lamb, EM. (2014). The effects of agea nd delay on response to repeated questions in forensic interviews with children. Law and Human Behaviour. 2, 171-180.
• Bağ, Ö., & Alşen, S. (2016). Çocuğun cinsel istismarının değerlendirilmesinde yeni model: Çocuk İzlem Merkezleri. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hast. Dergisi, 6 (1), 9-14. doi:10.5222/buchd.2016.009.
• Baki A, Gökçek T. (2012). Karma Yöntem Araştırmalarına Genel Bir Bakış. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 11: 1-21.
• Barsukova, OV (2012). Ergenlik döneminde yalanın özellikleri ve nedenleri. Genç Bilim Adamları Dergisi. 2, 84-85.
• Batman H (2021). Hakimlerin ve Meslek Elemanlarının Cinsel İstismar Mağduru Çocuklarla Yapılan Adli Görüşmeye İlişkin Değerlendirmeleri. Unpublished PhD Thesis. Ankara University.
• Bayün, S., Dinçer, C.N. (2013). Çocuk İzlem Merkezi. Hukuk Gündemi Dergisi, 2013/2, http://www.ankarabarosu.org.tr/siteler/ankarabarosu/hgdmakale/2013-2/23.pdf Retrieved on 18.07.2023.
• Bussey, K. (2009). An International Perspective on Child Witnesses. In L.B., Bottoms, J.C. Najdowski, S.G. Goodman, (Eds.). Children as Victims, Witnesses and Offenders, Psychological Science and Law (pp.209-232). The Guildford Press.
• Cantürk G. (2016). Ders Notları. Ankara Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü. Ankara. Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK). (2004). Erişim adresi: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5271.pdf Retrieved on:25.06.2023.
• Cheeryman, J. & Bull, R. (2000). Reflections on investigative interviewing. In F. Leishman, B. Loveday, & S. Savage (Eds.), Core Issues in Policing (2nd ed), (pp.194-212). Pearson.
• Child Sexual Abuse Report. (2016). Şiddeti Önleme ve Rehabilitasyon Derneği. Acıbadem Üniversitesi Suç ve Şiddetle Mücadele Uygulama ve Araştırma Merkezi. Erişim Adresi: https://www.imdat.org/kopyas%C4%B1-grooming Retrieved on: 22.03.2023.
• Chitereka, C. (2012). Child Sexual Abuse in Zimbabwe. Asia Pacific Journal of Social Work and Development. 20(1), 29-40.
• Çağlar, E.E, & Türk, T. (2019). İstismara Maruz Kalan Çocuklarla Adli Görüşme: Nichd Protokolü Önerisi. TAAD. 38: 393 – 412.
• Dağlı, T. ve İnanıcı, M.A. (2011). Hastane temelli çocuk koruma merkezleri için başvuru kitabı ihmal ve istismara uğrayan çocuğa bütüncül yaklaşım. Fersa Ofset Matbaacılık.
• Dando, J.C. & Milne, R. (2009). Cognitive Interviewing. In N.R. Kocsis, (Ed.), Applied Criminal Psychology: A Guide to Forensic Behavioural Sciences (pp.147-167). Charles Thomas Pub. Ltd.
• Gedik, D (2019). Ceza Muhakemesinde hakimin delilleri değerlendirme serbestliği. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 21, 913-963
• Gitlin, B. I. & Pezdek, K. (2009). Children’s Memory in Forensic Contexts. In L.B. Bottoms, J.C. Najdowski, S.G. Goodman (Eds.). Children as Victims, Witnesses and Offenders, Psychological Science and Law (pp.57-80). The Guildford Press.
• Hall, M., & Hall, J. (2011). The Long Term Effects of Child Sexual Abuse. Retrievedon: 21.05.2021.https://www.counseling.org/docs/disaster-and-trauma_sexual-abuse/long-term-effects-of-childhood-sexual-abuse.pdf?sfvrsn=2
• Hershkowitz, I. (2011). Rapport Building in Investigative Interviews of Children. In Children’s Testimony: A Handbook of Psychological Research and Forensic Practice (pp.109-128). Chichester: John Wiley & Sons Ltd.
• Hümanistik Büro (2014). Türkiye’de çocuk koruma ve önleme sistemleri haritası. http://www.cocukkorumaharitasi.info/dosyadepo/kitap.pdf Retrieved on:02.04.2021.
• Hürriyet Gazetesi (2019). “Güvenlik birimlerine gelen veya getirilen çocuk sayısı binde 5 arttı.” Erişim Adresi: www.hurriyet.com.tr/guvenlik-birimlerine-gelen-veya getirilen-cocuk Retrieved on: 24.11.2019.
• Kadushin A, & Harkness D (2014). Supervision in social work. 5’th. Ed. Columbia University Press.
• Kantarcı N. (2016). Türk Ceza Hukukunda Reşit Olmayanla Cinsel İlişki Suçu. Adalet Yayınevi.
• Korkman, Pakkanen & Laajasalo, 2017, Andrews & Lamb, (2014). Collaborating against child abuse. In S. Johansson, K. Stefansen, E. Bakketeig, A. Kaldal (Eds.). Child forensic interviewing in Finland. (pp.145-164). Researchgate.
• Lamb, E.M. & Garretson, E.M. (2003). The Effects of Interviewer and Child Gender on the Informativeness of Alleged Child Sexual Abuse Victims in Forensic Interviews, Law and Human Behavior, 27, 157-171.
• Launay J (2015). Methods and Aims of Investigative Interviewing of Adult Witness: An Analsysis of Professional Practices. Social Psychology. 21, 55-70.
• Mağdur Hakları Daire Başkanlığı. (2018). Adli görüşme odaları. Erişim Adresi: www.magdur.adalet.gov.tr/ago-nedir-01587 Retrieved on: 19.07.2022.
• Mağdur Hakları Daire Başkanlığı. (2021). AGO Nedir? Retrieved on: 25.04.2021. https://magdur.adalet.gov.tr/Home//SayfaDetay/agonedir
• Malloy, C. L. Rooy, L. J. D. Lamb, E. M. & Katz, C. (2011). Developmentally Sensitive Interviewing for Legal Purposes. In E.M. Lamb, J.D. La Rooy, C.L. Malloy, C. Katz (Eds.). Children’s Testimony: A Handbook of Psychological Research and Forensic Practice (pp.1-14). John Wiley & Sons Ltd.
• Mathews B, & Collin-Vezina D (2019). Child Sexual Abuse: Toward a Conceptual Model and Definition. Trauma, Violence & Abuse. 20 (2): 131-148.
• Melnyk L, Crossman MA, & Scullin MH (2007). The suggestibility of children’s memory. In L.C.R. Lindsay, F.D. Ross, D.J. Read, P.M. Toglia (Eds.). The Handbook of Eyewitness Psychology. (pp.401-428). Lawrence Erlbaum, 401-428.
• Milne, R. & Bull, R. (1999). Investigative Interviewing Psychology and Practice. John Wiley & Sons Ltd.
• Milne, R, Bull, R. (2006). Interviewing victims of crime, including children and people with intellectual disabilities. In M. Kebbell, G. Davies (Eds). Practical psychology for forensic investigations. (pp.7-23). Wiley.
• Milne, R., Powell, M. (2010). Investigative interviewing. In M.J Brown, A.E. Campbell (Eds). The Cambridge Handbook of Forensic Psychology. (pp.208-214). Cambridge.
• Obe AJ, Evans M, Frank I, Sharpling D (2018). Independent Inquiry Child Sexual Abuse. Retrieved on 02.08.2021. https://www.iicsa.org.uk/document/child-migration-programmes-investigation-report-march-2018.
• Odeljan, R., Butorac, K., & Bailey, A. (2015). Investigative Interview with Children. Research Gate. 1-11.
• Orbach, Y, Shiolach, H. (2007). Reluctant disclosures of child sexual abuse. In E.M. Pipe, E.M. Lamb, Y. Orbach, Y. Cederborg (Eds.). Child sexual abuse: Disclosure delay and denial. (pp.115-134). Taylor & Francis.
• Palmer, LK., Frantz CE., Armsworth MW., Swank P., Copley JV., & Bush GA. (1999). Neuropsychological Sequelae of Chronically Psychologically Traumatized Children: Specific Findings in Memory and Higher Cognitive Functions. In L.M. Williams,V.L. Banyard (Eds.). Trauma and Memory. (pp.229-244). Sage Publications, Inc.
• Paterson, B. (2001). Improving Children’s Eyewitness Memory: Cognitive and Social Considerations. Unpublished PhD dissertation. University of Portsmouth, Portsmouth.
• Peker N (2018). Interview Notes. (Interview was carried out on 05.04.2018). Antalya-Turkey.
• Polat O (2007). Tüm boyutlarıyla çocuk istismarı tanımlar-1. Seçkin.
• Polat, O (2014). Victimoloji. Legal yayıncılık.
• Polat O (2017). Tüm boyutlarıyla çocuk istismarı. Seçkin.
• Polat, O (2019). Tüm boyutlarıyla çocuk istismarı – 2: Önleme ve rehabilitasyon. Seçkin.
• Powell B.M, & Barnett M (2015). Elements underpinning successful implementation of a national best-practice child investigative interviewing framework. Psychiatry, Psychology and Law. 3: 368-377.
• Rogers, C. Lewis, R. (2007). Introduction to Police Work. Willan.
• Saywitz, J. K. & Camparo, B. L. (2009). Contemporary Child Forensic Interviewing: Evolving Consensus and Innovation over 25 Years. In L.B. Bottoms, J.C. Najdowski, S.G. Goodman (Eds.). Children as Victims, Witnesses and Offenders, Psychological Science and Law (pp.102-127). The Guildford Press.
• Sözen Ş, & Aksoy E (2009). Cinsel Saldırılarda Hekim Sorumluluğu, Tıbbi ve Hukuki Yaklaşım. (2. Baskı). S. Koç., M. Can (Eds.) Birinci Basamakta Adli Tıp. (pp.202-216). İstanbul Tabip Odası.
• Stewart, H. Katz, C. & Rooy, L. J. (2011). Training Forensic Interviewers. In E.M. Lamb, J.D. La Rooy, C.L. Malloy, C. Katz (Eds.). Children’s Testimony: A Handbook of Psychological Research and Forensic Practice (pp.199-216). John Wiley & Sons Ltd.
• Tower, CC (1999). Understanding child abuse and neglect. Allyn & Bacon.
• Trabzon Bar Association Report. (2015). Çocuk izlem merkezleri. Erişim Adresi:http://web.e-baro.web.tr/uploads/61/2015/cim%20tr.pdf Retrieved on: 01.06.2018.
• Türk T (2017). Cinsel istismar mağduru çocuk ile yapılan adli görüşmelerin adli görüşme teknikleri açısından incelenmesi. Yayınlanmamış YL Tezi. İstanbul.
• Ümit, E. Çavdar, Y. & Yağcıoğlu, S. (2014). Interview Rooms for Children: Needs, Examples of Best Practices and Standards For Child Friendly Interview. Summary Report. https://www.unicef.org/turkey/en/reports/judicial-interview-room Retrieved on:25.04.2021.
• Unchr (2019). Case Management Trainer Training Material. Yıldırım A & Şimşek H (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.