Öz
Amaç: Bu araştırmada, pandemi sürecinde yoğun bakım ünitesinde çalışan hemşirelerin aleksitimi, empatik eğilim ve tükenmişlik düzeyleri ile aralarındaki ilişkinin incelenmesi amaçlandı.
Materyal ve Metot: Kesitsel ve ilişki arayıcı türde çalışmanın örneklemini 170 yoğun bakım hemşiresi oluşturdu. Veriler, online olarak, Şubat-Mart 2021 tarihleri arasında, Hemşire Bilgi Formu, Toronto Aleksitimi Ölçeği- 20, Empatik Eğilim Ölçeği ve Maslach Tükenmişlik Envanteri ile toplandı.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen yoğun bakım hemşirelerinin %81,2’ si kadın, yaş ortalaması 29.9±6,1 yıl, %67,6’ sı lisans mezunu ve %46,5’ i pandemi yoğun bakım ünitesinde çalışmakta idi. Yoğun bakım hemşirelerinin aleksitimi toplam puan ortalaması 51,4±10,7 idi ve dörtte biri aleksitimi özelliklerine sahipti. Hemşirelerin empati eğilim seviyesi ortanın biraz üzerinde, tükenmişlik alt boyut puan ortalamaları ise orta düzeyde idi. Çoklu regresyon analizi sonuçları, kurulan regresyon modelinin istatistiksel açıdan anlamlı olduğunu gösterdi (F= 36,4, p< 0,001). Empati ve tükenmişlik düzeylerinin aleksitimi düzeylerini açıklama oranının %30 olduğu belirlendi. Yoğun bakım hemşirelerinin empati düzeylerinin aleksitimi düzeylerini negatif yönde (β= -0,29, p< 0,001), tükenmişlik düzeylerinin aleksitimi düzeylerini pozitif yönde istatistiksel açıdan anlamlı şekilde yordadığı saptandı (β= 35, p< 0,001).
Sonuç: Yoğun bakım hemşirelerinin aleksitimi puanları ile empati eğilimi puanları arasında negatif bir ilişki olduğu, diğer yandan aleksitimi ile tükenmişlik arasında pozitif ilişki olduğu sonucuna varıldı.