Clinical features, cases of psychiatric diagnosis and socio-demographic characteristics of patients with polyclinics of forensic psychiatry in education research hospital

Yıl 2020, , 290 - 294, 01.06.2020

Selim Polat , Cicek Hocaoglu

https://doi.org/10.21601/ortadogutipdergisi.648702

Öz

Purpose: In this study, sociodemographic characteristics of the patients referred to our forensic psychiatry outpatient clinic will be highlighted in terms of their features such as age and educational status, and the scope of crime, substance use and clinical features and the most frequently diagnosed diagnoses will be determined.

Methods: A total of 191 patients who were referred to the psychiatry outpatient clinic of the Training and Research Hospital between 01.01.2018 and 15.12.2018 by judicial authorities and outpatient admissions were included in the study. Sociodemographic features such as age, gender, educational status and clinical diagnoses and substance use cases were retrospectively reviewed.

Findings: Of the forensic cases, 36 (18.8%) were female and 155 (81.2%) were male. The mean age of the group was 44.52 ± 16.522 (18-92) years. The level of education was 104 (54.45%) primary school, 72 (42.93%) secondary school and 15 (2.62%) high school. Of the cases, 137 had a history of psychiatric history, of which 100 were diagnosed. While 41 (34.45%) patients had mood disorders with the first place in the diagnostic distribution evaluated within the scope of international classification (ICID-10), 37 (31.09%) people had schizophrenia and delusional disorders. The Ministry of Justice is most frequently asked for an assessment under the Article 432 of the Turkish Criminal Code, while the crimes committed are predominantly based on physical attacks.

Result: This study aimed to make an inference in terms of cause and effect of crime and punishment duo. In cases where violent crimes were predominant, it was concluded that there were very few psychiatric disorders, no criminal capacity under the scope of criminal capacity and the cases were followed with social healing.

Anahtar Kelimeler

forensic psychiatry, drug use, addiction

Bir eğitim ve araştırma hastanesi psikiyatri polikliniğine yönlendirilen adli olguların değerlendirilmesi

Öz

Amaç: Bu çalışmada adli psikiyatri polikliniğimize yönlendirilen olguların sosyodemografik özellikleri ile yaş ve eğitim durumları gibi özellikleri ön plana çıkarılarak, işledikleri suç kapsamları, madde kullanım durumları ve klinik özellikleri ile psikiyatrik olarak en sık konulan tanılar belirlenmeye çalışılacaktır.

Yöntem: Çalışmaya Eğitim ve Araştırma Hastanesi psikiyatri polikliniğine 01.01.2018 -15.12.2018 tarihleri arasında adli makamlarca rapor düzenlenmesi ve ayaktan başvuru ile yönlendirilen 191 olgu çalışmaya dahil edilmiştir. Bu vakalar yaş, cinsiyet, eğitim durumları gibi sosyodemografik özellikleri ile klinik tanıları ve madde kullanım durumları geriye dönük olarak taranmıştır.

Bulgular: Adli olguların 36’sı kadın (%18,8), 155’i (%81,2) erkek olurken, grubun yaş ortalaması 44,52±16,522 (18-92) yıl olarak saptanmıştır. Eğitim düzeyi 104 (%54,45) ilkokul, 72 (%42,93) orta öğretim, 15 (%2,62) yüksekokul olarak tespit edilmiştir. Vakaların 137’sinin geçmişte psikiyatrik öyküsü bulunurken, bunların 100’üne tanı konmuştur. Uluslararası sınıflandırma (ICID-10) kapsamında değerlendirilen tanı dağılımlarında ilk sırayı 41 (%34,45) kişi ile duygudurum bozuklukları alırken, ikinci sırada 37 (%31,09) kişi ile şizofreni ve sanrılı bozukluklar yer almaktadır. Adalet bakanlığı tarafından, en çok Türk Ceza Kanunu (TCK) 432. maddesi kapsamında değerlendirme istenirken, işlenen suçlar ağırlıklı olarak fiziksel saldırı bazlıdır.

Sonuç: Bu çalışma suç ve ceza ikilisinin, sebep ve sonuç durumları açısından bir çıkarım yapmayı hedeflemiştir. Şiddet içerikli suçların ağırlıklı olduğu durumlarda yoğun olarak pskiyatrik rahatsızlıkların eşlik ettiği, ceza sorumluluğu kapsamında çok azının ceza sorumluluğunun olmadığı, psikiyatri tanı geçmişi olan vakalarda saldırı tipi fiziksel suç işleme oranın daha fazla olduğu ve yoğun olarak sosyal şifa hali ile vakaların takip edildiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

adli psikiyatri, madde kullanımı, bağımlılık

Kaynakça

• Ersoy N, Gündoğmuş ÜN, Şehiraltı, M. Türkiye’de Adli Tıp Eğitimin Tarihsel Sürecinde Beş Temel Kaynak (1294-1331). Türkiye Klinikleri Tıp Tarihi Dergisi, 2001; 1: 127-37.
• Gökçen C, Dursun OB. Bir eğitim hastanesi çocuk psikiyatri birimine gönderilen adli olguların incelenmesi. Düşünen Adam: Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi 2012; 25(3): 238-43.
• Savrun BM. Türkiye’de adli psikiyatri uygulamaları. Türkiye Klinikleri Psikiyatri Özel Dergisi 2011; 4(1): 60-6.
• Meran N, Açıklamalı-İçtihatlı 5237 Sayılı Yeni Türk Ceza Kanunu, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2007.
• Biçer Ü, Hancı H. Adli Psikiyatri (Birinci Basamak İçin Adli Tıp Elkitabı) TTB-ATUD. 1999: 147-56.
• Dinçmen K. Adli Psikiyatri. Birlik Yayınları. İstanbul. 1984; 16-9.
• Monahan .1: Mental disorder and violent behavior. American Psychologicst 1992; 47: 511-2. (doi: 10.1037/0003-066X.47.4.511).
• Kök AN. Oztürk S, Tunalı I. Yatarak tedavi gören 959 adli vakanın retrospektif değerlendirilmesi. Adli Tıp Dergisi 1992; 8(1-4): 93-8.
• Altun G, Azmak D, Yılmaz A, Yılmaz G. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi’ne başvuran adli olguların özellikleri. Adli Tıp Bülteni 1997; 2(2): 62-6. (doi: 10.17986/blm.199722226).
• Kalenderoğlu A, Yumru M, Selek S, Savaş HA. Gaziantep üniversitesi tıp fakültesi adli psikiyatri birimine gönderilen olguların incelenmesi Nöropsikiyatri Arşivi 2007; 44: 86-90.
• Kayatekin ZE, Maner F, Abay E, Saygılı S, Şener A. Ruh hastalarında homisidal saldırganlık. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi 1991; 4: 22-7.
• Yumru M, Savaş HA, Tutkun H, Herken H, Karasu M, Dülger HE. Gaziantep Üniversitesi’nde adli psikiyatrik açıdan incelenmiş olan olguların değerlendirilmesi: Yüksek oranda alkol madde kullanımı. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2005; 6: 30-5.
• Öztürk O. Ruh Sağlığı ve Bozuklukları (7th ed.), Ankara: Hekimler Yayın Birliği, 1997: 101-4.
• Belli H, Ozcetin A, Ertem U, ve ark. Perpetrators of homicide with schizophrenia: Sociodemographic characteristics and clinical factors in the eastern region of Turkey. Compr Psychiatry, 2010 Apr; 51(2): 135-41. (doi: 10.1016/j.comppsych.2009.03.006).
• Öncü F, Soysal H, Uygur N, ve ark. Zorunlu klinik tedavi sonrası yineleyici suç işleyen adli psikiyatri olgularının tanı ve suç niteliği açısından değerlendirilmesi. Düşünen Adam, Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 2002a ; 15(3): 132-48.
• Soysal H, Uygur N. Psikotik Hastaların Öldürme Davranışında Hedef Kitle. Nöropsikiyatri Arşivi, 1993; 30(2): 342-46.
• Çöpoğlu ÜS, Bülbül F, Koçkaya MH, Alıcı D, ve ark. Adli Psikiyatri Polikliniğinde Değerlendirilen Olguların Psikiyatrik Tanıları, Madde Kullanım Durumları, Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri New / Yeni Symposium Journal 2014; 52(1): 1-6
• Tosun M, Çetin A, Konuk N. Alkol ve madde bağımlılığının adli psikiyatrik yönleri. Türkiye Klinikleri Psikiyatri Özel Dergisi, 2011; 4(1): 81-90.
• Torrey EF. Violent behavior by individuals with serious mental illness. Hosp and Com Psychiatry, 1994; 45(7): 653-61. (doi: 10.1176/ps.45.7.653).
• Türkcan S, İncesu C, Canbek Ö, Can Y, Sercan M, Uygur N. 1831 Adli Olgunun Tanı Dağılımı ve Tanı-Suç Bağlantısının Değerlendirilmesi, Düşünen Adam, 2000, 13(3): 132-7.